Alles is mogelijk voor wie gelooft (Jezus)

[Redactie 0]

JA MAAR zal de eerste de beste theoloog brullen, ZO WERKT HET TOCH NIET? Hoor, de twijfel klinkt in zijn stem. Ik geef toe, dit is niet de makkelijkste tekst (of toch ook weer wel) maar toch wil ik het er vandaag even over hebben. Want hoe zit het nou?

Het klinkt een beetje magisch. 'Alles waarom jullie je in gebeden om vragen, zullen jullie krijgen: als je maar gelooft'. Ik zie vol overgave sommige christenen zich in die ene tekst storten en als ze niet krijgen wat ze willen van God, zijn ze teleurgesteld. Want dan schort er toch iets aan je geloof?

'Als je niet genezen wordt – nou, dan geloof je niet goed genoeg!' is iets wat ik vaker hoor. Redelijk bot natuurlijk want als Jantje nog steeds verlamd is, wil je dat dan wel horen? En is dat wel de oorzaak? De ene christen is ruw, de andere bagatelliseert de boel en raakt in een klaagmodus en zo schieten we granaten op elkaar en zijn we geen stap verder. In geloof dan.

Wie gelooft er zonder te twijfelen? Ik niet. Twijfel is mijn dagelijkse strijd in grote en kleine geloofszaken – en van welke christen man/vrouw niet? Toch blijft Jezus mijn Rots en zie ik geen scheuren door de twijfel, maar juist fundament. Want twijfel is een potje worstelen met de Allerhoogste en nog eens dichterbij komen ook. Tenminste, als je er vol oprecht geloof (of wat er daarvan nog over is) instapt. Als je vastbesloten bent om God onderuit te halen met je bijdehante gedoe, ja, dan kan je het wel vergeten. Even kort en krachtig gezegd, maar zo is het vaak wel. Om over je twijfel heen te komen is moed, vertrouwen en rust nodig. In de chaos van je gedachten kan het maar al te vaak hard stormen en dat zal je alle kanten op doen waaien. Behalve als je je aan die lantaarnpaal (Jezus) vast houdt, en Hem vast klampt. Misschien waai je dan samen wel ergens naar toe maar dan is het goed want Jezus houdt jou vast en je hebt het zelf misschien amper door.

Terug naar de tekst. Dus hoe zit het nou? Geen idee. Twijfel kan dus goed zijn maar veel twijfel heb je niet nodig als je wilt dat er dingen gebeuren door geloof. Dikke garantie dat het dan niet gebeurd. Misschien hè, moet je dus wel eerst langs al die twijfel om zo een sterker geloof te kneden. En dan gaan er dingen gebeuren, dat weet ik zeker. Twijfel is rammelen met het bakje, net als de orgeldraaier. Er blijft altijd wel Wat in zitten. God gaat niet zomaar weg. En geloven is dan dat iedereen er wat instopt en je met een volle bak naar Huis kan.

Terug naar blog

[Chappo 0]

Najaa zeg, dat wilde ik helemaal niet brullen... Tenminste niet toen ik de titel zag en de eerste regel las. Wel toen ik het hele stuk heb gelezen, want wist ik weer dat ik niks van deze tekst begreep en weer dacht: "Hoe werkt het nou (wel)?" Want het ligt niet aan de twijfel van Jantje dat die nog verlamd is(of is het echt alleen maar bot om dat te zeggen en wel waar?), maar waarom dan de hele preek over twijfel daarna? Wat belooft God hier nu uiteindelijk aan jou en mij?

[Ursa 1]

* gelooft

[JoostG 27]

* gelooft

Wat hij zegt...

[Ursa 1]

* gelooft

Wat hij zegt...

De spellingnazi denkt: 'ZO WERKT HET TOCH NIET?'

Nu weer ontopic

[joon 0]

Heel toepasselijk voor mij de laatste dagen..

Er is een gebeurtenis geweest die mijn leven de laatste tijd op zijn kop heeft gezet.

Mijn niet-gelovig vriendje en ik zijn uiteen (omwille van het verschil van geloof).

Ook al zijn we uiteen, de bede van mijn hart is dat hij God moge vinden.

Soms slaat de twijfel zo hard toe. Wat als God niet bestaat? Dan ben ik diegene die een relatie van 3jaar om zeep heeft geholpen. Wat als God niet bestaat? Dan geloof ik in een fictieve persoon die mijn vriendje nooit zal vinden, en het dus nooit meer goed komt tussen ons.

