Lust en geen liefde?

[With-everything 0]

Hoi allemaal,

Ik ben nu ongeveer een jaar helemaal bekeert tot het christelijke geloof, maar god verteld mij dat je pas seks moet hebben nadat je getrouwd bent, het probleem is dat ik nog niet getrouwd ben maar wel seks heb gehad. Telkens als ik tegenwoordig seks heb met mijn vriendin voel ik me slecht en alsof het een lust is en geen liefde. Hoe we seks hebben is ook meer lust dan liefde. Mijn vriendin is niet gelovig. Ik zit er aan te denken om alsnog te kiezen om vanaf nu geen seks voor het huwelijk te hebben maar dat is misschien raar. ik weet het allemaal even niet meer. Door de media ben ik gehersenspoeld waardoor ik een verkeerd beeld heb gekregen van seksualiteit en ik heb nu spijt dat ik te snel seks heb gehad.

[wateengedoe2 0]

Hoi With-everything. Een vervelend probleem, vooral omdat het tot geloof komen als je in een relatie bent, tot moeilijke situaties kan leiden als je levensstijl anders wordt dan die van je partner. Maar ik denk dat je het wel z.s.m. met haar moet bespreken - het is té belangrijk om het maar op z'n beloop te laten.

Het is inderdaad mogelijk om te stoppen met seks tot aan het huwelijk. Ik heb dat zelf ook gedaan, maar daar moet wel bij gezegd worden, dat ik op het moment van mijn bekering geen relatie had. Dus ik heb er langzaam naartoe kunnen groeien, en met mijn huidige vriend ben ik nooit naar bed geweest. Er zit volgens mij ook iemand op dit forum die in dezelfde situatie als jij gezeten heeft. Misschien wil diegene er zelf wat over kwijt.

Verder verwijs ik je naar een vers topic over christenen en seksualiteit, waar je misschien ook wat aan hebt. Ik laat het verder aan de crew over om te beslissen of ze beide topics openhouden, of dat het beter is om ook over jouw geval daar verder te praten (het gaat niet alleen over porno en masturberen, waar de topicstarter last van heeft; ook omgang van seksualiteit tijdens een relatie komt aan de orde in volgende posts).

[Henriëtte 0]

Quote:

Op vrijdag 13 augustus 2010 13:53:27 schreef With-everything het volgende: Ik zit er aan te denken om alsnog te kiezen om vanaf nu geen seks voor het huwelijk te hebben maar dat is misschien raar.

Waarom is dat raar? Ik kan me voorstellen dat je bang bent voor de reactie van je vriendin, vrienden of andere mensen in je omgeving. Maar als ik de rest van je post lees, denk ik dat seks vanaf nu uitstellen (tot het huwelijk?) voor jou een verstandigere keuze is dan maar gewoon door te gaan met seks hebben. Je zegt namelijk dat je je schuldig en slecht voelt wanneer je seks hebt gehad en het voelt als lust en niet als liefde. Je zult het vast lastig hebben met de reactie van je vriendin, maar als je écht overtuigd bent dat God seks voor binnen het huwelijk bedoeld heeft, ben je eerder gek als je dat niet doet.

Sterkte ermee in ieder geval, ik kan me namelijk maar al te goed voorstellen dat je dit een heel moeilijk issue vindt.

[Thorgrem 430]

Quote:

Op vrijdag 13 augustus 2010 13:59:03 schreef wateengedoe2 het volgende: Het is inderdaad mogelijk om te stoppen met seks tot aan het huwelijk. Ik heb dat zelf ook gedaan, maar daar moet wel bij gezegd worden, dat ik op het moment van mijn bekering geen relatie had. Dus ik heb er langzaam naartoe kunnen groeien, en met mijn huidige vriend ben ik nooit naar bed geweest. Er zit volgens mij ook iemand op dit forum die in dezelfde situatie als jij gezeten heeft. Misschien wil diegene er zelf wat over kwijt.

Dat zal ik dan wel zijn.

Ik had mijn relatie al toen ik werd geroepen. Wij waren ook seksueel actief. Ik heb hierover flink wat strubbelingen met mijzelf gehad waar ikzelf niet uit kwam noem het maar geestesnood (oid).

Ik heb daarover gesproken met een pater (die later ook mijn biechtvader werd). Dat gesprek ging eigenlijk best goed het is een gemoedelijke man die denk ik zo'n beetje alles al weer een keer gehoord heeft. Allereerst was hij erg verheugd over mijn terugkeer tot de Kerk en hij tilde er minder zwaar aan dan ik daar het een stabiele relatie betrof met het voornemen om te trouwen in de toekomst.

Ondanks het zeer fijne gesprek waarin de pater vooral opriep tot veel gebed was het voor mij nog niet helemaal duidelijk wat mij nu te doen stond op dit vlak. Uiteindelijk heeft de partner natuurlijk wel door dat je worstelt met het seksuele contact. Wij hebben hier min of meer over gesproken en eigenlijk zonder het te zeggen besloten dat het goed was om geen seks meer te hebben. Afijn we woonde al samen en sliepen samen in hetzelfde bed. Daar is geen verandering in gekomen en ik kan helaas ook niet melden dat ik geen zonden heb begaan toch is het tot een minimum teruggebracht. Daarover had ik wel schuldgevoel, dat ik (of wij) te zwak was/waren. Wat dat betreft heeft het sacrament van boete en verzoening mij geestelijk gezond gehouden en inmiddels ben ik getrouwd.

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op vrijdag 13 augustus 2010 14:15:52 schreef Thorgrem het volgende: [...] Dat zal ik dan wel zijn.

Indeed!

[Gast Anon_phpbb]

Ik herken veel van je verhaal.

Ook ik heb een aantal relaties achter de rug waarin ik gemeenschap heb gehad. Sinds 6 maanden heb ik Jezus aangenomen.

Ik heb sinds 8 maanden een christelijke vriendin die nog niet intiem is geweest. Tijdens deze periode zijn we wel intiem geweest maar hebben we geen gemeenschap gehad.

Toch begon ik twijfels te krijgen over het intieme gedeelte omdat ik voelde dat het kwade daarmee nog een voet tussen de deur had bij mij. Ik heb eergisteren verteld tegen me vriendin dat ik niet meer intiem kan zijn totdat we getrouwd zijn.

Hoewel ze het moeilijk vind kan ze het toch wel begrijpen. We beseffen ons allebei dat het erg moeiijk zal zijn hoewel ik er van overtuigd ben dat de Heer ons hierin zal steunen.

Bid hiervoor en luister naar je hart.