Arabisch in het Vaticaan

[Michiel 14]

[preview]Het aantal christenen in het Midden-Oosten vermindert gestaag. In Rome buigt een unieke synode van katholieke bisschoppen uit het gebied zich twee weken over het probleem. [/preview]

Een stukje Midden-Oosten heeft voor twee weken bezit genomen van Vaticaanstad. Een stoet van 185 ‘Oosterse’ katholieke bisschoppen en patriarchen trok zondag de Sint Pietersbasiliek in voor het begin van een 14-daagse speciale synode. Op uitnodiging van paus Benedictus XVI buigen ze zich over de aanhoudende exodus van christenen uit het Midden-Oosten. De grote zorg is dat het christendom juist daar waar het is geboren gemarginaliseerd wordt en dreigt uit te sterven.

Honderd jaar geleden was nog 20 procent van de bevolking van het Midden-Oosten christelijk. Nu gaat het nog maar om ruim 5 procent, 20 miljoen mensen, van wie 5,7 miljoen katholiek is.

In Irak, Iran, Egypte, Libanon, Jemen, Palestina, Syrië, Turkije en Jordanië neemt het aantal christenen om diverse redenen af. De islamisering van de maatschappij maakt het hun moeilijker om hun religie uit te oefenen. Ze worden vaker beschouwd als tweederangsburgers, als infiltranten van het verfoeilijke Westen. Moslims die zich bekeren tot het christendom riskeren zware straffen. In Irak is de christelijke gemeenschap door de oorlog afgenomen van 800.000 naar 400.000 mensen.

Op het Arabische schiereiland is wel sprake van groei, door arbeidsmigratie. Volgens het Vaticaan zou die de neergang elders zelfs compenseren. In Saoedi-Arabië leven tussen de 1,2 en 2 miljoen christenen, veelal Aziatische en Afrikaanse migranten. Deze christenen worden talrijker, maar in het land waar de islam is geboren mogen zij hun religie niet uitoefenen .

In de openingsmis van de bisschoppenvergadering klonk zondag veel Grieks en Arabisch gezang. De voorbeden waren in het Turks. Het is een unieke synode, omdat voor het eerst de Oosterse kerken binnen het katholicisme centraal staan. Nooit eerder was Arabisch een voertaal. Voor het eerst zullen ook moslim-geestelijken een synode toespreken. Behalve de 185 bisschoppen zullen 85 andere religieuze en seculiere godsdienstexperts meepraten: moslims, joden, christelijke orthodoxen en protestanten.

Prelaten in gewaden van alle kleuren en maten hoorden de paus zondag zeggen dat de synode geen politieke, maar een pastorale bijeenkomst is. Maar een dag later was het hoofdthema al de scheiding tussen kerk en staat. De Egyptische kopt Antonius Naguib, die secretaris van de synode is, erkende op Radio Vaticaan dat het uitsluiten van politiek onmogelijk is wanneer men spreekt over het Midden-Oosten waar de scheiding tussen politiek en religie vaak niet wordt gemaakt. Hij verdedigde, in navolging van de paus bij eerdere gelegenheden, de noodzaak van een "positief secularisme" in het Midden-Oosten: scheiding van kerk en staat, vrijheid van religie, en mensenrechten. Volgens Naguib is dat ook goed voor andere religieuze minderheidsgroeperingen en gematigde moslims die zeker zoveel te lijden hebben onder de islamisering.

Behalve dit democratische vergezicht, beklemtoonden de aanwezigen onder leiding van Benedictus dat eenheid van de christenen onmisbaar is voor hun overleven in het Midden-Oosten. De katholieken zijn hopeloos verdeeld en gunnen elkaar vaak het licht niet in de ogen. Er zijn zes grote Oosterse katholieke kerken: de Armeense, de chaldeeuwse, de koptische, de maronitische, de melkitische en de Syrische. Daarnaast zijn er nog katholieken die de Latijnse rites van Rome volgen. Vaak beconcurreren ze elkaar, de orthodoxe kerken en evangelische gemeenschappen.

Benedictus hoopt met de synode alle stromingen dichter bij elkaar te brengen onder het dak van de moederkerk. Echte oplossingen worden niet verwacht. Al was het maar omdat deze synode korter duurt dan alle voorgaande bisschoppenvergaderingen, terwijl zij zich buigt over een zeer complex gebied. Benedictus is al tevreden als christenen in het Midden-Oosten zich door deze bijeenkomst extra gesteund voelen, opdat ze "de levende stenen van de Kerk" in het Midden-Oosten blijven en niet vertrekken.

Bron: NRC

[Thorgrem 430]

Er worden interessante dingen besproken zo te lezen (hier en elders). Ik ben dan ook zeer nieuwsgierig naar wat er daadwerkelijk uit komt rollen aan besluiten.