Trin India reis

[Timon 0]

Ik had het natuurlijk al aangekondigd, maar 14 Februari jl was het dan zo ver: ik mocht met Trin op reis naar India. Dit topic wijd ik vooral aan mijn eigen belevenissen, hoogte- en dieptepunten. Voor een meer uitgebreid verslag van de reis door Willem Ouweneel en korte filmpjes kan je hier terecht. Ik wil hier vooral een aantal ervaringen delen en de mogelijkheid geven om te reageren

Ik zal eerlijk zijn, vooraf leefde de reis nog niet zo heel erg voor me. Ik had nog nooit iets dergelijks meegemaakt en wist niet echt wat ik moest verwachten en was toch steeds minder charismatisch geworden. Soms voelde het alsof ik me ervoor moest verantwoorden dat ik met deze reis mee ging. En toegegeven, als niet de reis voor mij was betaald, had ik niet alles op alles gezet om zoveel geld bij elkaar te schrapen dat ik (samen met mijn verloofde?) kon gaan, met een bruiloft in het vooruitzicht.

Maar laat ik meteen een sprong in de tijd maken en terugblikken naar het geheel: het was een geweldige reis en ik voel me vereerd dat ik hier deel van uit mocht maken. Natuurlijk was de reis lang en vermoeiend, maar het lukte me om me daar goed op in te stellen en omwille van mijn ritme mijn slaap tot de nacht te bewaren.

Wat veel belangrijker was, was dat we tienduizenden mensen mochten bereiken met het evangelie. De mensen daar zijn zo hongerig naar God, dat zelfs na te zeggen dat christen-zijn tot vervolging kan leiden, je alles kost en dat je ook als je niet kiest voor Jezus even goed rijst en spullen krijgt, er doorgaans 70 tot 95% van de mensen in gaat op de oproep tot bekering. Het beeld van meer dan vijftigduizend handen die worden opgestoken in één samenkomst of een heel dorp dat voor Jezus kiest, blijft op je netvlies staan.

Natuurlijk stel je als westerling dan meteen weer vragen bij de oprechtheid van de bekering. Herkenbaar, die neiging heb ik zelf ook altijd. Daarom vond ik het ook goed dat mensen die hun hand op staken een kaartje moesten invullen met contactgegevens, zodat ze kunnen worden opgevangen door lokale pastors.

Dat vond ik uberhaupt misschien wel de grootste kracht van de reis, dat het in samenwerking was met een netwerk van voorgangers. Zo kan worden voorkomen dat mensen ooit een hand opsteken en er nooit meer wat mee doen, maar is er de mogelijkheid om hen verder toe te rusten en te onderwijzen. Ook nu wij weg zijn gaat het werk door. Of eigenlijk begint het nu pas. Wij hebben mogen zaaien, maar we mogen vooral bidden tot God dat Hij de arbeiders stuurt om de oogst binnen te halen.

De nederigheid van de lokale christenen raakte me ook diep. Zo werden we vergezeld door een team van jonge Indiase christenen die ons verzorgden en beschermden. Dat ik wist dat ieder van hun bereid was zijn leven te geven voor ieder van ons, maakte wel wat in me los.

Het is natuurlijk een cliché om te beginnen over de armoede daar en dat je het niet ziet voor je er zelf mee in aanraking komt. Dat tv-beelden je bijna niets meer doen. Maar het is niet voor niets zo'n cliché, want het is gebasseerd op een keiharde waarheid. En dan is het gaaf om te kunnen helpen voorzien in primaire levensbehoeften, maar ook te kunnen helpen met oog op de toekomst door bijvoorbeeld weeskinderen te voorzien van een schooluniform waardoor ze naar school kunnen gaan.

Soms mag de prediking bij Trin dan wat eenvoudig of eenzijdig zijn, maar waar ik opnieuw bij stil ben gezet: ze hebben wel een passie voor Jezus en ze doen wat met hun geloof. Ze reiken echt uit naar de wezen en weduwen en kunnen duizenden mensen bereiken met het evangelie. Dan mag ik me niet altijd helemaal thuis voelen bij de wat meer \"extreme\" charismatische uitingen die er plaats kunnen vinden en vind ik soms dat een tekst net een andere boodschap bevat als die eruit wordt gehaald, maar dan wil ik niet mopperen of klagen. Ik wil niet met een opgeheven vingertje staan, maar mijn handen zegenend naar hun toe houden. Want waar ik door eindeloos over dingen na te denken in het dagelijks leven een heel reeele valkuil heb om Farizeer te worden, kan ik enorm veel leren van hun passie voor Jezus en hoe ze gewoon het christelijk geloof heel praktisch en eenvoudig delen met hen die Christus nog niet kennen.

