Ouders... en regels

[Yapie 0]

Pfff altijd mijn ouders weer, nou vooral mijn moeder. Kijk, normaal zit ik op kamers, geen problemen. Nu bij zo'n zomervakantie thuis, standaard gezeik. Ik heb fantastische ouders hoor, maar ze zijn al best oud en totaal ook niet op de hoogte wat er in jongeren omgaat verder. Maar goed, ben ik vanavond bij n vriend geweest, gewoon gezellig, toffe gesprekken gehad, videootje gekeken van een kamp van school waar we allebei op staan, nou hartstikke tof dus. Kom ik om half 1 thuis, is ze heel erg kwaad, \"En dit, en dat!, op maandagavond zo laat thuiskomen...\" (ik heb vakantie?) en dan kan ze in zo'n bui er zo ontzettend veel lelijks uitgooien :s.

Nou is ze ook doof (geworden op haar 40ste) dus ze heeft wel van die buien waarin ze alles niet meer redelijk ziet en er alles vanuit flapt. Maar nou heb ik mn best gedaan om om half 1 thuis te zijn, staat ze naast me met gebalde vuisten, en roept ze dingen zoals: \"je neemt maar n loopje met je ouders, je bent niet je ouders aan het eren zoals God het wilt, er is er 1 boven die meer weet, bla bla bla...\", en niet allemaal heel erg rustig, maar dat schreeuwt ze er ongeveer uit. Stiekem doen zulke opmerkingen best zeer. Ik zeg ook dan altijd maar: morgen praten we verder, ga nou maar snel slapen. Maar dan haalt ze er vervolgens weer tig andere zaken bij, \"en je bent verslaafd aan je laptop, die zou ik af moeten pakken, en je hebt een compleet jaar verprutst (ik moet noodgedwongen een jaar langer over mn studie doen), en dit en dat...\" Ik kan er niet op ingaan in zo'n situatie want daar is ze ook echt niet redelijk voor. Is het nou zo erg om half 1 thuis te komen? Is dat nou zo idioot laat voor een 21-jarige? Pfff wil dit eens lekker van me afschrijven zeg. Dan haalt ze er bijvoorbeeld ook nog ns \"voorbeeldgezinnen\" bij die ze kent, en daar lopen en vliegen de kinderen voor de ouders en bla en bla (ik natuurlijk niet :s). Soms staan ze gewoon niet achter me zoals ik graag zou willen. Als ik ergens enthousiast over ben zien ze alleen maar gevaren en nooit eens een bemoediging... Geen steun, en dat is erg jammer. Goed, je leert er wel zelfstandig door te opereren...

Dan de discussievraag... Hoe doen jullie dat eigenlijk? hoe gaan jullie om met die regels van je ouders? Ik moet eigenlijk dan voor 12 uur thuis zijn, eigenlijk elke dag de keuken netjes opruimen, het gras maaien, etc etc. Soms doe ik het, soms ook niet. Moeten jullie veel thuis doen, of hebben jullie veel vrijheid?

[Thorgrem 430]

Op mijn 20/21ste was ik het huis uit, dus toen waren het mijn eigen regels die ik zelf bedpaalde. Voor die tijd werd ik eigenlijk helemaal vrij gelaten. Wel zei mijn vader zo af en toe bijvoorbeeld of het wel zo heel verstandig was om tot 4 uur in de kroeg te zitten terwijl ik diezelfde ochtend al weer om half 8 moest beginnen bij mijn supermarktbaantje en tot 8 moest doorwerken.... En daar had hij zeker wel gelijk in, alleen heb ik dat nooit laten merken en ben lekker eigenwijs geweest.

Verder was ik niet iemand die misbruik van de vrijheid maakte, ik heb mijzelf nooit in de problemen gebracht ofzo.

[Yapie 0]

Hehe, ok. Lekker die vrijheid Mja mijn ouders vinden al dat ze heel veel vrijheid aan me geven, omdat mijn oudere broers en zussen nog strenger zijn opgevoed dan mij. Dus daar refereren zij steeds aan. En trouwens, no way, mag ik om 4 uur thuis komen uit de kroeg.. not done! Heb een uurtje of kwart voor 2 wel eens geflikt, maar dan waren ze ook echt om te spetteren.

