op latere leeftijd belijdenis/dopen

[Tess83 0]

Hallo allemaal,

ik ben sinds begin dit jaar tot geloof gekomen en sinds 2011 lid vd PKN-gemeente omdat mijn man en ik daar zijn getrouwd.

Soms zit ik weleens te denken om belijdenis te doen en me te laten dopen. Nog niet direct, maar in de nabije toekomst. Mijn man is als baby gedoopt in de hervormde kerk maar heeft geen belijdenis gedaan.

Ik ben nu 29, volgens de ouderling is het wel mogelijk, maar ik zou zo graag ervaringen willen horen van mensen die zich op latere leeftijd hebben laten dopen en/of belijdenis hebben gedaan. Hoe gaat dat allemaal in zijn werk? en wat houdt belijdenis doen in?

Alvast bedankt!

[joon 0]

Ik ben gedoopt op 22 jarige leeftijd, en toen ik gedoopt werd, liet ook iemand die 70 is zich dopen. HEt kan allemaal dus.

De doopdienst zag er bij ons als volgt uit:

We droegen elk een wit kleed, en zaten vanvoor in de dienst.

Eerst werden er liederen gezongen zoals in een gewone dienst, en nadien gevolgd door een prediking.

Toen werden we allemaal het podium opgeroepen, en werd aan ieder van ons gevraagd waarom we ons lieten dopen.

Toen mochten we 2 per 2 (of alleen), bij de voorganger in de doopvont gaan. Bij ons was dit een soort van zwembad eigenlijk, waar je in geraakte via het podium zelf.

Dan word je gedoopt, ga je er weer uit. kleed je je om, in aparte ruimtes, en dan is het afgelopen. Ik kreeg nadien nog een doopkaart.

maar dit is zoals het bij ons gebeurde, ik weet niet hoe het in andere kerken gebeurt.

[Michiel 14]

Voor het doen van belijdenis moet je gedoopt zijn binnen de PKN. Belijdenis is het beamen van je doop, je zegt dan ten overstaan van de gemeente Ja tegen God en de gemeente. Doordat je op latere leeftijd toetreedt tot de PKN en je niet gedoopt bent, zal het mogelijk in een dienst kunnen dat je direct na je doop belijdenis aflegt.

Wat handig is om bij je voorganger mee te doen met belijdeniscatechese, om zo meer zicht te krijgen op het hoe en wat van belijdenis. Deze catechese hoeft niet direct te lijden tot het doen van belijdenis, maar bereid je wel goed voor daarop en bied je de mogelijkheid vragen te stellen in een besloten kring.

[IDN 0]

Overigens ik heb afgelopen jaar belijdeniscatechese gevold in een PKN gemeente. Zelf was ik de jongste maar de meesten waren in de 30 of zelfs in de 40 dus ik denk niet dat dat zo een heel groot probleem zou moeten zijn!

[Ursa 1]

Hoe kwam dat dan IDN? Wachten mensen zo lang of ging het om bekeerlingen?

[steintje 0]

ik weet niet beter dan dat werkelijk christen zijn inhoudt dat je je o pbewuste leeftijd laat dopen oftewel de doop ondergaat. ik heriner mij van zeggen dat mijn oma me toen ik rond de acht jaar oud was in een rivier heeft gedoopt. ik geloof ook nog te menen dat dopen in stromend water hoort te gebeuren officieel van de bijbel uit.

zelf ben ik daarna niet meer gedoopt en ik heb de mogelijkheid niet nu omdat ik op de long care van de psychiatrie verblijf en geen vrijheden heb.

daarnaast weet ik dat dopen het begin is of hoort te zijn normaal gesproken. in mijn geval nu zou het enkel als bevestiging werken, of om het deel uit te kunnen maken van een gemeente en het mogen nemen dan van het avondmaal.

al jaren sinds mijn 19 jaar ben ik over actief in het geloof en staat zo goed als alles wat ik doe wel enigzins in het teken van het geloof in jezus onze messias.

dopen op latere leeftijd is voor mij de maat. en hoe het behoort te gaan als je bewust kiest voor jezus god en de heilige geest.

helaas heb ik ook een geestesaandoening en niet de gelegenheid gekregen me te laten dopen wegens opname en ziekte. ik ben de afgelopen 9 jaar dan ook amper bij een dienst geweest. wel ben ik dmv het praten met anderre christennen en het echt actief opzoeken daarvan (zoals nu hier) best wel bekend met het christelijke geloof. al dan niet te zeggen van mezelf dat ik de ins en outs en de nodige discussie ook al wel heb gevoerd.

jezus heerst nu al dus 9 jaar op misschien wel (eerlijk) te extremem wijze over mijn leven waardoor ik zker voorheen niet eens toe heb kunnen komen aan het opbouwen van een zelfstandig leven. omdat ik constant met god in gesprek was en de anderre wereld.

als er nog iets mij tegen zou moeten houden om me nu als ik de kans krijg op 27 jarige leeftijd niet te laten dopen (14 januarie 28) zou ik niet weten wat het moet zijn.

conclussie is dus dat het voor mij de normaalste zaak is. zelfs hoe het hoort.

gr.

