het gaat goed->geloofscrisis

[LodewijkNapoleon 0]

Een variant van een bekend sprookje:

Een visser en zijn vrouw wonen in een po aan de zee. Op een dag vangt de visser een bot die vertelt een betoverde prins te zijn. Deze vraagt de visser om hem weer vrij te laten in ruil voor een wens. Piggelmee laat de vis vrij in het heldere water, maar doet geen wens. Zijn vrouw vindt dat hij best een hutje had kunnen wensen en stuurt hem terug. Hij gaat naar de zee en roept de vis en hij ziet dat het water groen en geel geworden is. Als de vis komt zegt de visser dat zijn vrouw een wens heeft en in een huisje wil wonen in plaats van een po. De wens wordt vervuld en de visser komt terug in het huis, wat compleet is ingericht.

Maar de vrouw is al snel niet meer tevreden en vindt dat de vis ook wel een groot kasteel kan geven. De visser vraagt het de vis, en ziet dat de zee inmiddels paars, donkerblauw, grijs en ondoorzichtig is geworden, en de wens wordt vervuld. Op de plek van het kleine hutje staat een groot kasteel wat erg luxe is ingericht, er is ook een grote binnenplaats, een tuin en een park. Er zijn vruchtbomen en veel dieren en de man is tevreden, maar de vrouw moet het nog bezien.

De vrouw wil nu koningin worden en de hele dag bediend worden. Opnieuw gaat de man met grote tegenzin naar de zee en ziet dat deze zwartgrijs geworden is, het stinkt verschrikkelijk. Ook deze wens vervult de vis en als de man terugkomt is het kasteel nog groter en zijn er vele dienaren. Dit gaat zo door, de vrouw wil keizerin worden en als de man dit gaat vragen is de zee zwart en ondoorzichtig en rukwinden jagen de golven op. Als de man terugkomt zijn er baronnen, graven en hertogen als dienaar aanwezig. Zijn vrouw draagt een kroon en heeft een scepter en rijksappel in de hand.

Vervolgens eist de vrouw pausin te worden gemaakt. De visser gaat naar zee en merkt dat het weer verslechterd is: een zware storm teistert de kust. Hij roept de vis en vertelt wat zijn vrouw wil en als hij terug naar huis gaat ziet hij een grote kerk omringd door paleizen. Keizers en koningen liggen op hun knieën voor zijn vrouw en de man zegt dat zijn vrouw nu eindelijk tevreden moet zijn. Maar als de vrouw wakker wordt, wil ze de God worden en de macht hebben om zon en maan te laten verschijnen. De man smeekt haar om tevreden te zijn als paus, maar wordt toch gedwongen opnieuw naar de zee te gaan. De vis zegt de man terug naar huis te gaan, zijn vrouw zit opnieuw in de po en ze zijn weer net zo arm als in het begin.

Ik zie geregeld mensen met een 'geloofscrisis' zoals bijv. Think. Die mensen maken zware dingen mee, hebben het niet makkelijk, en twijfelen, of krijgen een weerzin tegen de Christelijke God. Op zich invoelbaar.

Maar daar wilde ik het eigenlijk niet over hebben. Ik kom ook zat mensen tegen met wie het, in vergelijking tot hun verleden, beter gaat dan ooit, maar toch in een geloofscrisis belanddden. Bij de katholieken vind ik de hele 8 mei generatie daar een goed voorbeeld van (maar daar zullen ze zelf vast anders over denken ).

Maar in het klein heb ik ook wel eens van die momenten meegemaakt. Het zit je mee, zeker als je rekening houdt met waar je vandaan komt, maar de focus komt te liggen op wat allemaal nog beter kan, het is nooit genoeg, en bovendien versloft je geloof.

Wie heeft ook zoiets vergelijkbaars meegemaakt?

[Jipperd 0]

Quote:

Op donderdag 15 januari 2009 22:51:38 schreef Pius_XII het volgende: Maar in het klein heb ik ook wel eens van die momenten meegemaakt. Het zit je mee, zeker als je rekening houdt met waar je vandaan komt, maar de focus komt te liggen op wat allemaal nog beter kan, het is nooit genoeg, en bovendien versloft je geloof. Wie heeft ook zoiets vergelijkbaars meegemaakt?

Enigszins herkenbaar, dit verhaal. Zeker ook omdat in mijn kerk de focus ligt op "the best is yet to come", zo ontstaat ook een "keizerinnen-mentaliteit" en heb ik zo mijn momenten dat ik van alles van God wil, maar eigenlijk geen stap verder kom. Slechts dat ik met mezelf bezig ben, i.p.v. met waar ik eigenlijk voor bestemd ben.

[LodewijkNapoleon 0]

Ik bid tegenwoordig steevast om te leren dankbaar te zijn als ik weet dat ik ergens niet dankbaar voor ben.

Zelfkennis enzo.

[wateengedoe2 0]

Ik blijf alsmaar vage gedachten in mijn achterhoofd houden van ontevredenheid. Ik kan er niet eens goed de vinger op leggen, maar het is wel degelijk!

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op vrijdag 16 januari 2009 20:37:38 schreef wateengedoe2 het volgende: Ik blijf alsmaar vage gedachten in mijn achterhoofd houden van ontevredenheid. Ik kan er niet eens goed de vinger op leggen, maar het is wel degelijk!

Maar bid jij dan ook zoiets dergelijks?