Maar dat vind ik wel een belangrijk onderdeel, als je volwassen wordt, rond je 20ste, dan moet je gewoon EIGENWIJS kunnen zijn. Waarom, omdat je lekker je eigen ding mag bepalen, en dan loop je heus wel eens tegen iets op waarvan jij gedacht had dat het makkelijk zou lukken, nou daar leer je dan van. Ondervinding is de beste leermeester, is mijn motto... En niet de toespraak van je ouders, alhoewel je die wel in je achterhoofd hou...

[Thorgrem 430]

Quote:

Op dinsdag 28 augustus 2007 10:48:26 schreef Yapie het volgende: Hehe, ok. Lekker die vrijheid Mja mijn ouders vinden al dat ze heel veel vrijheid aan me geven, omdat mijn oudere broers en zussen nog strenger zijn opgevoed dan mij. Dus daar refereren zij steeds aan. En trouwens, no way, mag ik om 4 uur thuis komen uit de kroeg.. not done! Heb een uurtje of kwart voor 2 wel eens geflikt, maar dan waren ze ook echt om te spetteren. Maar dat vind ik wel een belangrijk onderdeel, als je volwassen wordt, rond je 20ste, dan moet je gewoon EIGENWIJS kunnen zijn. Waarom, omdat je lekker je eigen ding mag bepalen, en dan loop je heus wel eens tegen iets op waarvan jij gedacht had dat het makkelijk zou lukken, nou daar leer je dan van. Ondervinding is de beste leermeester, is mijn motto... En niet de toespraak van je ouders, alhoewel je die wel in je achterhoofd hou...

Het grappige is dat ik nu 26 ben en als ik zo terugdenk aan de adviezen van mijn ouders (die ik dus vaak genegeerd heb) is dat ze keer op keer gewoon gelijk hadden...... Maar ik heb het dus via de harde weg ondervonden, en op zich leer je daar ontzettend veel van, misschien wel meer. Maar je leeft nou eenmaal te kort om alle fouten zelf te maken.

[Yapie 0]

Quote:

Op dinsdag 28 augustus 2007 10:51:49 schreef Thorgrem het volgende: [...] Het grappige is dat ik nu 26 ben en als ik zo terugdenk aan de adviezen van mijn ouders (die ik dus vaak genegeerd heb) is dat ze keer op keer gewoon gelijk hadden...... Maar ik heb het dus via de harde weg ondervonden, en op zich leer je daar ontzettend veel van, misschien wel meer. Maar je leeft nou eenmaal te kort om alle fouten zelf te maken.

Ja.. idd. Maar zo werkt het toch ook gewoon. Het is ook zo dat ze met hun adviezen ook echt wel eens gelijk hadden, en ik geef ze niet graag gelijk, maar stiekem onthou je de adviezen wel. Maar daarnaast wil je gewoon je eigen leven leiden en zelf dingen uitproberen... Maar om nog terug te komen, om je 'ouders te eren'. Denk je dat ik dat dan echt niet doe? Ik vind het erg gevaarlijk dat je ouders met zo'n gebod gaan zwaaien naar kinderen...

[Thorgrem 430]

Nou een beetje dubbel. Het hoort nu eenmaal allemaal bij het opgroeien tot volwassene. Aan de andere kant woon je bij je ouders en heb je je aan hun regels te houden.

[Corientje123 0]

Ik woon ook nog steeds bij mijn ouders thuis. Nou stellen mijn ouders eigenlijk haast geen regels. Behalve dan laten weten wanneer ik thuis mee eet en hoelaat ik thuis kom. Dat er minder echte regels gesteld zijn, komt omdat ikzelf ook bijna niet meer thuis ben (behalve dan dat ik thuis slaap) en dat ik me ook wel redelijk aan de regels houd die gesteld worden. Aangezien ik deze ook wel redelijk vindt om me aan te houden.

