Gods werk door mijn handen.

[levi17 0]

hoi hoi people ik ben weer terug en ik heb vrezenlijk veel te vertellen ik ben 3 weken naar china geweest en daarvoor een week naar new york ik heb heel veel meegemaakt en ik heb nog heel veel indrukken te verwerken.

ik ga het allemaal met jullie delen.

in new york heb ik een halve week geholpen in een drugskliniek voor kinderen en een halve week heb ik meegereisd met de straat evangelisatie...

dat was verschrikkenlijk leuk maar ook moeilijk de kinderen in de drugskliniek hebben vaak geen ouders meer en gaan zich daarom erg snel hechten aan mensen toen ik na een halve week weer weg moest was het dan ook een grote jankboel.

er was 1 jongetje die heel erg mijn aandacht had.

hij heete jamil en was 7 jaar oud.

het was een klein negertje en hij was heel erg hard van binnen.

niemad had tot dan toe een ander woord uit hem gekregen dan ja en nee... ze begonnen te twijfelen of hij wel KON praten.

na anderhalve dag constant bij hem te zijn geweest kreeg ik een glimlach.

maar daar nam ik geen genoegen mee.. nouja...daar nam God geen genoegen mee.

ik besloot voor hem te bidden elke keer dat ik bij hem was bad ik voor hem en hij begon zich echt aan me te hechten.

ik wist dat hij samen met nog wat andere kinderen mee zou gaan met de straat kerk en dat was als of God me nog wat extra tijd gaf.

ik bleef bidden en begon hem voor te lezen uit de bijbel en ik leerde hem zelfs een aantal liedjes.

maar hij zei nog steeds niks...

op de laatste dag vlak voor ik zou vertekken naar china...zong hij This little light of mine... wellis waar alleen die zin.. maar in zijn ogen zag ik dat dit slechts een begin was... jamil kon praten en na een week in china te zijn geweest werd ik gebeld door een van de begeleiders van jamil... hij praate nu honderd uit en zong constant dat liedje this little light of mine...ik denk dat je wel kan begrijpen dat ik moest huilen toen ik dat hoorde...

jamil is nu een grote vriend van me en hij stuurde me eergister zelfs een mailtje...

ERE ZIJ GOD!!!

in china heb ik 3 weken lang in een weeshuis gewerkt...

dat was vrezenlijk er zijn daar dingen gebeurd waar ik nog steeds niet over kan praten...

kleine meisjes die ziek waren sliepen of een koude betonnen vloer..

de rieten bedden waren voor de kinderen die wel een overlevingskans hadden

per dag kregen ze allemaal een halve kom rijst...

ik voelde me zo schuldig...

ik hoop dat ik in die drie weken een klein stukje gelluk voor ze ben geweest.

voor alle meisjes zowel de zieke als de gezonde.

chai ling.. een babytje van nog geen 4 weken oud is in mijn armen gestorven..

maar ik weet dat God nu goed voor haar zorgt.

ik heb in totaal drie kinderlijkjes moeten begraven.

ze hadden geen mooie grafsteen..

ze lagen in de achtertuin.

elke nacht weer deed ik geen oog dicht ik bad en bad en huilde.

ik weet dat ik daar in china net als bij jamil levens kan veranderen ..ik heb mijn roeping gevonden...mijn hart licht bij de kansarme kinderen.

in china amerika...afrika waar dan ook.

over een kleine 5 maanden ga ik weer terug naar china voor een half jaar.

ik zal levens veranderen.. ik zal die arme meisjes Gods werk laten zien.. al is het het laatste wat ik doe...

in china ben ik het meeste geraakt,

kleine meisjes van nog geen jaar lagen in hun eigen ontlasting..

ik...kan het nog steeds niet bevatten en ik probeer nog steeds dat hele grote brok in mijn keel weg te slikken.

het gaat zo moeilijk...

ik wil jullie vragen Bid mee.. bid voor de kinderen in china afrika amerika.. waar dan ook... ik weet dat God dingen gaat veranderen. en hopelijk ook door mij maar ik heb steun nodig...

Gods zegen...en jullie zullen spoedig meer horen.

[annzie 1]

Wow.

* annzie heeft niks anders te zeggen.

Heftig man!

[levi17 0]

ik heb niet eens alles verteld...

het is niet te verwoorden.

[Étoile 0]

Spelfouten enzoo Je getuigenis leest reuze lastig. Maar ik moet zeggen dat ik het erg mooi vind dat je geraakt bent. Misschien is het goed, als werken in ontwikkelingsgebieden echt een optie voor je is, om ook eens andere bevestigingen te gaan zoeken. Praat met je jeugdleider, lees in de bijbel, bezoek lezingen etc. Doe een studie. Je bent nu nog erg jong. Vergeet ook niet dat er ook hier in Nederland mensen zijn die zorg nodig hebben, liefde en aandacht, een luisterend oor.

