Angst

[Mariel van der Hoek 0]

Ik heb een angst. Gisteren werd die angst weer gekieteld en dat is is een naar gevoel. Wanneer ik denk aan het feit dat ik ooit de mensen ga verliezen waar ik van hou, word ik heel onrustig en bang. Heel bang. De dood blijft voor mij een angst. Angst omdat het mensen wegrukt uit mijn leven. Angst omdat het verandering brengt.

Dan denk ik aan 1 Kor. 15: 
"En wanneer dit vergankelijke lichaam is bekleed met het onvergankelijke, dit sterfelijke met het onsterfelijke, zal wat geschreven staat in vervulling gaan: ‘De dood is opgeslokt en overwonnen. Dood, waar is je overwinning? Dood, waar is je angel?’ De angel van de dood is de zonde, en de zonde ontleent haar macht aan de wet. Maar laten we God danken, die ons door Jezus Christus, onze Heer, de overwinning geeft. Kortom, geliefde broeders en zusters, wees standvastig en onwankelbaar en zet u altijd volledig in voor het werk van de Heer, in het besef dat door de Heer uw inspanningen nooit tevergeefs zijn."

Wanneer komt het moment dat ik met overtuiging kan zeggen: Dood, waar is je overwinning? Dan moet je overtuigd zijn dat er iets groters is dan de dood. En dat is er! Dat maak je ook van dichtbij mee: als je voor God staat. Die belofte blaast mijn zorgen weg...

Terug naar blog

[Ursa 1]

Iedereen die nu leeft zal eens sterven, dat is onvermijdelijk tenzij Jezus eerder terugkomt. Je kunt er maar beter aan wennen; de dood maakt geen onderscheid. De meeste grootouders heb ik nog, één oma is overleden toen ik erg klein was maar mijn opa is daarna hertrouwd. Desalniettemin, mensen worden ouder, worden ziek etc. Ook mensen in de kracht van hun leven.

En ja, er is troost. En ja, je moet je niet laten verlammen. En ja, het leven was goed ook al duurde het minder lang dan je zou wensen.

[Dwarrel 43]

Heb jij ook een angst en hoe ga jij daarmee om?

proberen te accepteren voor wat het is, en niet te laten leiden erdoor.