Boosheid en irritatie

[BookerT 0]

Hoe ga jij met boosheid en irritatie om, vooral vanuit christelijk oogpunt? Ik heb de neiging mensen neer te sabelen, het is niet goed....

het probleem is dat ik niet weet hoe ik het beter kan uiten....boosheid op zich is denk ik niet verkeerd, haat wel...die dingen liggen vaak in elkaars verlengde

[Marillion 0]

Ja, ik herken dat probleem met bepaalde mensen. Het beste is om even te wachten met reageren.

Maar sommige mensen kunnen het je wel heel moeilijk maken.

[Ann 0]

Het beste is gewoon je terug te trekken en tot rust te komen. Zulke gevoelens gaan meestal weer snel voorbij. Of de personen duidelijk maken hoe je je voelt bij wat ze doen / zeggen, en vragen naar het waarom.

Hangt af van de situatie.

[Corientje123 0]

Soms helpt het om in gedachten tot 10 (of soms 20) te tellen.

[Michiel 14]

Quote:

Op maandag 08 oktober 2007 19:54:35 schreef Thijs het volgende: Hoe ga jij met boosheid en irritatie om, vooral vanuit christelijk oogpunt? Ik heb de neiging mensen neer te sabelen, het is niet goed....

Ventileren op een plaats waar het geen kwaad kan doen in onderlinge relaties.

Quote:

het probleem is dat ik niet weet hoe ik het beter kan uiten....boosheid op zich is denk ik niet verkeerd, haat wel...die dingen liggen vaak in elkaars verlengde

Niet opkroppen is al een stap en ook het principe van de andere wang toekeren kan helpen. Als jij niet boos reageert is de ander eerder geneigd ook zijn/ haar onmin te laten voor wat het is. Kwaad niet met kwaad vergelden zeg maar, maar in liefde proberen te corrigeren (naar Romeinen 14).

[WonderfulStar 0]

Probeer je boosheid toch te uiten, niet tegen de persoon om wie het gaat maar door bijvoorbeeld even lekker je kussen te slaan, die kun je toch geen pijn doen, en iets in die richting kan misschien wat opkuchten. Probeer tegenover de ander rustig te blijven. Je mag best boos worden, alleen als het terecht is.

Met haat weet ik ook niet wat je er mee moet. Dat kan ik bij mezelf ook niet. Succes

[groenemeloen 0]

boosheid op zich is niet fout. Het is een door God gegeven signaal dat je alert moet zijn, omdat er iets gebeurt wat je niet fijn vindt. Het is dus de moeite waard even na te gaan WAAROM je juist boos bent (je kan dan bv ontdekken dat je eig om een andere reden boos bent dan je aanvankelijk dacht, ontdekken wat er achter zat). Boosheid is een excellent middel om je te doen inzien dat mensen over jouw grenzen gaan. Boosheid is een alarmsignaal, het overwegen waard.

Maar haat is een foute manier van omgaan met die boosheid. Het maakt jezelf kapot.

Dus je conclusie dat die 2 heel dicht bij elkaar liggen, lijkt me allesbehalve absurd.

Maar hoe ga je er dan wel mee om? Wel, je hebt dus bij jezelf nagegaan waar die boosheid vandaan kwam. Is ze terecht, dan moet de "boosdoener" daar op een respectvolle manier wel mee geconfronteerd worden. Misschien bedoelde hij het niet zo, en mag je de opluchting ervaren dat je boosheid niet (geheel)terecht was. Als hij het wel zo bedoelde en geen respect toont voor een grens van jou, denk ik dat het verstandig is afstand te houden, zodat je boosheid kan wegebben. Loslaten en wachten op inzicht van die kant is dan de moeilijke maar wel bevrijdende taak. (let op: dit mag niet synoniem zijn voor toegeven en over je heen laten lopen!!!!!).

Ik wens je heeeel veel succes in je zoektocht juist om te gaan met boosheid, en vind het heel knap en verstandig dat je daarnaar op zoek gaat.

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op dinsdag 09 oktober 2007 11:04:44 schreef Corientje123 het volgende: Soms helpt het om in gedachten tot 10 (of soms 20) te tellen.

Het een aantal keer herhalen van het Jezusgebed "Heer Jezus Christus, wees mij, zondaar, genadig" helpt ook (overigens ook, hoe raar het ook klinkt, als je zit te lachen en niet kunt ophouden op momenten dat dat ongepast is).

[Kyron 0]

Quote:

Op zondag 21 oktober 2007 14:12:16 schreef wateengedoe2 het volgende: [...] Het een aantal keer herhalen van het Jezusgebed "Heer Jezus Christus, wees mij, zondaar, genadig" helpt ook (overigens ook, hoe raar het ook klinkt, als je zit te lachen en niet kunt ophouden op momenten dat dat ongepast is).

Dit lijkt me een goed voorstel. Het doet ertoe welke zinnen wij tegen onszelf zeggen. Sommige zinnen verlammen ons, houden ons gevangen in een slecht humeur, zelfmedelijden en in irritatie. Andere zinnen geven ons de kracht, de moed, de innerlijke bezieling of de bereidheid om moeilijke dingen aan te pakken.