Wel zie ik uit naar het moment om op mezelf te wonen en mijn eigen regels te mogen stellen

[Clyppan 0]

Mijn ouders hebben mij eigenlijk nooit beperkingen opgelegd.. Mocht zelf weten wanneer ik weg ging, waarheen en met wie.. hoe laat ik thuis kwam.. of ik iets dronk of wat dan ook.. Ik heb er altijd ook heel verantwoord mee omgesprongen.

Ook woog waarschijnlijk mee dat ik van mijn 14e tot mijn 17e een ochtendkrant heb gehad en dus zelf pineut was als ik bijvoorbeeld te weinig sliep.

[Yapie 0]

Ok dank voor de reacties. Welke regels worden er zoal gesteld bij jullie thuis? Mijn ouders verwijten mij vaak dat ik hen als een 'hotel' gebruik. Eten en slapen, en verder zien ze me weinig. Maar, zo is dat tegenwoordig toch ook? Je hebt toch een enorm busy social life met allerlei activiteiten? Maar welke regels hebben jullie nog thuis waar je je écht aan moet houden?

[Liset 0]

Quote:

Op dinsdag 28 augustus 2007 12:53:01 schreef Yapie het volgende: Ok dank voor de reacties. Welke regels worden er zoal gesteld bij jullie thuis?

Respect voor degene die ouder dan jij zijn.

Je eigen kamer schoon houden.

Meehelpen in het huishouden (als je daar de tijd voor hebt)

Als je ergens anders slaapt, pa of ma een sms sturen voordat ze liggen te slapen.

Als school weer begint, niet té laat naar huis komen, maar daar hebben we nooit een tijd over afgesproken

In het weekend en nu in de vakantie heb ik geen tijden en dat is al een paar jaar eigenlijk wel zo..

Quote:

Mijn ouders verwijten mij vaak dat ik hen als een 'hotel' gebruik.

Je leeft hier niet in een hotel!!

Haha, ja ik ken 'em ook Het is wel begrijpelijk voor hen omdat te zeggen. In mijn situatie dan. Ik ga hele dagen naar school, daarna meteen naar het werk of ik heb andere dingen van de kerk, sporten, of dingen met vrienden te doen. Ik eet dus ook bijna niet thuis, maar kom alleen slapen en dat ook nog niet altijd, want het is ook wel handig om in Arnhem te blijven slapen als ik daar toch de volgende dag moet zijn... Maar ik ben de volgende dag ook wel weer blij als ik thuis ben om dan lekker in m'n eigen joggingbroek te kunnen rond banjeren. Ik heb dan eigenlijk geen zin meer om te strijken of de badkamer schoon te maken, maar ik snap heel goed dat mijn ouders dat in ieder geval nog van me verwachten, dus dat doe ik dan ook wel

Quote:

Eten en slapen, en verder zien ze me weinig. Maar, zo is dat tegenwoordig toch ook? Je hebt toch een enorm busy social life met allerlei activiteiten?

Haha, ja, zie hierboven

Quote:

Maar welke regels hebben jullie nog thuis waar je je écht aan moet houden?

Er zullen vást nog wel meer regels in 't huis zijn, maar die hierboven stonden waren eigenlijk de enige die ik waarschijnlijk belangrijk vind, anders zou ik ze niet onthouden

[Raido 0]

Quote:

Dan de discussievraag... Hoe doen jullie dat eigenlijk? hoe gaan jullie om met die regels van je ouders? Ik moet eigenlijk dan voor 12 uur thuis zijn, eigenlijk elke dag de keuken netjes opruimen, het gras maaien, etc etc. Soms doe ik het, soms ook niet. Moeten jullie veel thuis doen, of hebben jullie veel vrijheid?

De dingen waarvan ik weet dat ik daarmee mijn ouders pijn doe, laat ik. De dingen waarvan ik weet waar mijn ouders een hekel aan hebben, doe ik niet recht in hun gezicht. Op zaterdagavond ben ik rond kwart voor twaalf thuis, ik luister geen muziek beneden in de woonkamer, ik doe bij huis niet de koptelefoon al op als ik naar het station fiets, ik lees mijn Bijbel op mijn kamer, etcetra.