Amen

[Jipperd 0]

Heel goed om je verhalen te lezen, had je voorbij zien flitsen op wat filmpjes.

(ik wil wel even een voetnootje plaatsen bij je stukje, over dat handen opsteken: dat wordt in India ook uit beleefdheid gedaan, zo vertelde een man uit Goa mij dat, tenminste, toen ik dat filmpje zat te kijken in mijn kerk.)

[Holla 0]

Mooie getuigenis!

[Godfriend 0]

wauw erg mooie getuigenis.

[Bronze 0]

Quote:

Op dinsdag 24 februari 2009 11:09:27 schreef Timon het volgende: Ik had het natuurlijk al aangekondigd, maar 14 Februari jl was het dan zo ver: ik mocht met Trin op reis naar India. Dit topic wijd ik vooral aan mijn eigen belevenissen, hoogte- en dieptepunten. Voor een meer uitgebreid verslag van de reis door Willem Ouweneel en korte filmpjes kan je hier terecht. Ik wil hier vooral een aantal ervaringen delen en de mogelijkheid geven om te reageren Ik zal eerlijk zijn, vooraf leefde de reis nog niet zo heel erg voor me. Ik had nog nooit iets dergelijks meegemaakt en wist niet echt wat ik moest verwachten en was toch steeds minder charismatisch geworden. Soms voelde het alsof ik me ervoor moest verantwoorden dat ik met deze reis mee ging. En toegegeven, als niet de reis voor mij was betaald, had ik niet alles op alles gezet om zoveel geld bij elkaar te schrapen dat ik (samen met mijn verloofde?) kon gaan, met een bruiloft in het vooruitzicht. Maar laat ik meteen een sprong in de tijd maken en terugblikken naar het geheel: het was een geweldige reis en ik voel me vereerd dat ik hier deel van uit mocht maken. Natuurlijk was de reis lang en vermoeiend, maar het lukte me om me daar goed op in te stellen en omwille van mijn ritme mijn slaap tot de nacht te bewaren. Wat veel belangrijker was, was dat we tienduizenden mensen mochten bereiken met het evangelie. De mensen daar zijn zo hongerig naar God, dat zelfs na te zeggen dat christen-zijn tot vervolging kan leiden, je alles kost en dat je ook als je niet kiest voor Jezus even goed rijst en spullen krijgt, er doorgaans 70 tot 95% van de mensen in gaat op de oproep tot bekering. Het beeld van meer dan vijftigduizend handen die worden opgestoken in één samenkomst of een heel dorp dat voor Jezus kiest, blijft op je netvlies staan. Natuurlijk stel je als westerling dan meteen weer vragen bij de oprechtheid van de bekering. Herkenbaar, die neiging heb ik zelf ook altijd. Daarom vond ik het ook goed dat mensen die hun hand op staken een kaartje moesten invullen met contactgegevens, zodat ze kunnen worden opgevangen door lokale pastors. Dat vond ik uberhaupt misschien wel de grootste kracht van de reis, dat het in samenwerking was met een netwerk van voorgangers. Zo kan worden voorkomen dat mensen ooit een hand opsteken en er nooit meer wat mee doen, maar is er de mogelijkheid om hen verder toe te rusten en te onderwijzen. Ook nu wij weg zijn gaat het werk door. Of eigenlijk begint het nu pas. Wij hebben mogen zaaien, maar we mogen vooral bidden tot God dat Hij de arbeiders stuurt om de oogst binnen te halen. De nederigheid van de lokale christenen raakte me ook diep. Zo werden we vergezeld door een team van jonge Indiase christenen die ons verzorgden en beschermden. Dat ik wist dat ieder van hun bereid was zijn leven te geven voor ieder van ons, maakte wel wat in me los. Het is natuurlijk een cliché om te beginnen over de armoede daar en dat je het niet ziet voor je er zelf mee in aanraking komt. Dat tv-beelden je bijna niets meer doen. Maar het is niet voor niets zo'n cliché, want het is gebasseerd op een keiharde waarheid. En dan is het gaaf om te kunnen helpen voorzien in primaire levensbehoeften, maar ook te kunnen helpen met oog op de toekomst door bijvoorbeeld weeskinderen te voorzien van een schooluniform waardoor ze naar school kunnen gaan. Soms mag de prediking bij Trin dan wat eenvoudig of eenzijdig zijn, maar waar ik opnieuw bij stil ben gezet: ze hebben wel een passie voor Jezus en ze doen wat met hun geloof. Ze reiken echt uit naar de wezen en weduwen en kunnen duizenden mensen bereiken met het evangelie. Dan mag ik me niet altijd helemaal thuis voelen bij de wat meer "extreme" charismatische uitingen die er plaats kunnen vinden en vind ik soms dat een tekst net een andere boodschap bevat als die eruit wordt gehaald, maar dan wil ik niet mopperen of klagen. Ik wil niet met een opgeheven vingertje staan, maar mijn handen zegenend naar hun toe houden. Want waar ik door eindeloos over dingen na te denken in het dagelijks leven een heel reeele valkuil heb om Farizeer te worden, kan ik enorm veel leren van hun passie voor Jezus en hoe ze gewoon het christelijk geloof heel praktisch en eenvoudig delen met hen die Christus nog niet kennen. Amen

