omgang met ander geslacht

[thomasvelsen 0]

Hoi allen,

Ik ben 31 jaar en 5 jaar getrouwd. Ik ben charismatisch katholiek en mijn vrouw is een pinksterchristen, 3 jaar ouder dan me.

Onze relatie gaat vaak goed; we hebben wel eens ruzie maar als we samen tot God bidden dan komt het snel goed.

Nu echter ken ik een vrouw met wie ik redelijk beviend ben. Ze nodigt me uit om eens langs te komen in haar huis. Voor mij geen probleem; ik voel niets voor haar en zij niets voor mij maar over bepaalde onderwerpen, kunst, cultuur, dichtkunst kunnen we gewoon goed praten.

Als ik zeg dat ik bij haar langsga, dan reageert mijn vrouw eerst rustig en wordt daarna erg boos dat ik haar bezoek zonder haar erbij. Zulk soort incidenten zijn vaker voorgekomen in het verleden en de ergste ruzies gaan hierom.

Ik zeg dan ook mijn afspraak af..wat ik erg jammer vindt.

Ik ben wel ook samen met haar naar een vriendin van me gegaan maar vaak maakt ze er opmerkingen over als: zo hebben jullie een gezellig onderonsje. PRaat eens over iets waarover ik ook kan meepraten. Zo voel ik me niet erg vrij te praten over wat ik wil.

Zo is het al vaak gehad. Kijk, ik heb mannelijke vrienden met wie ik omga maar ook vrouwelijke vriendinnen. Ik had ooit in mijn mobiele telefoon zeg 40 telefoon nummers van mannen en ongeveer 12 van vrouwen. Nu heb ik 40 telefoonnummers van mannen en 2 van vrouwen.

Bij welke vrouw met wie ik praat, denkt mijn vrouw dat ze me leuk vindt. Ze voelt het gewoon. Ze vertrouwt de ene vrouw niet, de ander mag ze gewoon niet, de ander vond ze dat ze naar me flirtte toen ze ons zag praten etc. Op passiever wijs worden al mijn contacten zo afgebroken.

Ik voel me nu dood ongelukkig!

Ik ben 31, ik ben erg serieus in relaties. Ik heb 2 jaar iets gehad met een ongelovige vrouw maar dat werd niets. 2 jaar later haar ontmoet, na 1.5 jaar bij elkaar getrouwd. Ik heb nooit voor de lol gezoend, noch nooit one night stands gehad. Ik ben er vaak genoeg voor mn vrouw wanneer ze iemand nodig heeft om te luisteren of te verzorgen.

Maar wat moet ik doen? Ik probeer hier met haar over te praten en zeg haar dat ik op mijn laatste verjaardag 1 vrouw had en 20 mannen en dat ik me rot voelde want de meeste van mn vrienden zijn single... Ik wil ook gewoon wat met vrouwen kleppen.

Echter als ik zelfs al met een collega van mn werk sta te praten krijg ik het al nerveus dat ik iets fout doe dus kap ik gesprek af.

Ik uit dit naar mn vrouw maar die wordt dus geirriteerd en wil nooit luisteren.

Hoe mag je als christen omgaan met het andere geslacht? Voor mij is sexueel denken aan de ander wanneer je bij die persoon bent vreemdgaan net als flirten/aanraken of zoenen maar praten gewoon over dagelijkse dingen niet.

Zij vindt dat mannen en vrouwen niet individueel met elkaar moeten omgaan. Zo heeft God het kennelijk niet bedoeld.

help!

groetjes,

Thomas

[Light Jr. 0]

Het probleem is denk ik dit: ze ziet dat je meer gemeen hebt met je vriendinnen, meer gezamenlijke interesses met hen hebt dan met haar. Ik kan me goed voorstellen dat ze zich daar niet prettig bij voelt. Misschien geeft dat haar het gevoel dat jullie uit elkaar groeien, omdat je een bepaalde klik lijkt te hebben met anderen.

Hoe zou jij je erbij voelen als je vrouw met een mannelijke vriend veelvuldig en enthousiast kletst over dingen waar jij niets over te zeggen hebt? Als je er een beetje bij hangt?

