Mijn verhaal

[Lillojon 0]

Ik ben nieuw op dit forum en ik wilde mijn verhaal kwijt. Ik ben sinds mijn geboorte op een christelijke manier opgevoed. Je gelooft wel wat je ouders je vertellen en de kerk, maar toch voelde ik mezelf niet een echte christen. Pas toen ik 11 werd begon ik te geloven. Ik geloofde dat Jezus voor mijn zonden was gestorven en dat je als je dat geloofde na de jemel kwam. Ik wilde met God kunnen praten. Gewoon real life, maa dat lukte steeds niet. Met de jaren heen had ik nooit echt de heilige geest ervaren. Enzo ging het maar verder. Ik ging toen ik 16 was niet meer na de kerk, omdat ik toch al alles wist wat de voorganger zou zeggen. Ik ging me toen verdiepen in andere geloven. Ik ken de Islam nu beter en het bhoedisme. Maa van de geloven vond ik het christendom nog steeds het best. Ik houd van het bovennatuurlijke dus las ik ook over verschillende New Age dingen. Kvond het wel interresant. Toen ik ongeveer 16 werd begon ik met het oefenen van aura lezen. Na een paar maanden had ik dit ook onder de knie. Drie maanden geleden ben ik gestopt met aura zien, omdat ik het niet echt belangrijk vond. Me moeder zei een maand geleden om mee te gaan naar de kerk, dus ik ging ook. Toen zag ik dat er een tiener dienst was op zaterdag. Ik vond dat wel leuk en ik ging. Ik heb er veel geleerd over het geloof. We gingen met deze op kamp. Op het kamp heb ik voor het eerst echt de heilige geest ervaren. Ik had ook een gesprek met God. Hij zei ook tegen mij van dat ik moest gaan dopen. De dag na de avond, dat ik met God had gesproken, ontving ik Tongentaal. Nu heb ik een beter contact met God en ben ik blij dat het heb mogen ervaren. Dit was dus mijn verhaal.

[Chealder 1]

Hallo Lillojon!

Bedankt voor je verhaal!

Ik vind het mooi om te lezen hoe je God weer opnieuw kunt ontdekken.

Ik krijg de indruk dat je vooral gelooft vanuit je gevoel. Ik ben zelf ook een gevoelsmens en daarom vond (en vind soms nog steeds) ik het wat moeilijker te geloven als ik God niet dichtbij voel. Als ik je een tip mag geven voor als het misschien een keer wat minder gaat; probeer ook een beetje vanuit je verstand te geloven. Als je God een keer niet dichtbij voelt betekend dat niet dat Hij er niet is.

[@lfred 0]

Lillojon, een beetje late reactie van me.

Bedankt voor je getuigenis.

Voordat ik Jezus in mijn leven vond heb ik me ook beziggehouden met bovennatuurlijke dingen. Een mens is nu eenmaal nieuwsgierig en wil ook graag ‘tastbare’ resultaten van zijn zoektochten. Ik wil je de tip geven om daar niet te veel je ogen op te richten.

Van nature willen we als mens graag dingen zien en beleven. Maar er is een duisternis die hier heel graag op inspeelt, enkel om ons bij God weg te houden. God wil juist een diepe persoonlijke relatie met ons, een relatie van liefde en geborgenheid. Als we God in ons hart vinden en Zijn aanraking eenmaal hebben ervaren, dan wordt dat ook veel kostbaarder dan de alle ‘uiterlijke’ dingen.

Ik hoop dat je dat gevonden hebt.

God heeft een ongelofelijk mooi plan met een ieder van ons, helemaal passend bij wie we zijn. We kunnen het vinden als we ons aan Hem beschikbaar stellen. Dit start met ons overgeven aan Jezus en Hem ernstig zoeken. Hoewel ik ook mijn fouten heb ervaar ik dit toch in mijn leven, en vraag ik vaak gewoon zoiets als; Heer Jezus hier ben ik en gebruik mijn leven maar. De rest werkt Hij uit.

Houd maar aan Hem vast en wees verwachtingsvol, ook als je een tijdje niet iets van God ervaart.

[GodGirl 0]

Echt een bemoediging te weten dat geen enkel ander geloof opkan tegen onze God!