Onmogelijk gemak

[Redactie 0]

Een gitarist hoort een vrij complex gitaarstuk op de radio en besluit het zelf in te studeren. Na hard oefenen heeft hij het eindelijk onder de knie en laat het aan andere mensen horen.
Vervolgens valt hun de monden open van verbazing. Wat blijkt? Dat complexe gitaarstuk was met meerdere gitaren gespeeld en werd dus volstrekt onmogelijk geacht om op één gitaar te spelen.

Aan het begin van een college schrijft de professor als huiswerk enkele moeilijke wiskundige stellingen op het bord. Althans, zo denkt de laatkomer, die ze braaf overschrijft en er vervolgens wat langer over doet dan normaal om ze op te lossen.
De professor is echter stomverbaasd als de student zijn excuses daarvoor aanbiedt. Eén van die stellingen was namelijk geen huiswerkopdracht, maar een stelling die tot dan toe nog nooit was opgelost, zelfs niet door de knapste koppen.

In het gratis programmaatje Fold It kun je in puzzelvorm proteïnen “vouwen,†je resultaten via dat programmaatje opsturen en zo de wetenschap een handje verder helpen.
Nuttig? Nogal ja. Zo werd er eens een heel ingewikkelde proteïne in het programmaatje gezet. De wetenschappers waren na tien jaar er nog niet uit hoe dat kreng in elkaar zat. De gebruikers van het programma, gewone mensen zoals jij en ik, waren er vervolgens in tien dagen mee klaar...

Dit soort dingen gebeuren dus echt en bepaald niet zo weinig. Zolang iemand niet weet dat iets heel ingewikkeld of onmogelijk is, kan hij blijkbaar prima in staat zijn om het onmogelijke toch te doen.
Goede muziekleraren bijvoorbeeld weten dat en zullen ook nooit tegen hun leerlingen zeggen of een stuk moeilijk of makkelijk is. De leerling wordt dan niet tegengehouden door dergelijke conventies en kan dan tot veel meer in staat zijn dan gedacht.

Als dit niet fascinerend is, dan weet ik het ook niet meer. De meest buitengewone prestaties worden geleverd door mensen die helemaal niet wisten dat die prestaties buitengewoon waren. Die gewoon op eigen houtje, met eigen denkkracht probeerden een probleem op te lossen.
Tja, daar sta je dan met je geroep hoe moeilijk dit of dat wel niet zou zijn. Terwijl bijvoorbeeld in de Schrift staat dat Gods wet goed te volbrengen is en dat zijn lasten licht zijn, roep jij misschien vooral tegen iedereen dat “het smalle pad†heel zwaar en hard is. En máák je het ook heel moeilijk voor anderen, alleen al door je eigen grillen en ingewikkeldheden.

Maar wat nu eens als je dat níét deed? En ook niet zei of iets makkelijk zou zijn of niet? Wat nu als je gewoon alleen precies aangeeft wat gedaan moet worden, zonder oordelen daarover?
Zou het dan zomaar mogelijk kunnen zijn dat iemand plotseling het onmogelijke doet? Dat iemand ineens een berg verplaatst, omdat hij niet wist dat dat strikt genomen eigenlijk helemaal niet kan?
Misschien bedoelt Christus ook juist dit, als Hij zegt dat je als een kind moet zijn.

Robert

Terug naar frontpage

[MysticNetherlands 298]

Mooi stuk Robert