Ik vind dat je vrouw voor gaat. Als ze het allemaal prima vindt, mag je gerust naar vriendinnen gaan om over dingen als dichtkunst te kletsen. Als ze daar moeite mee heeft kun je proberen het goed uit te leggen, dat je met haar iets deelt wat je met niemand anders wil delen en dat je in niemand anders romantisch geinteresseerd bent. Maar als ze er desondanks moeite mee blijft hebben, zou ik het contact met vriendinnen minimaliseren.

[Michie23 0]

Een les die ik heb geleerd: Als de ander het als niet prettig ervaart gewoon niet doen. Blijkbaar is zij er niet echt gelukkig mee en aangezien je bepaalde beloften bij je huwelijk hebt uitgesproken (neem ik aan) wil je de ander juist plezieren ipv jezelf.

[hopeloos 0]

Aan de andere kant zou het misschien wel handig zijn om erachter te komen waarom ze zo snel jaloers is. Er moet wel een oorzaak voor zijn lijkt me.

En als je daar achter bent, dan kunnen jullie er misschien samen aan werken om dit te veranderen.

[Andere Jas 2]

Het doet me aan de ene kant wel denken aan wat ik heb met een vriend die ik ken via een vriend van mij. Als de eerstgeneomde en ik bij elkaar zijn gaat het gesprek al snel over muziek, bands, albums en concerten. De laatstgenoemde vriend maakt dan opmerkingen die je vrouw dan ook maakt tijdens jouw gesprek met je vriendin. Alleen doet hij het wat plageriger en met humor om zo het gesprek door ons te laten bijsturen. Het is ook lastig om een gesprek wat lekker loopt met een bepaald persoon aan te passen aan een derde persoon, soms is het wel noodzakelijk.

Voor de rest mag je opzich wel in je handjes knijpen, jaloezie is ook wel een ietwat vreemde en soms nare uiting van liefde. Maar als het zo doorslaat en zij(want jaloers zijn is niet leuk) en jij er ongelukkig van worden moet er wel iets veranderen. Ik zou alleen neit weten hoe, kan je niet met iemand erover praten die zij ook vertrouwd ofzo? Iemand van jullie kerk ofzo?

[thomasvelsen 0]

hoi allen,

bedankt voor de reacties.

Ik heb inderdaad huwelijkse trouw gesloten om voor mijn partner te zorgen maar ik werk de hele dag en 5 van de 7 avonden in de week ben ik al bij haar plus vaak ook nog eens het hele weekend. Ik doe al vrij veel samen met haar. Ik ga daarnaast ook naar mannelijke vrienden.

Er staat toch nergens in de Bijbel dat je niet om mag gaan met het andere geslacht? Er staat enkel dat je niet vreemd mag gaan en niet begerig mag zijn.

Is het normaal dat een man al zijn vriendinnen verliest na het huwelijk, dus ook degenen voor wie hij nooit iets heeft gevoeld en ook niet wederzijds?

Het is wel eens voorgekomen dat een man uit een kerk haar heeft bezocht. Ik heb volgens mij wel eens gezegd dat ik het een beetje vreemd vond dat ze dan commentaar had op mij en ze zei toen van, ja maar die ken ik al 5 jaar en dat is echt een hele lieve zuivere man. Hij heeft geen enkele bijbedoeling met wat dan ook.

groet,

Thomas

[Michie23 0]

Quote:

Op donderdag 31 juli 2008 11:09:43 schreef thomasvelsen het volgende: hoi allen, bedankt voor de reacties. Ik heb inderdaad huwelijkse trouw gesloten om voor mijn partner te zorgen maar ik werk de hele dag en 5 van de 7 avonden in de week ben ik al bij haar plus vaak ook nog eens het hele weekend. Ik doe al vrij veel samen met haar. Ik ga daarnaast ook naar mannelijke vrienden. Er staat toch nergens in de Bijbel dat je niet om mag gaan met het andere geslacht? Er staat enkel dat je niet vreemd mag gaan en niet begerig mag zijn. Is het normaal dat een man al zijn vriendinnen verliest na het huwelijk, dus ook degenen voor wie hij nooit iets heeft gevoeld en ook niet wederzijds? Het is wel eens voorgekomen dat een man uit een kerk haar heeft bezocht. Ik heb volgens mij wel eens gezegd dat ik het een beetje vreemd vond dat ze dan commentaar had op mij en ze zei toen van, ja maar die ken ik al 5 jaar en dat is echt een hele lieve zuivere man. Hij heeft geen enkele bijbedoeling met wat dan ook. groet, Thomas