Dat is de vrijheid die je hebt gekregen. Je bent vrij om te gaan en te staan waar je bent op elk moment. Wanneer je echter de keuze maakt om bij je ouders (of waar dan ook) te zijn dan pas je jou aan aan de regels die daar gelden. Dat gaat op voor het bezoeken van kerkgebouwen in het buitenland. Als er staat dat je met onbedekte schouders of korte broek niet naar binnen mag, ga dan ook niet. Als men gewend is om te staan tijdens het gebed, doe dat dan ook gewoon rustig.

Eigen wijsheid... Als dat inhoud om tegen je ouders in te gaan vind ik dat geen wijsheid, maar stommiteit. Je ouders zijn namelijk de door God aangestelde personen boven je die je hebt te gehoorzamen in zoverre hun 'regels' niet in conflict zijn met de geboden van God. Daarnaast je hebt je ouders lief, als je weet hoeveel verdriet ouders kunnen hebben van, voor jou hele normale dingen, wil je dat niet eens meer doen (recht in hun gezicht). Het is erg modern om te denken dat het vijfde gebod betekend 'eer je vader en je moeder totdat je volgens de wet volwassen bent'. Christelijke vrijheid houdt niet in dat je alles mag doen wat jij geoorloofd vind. Je bent een gemeenschap, in Christus, in kerkverband, in gezin, in familie en in nog veel meer. Op al die niveaus zijn er dingen die je niet doet omdat de algemene tendens is dat mensen dat niet goed achten. Aangezien jij een levend onderdeel bent van dat gezinslichaam heb jij daar naar te leven. Uiteraard hoeft dat niet zonder slag, stoot of gesprek te gaan. Je kunt misschien tot compromissen komen.

Echter het uitgangspunt 'Ik doe het gewoon toch, ze moeten mij respecteren' staat haaks op de Bijbelse boodschap van de gehoorzaamheid en machtsverhoudingen in de samenleving.

[Yapie 0]

He thanx voor de berichten Tis voor mezelf goed om in zo'n situatie even te reflecteren.

@Liset. Haha grappig, die uitspraak komt wel vaker voor dus Vanuit hun situatie is het ook wel logisch ja. Ik heb me voorgenomen om ze straks even te vragen of ze hun regels duidelijk en overzichtelijk willen formuleren en opstellen. Dan is het voor mij ook makkelijker om me daar aan te houden! (Ik wil zelf er ook nog wel wat over discussieren wat redelijk is, want in de vakantie om 12 uur thuis zijn vind ik dan weer echt ouderwets... ) Tis een nadeel wanneer al jouw vrienden veel meer vrijheid hebben dan jij. Dat je ouders niet willen geloven dat vrienden meer vrijheid hebben, omdat ze in hun beleving al heel veel vrijheid geven... maar ja. Een goed gesprek kan wonderen doen misschien

@Raido: Thanks voor je bericht en je visie. Zoals ik al zei, ik ga proberen of ze duidelijk hun regels en verwachtingen willen formuleren. Dan kunnen we proberen daar overeenstemming in te vinden, en dat maakt het voor mij makkelijker om me er dan aan te houden. Ik hoop trouwens niet dat je mij zag als een enorme losbol. Ik vind soms wel dat ze niet echt redelijk zijn in bepaalde regels. Maar daar zullen we dan over discussieren

[Liset 0]

Quote:

Op dinsdag 28 augustus 2007 14:22:34 schreef Yapie het volgende: Een goed gesprek kan wonderen doen misschien

Daar ben ik het helemaal mee eens. Ik heb ook met mijn ouders veel dingen afgesproken in goede gesprekken. Het belangrijkste, naar mijn mening, is dan dat je open staat voor de visies van de ander. Wáárom willen je ouders dat je om 12 uur terug bent en waarom wil jij later dan 12 uur t thuis zijn? Snappievous? Heel veel succes!

