Redactie 0 Geplaatst 12 september 2013 Rapport Share Geplaatst 12 september 2013 Scénes met Annie uit film Misery (sommigen zijn wat heftig) Als de romanschrijver Paul Sheldon na een zwaar ongeluk weer bij bewustzijn komt in het huis van Anna, weet hij een paar dingen al snel zeker: zijn benen zijn helemaal verbrijzeld, hij is helemaal afhankelijk van de zorg van Anna, zij heeft dan ook niet het plan de ambulance te bellen en zij is een maniakale fan van zijn boeken met een psychopathische geest. Kortom, hij bevindt zich diep in de problemen, zonder mogelijkheid te vluchten. Uiteraard laat de film en vooral ook het boek tot in detail weten om wat voor het problemen precies gaat. Als Paul iets zegt of doet wat Anna niet zint, bijvoorbeeld in zijn nieuwste manuscript de hoofdpersoon uit de romanreeks Misery laten sterven, dan laat ze hem dat op goed pijnlijke wijze weten. En dat gaat steeds verder, in het boek nog gruwelijker dan in de film. Maar eigenlijk voelde ik ook vooral medelijden met Anna. Zulke mensen als zij bestaan namelijk echt en daar zitten ook moordenaars en verkrachters tussen. Het ontstemt mij dan een beetje hoe ongelooflijk vergiftigd een menselijke geest kan raken. Was Anna gezond en wel geweest, dan was ze ongetwijfeld een hele lieve, aarde en meelevende vrouw geweest. Maar haar ziekte verstoorde alles. Meestal raakt een menselijke geest zo vergiftigd door een afschuwelijke gebeurtenis in het verleden. In het boek Paaz vertelt de schrijfster over haar periode in een Paaz-afdeling, op zowel humoristische als ontroerende wijze. En ook daarin lees je over patiënten die zo vergiftigd zijn geraakt door bijvoorbeeld seksueel misbruik, dat ze echt heel hard moeten vechten tegen hun geest om überhaupt geen zelfmoord te hoeven plegen. Dat gevecht wordt niet altijd gewonnen. Zelfs christenen met zo’n ziekte winnen het gevecht niet altijd. Soms vraag ik me dan weleens af wat God nu met zulke mensen wil. Mensen die afschuwelijke gedachten hebben, die soms ook uitvoeren, door een gif zo sterk en zo allesverterend, dat het alle menswaardigheid in hen berooft. Hoe kun je nu deze mensen bereiken? Als we werkelijk geloven dat God iedereen wil redden en niemand te zwaar beproefd, dan moet er voor deze mensen dus ook een uitweg zijn, nog bij leven. Maar hoe dan? Robert Terug naar frontpage Link naar bericht Deel via andere websites
Sanne69 28 Geplaatst 12 september 2013 Rapport Share Geplaatst 12 september 2013 Soms vraag ik me dan weleens af wat God nu met zulke mensen wil. Mensen die afschuwelijke gedachten hebben, die soms ook uitvoeren, door een gif zo sterk en zo allesverterend, dat het alle menswaardigheid in hen berooft. Hoe kun je nu deze mensen bereiken? Als we werkelijk geloven dat God iedereen wil redden en niemand te zwaar beproefd, dan moet er voor deze mensen dus ook een uitweg zijn, nog bij leven. Maar hoe dan?RobertTerug naar frontpage Het is ongelooflijk triest dat we steeds meer mensen tegenkomen die moeten dealen met de gevolgen van soms niet te bevatten trauma's. Wat mij zelf heeft geholpen na een trauma (en nog), is een horend oor. Vrienden om je heen die alleen maar even luisteren, zijn ontzettend waardevol. Als we tijd maken om naar mensen te luisteren, kunnen we zelf een enorme hulp zijn. Ook het besef dat God altijd naar ons luistert, helpt mij ook enorm. Hij heeft het nooit te druk. Hij is altijd thuis. - Psalm 62:8. Vaak worden christenen die met zelfmoordgedachten lopen, ook overmand door schuldgevoelens vanwege zulke gedachten. Maar iedereen kan slachtoffer worden van een vreselijk trauma met alle gevolgen van dien. Ook personen in Bijbelse tijden lieten zich wel eens heel negatief uit over het leven. Enkele voorbeelden: Rebekka (Gen.27:46), Job (Job 10:1), Mozes (Num.11:15) en Elia (1 Kon.19:4). Wat was Gods wil met deze mensen? Wilde hij dat ze zouden sterven? Nee. Hij veroordeelde deze personen ook niet. Hij heeft hun uitspraken in de Bijbel laten optekenen. Hij vond hun leven heel waardevol en hij wilde graag dat ze bleven leven. Zelf vind ik het verslag over Elia heel vertroostend. Nog een hulp is de hoop op de toekomst die in de Bijbel naar voren komt. Hoop is als een anker voor de ziel. In Jesaja 65:17 staat:"Want ziet, ik schep nieuwe hemelen en een nieuwe aarde; en de vroegere dingen zullen niet in de geest worden teruggeroepen, noch zullen ze in het hart opkomen". Dit zal zijn wanneer Jezus over de aarde gaat regeren. Alles zal nieuw worden gemaakt en alle oorzaken van pijnlijke herinneringen zullen verdwenen zijn. Het zal niet zo zijn dat we aan geheugenverlies zullen leiden, maar wat het leven ons dan te bieden zal hebben, zal zo overweldigend mooi en voldoeningsgevend zijn dat alle pijnlijke herinneringen steeds verder naar de achtergrond zullen raken. Personen die God trouwen willen dienen, zullen van het leven kunnen genieten en aan elke dag mooie herinneringen overhouden. Wat een voorrecht dat we zulk goed nieuws met onze (getraumatiseerde)medemensen mogen delen. Link naar bericht Deel via andere websites
Aanbevolen berichten