Ik denk dat het hier niet zozeer gaat om wat er in de Bijbel over staat maar wat je vrouw voelt. Enerzijds is het natuurlijk wel weer zo dat je een verbond hebt gesloten en dat God daar een hele grote rol in speelt. Ik denk dat je vrouw op deze manier reageert uit liefde voor jou. Ik denk trouwens niet dat je vrouw vraagt om al je vriendschappen op te zeggen (ook met vrouwen) maar ze wil wel het gevoel hebben dat ze in alles op de eerste plek staat.

[thomasvelsen 0]

Quote:

Op donderdag 31 juli 2008 12:14:34 schreef Michie23 het volgende: [...] Ik denk dat het hier niet zozeer gaat om wat er in de Bijbel over staat maar wat je vrouw voelt. Enerzijds is het natuurlijk wel weer zo dat je een verbond hebt gesloten en dat God daar een hele grote rol in speelt. Ik denk dat je vrouw op deze manier reageert uit liefde voor jou. Ik denk trouwens niet dat je vrouw vraagt om al je vriendschappen op te zeggen (ook met vrouwen) maar ze wil wel het gevoel hebben dat ze in alles op de eerste plek staat.

Ja maar hee, in de praktijk komt het er op neer dat ik met geen enkele vrouw meer omga of bel omdat alles afgekapt wordt. Het gevoel dat ze op de eerste plaats staat heb ik al tig keren aan haar bevestigd.

Nu opeens doet de Bijbel het er niet toe maar gaat het om het gevoel; das niet consequent. Ik ben gewend bij alles waar een kwestie mee is of mn vrouw of de leden van de kerk zoeken alles op in de Bijbel.

Thomas

[Corientje123 0]

Ik herken je situatie wel een klein beetje. Mijn vriend heeft zelf ook redelijk wat vrouwelijke vriendinnen. Ik heb daar wel een beetje moeite mee gehad maar dat was in mijn situatie pure onzekerheid. Veel van zijn vriendinnen ken ik nu ook en heb met het grootste gedeelte nu helemaal geen moeite mee, soms alleen nog wel als het een onbekend meisje is en zij (in mijn ogen) staat te flirten waar ik bij ben. Maar ik weet ook dat hij daar niet op in zal gaan en dat het voor hem gewoon een vriendin is. Hetzelfde wat jij omschrijft.

Ik denk juist niet dat je alle contacten op moet zeggen, ondanks dat je je vrouw om nummer 1 zet en dat ook duidelijk aan haar laat merken, kun je naar mijn idee best nog wel eigen vrienden en vriendinnen hebben. Ik hoop dat je hier met je vrouw over kunt praten en dat zei je kan vertellen waarover ze precies zo onzeker is. Ik hoop voor jullie dat na een tijdje die onzekerheid mag verdwijnen en jullie mogen genieten van momenten samen maar ook momenten met andere mensen.

[Light Jr. 0]

Quote:

"thomasvelsen" schreef het volgende: Er staat toch nergens in de Bijbel dat je niet om mag gaan met het andere geslacht? Er staat enkel dat je niet vreemd mag gaan en niet begerig mag zijn.

Idd. Heb je medemens lief als jezelf, dat is inclusief je vrouwelijke medemens.

Quote:

"thomasvelsen" schreef het volgende: Is het normaal dat een man al zijn vriendinnen verliest na het huwelijk, dus ook degenen voor wie hij nooit iets heeft gevoeld en ook niet wederzijds?

Dat is niet normaal. Maar jaloezie is wel normaal, de mate waarin verschilt.