Gaaf om dit te lezen en die filmpjes te zien, kwas al benieuwd naar wat Trin zo'n beetje inhield.

En ook zo te lezen over die eenheid met die christenen daar, zij hebben ons nodig en wij hen

[Eulogía 0]

Rapportage naar aanleiding van de Trin crusade februari 2009 in India

Welke impact heeft deze crusade nu werkelijk gehad?

Door Bart Stoit ( link )

In februari 2009 is er in Bhimavaram India een middelgrote crusade gehouden door Trin. Hier zijn, verdeeld over 4 avonden, in totaal zo'n 150.000 bezoekers geweest. Een groep van 70 personen is mee geweest vanuit Nederland en hebben mee gewerkt. Na de crusade werden geweldige getallen van bekeerlingen genoemd maar hoe staat het er nu werkelijk voor. Zijn deze getallen nog steeds de waarheid of moeten we ze met een korreltje zout nemen. Zijn de mensen nog steeds bekeerd of zijn ze weer terug gevallen en was het gewoon een opwelling. Wat voor gevolgen heeft het voor Bhimavaram en omgeving.

In november 2009 ben ik zelf voor een werkbezoek in India geweest en heb deze zaken onderzocht op verzoek van Mattheus van der Steen.

Feiten aangeleverd vanuit de Apple-Association (netwerk van jonge leiders):

Tijdens de crusade avonden zijn er 104.000 decision-cards ingeleverd. Na de crusade zijn nog zo'n 10.000 decision-cards per post binnen gekomen bij de Apple Association. In totaal hebben dus 114.000 mensen schriftelijk te kennen gegeven dat zij Jezus Christus willen volgen. Na de crusade zijn er 800 nieuwe huisgemeentes gestart. Elk bestaand uit circa 65 mensen. In totaal gaan er nu zo'n 50.000 mensen die hun decision-card hebben ingeleverd naar deze huisgemeentes. Na de crusade zijn 30.000 net bekeerde mensen opgevangen door de traditionele kerken. Van ruim circa 34.000 mensen is niet bekend waar ze terecht zijn gekomen. Dit door verschillende oorzaken die verderop worden behandeld.

Na de crusade heeft de Apple-Association 2 maanden hard gewerkt om de decision-cards te verdelen. Vanuit de Apple-Associatoin zijn ze begonnen om de mensen die hun decision-card hadden ingeleverd te benaderen. Dit werd per regio ingedeeld. Per regio of dorp werd met een groep van 2 tot 5 mensen een huisgemeente gestart. Deze huisgemeentes benaderden de mensen die hun gegevens hadden ingeleverd. Wegens het gebrek aan mankracht werd de rest van de mensen verdeeld onder de reguliere kerken. Deze hebben nu zo'n 30.000 mensen in hun midden opgenomen. Wel is er met hen afgesproken dat deze mensen geen lid worden van de reguliere kerken maar dat zodra de Apple-Association voldoende mensen heeft opgeleid deze 30.000 ook door hen worden opgevangen en onderricht zullen ontvangen.

