Mijn ontmoeting met God

[Chillem 0]

Prachtig, Laura! Ik ben er stil van!

[Gast Anon_phpbb]

Heej Laura,

Wat een mooi getuigenis!!

Je hebt veel meegemaakt, en ik vind het mooi dat je het hier neerzetten kan!

Ook vind ik het mooi dat je je hebt laten dopen..,

Heb je bij de doop dit getuigenis vorgelezen of iets anders?

God's zegen

[laura23055 0]

dank je wel! Prijs God Ik heb dit getuigenis niet voorgelezen maar het verhaal van de rode zee aangehaald.

Maar dat is alweer 2 pinksteren geleden, de tijd gaat snel!

[degelovige 0]

Hele mooie getuigenis, veel durf! En je signature is ook al een spreuk waar goed over na is gedacht. Ben stiekem wel jaloers hoor op die wijsheid!

[Raido 0]

Quote:

Ik kan nu mezelf zijn en ben niet meer die stille mus, Hallelujah! Je mag er zijn zoals je bent, zoals God je bedoelt heeft

Een van de grote kernvragen binnen het Christendom is de vraag 'wie ben ik in de ogen van God'. Je kunt dan op basis van een aantal Bijbelteksten zeggen 'ik ben een kind van God' omdat Hij de Naam van 'Vader' draagt en wij zijn geschapenen zijn, zijn kinderen..

Ik wil je wat meegeven en dat is voor mij één van de belangrijkste antwoorden die de Bijbel ons geeft op de vraag 'wie ben ik in de ogen van God', God houdt in zijn Woord (zowel door de Wet als door het Evangelie) ons een spiegel voor de ogen. Bij ons in de kerk tijdens de wetslezing zeggen we ook 'laten we stellen voor de spiegel van Gods heilige wet'.

In Openbaringen 3 komt zo'n kernachtige zin voor met een ijzersterke definitie van 'wie wij mensen eingelijk echt zijn'..

Want gij zegt: Ik ben rijk, en verrijkt geworden, en heb geens dings gebrek; en gij weet niet, dat gij zijt ellendig, en jammerlijk, en arm, en blind, en naakt.

Zonder jezelf écht te kennen (dus: ellendig, jammerlijk, arm, blind en naakt) zul je niet verlost zijn.

[mohamed 0]

Quote:

Op woensdag 28 mei 2008 00:42:24 schreef Raido het volgende: [...]Een van de grote kernvragen binnen het Christendom is de vraag 'wie ben ik in de ogen van God'. Je kunt dan op basis van een aantal Bijbelteksten zeggen 'ik ben een kind van God' omdat Hij de Naam van 'Vader' draagt en wij zijn geschapenen zijn, zijn kinderen.. Ik wil je wat meegeven en dat is voor mij één van de belangrijkste antwoorden die de Bijbel ons geeft op de vraag 'wie ben ik in de ogen van God', God houdt in zijn Woord (zowel door de Wet als door het Evangelie) ons een spiegel voor de ogen. Bij ons in de kerk tijdens de wetslezing zeggen we ook 'laten we stellen voor de spiegel van Gods heilige wet'. In Openbaringen 3 komt zo'n kernachtige zin voor met een ijzersterke definitie van 'wie wij mensen eingelijk echt zijn'.. Want gij zegt: Ik ben rijk, en verrijkt geworden, en heb geens dings gebrek; en gij weet niet, dat gij zijt ellendig, en jammerlijk, en arm, en blind, en naakt. Zonder jezelf écht te kennen (dus: ellendig, jammerlijk, arm, blind en naakt) zul je niet verlost zijn.

Ben jij van de lauwe gemeente te Laodicea die Christus zou uitspuwen?

Nee, wie Christus heeft aangedaan is natuurlijk niet naakt.

[Raido 0]

Quote:

Nee, wie Christus heeft aangedaan is natuurlijk niet naakt.

Je zult Christus echter pas aandoen wanneer je tot de wetenschap bent gekomen dat jezelf naakt bent. Denk aan 'gezonden hebben de Heelmeester niet nodig'.

Dat bedoel ik er mee.

[mohamed 0]

Mee eens.

[laura23055 0]

@ de gelovige, Wijsheid komt van boven... ik las laatst in tekst in corintiërs waarin staat dat wij door de heilige geest de dieptes van God kunnen doorgronden, gaaf he! Dat wij daar binnen mogen gaan, hoe intiem!

