Johannes 17:11,21-23

[saya 0]

Joh 17: 11 Ik ben al niet meer in de wereld, ik ga naar u toe, maar zij blijven wel in de wereld. Heilige Vader, bewaar hen door uw naam, de naam die u ook aan mij gegeven hebt, zodat zij één zijn zoals wij één zijn.

Joh 17: 21 Laat hen allen één zijn, Vader. Zoals u in mij bent en ik in u, laat hen zo ook in ons zijn, opdat de wereld gelooft dat u mij hebt gezonden. 22 Ik heb hen laten delen in de grootheid die u mij gegeven hebt, opdat zij één zijn zoals wij: 23 ik in hen en u in mij. Dan zullen zij volkomen één zijn en zal de wereld begrijpen dat u mij hebt gezonden, en dat u hen liefhad zoals u mij liefhad.

Ik vroeg me af hoe bovenstaande bijbelverzen gelezen moeten worden. Jezus en de Vader zijn één omdat zij allebei God zijn, maar hoe kunnen gewone mensen op die manier één zijn?

[Michiel 14]

Is dit niet de vraag "Jezus God of Mens"?

[anastasia 0]

Niet helemaal. Jezus zegt hier dat wij één kunnen zijn op de manier waarop hij één was. Het is voor de vraagsteller duidelijk hoe Jezus dat kon bereiken, maar saya vraagt zich af hoe een mens in al zijn kleinheid dat ook zou kunnen bereiken.

Waarbij Jezus ook al een mogelijke manier aangeeft. Ik in hen en u in mij.

Omdat de mens zich waarschijnlijk makkelijker een band kan voorstellen met Jezus als mens, is de weg om je één te voelen met Jezus ook een manier om je één te voelen met God, aangezien God ook volledig in hem aanwezig was.

[diakio 0]

imho spreekt de evangelist hier over de eenheid van de Kerk, levend uit de Eucharistie. Uit de Eucharistie komt de eenheid van de gelovigen onderling tot één levend lichaam, zijnde het mystiek lichaam van Christus.

[HenkG 0]

Vanuit de eenheid van God heeft Hij ons geschapen om een te zijn met God en met elkaar. Gods eenheid wordt ahw weerspiegeld in eenheid tussen mensen als het goed is... We zijn weliswaar niet gelijk aan God, maar zijn wel Zijn beeld.

[vrijeFreddy 0]

Een zijn door middel van een hechte band met elkaar. Een zijn door elkaar te steunen. Door elkaar aan te vullen. Elkaar helpen. Elkaar accepteren met al onze minpunten. Elkaar op te bouwen in geloof. Elkaar vergeven. Jezelf niet hoger als de ander te beschouwen. Bij de ander doen wat je bij jezelf ook zou doen. De ander niet minder geven dan je jezelf zou geven. Niets van elkaar verwachtend en niets van elkaar eisend en elkaar niet meer dan de liefde schuldig zijn. Elkaar troostend in tijden van droefheid. Met elkaar feesten in tijden van blijdschap.

Een in God's Geest. Een in geloof. Wetende dat je medegelovige dezelfde God als jou volgt. Wetende dat God je medegelovige alle zonden vergeven heeft, zoals God jou ook alles vergeven heeft. En samen genieten van de genade die God aan ons schenkt. En samen de bereidwilligheid hebbende naar het leven zoals God het bedoeld heeft.

[saya 0]

@Michiel:

Die vraag had er inderdaad mee te maken, maar ik vroeg me dus vooral af hoe ik die eenheid dan zou moeten zien. Later bedacht ik me dat hoewel de tekst in eerste instantie vreemd klinkt als je uitgaat van Jezus en de Vader één als in één God, het al helemaal weinig hout snijdt als je uitgaat van Jezus als gewoon mens omdat je je dan eerst kan gaan afvragen hoe hij en God één zouden zijn. Dus ondertussen heeft het voor mij niets meer met dat topic te maken.

@anastasia:

Bedoel je daarmee ook te zeggen dat de mensen onderling één zijn omdat zij door Jezus één zijn in God? Of denk je dat deze tekst zowiezo niets over mensen onderling zegt?

@diakio:

Kan je daar misschien nog iets meer over zeggen? Hoewel ik het beeld van de kerk als het mystieke lichaam van Christus al vaker ben tegengekomen is het voor mij nog vooral wazig.

[diakio 0]

Quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 20:00:50 schreef saya het volgende: @diakio: Kan je daar misschien nog iets meer over zeggen? Hoewel ik het beeld van de kerk als het mystieke lichaam van Christus al vaker ben tegengekomen is het voor mij nog vooral wazig.