Quote:

"thomasvelsen" schreef het volgende: Het is wel eens voorgekomen dat een man uit een kerk haar heeft bezocht. Ik heb volgens mij wel eens gezegd dat ik het een beetje vreemd vond dat ze dan commentaar had op mij en ze zei toen van, ja maar die ken ik al 5 jaar en dat is echt een hele lieve zuivere man. Hij heeft geen enkele bijbedoeling met wat dan ook.

Tsja, dat lijkt idd vreemd, maar jaloezie is zelden rationeel.

Verder heb ik gewoon onvoldoende inzicht in je situatie om te kunnen beoordelen of je vrouw redelijk is in deze. Ik ken haar kant van het verhaal niet.

[Michie23 0]

Quote:

Op donderdag 31 juli 2008 12:25:50 schreef thomasvelsen het volgende: [...] Ja maar hee, in de praktijk komt het er op neer dat ik met geen enkele vrouw meer omga of bel omdat alles afgekapt wordt. Het gevoel dat ze op de eerste plaats staat heb ik al tig keren aan haar bevestigd. Nu opeens doet de Bijbel het er niet toe maar gaat het om het gevoel; das niet consequent. Ik ben gewend bij alles waar een kwestie mee is of mn vrouw of de leden van de kerk zoeken alles op in de Bijbel. Thomas

God heeft gevoel er bij de mens ingelegd. Ik zeg nergens dat je de Bijbel hierin maar moet negeren. Waar het mij omgaat is hoe je vrouw iets ervaart.

[Andere Jas 2]

Staat er dan wel dat het gevoel gevolgd moet worden?

Volgens mij is de vraag te stellen, is het gevoel van de vrouw van Thomas(mag ik je Thomas noemen?) terecht of onterecht. Indien onterecht, is de oorzaak dan afkomstig van thomasvelsen of zijn vrouw?

[Mattijs 0]

uhm, sorry.. Maar je vrouw op de eerste plaats?

Ja natuurlijk is dat waar.

Maar dat houdt niet in dat ze het recht heeft om door middel van ruzie maken andere relaties op het spel te zetten.

het slaat echt helemaal nergens op dat jij geen andere vrouwen meer kunt zien omdat je bang moet zijn dat er ruzie van komt.

Dat gaat dan gewoon om wantrouwen van haar kant uit.

Als je nooit reden hebt gegeven om aan jouw trouw en integriteit te twijfelen, dan heeft zij ook geen reden om zo uit te vallen.

Het gaat hier niet om het gevoel van op de eerste plaats staan. Wat een rot excuus vind ik dat. Alsof dat moet resulteren in het feit dat jij vriendschappen op moet geven voor zoiets.

Eerlijk gezegd? Je vrouw moet gewoon inbinden.

Ik vat zoiets op als een motie van wantrouwen en dat vind ik ongeveer het ergste wat je in een huwelijk kunt hebben. En dan kan iedereen roepen dat haar gevoel voor gaat en wat al niet meer zij.. Haar gevoel is gewoon onterecht. Jij bent trouw, jij bent loyaal en in dat licht is een vriendschappelijke relatie met een man niet anders dan die met een vrouw.

Als zij jou vertrouwt, is er geen enkele reden waarom je niet naar die vrouw toe mag.

Ik kan vaak met een vriend van mij beter over dingen praten dan met mijn vrouw? Is dat erg? nee hoor. helemaal niet. Maar omdat dat toevallig een man is en geen vrouw? wat een onzin...

@Michie:

Hoe je vrouw iets ervaart is dus per definitie reden om daar zulke ingrijpende gevolgen aan te koppelen?

Ook al is dat wat je vrouw ervaart gestoeld op onzin en irreeel denken?

Voorbeeld de andere kant op:

Stel je voor: Ik ervaar sex als iets wat op lust gebaseerd is en niks met een relatie tussen gehuwden te maken heeft. (let even op het hypothetische in dezen he.. )

Als ik dat zo ervaar geeft mij dat toch niet het recht om dat te uiten in allerlei praktijken waarmee ik mijn huwelijk te kort doe?

Porno, vreemdgaan, hoererij noem het maar op?

Als een vrouw hier zou komen met het probleem dat haar man vanuit zijn gevoel en de manier waarop hij dingen ervaart, vreemdgaat? Dan zouden we hier allemaal zeggen, wat een stomme vent en hij is niet goed bezig... en weet ik wat al niet meer.