Van 34.000 mensen is niet bekend waar ze terecht zijn gekomen. Dit komt doordat sommigen hun gegevens niet juist hebben ingevuld. Ook zijn er mensen die door hun gezinssituatie niet benaderd kunnen worden. Wanneer ze benaderd zouden worden kan dit ernstige schade opleveren. Hierbij moeten we denken aan mishandeling (geestelijk en lichamelijk) tot aan doodslag. Maar ook aan echtscheiding, wat in India voor een vrouw betekent dat ze niet meer mee kan functioneren in de maatschappij. Een gescheiden vrouw krijgt ook geen werk, waardoor ze vaak in de prostitutie belanden. Ook zal een deel van deze groep terug gevallen zijn in het Hindoeïsme, Boeddhisme of Islamisme.

De mensen die hun leven aan Jezus Christus hebben gegeven komen uit alle lagen van de bevolking. (van hoge en lage kastes). Dit geeft een uitdaging op zich omdat er binnen de religieuze kerken er ook nog onderscheid wordt gemaakt. Er bestaan hoge en lage kaste kerken. De uitdaging is nu voor de revival church om de mensen te leren dat iedereen gelijk is in Jezus.

Dat is de grote uitdaging voor het nieuwe jaar! Mensen tot Jezus leiden is één, maar volwassen discipelen uitzenden als apostelen is vers twee. Er is nog bevrijding en Bijbelse opleiding nodig, zodat de mensen goed weten wie ze zijn in Christus. Ook moet iemand ze vertellen dat ze dankzij Jezus geen zondig mens meer zijn. Maar dat ze nu omdat ze onberispelijk leven, samen met Hem in liefde mogen heersen. Zo zal het evangelie een steeds groter witte olievlek worden niet alleen in Bhimavaram maar voor heel India. God droomt ervan om het achterland van Zijn land Israel weer in te nemen door LIEFDE. Zoals ook in de tijd van Esther en Ahasveros, de mensen werden niet meer verdrukt maar kregen cadeaus van hun koning en vierden dagen lang feest!

Kortom: Wat in mijn ogen belangrijk is, is dat de opvolging van een crusade zeker zo belangrijk is als de crusade zelf. De nieuwe leiders hebben kennis en sturing nodig. Hen vrij bidden en zetten, plus een stuk onderwijs is essentieel. Tevens is het een bekend gegeven dat de Indiase bevolking meer aan neemt van buitenlanders dan van hun eigen bevolking. Wat mij betreft een dringende oproep om een vervolg te geven aan de crusade door een gedegen Bijbels onderwijs programma voor de pastors.

link

[Étoile 0]

Waarom worden de mensen eigenlijk geen lid van al bestaande kerken, weet jij daar iets over Timon?

[Robert Frans 1.653]

Wat vreemd inderdaad dat de bekeerlingen niet lid "mogen" worden van al bestaande kerken. Althans, dat begreep ik uit onderstaande uitspraken:

Quote:

Per regio of dorp werd met een groep van 2 tot 5 mensen een huisgemeente gestart. Deze huisgemeentes benaderden de mensen die hun gegevens hadden ingeleverd. Wegens het gebrek aan mankracht werd de rest van de mensen verdeeld onder de reguliere kerken. Deze hebben nu zo'n 30.000 mensen in hun midden opgenomen. Wel is er met hen afgesproken dat deze mensen geen lid worden van de reguliere kerken maar dat zodra de Apple-Association voldoende mensen heeft opgeleid deze 30.000 ook door hen worden opgevangen en onderricht zullen ontvangen.

Ik ben ook oprecht benieuwd naar het idee daarachter.

[Eulogía 0]

Ik weet natuurlijk niet de reden van TRIN, maar ik kan me voorstellen dat er een vergelijking is met de discipelen van Johannes de Doper en de discipelen van Jezus. Ook beschouwt Paulus Timoteus als zijn zoon. Mensen die in Paulus' bediening tot geloof zijn gekomen beschouwt hij als mensen die geestelijk door hem 'verwekt' zijn. TRIN/Apple-Association is hun 'geestelijk huis' terwijl die andere kerken een geestelijk huis voor anderen zijn.

(Voor het lichaam van Christus mag dat natuurlijk geen verdeeldheid opleveren. Allen zijn volgelingen van Jezus Christus, zoals niet de een van Paulus was en de ander van Apollos.)

