Goede werken en persoonlijkheid

[BookerT 0]

Ik aarzelde of ik dit topic zou openen omdat ik bang ben dat ik niet goed verwoord wat ik bedoel. Toch maar een poging wagen

Er word in de Bijbel gesproken over goede werken die God heeft voorbereid. Als ik het goed begrepen heb is de katholieke visie op redding geloof + werken. De ene mens is, denk ik, tot meer goede werken in staat dan de ander. De ene mens is ook liefdevoller en zachtmoediger dan de ander, en beter in staat om te vergeven. Als God de goede werken al heeft voorbereid, houd Hij dan ook rekening met de mogelijkheden van een mens? Waar de ene mens bijna van liefde overstroomt(bij wijze van spreken), is het voor de ander al een opgave om een kleine blijk van waardering te geven. Soms denk ik wel eens dat de intentie belangrijker is dan de uiteindelijke goede werken, omdat iets wat in de ogen van een ander miniscuul is, voor de een al een hele opgave was.

Begrijpt iemand een beetje wat ik bedoel of praat ik poep?

[Gast Anon_phpbb]

-

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op maandag 19 januari 2009 20:30:17 schreef BookerT het volgende: katholieke visie op redding geloof + werken.

Ja nu ja, termen zeggen niet altijd wat. De Joden hadden een woord, 'dabar' en dat betekende letterlijk 'woord-daad' zeg maar. Het sluit beide in.

Kortom, heel kort door de bocht klopt het wel wat je zegt, dat intentie, inspanning, meeweegt. Kun je geloof ik ook wel uit sommige gelijkenissen van Jezus halen.

[BookerT 0]

Ik denk dat achter een kleine blijk van waardering al een grootse intentie kan zitten. Een intentie is inderdaad pas zinvol als die tot uiting komt, maar wat voor de één een groots gebaar is, is voor de ander niets meer dan een alledagelijkse bezigheid. En dan kan een intentie toch doorslaggevender zijn dan de uitwerking, toch?

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op maandag 19 januari 2009 20:42:04 schreef BookerT het volgende: Ik denk dat achter een kleine blijk van waardering al een grootse intentie kan zitten. Een intentie is inderdaad pas zinvol als die tot uiting komt, maar wat voor de één een groots gebaar is, is voor de ander niets meer dan een alledagelijkse bezigheid. En dan kan een intentie toch doorslaggevender zijn dan de uitwerking, toch?

Nou ja het samenspel he?

Ook nog ooit een topic over geopend:

link

[BookerT 0]

Overigens ben ik persoonlijk geneigd om te wettisch te denken, teveel denken in termen als 'verdienen'. Dat realiseerde ik me toen ik de post van CvW las.

[Gast Anon_phpbb]

-

[vrijeFreddy 0]

Quote:

Op maandag 19 januari 2009 20:30:17 schreef BookerT het volgende: Soms denk ik wel eens dat de intentie belangrijker is dan de uiteindelijke goede werken, omdat iets wat in de ogen van een ander miniscuul is, voor de een al een hele opgave was.

Ja, dat lijkt me ook wel en je laat met deze uitspraak tevens zien dat je goede intenties hebt, omdat je je richt op andermans gevoel.

Het doet me een beetje denken aan een gelijkenis van Jezus. Hij vergelijkt de mens met een beker die je zowel van buiten als ook van binnen kunt wassen. De beker van de buitenkant wassen, is het werk dat je laat zien aan je medemens.

De binnenkant van de beker is de intentie of de overlegging van het hart.

Je bedoelingen vind ik veel belangrijker dan de uiteindelijke resultaten. Oftewel een schone binnenkant is belanrijker dan een schone buitenkant.

Als een beker alleen schoon van binnen is, dan drink ik er nog wel uit, maar als ie alleen schoon van buiten is, drink ik er liever niet uit.

Helaas worden we allemaal wel eens met de vieze smaak van iemands binnenkant geconfrontreerd en dat is niet leuk. Dat stinkt. Dan voel je je misbruikt. Vooral omdat je door die schone buitenkant zo een mooie verwachtingen had over hetgeen wat erin zou kunnen zitten.

Sluwe mensen weten zich altijd wel in te dekken met uiterlijke schijn.

Ik vind de intentie daarom ook, net als jou, belangrijker dan het voorkomen waarmee een mens zich aanvankelijk voordoet.