[maran 0]

Steintje schreef:

ik heriner mij van zeggen dat mijn oma me toen ik rond de acht jaar oud was in een rivier heeft gedoopt. ik geloof ook nog te menen dat dopen in stromend water hoort te gebeuren officieel van de bijbel uit.

zelf ben ik daarna niet meer gedoopt

heel mooi vind ik, dat je oma je heeft gedoopt op die manier.

maar dan ben je toch al gedoopt?

dat lijkt mij voldoende - toch?

of telt dat niet genoeg voor jou?

elke denominatie heeft zo haar eigen dooprituelen, wat dat betreft hoort er niets.

het is maar net wat jij als belangrijk ervaart....voor jezelf.

[steintje 0]

misschien heb je wel gelijk maran en is het zo voldoende. ik heb ook niet echt het gevoel dat ik nog gedoopt hoef te worden omdat het een soort begin in het geloof hoort te zijn. en ik mezelf eerder zie als iemand die al wat verder er in is. (natuurlijk met mn involkomenhedden)

daarom voelt het ook zo raar; de gedachte dat ik me nog zou moeten laten dopen. maar om bij een gemeente te horen wordt zoiets natuurlijk vaak wel eerst verlangt. maar van wat ik hier lees is dat je dan ook eerst echt in gesprek gaat. uit zo een gesprek zou dan blijken dat ik al erg bekend ben met het geloof en er midden in zit.

dus ik neem je vragen ter harte en beatwoord ze met een ja'. ik denk dat je gelijk hebt.

maar er is ook wel iets in mij wat zegt da tik toen ik acht was me er niet echt bewust van kan zijn geweest of wel? en ik herriner het me ook niet.

[Tess83 0]

zelf ben ik daarna niet meer gedoopt en ik heb de mogelijkheid niet nu omdat ik op de long care van de psychiatrie verblijf en geen vrijheden heb.

helaas heb ik ook een geestesaandoening en niet de gelegenheid gekregen me te laten dopen wegens opname en ziekte. ik ben de afgelopen 9 jaar dan ook amper bij een dienst geweest. wel ben ik dmv het praten met anderre christennen en het echt actief opzoeken daarvan (zoals nu hier) best wel bekend met het christelijke geloof. al dan niet te zeggen van mezelf dat ik de ins en outs en de nodige discussie ook al wel heb gevoerd.

Jeetje, wat vervelend dat je opgenomen bent en daarbij ook bijna geen vrijheden hebt! Maar hebben ze in die instelling geen mogelijkheid tot een gesprek met een pastoraal medewerker o.i.d.? Ben je lid van een gemeente?, mss kan je dan wel een eens in de zoveel tijd iemand op gesprek krijgen?

Heel erg veel sterkte gewenst!

[steintje 0]

dankje voor de sterkte.

ik kan niet echt overweg met geestelijk pastoraal verzorgers tenzij het een persoonlijk gesprek is.

maar op gebied van het christendom en de bijbel ben ik net zo goed onderwezen.

:salut:

[Tess83 0]

dankje voor de sterkte.

ik kan niet echt overweg met geestelijk pastoraal verzorgers tenzij het een persoonlijk gesprek is.

maar op gebied van het christendom en de bijbel ben ik net zo goed onderwezen.

:salut:

Wat jammer, maar wel fijn dat je ook je kracht kan halen uit de bijbel.

[steintje 0]

ik was niet helemaal eerlijk, ik kan wel met ze overweg maar echt iets te bieden hebben ze me niet de geestelijk en pastoraal verzorgers van de instellingen waar ik ben verbleven. omdat ik zelf altijd al weet hoe het zit en dan alleen maar ja ja ja en nog maar ja's krijg.

en daarnaast kan ider mens toch een geestelijk werker zijn? de bijbel is gemaakt door geestelijke werkers, en het leven buiten de bijbel om ook wel wat.

de bijbel daar kunnen we elkaar dan in vinden, maar ik geloof wel dat iemand zonder bijbel net zo veel van het geloof kan weten als iemand met. simpelweg door de mondelinge overdracht.