Geef je zelf ook de tijd om te verwerken. Ik spreek uit ervaring als ik zeg dat dat even duurt. Je hebt zoveel mooie en schokkende dingen mogen zien. Geef je zelf de tijd om tot rust te komen.

[levi17 0]

hehe ja ik heb 5 maanden.

[Étoile 0]

Ik bedoel in alles. Ik ben na een project in alles doorgerend, direct weer met sporten begonnen, met werken, met school, met alles eigenlijk. Het heeft wel (mede) gemaakt dat ik bijna 2 maanden uit de running ben geweest qua school en dergelijke, omdat ik niet meer kón. Snap je? Daar wilde ik je voor waarschuwen. Niet dat je niet meer moet gaan, ik ga volgende week ook weer op project .

[levi17 0]

oke waar ga je heen als ik vragen mag?

en ja ik neem mijn rust ik merk egt hoe belangerijk dat is...

ik ben de komende 3 weken lekker vrij.

dan maar hopen dat ik ergens in die drie weken wel weer slaap kan vatten

[Étoile 0]

Malawi

En drie weken vrij is verstandig inderdaad (ik zat de dag na terugkomst vorig jaar al weer bij de training en moest dezelfde avond werken )

[levi17 0]

pff ik moet daar niet aan denken...

hehe ik kan nog niet eens het woord China zeggen zonder te huilen

---

Samengevoegd:

ik heb wel een foto van jamil maar ik weet niet hoe ik die er op moet zetten.

---

Samengevoegd:

ik heb net ene mailtje gekregen van jamil...

toevallig...

maar zo lief.. hij mist me.. en hij leert allemaal andere liedjes en ...man ik zit hier te janken.. hij houd van me...

"i love you" wat een schatje.. misschien moet ik toch maat terug naar amerika

[hopeloos 0]

Waren het georganiseerde reizen naar China en Amerika?

Zo ja, wie organiseerde het?

[Mister_L 0]

Hoi Levi,

Ik snap wat je voelt..

Heb (op de stervende kindjes na) hetzelfde meegemaakt in St. Petersburg (Rusland)

Nu besef je pas goed hoe onwijs en bijna asociaal goed wij het hier hebben!

Weet dat je niet iedereen kan helpen, maar dat het goed is te helpen waar je dat kan. Wat binnen je mogelijkheden ligt.

Sterkte.. dit zal je niet meer vergeten.. maar je wordt er wel sterker en bewuster van

[xxlisetxx 0]

Wat een leven heb ik eigenlijk

Die kinderen meot vechten om te overleven en ik maak me soms al druk om een hak die gebroken is van een schoen

Nou ik zal voor je meebidden en God zegent het werk wat jij doet ontzettend dat geloof ik echt! Ik heb echt heel veel bewondering voor je dat je dit alemaal doet!

[bartus3 0]

indrukwekkend stukje tekst.

ik zal je mee nemen in mijn gebeden en natuurlijk ook die kinderen.

ik vind het echt top van je dat je dit kan en mag doen.

[Étoile 0]

Neem je je eigen kind gewoon mee eigenlijk?

[timetraveler 0]

Hallo levi17,

Je verhaal was prima te lezen hoor. Ik hoop dat je goed in de gaten houdt dat je jezelf niet voorbij loopt! Daar is niemand bij gebaat. Ik vind het heel moedig wat je hier beschrijft en als dit inderdaad is waar je voor geroepen bent, petje af! Ik hoop dat je in de toekomst meer verhalen hier kunt plaatsen. Het is goed om te beseffen dat we het in dit zieke land eigenlijk nog veel te goed hebben. Het is goed om te zien dat Gods hand zowel in kleine als in grote dingen zichtbaar is. Ik wens je veel sterkte en Gods zegen toe.

[levi17 0]

deels karin hij ging mee naar newyork, maar china niet.. was heel moeilijk hoor drie weken zonder mn kindje.

maarja datliever dan dat hij daar had moeten zijn.

in china. ik at nauwelijks daar dus dan was de borstvoeding zo ondervoedent geweest .

hij heeft die drie weken gelogeerd bij mn ex.

en bedankt voor jullie reacties.

en gebed.

[KeesFluitman 0]

bijzonder om te lezen. Ik weet niet of je nu weg bent. Maar met welke organisatie ga je mee en wat zijn je taken?