Intimiteit met God

[Redactie 0]

God beloofde in het Oude Testament al aan Zijn volk, dat Hij in hun midden zou wonen. Hoe onbegrijpelijk het misschien ook is, de Almachtige God Die hemel en aarde gemaakt heeft wil dicht bij mensen zijn. Christenen hebben, als het goed is, niets met religie. We hebben iets met God. Geen religie maar relatie.

Deze relatie met God mag een intieme relatie zijn. Als Christenen mogen we ons daarnaar uitstrekken, ons daarin verheugen en daarvan genieten. Hopelijk zorgt deze Bijbelstudie voor meer honger naar Gods nabijheid.
Er staat in 1 Korintiërs 1:9 (NBG-vertaling):

"God is getrouw, door wie gij zijt geroepen tot gemeenschap met zijn Zoon Jezus Christus, onze Here".

God altijd dichtbij
Vele jaren geleden zei iemand tegen mij: “Soms ervaar ik echt de nabijheid van God.†Dan was ik een beetje jaloers. Later zei iemand anders tegen mij: “Als ik bid, en mijn ogen dichtdoe, dan is God zo dichtbij.†Met ontzag keek ik tegen die persoon op.

Inmiddels heb ik iets bijzonders ontdekt. Als ik mijn ogen dicht doe, is God dichtbij. Als ik ze weer open doe is God ook dichtbij. God is immers overal tegelijk (alomtegenwoordig)! Dus Hij is altijd oneindig dicht bij mij, dichter dan ikzelf, zou je kunnen zeggen.

Ons probleem is misschien dat we denken dat dit niet waar is, wanneer we het niet voelen. Maar voelen zit in onze ziel, terwijl onze gemeenschap met God (zoals die in 1 Korintiërs 1:9 bedoeld wordt) in onze geest plaats vindt. God is geest (Johannes 4:24). Alleen onze eigen wedergeboren (splinternieuwe) geest kan intiem contact hebben met God, Die geest is.

Geroepen tot gemeenschap
Zoals je in onze uitgangstekst kunt lezen hebben we allemaal een roeping. Namelijk om gemeenschap te hebben met Jezus Christus, Gods Zoon, onze Heer. In de NBV vertaling staat dat we geroepen zijn om één te zijn met Hem. Dat kan alleen maar wanneer Hij werkelijk onze Heer is. Het is een oproep tot een intieme geestelijke relatie met Jezus Christus. Ook het feit dat God Zich onze Vader noemt, en dat we Hem Abba mogen noemen (Romeinen 8:15 en Galaten 4:6), duidt op een oproep tot intimiteit.

Het initiatief komt dus helemaal bij Gods vandaan. Wij mogen Hem liefhebben omdat Hij ons eerst heeft liefgehad (zie 1 Johannes 4:19). Het is Gods grote verlangen dat wij die oproep tot intimiteit beantwoorden.

De praktijk van intimiteit
Allereerst is het belangrijk dat we weten en geloven dat God verlangt naar intimiteit met ons. God wil graag dat we genieten van Zijn aanwezigheid. Hij wil ons laten zien hoe groot Hij is en hoe lief Hij ons heeft. In  Johannes 4:24 staat het volgende (NBG-vertaling):

"maar de ure komt en is nu, dat de waarachtige aanbidders de Vader aanbidden zullen in geest en in waarheid; want de Vader zoekt zulke aanbidders"

Het tweede, wat we uit hetzelfde Bijbelvers kunnen leren, is dat aanbidding en intimiteit met God een geestelijke zaak is. Het is geweldig wanneer ons gevoel daarin helemaal mee kan gaan, maar echte aanbidding vindt plaats in onze geest.

Onze geest is immers opnieuw geboren. Onze ziel (ons gevoel, wil en verstand) zijn nog niet vernieuwd. Laat daarom het gevoel meegaan met de geest, en niet andersom.