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op zondag 21 oktober 2007 16:45:25 schreef Kyron het volgende: [...] Dit lijkt me een goed voorstel. Het doet ertoe welke zinnen wij tegen onszelf zeggen. Sommige zinnen verlammen ons, houden ons gevangen in een slecht humeur, zelfmedelijden en in irritatie. Andere zinnen geven ons de kracht, de moed, de innerlijke bezieling of de bereidheid om moeilijke dingen aan te pakken.

Met deze aanvulling: dat wij die ene bepaalde zin (Jezusgebed) natuurlijk niet tegen onszelf zeggen en dat wij het ook niet zijn, Die ons vervolgens moed geeft.

[Kyron 0]

Quote:

Op zondag 21 oktober 2007 16:50:04 schreef wateengedoe2 het volgende: [...] Met deze aanvulling: dat wij die ene bepaalde zin (Jezusgebed) natuurlijk niet tegen onszelf zeggen en dat wij het ook niet zijn, Die ons vervolgens moed geeft.

U spreekt die bepaalde zin dan toch wel uit. Met deze zin, kunnen ook andere zinnen zijn, kunnen wij weldegelijk tegelijkertijd onze innerlijke gesteldheid beïnvloeden.

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op zondag 21 oktober 2007 17:00:58 schreef Kyron het volgende: [...] U spreekt die bepaalde zin dan toch wel uit. Met deze zin, kunnen ook andere zinnen zijn, kunnen wij weldegelijk tegelijkertijd onze innerlijke gesteldheid beïnvloeden.

De zin "Jezus, wees mij zondaar genadig" is toch wel fundamenteel anders dan een zelfaffirmatiezin, zoals bijv "Ik laat mijn boosheid los". Die kunnen óók werken, maar het grote verschil is dat je met de eerste zin Gods hulp inroept en tegelijkertijd je boosheid relativeert, omdat je je beseft dat niet (alleen) die ander een zondaar is. Het is dus niet alleen ín jouzelf dat er iets gebeurt, maar ook in je relatie met God en je relatie met die medemens.

[Kyron 0]

Quote:

Op zondag 21 oktober 2007 17:03:39 schreef wateengedoe2 het volgende: [...] De zin "Jezus, wees mij zondaar genadig" is toch wel fundamenteel anders dan een zelfaffirmatiezin, zoals bijv "Ik laat mijn boosheid los". Die kunnen óók werken, maar het grote verschil is dat je met de eerste zin Gods hulp inroept en tegelijkertijd je boosheid relativeert, omdat je je beseft dat niet (alleen) die ander een zondaar is. Het is dus niet alleen ín jouzelf dat er iets gebeurt, maar ook in je relatie met God en je relatie met die medemens.

Hier ben ik wel met je eens. Tegelijkertijd wanneer je bijvoorbeeld zegt tot zichzelf simplistisch Jan, niet doen! Op deze manier kan iemand ’s denken tot rust komen. Het één hoeft het ander niet uit te sluiten. Alles beter dan op je primaire eerste gevoelens (razernij bijv.) direct maar uit te leven.

Eens rustig en diep ademhalen en de drang om direct een oordeel paraat te hebben in je ademhaling loslaten, of tot 10 tellen kan misschien ook een methode zijn, zoals een schrijfster hierboven voorstelt, om vervolgens de zaak waar het om gaat, helderder en met de distantie van een paar seconden te kunnen zien. Of je kunt je aanwennen om over iedereen die jou irriteert, een korte zegen uit te spreken: ‘Heer zegen hem of voor hem te danken: Dank u, Heer, hij bedoelt het goed. Dank U dat hij bestaat. Zulke reacties kun je niet van geval tot geval met je wil sturen.

Beide modellen kunnen je voorts helpen niet meer over anderen te oordelen. Al ziet een gelovige natuurlijk meer in het ene model dan in het andere.

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op zondag 21 oktober 2007 18:42:39 schreef Kyron het volgende: [...] Hier ben ik wel met je eens. Tegelijkertijd wanneer je bijvoorbeeld zegt tot zichzelf simplistisch Jan, niet doen! Op deze manier kan iemand ’s denken tot rust komen. Het één hoeft het ander niet uit te sluiten. Alles beter dan op je primaire eerste gevoelens (razernij bijv.) direct maar uit te leven. Eens rustig en diep ademhalen en de drang om direct een oordeel paraat te hebben in je ademhaling loslaten, of tot 10 tellen kan misschien ook een methode zijn, zoals een schrijfster hierboven voorstelt, om vervolgens de zaak waar het om gaat, helderder en met de distantie van een paar seconden te kunnen zien. Of je kunt je aanwennen om over iedereen die jou irriteert, een korte zegen uit te spreken: ‘Heer zegen hem of voor hem te danken: Dank u, Heer, hij bedoelt het goed. Dank U dat hij bestaat. Zulke reacties kun je niet van geval tot geval met je wil sturen. Beide modellen kunnen je voorts helpen niet meer over anderen te oordelen. Al ziet een gelovige natuurlijk meer in het ene model dan in het andere.

We zijn 't roerend met elkaar eens, zie ik Er is niet iets beters of slechters aan één van deze (types) reacties. Voor mijzelf kan ik wel zeggen dat de gedachten waar God bij betrokken is (dat vragen om zegen voor de ander is inderdaad ook een hele goeie) wel krachtiger is dan bijv. tot 10 tellen. Maar voor agnosten valt dat sowieso al af, en andere gelovigen 'zweren' misschien wel bij het tellen of het zichzelf streng toespreken. In dit geval: het doel heiligt de middelen!