Dit zijn zo 'n beetje de grondbeginselen van het evangelie.

[Gast Anon_phpbb]

Volgens mij is het heel goed om als je dit soort vragen hebt de bijbel open te slaan er daar op zoek te gaan. De Bijbel spreekt de waarheid en kan je licht geven over je eigen leven.

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op dinsdag 20 januari 2009 14:53:44 schreef vrijeFreddy het volgende: Het doet me een beetje denken aan een gelijkenis van Jezus. Hij vergelijkt de mens met een beker die je zowel van buiten als ook van binnen kunt wassen. De beker van de buitenkant wassen, is het werk dat je laat zien aan je medemens. De binnenkant van de beker is de intentie of de overlegging van het hart.

Dat is zeker een goed punt, maar het ligt er dan wel weer aan hoe en waarom je het laat zien:

Jullie zijn het licht in de wereld. Een stad die boven op een berg ligt, kan niet verborgen blijven. 15 Men steekt ook geen lamp aan om hem vervolgens onder een korenmaat weg te zetten, nee, men zet hem op een standaard, zodat hij licht geeft voor ieder die in huis is. 16 Zo moet jullie licht schijnen voor de mensen, opdat ze jullie goede daden zien en eer bewijzen aan jullie Vader in de hemel.

(Mt 5:14-17)

Als je goede werken doet om gezien te worden, zo van 'moet je mij nou toch eens goed zien doen', dan mag je wel ff achter je oren krabben. Echter, doe je goede werken uit liefde voor God en je naaste, en niet om er zelf beter van te worden, dan hoef je dat ook niet te gaan verbergen voor de mensen om je heen. Sterker nog: het kan hen juist ook opbouwen als je het gewoon out in the open doet. Toegegeven: de praktijk is vaak weerbastiger dan deze theorie ...

[vrijeFreddy 0]

Precies!

Het is hierbij uitkijken geblazen dat je niet in je eigen vlees gaat roemen, maar waakzaam blijft op je roem in God.

Zolang je bedoelingen goed zijn, lijkt mij, dat niemand je op je werk kan verafschuwen ongeacht of de resultaten van die werken nu goed of slecht zijn.

Je aanhaling over de verzen uit Matheüs 5 sluiten hier perfect op aan en ik vind ze een waardevolle bijdrage hebben aan het thema van dit topic.

Ik heb er ook geen problemen mee wanneer mensen hun beker van buiten poetsen, maar ik wilde meedelen dat het poetsen van de binnenkant van groter belang is.

Je reactie heeft me aan het denken gezet, want er zijn ook passages uit Matheüs die het tegengestelde leren. Namelijk uit Matheüs 6. Daar gaat het over het schenken van aalmoezen, het bidden en het vasten. Van deze dingen wordt geadviseerd om ze in het verborgene te doen en de reden daarvan heb jij hierboven al aangegeven.

Wat ik hierdoor ben gaan denken, is dat er waarschijnlijk 2 soort van goede werken zijn. Goede werken die je in het openbaar doet en werken die je in het verborgene doet.

Wat ik me nu afvraag, is welke werken je zoal openlijk kunt doen om als een licht in de wereld te zijn.

Persoonlijk denk ik hierbij aan dingen als: vergeven, troosten, mensen gezelschap houden, goddelijke ervaringen met elkaar delen, lofzang of gewoonweg rechtvaardig blijven in heel je beoordeling naar je medemens toe.

In de bijbel lees ik regelmatig het woord 'oordelen' en dat Jezus ons adviseert niet te oordelen. En als ik het werkwoord 'oordelen' in het woordenboek opzoek, dan vind ik omschrijvingen als 'rechtspreken', 'menen', 'achten', 'zich een mening vormen'. Persoonlijk denk ik dat je veel van deze omschrijvingen wel kunt doen zonder dat het anderen schaadt, maar als je zodanig oordeelt dat het over andermans leven bepaalt, dat je bijvoorbeeld vindt dat iemand moet veranderen of dat iemand iets moet doen, dan denk ik dat Jezus daarvan bedoelde dat dat niet de bedoeling is. We kunnen wel vermanen, maar vermanen komt altijd adviserend over en nooit dwingend. Het staat de ander ten alle tijden vrij wat hij met een vermaning doet. Het gaat God per slot van rekening om ieders eigen geweten.