En nu beredeneert er een vrouw irrationeel, niet realistisch en onterecht, en nu ineens staat het gevoel van haar bovenaan?

Valt volgens mij maar moeilijk uit te leggen.

[hopeloos 0]

Haar gevoel kan misschien onterecht zijn, maar het gevoel is er wel. En wat jij nu zegt, is wel weer heel kort door de bocht. Kennelijk zit het best diep bij haar, dus 'gewoon inbinden' zal niet zo makkelijk gaan.

Het probleem ligt misschien bij haar, maar omdat het hun relatie beinvloedt zullen ze samen op zoek moeten gaan naar een oorzaak en van daaruit naar een oplossing.

Dat is wat ik zou doen dus.

@Thomas Er staat in de bijbel natuurlijk nergens dat je geen vriendschappen kan hebben met vrouwen. Jezus zelf had ook genoeg vriendinnen als je in de bijbel kijkt.

Maar dat is het punt hier niet. Het gaat niet om jou en wat jij wel en niet mag volgens de bijbel. Het gaat om de relatie tussen jou en je vrouw. En als zij hier niet mee om kan gaan, dan zal je toch echt niets opschieten met een bijbeltekst waarin staat dat het allemaal wel mag.

[Michie23 0]

Quote:

Op donderdag 31 juli 2008 13:00:52 schreef Mattijs het volgende: uhm, sorry.. Maar je vrouw op de eerste plaats? Ja natuurlijk is dat waar. Maar dat houdt niet in dat ze het recht heeft om door middel van ruzie maken andere relaties op het spel te zetten. het slaat echt helemaal nergens op dat jij geen andere vrouwen meer kunt zien omdat je bang moet zijn dat er ruzie van komt. Dat gaat dan gewoon om wantrouwen van haar kant uit. Als je nooit reden hebt gegeven om aan jouw trouw en integriteit te twijfelen, dan heeft zij ook geen reden om zo uit te vallen. Het gaat hier niet om het gevoel van op de eerste plaats staan. Wat een rot excuus vind ik dat. Alsof dat moet resulteren in het feit dat jij vriendschappen op moet geven voor zoiets. Eerlijk gezegd? Je vrouw moet gewoon inbinden. Ik vat zoiets op als een motie van wantrouwen en dat vind ik ongeveer het ergste wat je in een huwelijk kunt hebben. En dan kan iedereen roepen dat haar gevoel voor gaat en wat al niet meer zij.. Haar gevoel is gewoon onterecht. Jij bent trouw, jij bent loyaal en in dat licht is een vriendschappelijke relatie met een man niet anders dan die met een vrouw. Als zij jou vertrouwt, is er geen enkele reden waarom je niet naar die vrouw toe mag. Ik kan vaak met een vriend van mij beter over dingen praten dan met mijn vrouw? Is dat erg? nee hoor. helemaal niet. Maar omdat dat toevallig een man is en geen vrouw? wat een onzin...

Echt heel knap dat jij kan zeggen dat het gevoel van zijn vrouw onterecht is? Je hoort nu toch maar 1 kant van het verhaal?

[Mattijs 0]

Ja, dat is toch ook het enige waarop ik hier kan reageren?

Ik hoor van Thomas dat ie getrouwd is, trouw is, niks voor die ander voelt enz. enz. enz.

Dan is er in de objectieve zin toch geen reden om aan te nemen dat hij niet met een andere vrouw om mag gaan?

---

Samengevoegd:

Quote:

Op donderdag 31 juli 2008 13:04:34 schreef hopeloos het volgende: Haar gevoel kan misschien onterecht zijn, maar het gevoel is er wel. En wat jij nu zegt, is wel weer heel kort door de bocht. Kennelijk zit het best diep bij haar, dus 'gewoon inbinden' zal niet zo makkelijk gaan. Het probleem ligt misschien bij haar, maar omdat het hun relatie beinvloedt zullen ze samen op zoek moeten gaan naar een oorzaak en van daaruit naar een oplossing. Dat is wat ik zou doen dus. @Thomas Er staat in de bijbel natuurlijk nergens dat je geen vriendschappen kan hebben met vrouwen. Jezus zelf had ook genoeg vriendinnen als je in de bijbel kijkt. Maar dat is het punt hier niet. Het gaat niet om jou en wat jij wel en niet mag volgens de bijbel. Het gaat om de relatie tussen jou en je vrouw. En als zij hier niet mee om kan gaan, dan zal je toch echt niets opschieten met een bijbeltekst waarin staat dat het allemaal wel mag.