@ Raido, Dat ben ik met je eens. Je moet jezelf en je onvolmaaktheden erkennen en voor hem leven. Leef je voor jezelf, gaat het vroeg of laat fout. Ik heb God elke dag nodig, dat kan ik niet vaak genoeg beseffen.

Maar wat ik wel vind: je moet niet te veel stilstaan bij je onvolmaaktheden maar je op God richten. Dan wil je die ene zonde niet meer doen, dan ben je geen persoon die manipuleert (ik noem maar iets) maar komt het vanzelf aan het licht en ontvang je vroeg of laat bevrijdingen en zo is het op meer fronten zo. Je focus moet Jezus zijn.

[hans010206 0]

Nee, ik ben geen heilige, net als jij. Maar weet mij net als jij wel op het Liefdespad teruggevonden, een pad waar heiliging een bewust onderdeel van je leven mag zijn. Behoort te zijn, behoor ik hier te zeggen.

Laura, ik herken deels wat van jouw verhaal in mijn getuigenis. Kijk maar eens op link

Ik deel dit, om je te laten weten dat je niet de enige bent die de aanval kan ervaren van die gestoorde boze. Maar meer en bovenal: om toonbaar te maken dat God een God van Liefde is en dat Jezus Christus (ja, Zijn Zoon) werkelijk de dood heeft overwonnen.

Bedankt voor je getuigenis op deze site. Mooi om te lezen.

Groeten,

Hans

[Bronze 0]

Quote:

Op donderdag 08 mei 2008 01:15:23 schreef laura23055 het volgende: Ik had de behoefte om mijn getuigenis hier neer te zetten. Misschien hebben andere mensen er wel iets aan. Ik weet eigenlijk niet goed waar ik moet beginnen. Ik zal mezelf eerst maar eens voorstellen. Ik ben Laura, bijna 21 jaar en woonachting in België (net over de Brabantse grens). Ik ben wel een Nederlandse en woon hier nu sinds 3 jaar. Ik studeer SPH in Eindhoven. Ik ben gelovig opgevoed. Ik en mijn ouders en zus hebben in veel verschillende kerken gezeten en ik heb een hoop meegekregen, leuke maar ook minder leuke dingen (reden waarom we in verschillende gemeentes hebben gezeten). Maar dat even terzijde. Zo rond mijn 14e jaar werd ik een zeer opstandige puber. Ik zette mij af tegenover mijn ouders en God. Ik deed veel dingen die niet mochten. En op mijn 15e ging ik een relatie aan met een jongen (18) die aan de drugs zat en veel van mij vroeg. Vanaf dat moment begonnen de problemen. Zeer heftige ruzies thuis, niet luisteren, ik ging afspraken niet na en voelde mij zeer slecht in mijn vel. De relatie die ik toen met die jongen had, was niet goed. Hij had een crimineel verleden en maakte mij geestelijk afhankelijk van hem. Het was nooit goed genoeg. Alles wat ik zei was niet goed. Dit maakte mij van een ‘prettig gestoord’, vrolijk, praatgraag meisje tot een stille mus die niets meer in gezelschap durfde te zeggen en continu bang was om afgewezen te worden. Ik wist niet meer wie ik zelf was en kwam er niet meer uit. Met die jongen was het een knipperlicht relatie. Ikzelf durfde het nooit echt uit te maken omdat ik bang was voor de gevolgen, dat ik antwoord met geweld zou krijgen. De laatste keer dat het uit ging had ik een andere jongen leren kennen. Ons gezin ging in het weekend vaak naar een camping in Brabant. We hadden daar een vaste jaarplaats en zodoende zijn wij op zoek gegaan naar een gemeente voor als we in de zomer op de camping waren. Mijn zus kreeg al snel verkering met een Belgische jongen (Is ze nu mee getrouwd) Enige tijd later hebben zij mij en een vriend van mijn zus haar vriend (ingewikkeld) aan elkaar gekoppeld. Er ontstond toen wel iets… In die tijd belde mijn ex op een avond op en vroeg mij naar hem toe te komen (op straat). Hij begon heel theatraal te huilen en smeekte me dat ik hem terug zou nemen. Hij wilde zijn leven op de rit krijgen en zou mij daar bij nodig hebben. Voorheen trapte ik daarin en voelde ik me verantwoordelijk (hij kon goed manipuleren). Op dat moment doorzag ik het en zag ik hoe fake hij deed en heb ik hem op zijn nr. gezet (Gods leiding? ) Ik vertelde dat ik een leuke jongen ontmoet had en dat ik het met hem niet meer zag zitten. Ik zei hem gedag en heb hem daar in zijn eentje achtergelaten. Thuis aangekomen voelde ik mij heel verdrietig en alleen maar was tegelijk opgelucht dat ik er eindelijk eens een punt achter gezet had. Op dat moment heb ik het uitgeroepen naar God, de God waar ik al een tijd niets mee deed. Toen ik dat deed, barste ik in janken uit en werd ik ineens omringt door een intense rust en liefde en was ik niet bang meer en voelde ik me niet meer alleen. Ik pakte mijn gitaar en kreeg een woord uit psalmen die ik spontaan begon te zingen, ken het lied nu nog. Het was een lied en melodie dat uit mijn binnenste en in eerste instantie uit God kwam. Omdat ik heel veel van muziek hou en een muzikant ben, was dat heel persoonlijk. Het was zo’n aparte ervaring. Vanaf dat moment ging het beter en ben ik me ook meer met God bezig gaan houden. De jongen die ik leerde kennen is nu mijn verloofde. We zijn al 5 jaar samen en 12 juli 2008 gaan we trouwen (!) We weten zeker dat we voor elkaar bestemd zijn. God heeft ons echt geslepen in onze relatie. Dat was niet altijd even leuk en fijn maar we zijn er heel sterk uitgekomen. Rond mijn 15e jaar moest ik op school met een groepje een documentatiemap maken over het bovennatuurlijke. Mooi dacht ik: ik doe het over de heilige geest. Maar of ik nu wilde of niet, ik moest mij (ook voor de toets) richten tot de andere materie. Dit wekte mijn interesse ondanks dat ik wist dat het fout was. Ik kreeg zeer vreemde ervaringen. Ik werd wel eens wakker en dan wist ik hoe laat het was en dan keek ik op de klok en dan klopte het. Ook had ik wel eens het gevoel tijdens een middagdutje uit mijn lichaam uit te treden of zo. Ik hoorde wat er beneden werd gezegd en zag mijn moeder met het eten bezig. Heel bizar en niet goed! Op een dag, toen ik met mijn ouders, zus en haar vriend, bij een oom en tante in Friesland logeerde had ik een zeer aparte ervaring. Ik ging ’s middags even liggen omdat ik moe was. Ik was half wakker en hoorde muziek. Voor muziek ben ik erg gevoelig omdat het een passie van mij is. Vreemde genoeg kon ik de klanken en melodie zelf bepalen. Ik zag met mijn geestelijke ogen in de kamer waar ik was een grote wolk vertegenwoordigd. Uit deze wolk kwam een stem. En deze stem zei: ‘Laura, ik heb je lief…’ Dit was geen vriendelijke stem, maar het klonk een beetje nep. Ik wist niet wat ik er mee moest en begon te bidden en had het gevoel dat ik moest vechten om uit het vreemde bewustzijn te komen. Terwijl ik bad, hoorde ik aan deze stem dat deze keel werd dichtgeknepen. Het kwam er ‘kokken en sissend’ uit en dat was voor mij overtuigend genoeg dat het foute boel was. Eindelijk kwam ik uit dit bewustzijn en ging ik naar mijn moeder toe om het te vertellen. Later hebben we er thuis voor gebeden en ben ik ervan bevrijd. God is zoveel machtiger. Achteraf gezien is de duivel ook echt een na-aper zeg. Want God liet zich zien als een wolkkolom in de bijbel! Dat heeft de duivel toen gewoon geprobeerd na te apen maar hij was te doorzichtig. Het is echt God die mij hiervan gered heeft. Ik werd destijds ook steeds angstiger en werd weleens midden in de nacht wakker van een kwade aanwezigheid die ik ervoer. Ik heb daarna nog wel strijd gehad maar heb mijn heil bij God gezocht. Nu jaren later, gaat het super! Op mijn 18e heb ik mij laten dopen. Ik heb hier lang mee gewacht omdat ik mij niet goed genoeg/waardig genoeg voelde en ik wilde dat het mijn eigen keuze zou zijn. Totdat ik in een boek las dat toen God het volk door de rode zee leidde het water tussen de vijand en het volk vloeide. Door de doop kan de vijand mij nog wel achterna zitten, maar daar komt het water tussen en dan zal ik niet meer op de hielen getrapt worden, hallelujah! Dat was voor mij het moment dat ik dacht: ik hoef niet goed genoeg te zijn, ik moet het willen en God doet de rest. In tussentijd zijn wij naar België verhuisd (verhaal apart) omdat mijn ouders er een crisisopvang voor kinderen van 0 t/m 18 jaar hebben opgezet en zitten we bij de gemeente waar we heen gingen als we op de camping waren. Ik ben ook bij de band van onze kerk gegaan (Blessing) en dat is altijd een wens van peuter af aan van mij geweest. Ik speel er piano en heb het reuze naar mijn zin. Heerlijk om God te aanbidden en liederen te schrijven ter ere van hem. Ik heb mijn droom achterna gejaagd en wil een ieder bemoedigen met wensen in zijn/haar hart. God legt zijn bedoelingen voor jouw leven namelijk al in je. Zijn plannen maken een klik met jou als persoon. Ik ben God heel dankbaar voor wat hij in mijn leven heeft gedaan. Ik wil hier niet een zielige verhaal ophangen of zo… maar laten zien wat God in mijn leven heeft gedaan. Ik kan nu mezelf zijn en ben niet meer die stille mus, Hallelujah! Je mag er zijn zoals je bent, zoals God je bedoelt heeft ? Ik hoop dat het een beetje te volgen is, het is moeilijk om een beknopte versie te geven omdat er veel is gebeurd maar ik heb de belangrijkste ommekeerpunten er uit gepikt. Gods zegen en veel liefs, Laura

