LodewijkNapoleon 0 Geplaatst 22 januari 2009 Rapport Share Geplaatst 22 januari 2009 Mijn gebod is dat jullie elkaar liefhebben zoals ik jullie heb liefgehad. Er is geen grotere liefde dan je leven te geven voor je vrienden. Je leven geven voor je vrienden. Letterlijk wellicht, door martelaar te zijn ofzo. Figuurlijk, door te leven voor je vrienden, maar wel vanuit Christus, die dan vriend nr. 1 is. En die ook maat is voor de liefde evenals bron. Ik kom dan hierop uit: Ik ben er voor jou voor jou, jou, jou en jou Ik hou van jou zoals je bent ook al kan ik misschien niet altijd omgaan met hoe je doet Ik ben er voor jou voor jou, jou, jou en jou binnen de praktische grenzen die er zijn grenzen die ik echter graag voor jou wil blijven verleggen Ik ben er voor jou voor jou, jou, jou en jou je zwakheden accepteer ik als wierook, goud en mirre maar ook schatbewaarder zijn is niet in één dag geleerd Ik ben er voor jou voor jou, jou, jou en jou je bent speciaal en adembenemend, in alle opzichten dus soms moet ik even naar de oppervlakte, lucht happen Ik ben er voor jou voor jou, jou, jou en jou ondanks mijn grote achilleshiel; jouw wantrouwen die je ook niet voor niets hebt, getekend als je bent door het leven Ik ben er voor jou voor jou, jou, jou en jou zelfs als je me, onbedoeld en ongewild, toch erg verwondt die 'stigmata' doen pijn, maar zijn tegelijkertijd tekenen die jou herinneren aan mijn liefde Ik ben er voor jou voor jou, jou, jou en jou dóór Hem, die onze kruisen samensmeedt onze grootste nederlagen tot grootste overwinningen maakt opdat jij, jij, jij, jij en ik worden tot een eeuwig wij Hoe lezen jullie dat vers? Is de lezing van die ik boven dat gedicht zet, een redelijke? Link naar bericht Deel via andere websites
anastasia 0 Geplaatst 23 januari 2009 Rapport Share Geplaatst 23 januari 2009 Nee, dat gedicht spreekt voor mij van een liefde die vermoeiend is. MOet je zien wat ik voor jou over heb. LIefde zoals bedoeld in het vers is de liefde die wacht tot ze gevraagd wordt. Die bereid is om grenzen te stellen als dan nodig is en die het vertikt om de grens te verleggen, maar wel accepteert dat de ander er (nog) niet aan kan voldoen. Liefde die meeleeft, maar het vertikt om mee te lijden. Liefde die ziet dat als iets bij hemzelf pijn doet, dat er ook daar iets zit om zelf aan te werken. LIefde die weet dat lijden een illusie is veroorzaakt door gehechtheid. Die dus schijnbaar lijden op zich kan nemen, zonder daar zelf minder van te worden of schade door op te lopen. Link naar bericht Deel via andere websites
LodewijkNapoleon 0 Geplaatst 23 januari 2009 Auteur Rapport Share Geplaatst 23 januari 2009 Quote: Op vrijdag 23 januari 2009 11:54:31 schreef anastasia het volgende: Nee, dat gedicht spreekt voor mij van een liefde die vermoeiend is. MOet je zien wat ik voor jou over heb. LIefde zoals bedoeld in het vers is de liefde die wacht tot ze gevraagd wordt. Die bereid is om grenzen te stellen als dan nodig is en die het vertikt om de grens te verleggen, maar wel accepteert dat de ander er (nog) niet aan kan voldoen. Liefde die meeleeft, maar het vertikt om mee te lijden. Liefde die ziet dat als iets bij hemzelf pijn doet, dat er ook daar iets zit om zelf aan te werken. LIefde die weet dat lijden een illusie is veroorzaakt door gehechtheid. Die dus schijnbaar lijden op zich kan nemen, zonder daar zelf minder van te worden of schade door op te lopen. Dat is harde kritiek. Maar misschien is het goed om te beseffen dat zo'n gedicht geen ideologisch program is, maar het diepste wat er in me leeft. Met inderdaad de erkenning dat ik 'auw' wil roepen als ik pijn heb. Zeg maar benaderd van mijn gevoel, de realiteit. Link naar bericht Deel via andere websites
anastasia 0 Geplaatst 23 januari 2009 Rapport Share Geplaatst 23 januari 2009 LIeverd, als je alles in één bommetje samengooit en dat over me uit zou storten, dan zou ik idd gillend weglopen, maar dat doe je in de praktijk niet. JOuw beeld van de lijdende christus verschilt nu eenmaal enorm van die van mij. zoals je zegt, jij bent zo'n katholiek, je weet wel, die van de versierde kerken, ik ben een protestant, lekker kaal Link naar bericht Deel via andere websites
HenkG 0 Geplaatst 23 januari 2009 Rapport Share Geplaatst 23 januari 2009 Ben wel protestant naar verluidt...maar gedicht spreekt me wel aan En ja, het dekt in mijn beleving zeker datgene wat Pius er al even voor zegt en daarmee wat mij betreft ook het idee van de tekst die hij hier ter bespreking neerlegt. Link naar bericht Deel via andere websites
Aanbevolen berichten