Neem uw stoel op en wandel

[Ursa 1]

Hoe herken je elkaar tegenwoordig nog als christen? Laatst sjouwde ik een stoel naar

boven vanuit de berging. Een oud dametje waarmee ik de lift deelde zei: 'Neem uw

stoel op en wandel'. Hoeveel mensen weten nog wat dat inhoudt? Dat het een

verwijzing is naar een uitspraak die Jezus deed. Ik begreep gelukkig meteen waar de

vrouw op doelde, maar ik vroeg me toch af: hoeveel mensen zouden het totaal niet

herkennen? Het aantal christenen, en daarmee de Bijbelkennis, is in onze samenleving

gestaag afgenomen. We hebben er als christenen mee te leven dat we meer en meer een

minderheid zijn, in een seculiere samenleving.

 

Het zet je aan het denken. Hoe herken je iemand als christen? Hoe herken je elkaar

als christen? We hebben helaas geen aura die aangeeft of we de Heilige Geest hebben

of niet. Zou het moeten, dat je op de één of andere manier duidelijk herkenbaar

bent? De huidige situatie doet soms denken aan de eerste gemeente. Het vroege

christendom was immers ook een minderheidsbeweging? Zelfs in de tijd van Constantijn

de Grote - zo zijn de schattingen - was slechts 10% van de bevolking van het

Romeinse Rijk overgegaan tot het christendom. In Handelingen 2 staat: 'Ze loofden

God en stonden in de gunst bij het hele volk.' (vs. 47a NBV). Waarom de eerste

christenen in de gunst van het volk stonden staat er niet direct bij. Misschien

omdat ze deelden met iedereen die het nodig had? Of dat ze gezamenlijk vol vreugde

de maaltijd deelden en God loofden in de tempel? Wie zal het zeggen.

 

Ik denk dat je christenen nog het beste kan herkennen aan hun daden, aan hun

hartelijkheid en vrijgevigheid. Aan hoe ze op Jezus zijn gaan lijken. Dan is kennis

mooi, of van die typische cultuuruitingen waarin je elkaar herkent. Maar de

barmhartigheid is nog mooier! Het vrouwtje dat ik sprak had dat ook door. 'Dat gaat

over een genezing', zei ze. Gods barmhartigheid, daar mogen we uit putten, en

uitdelen.

Terug naar blog

[Floes 0]

Ursa, goed gedaan voor je eerste blogpost! Je zet me aan het denken op een korte maar krachtige manier. Ben zeer benieuwd naar meer!