[Robert Frans 1.653]

Op die manier. Maar als dat zo is, wat mogen die reguliere kerken dan wel en niet aanbieden aan deze bekeerlingen? Het komt op mij wat onnatuurlijk over zo: ze zijn nu wel bij een kerk, wat op zich al heel goed en belangrijk is, maar ze blijken er niet écht te mogen groeien, zich er niet écht te mogen vestigen. Ik kan me eerlijk gezegd ook eigenlijk niet voorstellen dat reguliere kerken daar echt akkoord mee zijn gegaan, tenzij ze natuurlijk dezelfde geloofsbeleving als TRIN hebben. Hoe zit dat dan precies, als ik vragen mag?

[Eulogía 0]

Ik denk dat deze kerken alles mogen aanbieden, maar dat de mensen na verloop van tijd daar weer weggaan. Ik denk dat er nu nu afspraak is dat deze mensen door de kerken wordt verteld dat het de bedoeling is dat ze later weer naar een andere kerk zullen moeten gaan. Maar als ze daar dan toch zouden willen blijven, verwacht ik echt wel dat ze daar mogen en kunnen blijven. Maar het blijft gissen voor mij en misschien weet Timon meer.

[Robert Frans 1.653]

Dan hoop ik dat Timon ons daar nog meer over kan en wil vertellen.

[Timon 0]

Jammer genoeg kan ik niet aan die hoop voldoen. Ik ben eigenlijk niet heel erg op de hoogte van hoe het er nu aan toe gaat daar, het bericht dat Eulogia heeft geplaatst geeft mij net zo goed een update.

Ik vind het gaaf om te lezen dat inderdaad het grootste deel van de mensen die een kaart hebben ingeleverd nu naar christelijke gemeenten gaan. Persoonlijk snap ik ook vrij weinig van die regeling met de traditionele kerken en vind ik dat (met de beperkte informatie die ik heb) een beetje jammer. Dus een gemengd gevoel. Hoofdzakelijk ben ik blij met de vele mensen die daar tot geloof zijn gekomen en de voortzetting die daaraan is gegeven. Maar de regeling rondom de traditionele kerken ben ik niet erg enthousiast over

[Eulogía 0]

Ik denk dat ik zelf ook niet zo'n regeling zou hebben gemaakt bij zo'n TRINdia-reis, maar ik kan het ook wel wat begrijpen. Als je zelf gereformeerd vrijgemaakt bent, heb je liever dat bekeerlingen naar jouw kerk gaan dan naar een katholieke kerk en ik denk dat dat andersom ook geldt. Tenminste, dat zou er bij mijzelf misschien achter zitten, alleen zou ik er zelf denk ik geen vrijmoedigheid voor hebben om zo'n regeling te maken. Ik weet niet of God dat wel een goed idee zou vinden.

Ook ik ben blij dat die nieuwe bekeerlingen sowieso niet zonder kerk komen te zitten, maar worden opgevangen.

Anderszijds zou het ook juist kunnen zijn dat die andere kerken het niet gelijk zien zitten om permanent zoveel mensen te moeten opvangen en onderwijzen en dat ze dat alleen tijdelijk willen/kunnen doen en dat daarna anderen het weer moeten overnemen. Ik weet niet van welke partij de afspraak afkomstig is.

Ten slotte valt het me dus op dat Jezus heel specifiek die 12 discipelen opleidt en dat daar geen discipelen van Johannes bijzitten die zelfs andere dingen leren. Later is duidelijk dat de discipelen van Johannes de Doper helemaal niet van de Doop in de Heilige Geest afweten. Beide groepen discipelen krijgen een iets andere opleiding en pas later leren de discipelen van Johannes de Doper nieuwe dingen van Paulus.

Quote:

Hand. 19 1 En terwijl Apollos te Korinte was, geschiedde het, dat Paulus, na door de bovenlanden gereisd te zijn, te Efeze kwam, en daar enige discipelen vond. 2 En hij zeide tot hen: Hebt gij de heilige Geest ontvangen, toen gij tot het geloof kwaamt? Doch zij zeiden tot hem: Wij hebben zelfs niet gehoord, dat er een heilige Geest is. 3 En hij zeide tot hen: Waarin zijt gij dan gedoopt? En zij zeiden: In de doop van Johannes. 4 Maar Paulus zeide: Johannes doopte een doop van bekering en zeide tot het volk, dat zij moesten geloven in Hem, die na hem kwam, dat is in Jezus. 5 En toen zij dit hoorden, lieten zij zich dopen in de naam van de Here Jezus. 6 En toen Paulus hun de handen oplegde, kwam de heilige Geest over hen, en zij spraken in tongen en profeteerden. 7 En het waren in het geheel ongeveer twaalf mannen.