Maar waar moet je het dan zoeken?

Moet je de oplossing dan zoeken in het niet meer met vrouwen omgaan?

1. daar ligt de oorzaak niet.

2. het verandert niets aan het wantrouwen wat zijn vrouw uit.

de oplossing zal bij haar gezocht moeten worden, uitgaande van de informatie die Thomas geeft. en niet in het verbreken van alle banden met vrouwen

[anastasia 0]

Lastig, ik heb het zelf niet en kan mer er ook weinig bij voorstellen. (49, man één jaar jonger, mag van mij rustig een avond bij vriendinnen van vroeger doorbrengen)

Ik zou mijn vrouw gewoon recht op de man zeggen dat ik haar wantrouwen beu ben, dat het me kwetst dat ze zo weinig vertrouwen in me heeft en dat ik vnaf nu gewone vriendschappen met vrouwen niet meer door haar laat vergallen en dat ik hoop dat ze mag groeien in vertrouwen in jou.

(Een andere optie is het heel duidelijk opschrijven en laten lezen en haar ook alleen maar schriftelijk te laten reageren, dan loopt het niet uit op afgrijselijke ruzies met ouwe koeien e.d. omdat beiden na moeten denken voor ze iets aan de ander schrijven )

Maar zoals jij het verhaal nu opschrijft moet zij leren vertrouwen. Wellicht dat het zou helpen als je alleen maar heel oude vrouwen (65) met een kilootje of tig overgewicht als vriendin opzoekt

Iig sterkte, je zult er op één of andere manier over moeten praten en als ze slecht luistert, dan is schrijven een goede optie.

[dialoog_zoeker 0]

Quote:

Op donderdag 31 juli 2008 10:11:14 schreef Light Jr. het volgende: Het probleem is denk ik dit: ze ziet dat je meer gemeen hebt met je vriendinnen, meer gezamenlijke interesses met hen hebt dan met haar. Ik kan me goed voorstellen dat ze zich daar niet prettig bij voelt. Misschien geeft dat haar het gevoel dat jullie uit elkaar groeien, omdat je een bepaalde klik lijkt te hebben met anderen. Hoe zou jij je erbij voelen als je vrouw met een mannelijke vriend veelvuldig en enthousiast kletst over dingen waar jij niets over te zeggen hebt? Als je er een beetje bij hangt? Ik vind dat je vrouw voor gaat. Als ze het allemaal prima vindt, mag je gerust naar vriendinnen gaan om over dingen als dichtkunst te kletsen. Als ze daar moeite mee heeft kun je proberen het goed uit te leggen, dat je met haar iets deelt wat je met niemand anders wil delen en dat je in niemand anders romantisch geinteresseerd bent. Maar als ze er desondanks moeite mee blijft hebben, zou ik het contact met vriendinnen minimaliseren.

Ik ben met deze wijze woorden van Light Jr. 100% mee eens. Als je om jou vrouw geeft, gaat zij naar mijn mening voor. Ik zou zelfs voorstellen om ook die lijst van 40 mannen te verminderen

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op donderdag 31 juli 2008 12:39:46 schreef Light Jr. het volgende: [...] Idd. Heb je medemens lief als jezelf, dat is inclusief je vrouwelijke medemens.

Dat betekent niet dat je met iedereen moet omgaan of vrienden mee moet zijn toch?

[Liset 0]

Quote:

Op donderdag 31 juli 2008 17:21:56 schreef Luxuria het volgende: [...] Dat betekent niet dat je met iedereen moet omgaan of vrienden mee moet zijn toch?

Nee, maar betekent dat wel dat je vrienden op moet geven omdat je vrouw jaloers is?