Tot slot is intimiteit met God een zaak van het inzetten van onze wil. Het gebeurt niet vanzelf. We moeten keuzes maken om een intieme relatie met God te kunnen hebben. Deze keuzes hebben te maken met onze leefstijl (met wie gaan we om, welke muziek beïnvloedt ons, waar kijken we naar). Die keuzes hebben ook te maken met hoe we onze tijd indelen (wat heeft prioriteit, nemen we tijd voor elkaar, voor Gods Woord, voor contact met andere Christenen). En het gaat om onze keuze om werkelijk intiem met God te willen zijn.

Weet dat God intiem met ons wil omgaan. Tijdens onze gebeden, ons Bijbellezen, ons werk van elke dag, is Hij oneindig dicht bij ons. We mogen bidden dat we in onze geest daar altijd diep van doordrongen mogen zijn. Gods vrede en "dichtbijheid" toegewenst.
 

Steven Verhorst - ZijnWoord.nl

Terug naar frontpage

[Robert Frans 1.542]

Ik heb heel veel met religie. Ik ben uiterst dankbaar voor religie. En door die religie kan ik zodanig intiem met God zijn, dat het ook fysiek wordt. Ik mag gemeenschap hebben met Hem, één worden met Hem, met lichaam en ziel. Intiemer dan dat ga je het niet krijgen. En dankzij de religie kan niemand mij bedonderen, omdat ik mag weten wanneer Hij wel zo fysiek aanwezig is en wanneer niet, want Christus wenst in het verborgene te worden aanbeden en laat zich daarom niet zomaar aanschouwen door ieder mens die Hem ziet.

Ik heb heel veel met religie. Net zoals miljarden christenen dat door de eeuwen heen hadden en hebben. En dat is meer dan goed.

[Steven Verhorst 0]

Hallo Frans,

We praten misschien wat langs elkaar heen. Het is net wat je verstaat onder religie.

De definitie van religie in bijvoorbeeld Wikipedia is:

"Eén van de vele vormen van zingeving, of het zoeken naar betekenisvolle verbindingen."

En: "In bredere zin duidt het woord 'religie' op een algemenere vorm van spiritualiteit, gevoelens, gedachten met betrekking tot de zin van het leven."

Mooi allemaal, maar dat heeft niets te maken met wat de Bijbel bedoelt met: Een levende relatie met Jezus Christus (zie Bijbelstudie hierboven).

Daarom dat in de context van intimiteit met God het woord religie m.i. niet thuishoort. Het "zoeken naar verbindingen" en "gedachten mbt de zin van het leven" hebben we achter ons gelaten. God heeft ons gevonden en eerst liefgehad, wij hebben daarom God gevonden en nu ook lief, en hierdoor mogen we door Jezus Christus een relatie hebben met God. De "verbinding" is gelegd, en de "zin van het leven" is gevonden. Wat een groot goed!

Gods zegen toegewenst,

Steven

[Repentance 0]

God aanbidden is in mijn leven ook het leukste wat er is, ook het doen van zijn wil, als we echt gaan doen wat God wil,ervaren we meer zegen en liefde en krijgen we een relatie met God.

[Robert Frans 1.542]

Ik zie geen problemen met de definitie van Wikipedia, hoewel die vrij algemeen is. Wij zoeken immers zingeving in het liefhebben van God en onze naasten, God staat centraal in de godsdienst en in Hem vinden we de zin van het leven. En dat uit zich in spiritualiteit, in mooie gedachten en gevoelens en in naastenliefde. De Van Dale omschrijft het als geloofsleer, godsdienst. En daar is ook niets mis mee. God heeft ons immers een leer nagelaten, zorgvuldig bewaard en uitgekristalliseerd binnen de Kerk en het leven met God is ook een dienst aan God. Net zoals Hij ook ons dient. Er is dus geen enkel probleem met religie, het is noodzakelijk om God echt te leren kennen.

[Steven Verhorst 0]

Dank je, Repentance, voor je reactie.

Je hebt blijkbaar (net als ik) ervaren dat een relatie met God groeit door liefde, gehoorzaamheid, aanbidding.