Verslag The Passion - Merchtem

[Redactie 0]

The Passion komt naar Merchtem! Vol verwachting zijn Theo en ik gisteren naar Merchtem afgezakt. Vol verwachting want vorig jaar heeft de editie van Den Haag een verpletterende indruk achter gelaten. Deze eerste editie wilden we zeker niet missen, we waren erg benieuwd hoe ze het in Merchtem zouden organiseren.

Via de website depassie.be vinden we alle informatie die we nodig hebben. Nadat we even in de file stonden bij Antwerpen, worden we in Merchtem vriendelijk opgewacht door de verschillende verkeersregelaars die ons zonder problemen naar een gratis parkeerplaats loodsen. We kunnen met de bus mee, maar na een uur in de auto hebben we de behoefte om even de benen te strekken. Een kwartiertje verder staan we op het plein in Merchtem.

Het lijkt niet zo druk, maar dat is maar schijn want op het moment dat we het plein opdraaien zien we dat het hier al aardig volloopt. Het eerste wat ons opvalt is de gemoedelijke sfeer, je kunt zelfs wat te drinken halen op het plein. We krijgen ook een boekje met alle teksten en informatie over de artiesten. Het is inmiddels zo druk, dat we geen goede plaats meer vinden om het podium te kunnen zien. Gelukkig hangen er twee grote videoschermen. Jammer dat de licht- en geluidstoren zo pontificaal in de weg staat: midden op het plein en wel érg dicht op het podium. Het belemmert direct zicht op het podium, maar niet het beeld en geluid via de schermen.

Rik Torfs leidt ons vakkundig binnen in het spektakel. In negentig minuten worden we door de verteller en de acteurs meegesleept door het Passieverhaal. Het verhaal wordt in heldere taal uit de doeken gedaan en de belangrijkste momenten worden door de acteurs gespeeld én bezongen. We worden meegesleurd in de rollercoaster van emoties: vriendschap, verraad, ontrouw, liefde, lijden en vooral hoop.

We worden onderdeel van de menigte van tweeduizend jaar geleden die schreeuwden: Barabbas! of Kruisigen! De gevolgen daarvan zijn direct zichtbaar: het kruis wordt onder tromgeroffel door jeugdleden van de lokale jeugdbeweging het plein opgedragen. Een groot wit verlicht martelwerktuig. Dan gaat alles heel snel: kruisiging, dood en verrijzenis volgen elkaar in rap tempo op. Ondertussen vertelt Torfs zonder veel details weg te laten wat de gekruisigden meemaken: dood door verstikking. De liedjes volgen de emoties van de gebeurtenissen en zijn erg goed gekozen.

Toch staat de hoop van de verrijzenis centraal: we verlaten het plein met hernieuwde moed. De dood heeft niet het laatste woord gekregen. Wij hebben er geen moment spijt van dat we gegaan zijn en kijken enorm uit naar de volgende editie. Een groot compliment voor de organisatie en alle vrijwilligers die deze eerste editie tot zo'n succes hebben weten te brengen.

Voor wie het graag eens zélf wil zien: aanstaande maandag om 14 uur worden de opnames uitgezonden op alle regionale lokale zenders in Vlaanderen. Of nóg beter: kom volgend jaar zélf kijken en beleef mee wat tweeduizend jaar geleden gebeurde en vandaag nog altijd een actuele boodschap heeft!

Tucker en Theo

Terug naar frontpage