[Mattijs 0]

Quote:

Op donderdag 31 juli 2008 16:40:21 schreef dialoog_zoeker het volgende: [...]Ik ben met deze wijze woorden van Light Jr. 100% mee eens. Als je om jou vrouw geeft, gaat zij naar mijn mening voor. Ik zou zelfs voorstellen om ook die lijst van 40 mannen te verminderen

Ook als zij er onredelijke gevoelens/overtuiging enzo op na houdt?

Of als ze onzinnige dingen van je verlangt?

Wat een onzin...

Mijn gevoel is dat ik vanavond nog naar een prostituee moet.

Zal mijn vrouw aan de hand van jullie posts even duidelijk maken dat dit geen probleem dient te zijn...

Is toch net zo onrealistisch?

[Light Jr. 0]

Quote:

"Luxuria" schreef het volgende: Dat betekent niet dat je met iedereen moet omgaan of vrienden mee moet zijn toch?

Daarmee bedoel ik dat het niet liefdevol is richting je vriendinnen om het contact met hen te verminderen of zelfs af te breken.

Wat ik in die situatie sowieso zou doen, is proberen de onderste steen boven te krijgen, waar die jaloezie precies vandaan komt. Of het iets is in mijn gedrag wat haar doet twijfelen. Of ze twijfelt in mijn gevoelens voor haar. Of ze ergens mee zit. Etc., etc.

Vrouwelijke vriendinnen kun je sowieso bezoeken met haar erbij, maar idd, het onderwerp van gesprek is afhankelijk van het gezelschap, dat vind ik een onderdeel van normale sociale omgang. Je moet met anderen rekening houden, dat is nu eenmaal zo, zeker als dat je vrouw is. Als je vrouw er bij is, dus niet te lang praten over dingen waar ze niets over te zeggen heeft.

Je vrouw heeft wellicht het idee dat je iets bij andere vrouwen zoekt wat zij je niet kan bieden, ik denk dat dat haar onzeker maakt. Waarom wil je alleen met een andere vrouw zijn?

---

Samengevoegd:

En Mattijs, dat is ff iets heel anders he, wat je daar noemt. Vind ik echt geen vergelijking.

[Mattijs 0]

Leg me uit waarom dat anders is. Omdat het maatschappelijk niet getolereerd wordt?

Dat wordt wantrouwen ook niet. Tenminste niet binnen een huwelijk. Niet als er geen reden voor is.

Waarom moet je het gevoel van iemand serieus nemen, terwijl dat gevoel nergens op slaat, nergens op gebaseerd is en een motie van wantrouwen uitspreekt naar iemand anders.

De fout ligt bij de onterechtheid (geen idee of dat een nederlands woord is) van haar gevoel en de daaruit voortkomende meningen en reacties.

Dus in die optiek past de vergelijking wel.

Bepaalde gevoelens die je hebt geven je niet het recht om je gevoel maar onvoorwaardelijk te volgen. Ze geven je al helemaal niet het recht om de verantwoordelijkheid voor het omgaan met die gevoelens bij een ander neer te leggen.

En dat bedoelde ik met de vergelijking.

---

Samengevoegd:

Quote:

Op donderdag 31 juli 2008 19:05:26 schreef Light Jr. het volgende: [...] Daarmee bedoel ik dat het niet liefdevol is richting je vriendinnen om het contact met hen te verminderen of zelfs af te breken. Wat ik in die situatie sowieso zou doen, is proberen de onderste steen boven te krijgen, waar die jaloezie precies vandaan komt. Of het iets is in mijn gedrag wat haar doet twijfelen. Of ze twijfelt in mijn gevoelens voor haar. Of ze ergens mee zit. Etc., etc. Vrouwelijke vriendinnen kun je sowieso bezoeken met haar erbij, maar idd, het onderwerp van gesprek is afhankelijk van het gezelschap, dat vind ik een onderdeel van normale sociale omgang. Je moet met anderen rekening houden, dat is nu eenmaal zo, zeker als dat je vrouw is. Als je vrouw er bij is, dus niet te lang praten over dingen waar ze niets over te zeggen heeft. Je vrouw heeft wellicht het idee dat je iets bij andere vrouwen zoekt wat zij je niet kan bieden, ik denk dat dat haar onzeker maakt. Waarom wil je alleen met een andere vrouw zijn?

