Onze Vader gebreken in NBV

[Michiel 14]

Zoals de Nieuwe Bijbelvertaling (NBV) het Onze Vader vertaalt, deugt niet, zo blijkt uit het recent verschenen boek In hemelsnaam - Over vertaling en betekenis van het Onze Vader. Auteur Rochus Zuurmond, gerenommeerd theoloog en emeritus hoogleraar Bijbelse Theologie, onderzoekt in dit boek zo'n dertig vertalingen van het Onze Vader; van Nederlandse, Engelse en Duitse vertalingen tot vertalingen uit de oudheid. Dit levert mooie inzichten op over het bekendste gebed en de belangrijkste liturgische tekst van de kerk.

Haarscherp en op toegankelijke wijze toont Zuurmond de mankementen én sterke punten van deze vertalingen door nauwkeurig de brontekst te onderzoeken. Daarbij komt de NBV, die in 2004 met veel bombarie als dé hedendaagse bijbelvertaling werd gelanceerd, op veel fronten als slechte vertaling uit de bus.

Pijnlijk, vindt Zuurmond, want bij de Raad van Kerken leeft de wens deze vertaling standaard te gaan gebruiken in de liturgie. Hoewel de besluitvorming hieromtrent is opgeschort, blijft de Raad wel het gebruik van het 'NBV-Onze Vader' verder stimuleren. Zuurmond, internationaal een autoriteit op het gebied van antieke vertalingen en het Nieuwe Testament, vindt dit zorgelijk gezien de slechte vertaalkwaliteit van de NBV.

Een van de onzorgvuldigheden die Zuurmond signaleert, is de vertaling van de tweede en derde bede uit het Onze Vader: 'laat uw koninkrijk komen en uw wil gedaan worden op aarde zoals in de hemel.' De NBV verbreekt niet alleen de structuur van twee korte, krachtige zinnen in het Grieks, zo stelt Zuurmond, ook inhoudelijk lijkt de wil van God zo te worden weggemoffeld achter het koninkrijk van God.

Bovendien is onduidelijk door wie de wil van God wordt gedaan. De vertaling suggereert 'door ons' en dat is niet in overeenstemming met de brontekst, aldus Zuurmond. Ook de volgorde 'hemel --> aarde,' zoals in de Griekse brontekst staat, keert de NBV om in 'aarde --> hemel.' Dit terwijl de eerste drie beden van het Onze Vader betrekking hebben op de hemel, de laatste drie op de aarde. Dat het slot van de derde bede op een prachtige manier de overgang van de hemel naar de aarde markeert, is zo niet meer zichtbaar. Kortom, veel rijkdom van de originele tekst gaat volgens Zuurmond in de NBV nodeloos verloren.

Vertaalprecisie en zorgvuldigheid, daar gaat het de auteur om. In hemelsnaam, want onvoldoende oog voor bijvoorbeeld de context en literaire vorm doet de brontekst geweld aan, en zijn betekenis verbleken. Dit boek is dan ook een must voor een ieder die zelf wil ontdekken wat de betekenis is of kan zijn van de oorspronkelijke tekst van het Onze Vader en welke theologische of politieke motieven soms op de achtergrond meespelen. Zuurmond, die eerder met Niet te geloven (2010) de Apostolische geloofsbelijdenis en haar betekenis onderzocht, geeft met dit boek nu het Onze Vader zijn diepgang en veelzijdigheid terug.

Bron: IKON

Bron: Kerknieuws

Terug naar frontpage