Geweldig getuigenis!

En alleen een geweldige God kan zo'n getuigenis maken, ter voorbeeld dat God overwint en dat satan verliest.

Ik heb nu ook een zusje die zich tegen God begint te verzetten, maar ik wist al en weet nu te meer, dat zij ook Christus zal gaan kennen en boven alles dat Christus haar zal kennen, ik hoef alleen te wachten en bidden.

[laura23055 0]

@ Hans, bedankt voor je post.

Het stomme is, ik wist het al die tijd stiekem wel dat het de duivel was maar ik was gewoon opstandig. Ik wist precies hoe het allemaal in elkaar stak en had toen al tig getuigenissen gehoord van mensen die ervan bevrijd zijn. Echt dom kun je zeggen, maar ja ik was ook maar een tiener die in de war was.

Ik vind je getuigenis heel gaaf! Ik zie zeker ook herkenbare dingen maar lang niet zo heftig als bij jou. Wat ben ik blij dat ik God eigenlijk al kende en dat die periode uit mijn leven toen ook maar kort heeft geduurd. Ik denk dat veel mensen iets aan je getuigenis hebben. Je kunt ook goed schrijven trouwens! Weet je wat ik zo gaaf vind, dat waar je vroeger geen overwinning over kon halen (je zwakte) dat het in Christus je kracht wordt. Dat je er andere mensen mee kan helpen, voor ze kan bidden, met ze praten, etc. Wat een geweldig God hebben we!

---

Samengevoegd:

@ Bronze, vooral blijven bidden! zodra je bid, komt God altijd direct in action, vet he

[Davidvisser 0]

Gave getuigenis! Heel veel plezier over 3 dagen!

[bartus3 0]

gave getuigenis God is Groot

fijne bruiloft toe gewenst over 3 dagen

[degelovige 0]

Heb het nog een keer gelezen, erg mooi nog steeds. Wat mij opvalt is dat mensen die zo getroffen worden door God's kracht de meeste overtuigingskracht hebben in hun verwoordingen. Ze zijn altijd zo vol overtuiging dat ze het goed op andere mensen over kunnen brengen. Erg leuk om die dingen dan te mogen lezen. Groetjes

[laura23055 0]

bedankt mensen, morgen is het zover

@ degelovige, ik snap wat je bedoelt maar vergeet niet dat elke bekering, hoe of wat dan ook, een heel groot wonder van God is!

[Mister_L 0]

Hele fijne dag morgen en geniet ervan!