Maar dan roep ik echt tot God (die roep mag je echt letterlijk nemen) en dan kalmeer ik terug. Dan is er altijd dat kleine dingetje dat gebeurt waardoor ik weet dat God bij mij is. Of dan denk ik terug aan de momenten waarom ik ben beginnen geloven: ik heb God ervaren, ik was toen toch niet mis? Je hebt je toch niets ingebeeld, dus waarom twijfel je dan?

En sommige dingen zijn zo moeilijk te geloven, maar je moet er echt voor gaan. In de bijbel staat iets dat je tegen een berg kunt zeggen dat hij zich moet verplaatsen en hij zal dat ook doen. Soms probeer ik dat, als in: dat ik geloof: dat gaat nu gebeuren. Maar in jouw achterhoofd heb je toch al: nee, dat gebeurt toch niet, dat is haast niet mogelijk. En dan gebeurt het ook niet, omdat je het niet ten volle vertrouwd.

[Robert Frans 1.537]

En de Robertaan brult: WAAROM WERKT DAT DAN NIET; HIJ ZÉGT HET TOCH?!

Ik kan eerlijk gezegd niet veel maken van dit bericht. Eerst mag je niet zeggen dat als níét alles mogelijk blijkt te zijn, dat je geloof dan te klein is. Maar vervolgens wordt er geschreven over twijfel, over dat je geloof daardoor moet groeien. Je hebt dus ineens toch wel een groot of sterk geloof nodig?

Als Jezus zegt dat alles mogelijk is voor wie gelooft, dan zou dat dus betekenen dat alle gelovigen met een ongeneeslijke ziekte of aandoening tóch echt kunnen genezen, dat alle gelovigen echt op structurelere basis fatale ongelukken kunnen overleven, dat alle gelovigen daadwerkelijk structureel slagen in al het goede dat ze ondernemen en beschermd blijven tegen het kwaad.

Dat gebeurt echter allemaal niet, of slechts vrij incidenteel. Zo af en toe geneest er iemand wonderbaarlijk, overleeft iemand een te hoge val of boekt iemand succes met een ogenschijnlijk kansloze onderneming. Een wonder, zo roepen we dan. Maar álle gelovigen die zich in het WTC bevonden 11 september laten overleven, dát zou nog eens echt opzienbarend zijn. En er waren meer gelovigen daar dan zij die overleefden, dat weet ik wel zeker. Anders hebben wij allemaal een probleem.

Alles is mogelijk voor wie gelooft, Christus zegt het toch maar. Ik geloof in Christus, maar merk des te meer dat daarmee alles nog niet gebeurd en ieder mens door het één of ander zeer beperkt is in zijn mogelijkheden. Je kunt daarvoor allerlei verklaringen geven en dan vooral jezelf de schuld ervan geven of de ander, maar het is nu eenmaal zoals het is.

Alles is mogelijk, maar niet alles gebeurt blijkbaar. Om toch iets wonderlijks aan deze stelling te geven, maken we van het doen van het goede al iets heel wonderlijks, omdat wij immers zulke verdorven en slechte wezens zouden zijn. Of we zeggen dat het enkel om geestelijke, dus oncontroleebare zaken gaat. Maar ja, zijn dat eigenlijk niet gewoon camouflagetechnieken om de hardheid van het leven niet onder ogen te willen zien?

[joon 0]

En de Robertaan brult: WAAROM WERKT DAT DAN NIET; HIJ ZÉGT HET TOCH?!

Dat gebeurt echter allemaal niet, of slechts vrij incidenteel. Zo af en toe geneest er iemand wonderbaarlijk, overleeft iemand een te hoge val of boekt iemand succes met een ogenschijnlijk kansloze onderneming. Een wonder, zo roepen we dan. Maar álle gelovigen die zich in het WTC bevonden 11 september laten overleven, dát zou nog eens echt opzienbarend zijn. En er waren meer gelovigen daar dan zij die overleefden, dat weet ik wel zeker. Anders hebben wij allemaal een probleem.

Er was enkele maanden terug een verhaal op cjp.nl over een persoon op een van de verdiepingen die geraakt werd door de vliegtuigen.

Hij was ongelovig, maar hij stond voor het raam toen hij het vliegtuig zag afkomen. Op dat moment heeft hij tot God geroepen: God, help mij. Hij is de enige van heel dat verdiep dat het overleefd heeft, en is daardoor tot bekering gekomen.

Je zei van alle christenen laten overleven in het WTC. Dat is haast niet mogelijk inderdaad. Je kunt ook, wat je zegt, veralgemenen, en dan zou geen enkele Christen mogen/kunnen sterven. Er komt een moment waarop God jou terug roept, en misschien was dat juist voor die christenen - die gestorven zijn door de aanslagen op het WTC - dat moment dat God hen riep.