Nou 1 ding... Als ik me zo moest gedragen naar andere vrouwen omdat mijn vrouw zo jaloers is, dan kon mijn vrouw gevoeglijk in de trein stappen. het gaat echt helemaal nergens over dit verhaal...

Gelukkig doet mijn vrouw dat niet en vertrouwt ze me in alles. Dat zorgt dus ook dat ik me niet druk hoef te maken over vrouwelijke vriendinnen.

Dat lijkt me zoals het moet zijn Dat lijkt me gezond.

En als die situatie anders is, moet Thomas dat niet bij zichzelf hoeven zoeken. Dan moet die vrouw daarmee aan het werk.

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op donderdag 31 juli 2008 19:05:26 schreef Light Jr. het volgende: [...]Daarmee bedoel ik dat het niet liefdevol is richting je vriendinnen om het contact met hen te verminderen of zelfs af te breken.

oh op die manier.. Ja dat is wel waar, maar zo gaat het vaak wel omdat dat weer liefdevol is tegenover je partner. Vrouwen doen dat trouwens heel vaak volgens mij, gewoon automatisch. Zo loopt dat gewoon.. net zoals sommige vriendschappen na de middelbare school verwateren, niet echt te vergelijken.. maar ik bedoel dat het een beetje hoort bij het levensproces zeg maar.

---

Samengevoegd:

Quote:

Op donderdag 31 juli 2008 19:17:34 schreef Mattijs het volgende: Leg me uit waarom dat anders is. Omdat het maatschappelijk niet getolereerd wordt? Dat wordt wantrouwen ook niet. Tenminste niet binnen een huwelijk. Niet als er geen reden voor is. Waarom moet je het gevoel van iemand serieus nemen, terwijl dat gevoel nergens op slaat, nergens op gebaseerd is en een motie van wantrouwen uitspreekt naar iemand anders. De fout ligt bij de onterechtheid (geen idee of dat een nederlands woord is) van haar gevoel en de daaruit voortkomende meningen en reacties.

Heel veel mensen, vooral mannen, zeggen anders dat ze van mening zijn dat vriendschappen zonder spanning tussen mannen en vrouwen niet kan. Bovendien is het gewoon vervelend als iemand met wie je zo close bent/hoort te zijn omdat je getrouwd bent (ook) heel veel van zichzelf deelt met een andere vrouw. Dat heeft niks met vertrouwen ofzo te maken. Al met al vind ik het een volkomen terecht gevoel..

[Nynthe 1]

De standaard die ik zelf heb (ongeacht man of vrouw) is dat ik verwacht van mijn partner dat hij het contact met iemand verbreekt als hij of zij een bedreiging is voor mijn relatie.

Dus als een vrouw gevoelens heeft voor mijn man en daarnaar handelt. Als iemand probeert te stoken in onze relatie. Als hij of zij handelt in het belang van mijn partner, maar niet in het belang van ons, enz. Je kan je wel enkele situaties voorstellen.

Als je vrouw je niet prettig erbij voelt dat je ergens alleen bent, neem haar dan een paar keer mee. Als ze dan opmerkingen maakt als 'onderonsjes' enz, denk ik dat ze daarmee aangeeft dat ze zich buitengesloten voelt. En dat is geen fijn gevoel, dus probeer haar erbij te betrekken.

Je hoeft je contacten niet te verbreken omdat de ander toevallig van een ander geslacht is, dat is bull. Maar het is wel goed om hiermee op gepaste wijze mee om te gaan. Neem je vrouw niet voor lief. Het feit dat je haar hebt, wil niet zeggen dat je haar houdt. Dus hou rekening met haar, net als dat zij rekening met jou moet houden. Ga niet iedere vrije avond bij anderen zitten, maar zorg dat je ook tijd voor haar houdt.

Als je dan toch haar meeneemt, geef haar dan even af en toe een knipoogje, een kneepje in haar hand, zodat ze weet dat je haar ziet en niet vergeet.