Mat 27

[mohamed 0]

Dat lijkt misschien zo, maar het onderwerp is hier ten eerste offtopic en als jij aan Heb 8,13 niet genoeg hebt, dan hebben mijn pogingen allerminst zin vrees ik.

[Renaldo 0]

In heb wel voldoende aan Heb 8.13, maar dan moet wel eerst duidelijk zijn wat het oude verbond precies inhield voordat je daar een zinnig woord over kan zeggen. Wellicht een nieuwe topic aanmaken?

[mohamed 0]

Graag!

[vrijeFreddy 0]

Quote:

Op woensdag 09 juli 2008 11:16:56 schreef mohamed het volgende: Ja het moet wel een gebeurtenis in die regio geweest zijn, want naar joods gebruik en de wet die toen nog gold, waren er zowat uitsluitend onreine volken buiten het huis juda. Zelfs de verstrooide Israelieten erkenden de joden te Jeruzalem met moeite (Joh 7,35) als hun broeders. Ik ben ook geneigd om te denken dat deze heiligen kortgeleden stierven, omdat men geen afbeeldingen van de profeten had. Doch staat er dat het vele heiligen waren en dat wekt bij mij wel de suggestie dat er ook profeten tussen hebben moeten zitten die niemand kende van gezicht. In het OT zegt God tegen Daniel dat hij zou opstaan (Dan 12,13) in zijn lot, wat volgens mij slaat op dé opstanding, waardoor het misschien wel mogelijk wordt om het uitgaan van de graven te Jeruzalem, niet letterlijk te nemen, maar als een collectieve visioen te overwegen. Kijk maar: Mat 27:54 En de hoofdman over honderd, en die met hem Jezus bewaakten, ziende de aardbeving, en de dingen, die geschied waren , werden zeer bevreesd, zeggende: Waarlijk, Deze was Gods Zoon! Zij waren op Golgotha (Joh 19,17) wat net buiten Jeruzalem was en volgens mij konden ze vanaf daar niet zien wie er uit de graven kwamen, dat het voorhangsel van de tempel midden in de stad scheurde en wie er in Jeruzalem waren. Bovendien is een natuurlijke reactie bij een aardbeving niet dat men nog even rustig gaat zitten kijken wat er aan de hand is. Doch weet ik het niet zeker, maar de andere evangelisten beschrijven wel de andere zaken (Mark 15:38+Luk 23:45) en laten geen ruimte voor de tijd die zo'n gebeurtenis in beslag moet hebben genomen waar de hoofdman over honderd (Mark 15:39+Luk 23:47) zo van schrok. Lukas schrijft dat tussen het voorhangsel wat scheurde en de hoofdman die schrok Jezus met luide stem riep 'Vader, in Uw handen beveel Ik Mijn geest. En toen Hij dat gezegd had, gaf Hij de geest.'(Luk 23:46) Qua tijdsduur natuurlijk niet verenigbaar met Mat 27, dus lijkt het mij mogelijk dat het hier om een gezicht of visioen ging. Wat denk je?

Ik denk niet dat de leger-officier schrok van de heiligen die uit de graven gingen, maar van de duisternis en de aardbeving en dergelijke. En misschien heeft de officier ook nagedacht over de dingen die Jezus zei toen Hij aan het kruis hing.

Of ze vanaf Golgotha konden zien dat het voorhangsel van de tempel scheurde, weet ik niet. Maar het lijkt me wel duidelijk dat er tussen de verzen grote tijd kan zitten en dat ze dus niet chronologisch zijn (dus dat ze elkaar niet in tijd opvolgen).

Er staat trouwens dat de heiligen werden opgewekt nadat Jezus was opgewekt, dus de officier zal niet van de heiligen zijn geschrokken, tenzij je zou stellen dat de uitspraak van de officier (waarlijk dit is God's Zoon) ook op een later moment gedaan werd. Bijvoorbeeld nadat hij eerst wat dingen zou hebben onderzocht. Maar mij lijkt dat hij deze uitspraak vlak na Jezus' sterven, de aardbeving (en eventueel het beëindigen van de 3 uren duisternis) maakte.

Als je stelt dat die opstanding een visioen was, dan kun je die opstanding dus ook niet meer aan Heb. 11 : 35 koppelen. De vraag is wat je dan wél aan Heb. 11,35 zou kunnen koppelen. Hooguit het verhaal over Lazarus van Betanië. Nee, ik denk niet dat die opstanding een visioen was.