En de discipelen van Johannes de Doper waren gewend te vasten, terwijl de discipelen van Jezus dat niet deden.

Quote:

Mat 9 14 Toen kwamen de discipelen van Johannes tot Hem en vroegen: Waarom vasten wij en de Farizeeën wèl, maar uw discipelen niet? 15 Jezus zeide tot hen: Kunnen soms bruiloftsgasten treuren, zolang de bruidegom bij hen is? Er zullen echter dagen komen, dat de bruidegom van hen weggenomen is, en dan zullen zij vasten. 16 En niemand zet een niet-gekrompen lap op een oud kledingstuk; want de ingezette lap scheurt iets af van het kledingstuk en de scheur wordt erger. 17 Ook doet men jonge wijn niet in oude zakken; anders barsten de zakken en de wijn loopt weg en de zakken gaan verloren; maar men doet jonge wijn in nieuwe zakken en beide blijven samen behouden.

[Skippy 0]

Er blijven een hoop vraagtekens bij mij over nadat ik dat artikeltje van Bart Stoit heb gelezen.

Het is inderdaad vreemd dat er is afgesproken dat deze mensen niet naar de traditionele kerken gaan. Het lijkt me dat er in India zat kerken zijn die het ware evangelie prediken. TRIN doet er dan denk ik verstandig aan om met die kerken samen te werken, en niet het zoveelste nieuwe groepje op te richten.

En waarom zouden mensen eerder wat van buitenlanders aannemen dan van mensen in India?

Bovendien vraag ik me af waar deze meneer zijn cijfers op baseert. Al met al zijn er zo'n 80.000 mensen in een kerk of huisgroep beland, zegt deze man. Maar hoe komt hij aan die informatie? Baseert hij zich op kaartjes die zijn uitgedeeld, of worden die huisgroepen echt gecontroleerd? En hoe groot is die Apple-Association wel niet?

Ik vraag me nog steeds af of TRIN zich op kwantiteit of kwaliteit heeft gericht.

[Eulogía 0]

Quote:

Op zaterdag 16 januari 2010 18:24:34 schreef Skippy het volgende: Het lijkt me dat er in India zat kerken zijn die het ware evangelie prediken.

Zoveel kerken zijn er nog niet in India. Gelukkig komen er wel steeds meer kerken bij, maar op een bevolking van een miljard mensen is dat nog weinig. Velen zijn nog Hindoeïstisch.

Quote:

TRIN doet er dan denk ik verstandig aan om met die kerken samen te werken, en niet het zoveelste nieuwe groepje op te richten.

Ik denk dat alles welkom is. Ik vind het mooi dat de katholieken er veel werk doen, evenals vele traditionele protestanten en evangelischen.

Quote:

En waarom zouden mensen eerder wat van buitenlanders aannemen dan van mensen in India?

Luc 4,24

Doch Hij zeide: Voorwaar, Ik zeg u, geen profeet is aangenaam in zijn vaderstad.

Misschien dat mensen in armere landen nog meer opkijken naar westerlingen, maar vaak is het ook zo dat een Amerikaan meer impact heeft met zijn/haar prediking in Nederland en een Nederlander meer impact heeft met een prediking in Engeland dan dat een autochtoon dat zou hebben. Op een of andere manier maakt een vreemde (cultuur) meer indruk op toehoorders. Eigenlijk zou het geen verschil moeten uitmaken, maar in de praktijk lijkt het toch zo te werken. Als iemand van ver komt, maakt dat indruk. Als iemand zegt: "God heeft mij geroepen uit Zuid-Afrika om jullie in Nederland het evangelie te brengen", maakt dat op een of andere manier meer indruk dan dat een dominee uit Heerhugowaard iets komt vertellen.

[Michiel 14]

Admod note: Dit is een persoonlijk getuigenis, geen nieuws topic. Posts verwijderd.