Ja, met meteen wel een aantekening: ik heb geantwoord uit mijn geloof, en juist hier wijkt dat af van bijvoorbeeld wat gereformeerden, lutheranen of evangelischen geloven. Het is, naar mijn beste weten, katholiek geloof. Ik weet niet welk geloof je zelf belijdt, maar als dat niet het katholieke is, wil het navolgende dan verstaan in die context.

Christus vestigde Zijn Kerk als gemeenschap onder spirituele en praktische leiding van de apostelen, en hun opvolgers de bisschoppen. Die Kerk is echter niet alleen een organisatie van mensen in de wereld, het is vóór alles de werkzame aanwezigheid van Jezus zelf in de wereld, en ze wordt dan ook door Paulus aangeduid als een lichaam, en wel het lichaam van Christus.

Deze gemeenschap, zie weer Paulus, verenigt zich rond de tafel des Heren, de Eucharistie (die in de reformatie nog voortbestaat in vele maar niet alle aspecten in het Avondmaal). Johannes vertelt ons dat Jezus zelf die Eucharistie heeft aangeduid als Zijn vlees en bloed, en ook de Eucharistie kennnen we dan ook als het Lichaam van Christus.

Zonder helemaal op de geschiedenis in te gaan: we noemen tegenwoordig de Kerk het mystiek lichaam, het Corpus mysticum, en de Eucharistie, meer specifiek de geconsacreerde hostie het werkelijk lichaam, het Corpus verum.

Beide begrippen hebben, vanzelfsprekend zou ik zeggen, een nauw verband. We spreken niet zomaar in beide gevallen over het lichaam van Christus. De Kerk, Corpus mysticum, wordt opgebouwd in de Eucharistie, waar we het Corpus verum ontvangen en ons er fysiek mee verenigen.

Zoals je mogelijk weet is de bruidssymboliek een bijzonder krachtige symboliek om het christelijk geloof mee te verwoorden, en dat is ook hier het geval. Als je gehuwd bent is er een huwelijk. Maar wat is dat huwelijk? Is dat een contract voor de gemeentelijke ambtenaar? Is dat een afspraak tussen mensen? Is dat een verzameling feielijke omstandigheden? Hoe je het ook omschrijft, je zal merken dat je het tekort doet. Het huwelijk is als het ware in haar mystieke vorm te beschouwen, en alleen dan is het compleet. Toch is het ook een werkelijkheid tussen mensen, met een zeer lichamelijke component. Hoewel je een huwelijk nooit kan versimpelen tot sexualiteit, zal toch niemand snel geneigd zijn te ontkennen dat sexualiteit een basis, een bron voor het huwelijk is. Zoals in de ideale werkelijkheid sexualiteit bron en werkelijkheid van een huwelijk opbouwt, zonder dat het het huwelijk is zo zie je dat de Kerk, het mystieke lichaam, wordt opgebouwd, haar bron en werkelijkheid vindt, in de viering van de Eucharistie en de vereniging die daarin plaats heeft tussen de gelovige en Jezus Christus, in diens Corpus verum.

[saya 0]

Bedankt voor de nadere uitleg, dat maakt het al iets duidelijker

(ben zelf niet gelovig maar zal in mijn achterhoofd houden dat dit een katholieke uitleg is)

[anastasia 0]

Beste Saya,

Mensen kunnen onderling één zijn. Maar (ik ben overigens ook niet christelijk volgens de normen van dit forum, ik ben een verfoelijke gnostje ) dat vergt een weg van verminderen van het ego. Dat is een weg naar binnen. Zolang mensen zichzelf als afgescheiden individu beschouwen is de ervaring van één met al het andere iets wat soms als een bijzondere ervaring voorbijkomt, maar geen permanente ervaring.

[diakio 0]

Quote:

Op maandag 27 augustus 2007 08:59:39 schreef anastasia het volgende: Beste Saya, Mensen kunnen onderling één zijn. Maar (ik ben overigens ook niet christelijk volgens de normen van dit forum, ik ben een verfoelijke gnostje ) dat vergt een weg van verminderen van het ego. Dat is een weg naar binnen. Zolang mensen zichzelf als afgescheiden individu beschouwen is de ervaring van één met al het andere iets wat soms als een bijzondere ervaring voorbijkomt, maar geen permanente ervaring.

idd, je kan nog zoveel één-heid ervaren, voor je het weet spat het in je gezicht uit elkaar. Treurige zaak