Het gebeurt eens heel af en toe, inderdaad. Maar zouden de mensen - die niet genezen - het wel waarlijk geloven dat ze kunnen genezen worden? Of denken ze: ik word toch niet genezen. Ik denk dan dat God dat niet veel zin heeft om hen te genezen, als ze het toch niet geloven.

[Raido 0]

Waarom is dat niet mogelijk?

[Eulogía 0]

Ik denk dat de titel slaat op Mar. 11:24. Ik denk dat er ook aanwijzingen en antwoorden staan in de teksten er omheen, dus in heel Mar. 11 en dan met name in de verzen 20-27.

[Dave 0]

JA MAAR zal de eerste de beste theoloog brullen, ZO WERKT HET TOCH NIET? Hoor, de twijfel klinkt in zijn stem. Ik geef toe, dit is niet de makkelijkste tekst (of toch ook weer wel) maar toch wil ik het er vandaag even over hebben. Want hoe zit het nou?Het klinkt een beetje magisch. 'Alles waarom jullie je in gebeden om vragen, zullen jullie krijgen: als je maar gelooft'. Ik zie vol overgave sommige christenen zich in die ene tekst storten en als ze niet krijgen wat ze willen van God, zijn ze teleurgesteld. Want dan schort er toch iets aan je geloof?'Als je niet genezen wordt – nou, dan geloof je niet goed genoeg!' is iets wat ik vaker hoor. Redelijk bot natuurlijk want als Jantje nog steeds verlamd is, wil je dat dan wel horen? En is dat wel de oorzaak? De ene christen is ruw, de andere bagatelliseert de boel en raakt in een klaagmodus en zo schieten we granaten op elkaar en zijn we geen stap verder. In geloof dan.Wie gelooft er zonder te twijfelen? Ik niet. Twijfel is mijn dagelijkse strijd in grote en kleine geloofszaken – en van welke christen man/vrouw niet? Toch blijft Jezus mijn Rots en zie ik geen scheuren door de twijfel, maar juist fundament. Want twijfel is een potje worstelen met de Allerhoogste en nog eens dichterbij komen ook. Tenminste, als je er vol oprecht geloof (of wat er daarvan nog over is) instapt. Als je vastbesloten bent om God onderuit te halen met je bijdehante gedoe, ja, dan kan je het wel vergeten. Even kort en krachtig gezegd, maar zo is het vaak wel. Om over je twijfel heen te komen is moed, vertrouwen en rust nodig. In de chaos van je gedachten kan het maar al te vaak hard stormen en dat zal je alle kanten op doen waaien. Behalve als je je aan die lantaarnpaal (Jezus) vast houdt, en Hem vast klampt. Misschien waai je dan samen wel ergens naar toe maar dan is het goed want Jezus houdt jou vast en je hebt het zelf misschien amper door.Terug naar de tekst. Dus hoe zit het nou? Geen idee. Twijfel kan dus goed zijn maar veel twijfel heb je niet nodig als je wilt dat er dingen gebeuren door geloof. Dikke garantie dat het dan niet gebeurd. Misschien hè, moet je dus wel eerst langs al die twijfel om zo een sterker geloof te kneden. En dan gaan er dingen gebeuren, dat weet ik zeker. Twijfel is rammelen met het bakje, net als de orgeldraaier. Er blijft altijd wel Wat in zitten. God gaat niet zomaar weg. En geloven is dan dat iedereen er wat instopt en je met een volle bak naar Huis kan.Terug naar blog

Jezus leert ons dat we geen groot geloof nodig hebben maar het geloof van een mosterdzaadje. Daarna zegt Hij ook dat je niet moet twijfelen in je hart maar geloven dat je het zult ontvangen. Twijfel is feitelijk Gods woord niet op waarde schatten en niet geloven dat wat Hij zegt ook echt waar is. Het grootste probleem vandaag de dag en ook toen al is níet geloof, maar twijfel. Als je ziek bent of iemand anders en in je hart geloof je eigenlijk niet dat God iedereen wil genezen, dan zul je het ook niet ontvangen. Feitelijk is het zaad geroofd wat in je hart gezaaid is.

Daarnaast zul je altijd in de wil van de Vader om dingen kunnen bidden, want ik denk niet dat God je gebed verhoort om iemand dood neer te laten vallen zodat jij zijn/ haar vrouw/man kunt inpikken.