[Yapie 0]

Quote:

Op dinsdag 28 augustus 2007 14:33:01 schreef Liset het volgende: [...] Daar ben ik het helemaal mee eens. Ik heb ook met mijn ouders veel dingen afgesproken in goede gesprekken. Het belangrijkste, naar mijn mening, is dan dat je open staat voor de visies van de ander. Wáárom willen je ouders dat je om 12 uur terug bent en waarom wil jij later dan 12 uur t thuis zijn? Snappievous? Heel veel succes!

Dankje! Komt goed! Nou is het altijd met mn ma lastig communiceren, zij leeft in een heel beperkte wereld door haar doofheid. Maar mn pa kan ik wel heel goed mee praten... Nou, ik hou jullie op de hoogte, ok?

[kelskip 0]

hoihoi,

sinds mn 17e verjaardag heb ik op zaterdag avond niet echt meer een tijd dat ik thuis moet zijn. als ik het op tijd laat weten is het geen probleem als ik ergens blijf slapen, en met een beetje lief vragen mag t zelfs nog al ns bij jongens mocht ik daar nou zo'n zin in hebben..

hoewel mn ouders met jongens wel erg streng zijn naar mijn mening, nuja, ze verbieden het me niet meer direct om bij een jongen te logeren, maar ze maken wel duidelijk dat ze het echt liever niet hebben. verder moet ik niet proberen een jongen bij mij op de kamer te laten slapen...

qua alcohol verbieden ze me niets hoewel ze t ook liever niet hebben. quote van mn moeder(k vind m nogsteeds mooi):"we kunnen je wel verbieden alcohol te drinken, maar als je het wil doe je het toch wel". zodoende mag het wel, maar ik doe het maar zelden. k lust nog steeds geen bier.

nou zal ik het voordeel hebben dat k een aantal broers en zussen boven me heb,waardor mn ouders redelijk wat ervaring hebben met dit soort dingen; mn broers en zussen waren ook echt niet allemaal van die lievertjes

verder zien mn ouders me ook niet veel, ik zit t grootste deel van mijn tijd op school of inmn kamer... en k wil zo snel mogelijk op kamers, om toch maar mn eigen regels te kunnen bepalen... maar verder ben k meestal wel tevreden met de vrijheid die ik van mn ouders krijg!

[vrijeFreddy 0]

Ik ben ook wel vrij streng opgevoed door mijn ouders. Ik mocht ook veel minder dan mijn vrienden. Dit had tot gevolg dat het contact tussen mijn ouders en mij slecht werd. Ik ging hun zo veel als mogelijk negeren. Ik meen dat ik op mijn 18e toch wel vrij laat mocht thuiskomen. Toch wel in de nacht. Ik adviseer je om niet dezelfde fout als mij te maken, want ik lapte de regels van mijn ouders aan mijn laars. Dit had dan steeds weer straf tot gevolg en zo kreeg ik steeds meer de pik op hun. Toen ik dan drugs uitprobeerde, raakte ik ook meteen verslaafd en daar hadden mijn ouders geen vat meer op.

Daarom vind ik het ook zo goed van jou dat je met je ouders wilt gaan praten. Een mede-patient uit een kliniek zei altijd: Hou maar heel veel van je ouders! Want voor dat je het weet zijn ze er niet meer.

Zijn moeder was al dood. Mijn vader ook. En op mijn 21e toen ik nog bij mijn moeder woonde, was ik al zo zwaar verslaafd, dat ik gewoon zelf bepaalde hoe laat ik thuis kwam. Soms bleef ik een paar dagen weg en was ik chaggerijnig. Als mijn moeder dan vroeg waar ik geweest was, verzocht ik haar om zich niet te veel met mij te bemoeien. Mijn moeder wist dat ik verslaafd was en zonder het gezag van mijn vader kon ze niet veel.

Wat je schreef over het feit dat je moeder bijbelse teksten gebruikt, vind ik erg gemeen van haar. Er zijn ook teksten die je tegen haar kunt gebruiken, maar dat zal niets oplossen. Ergens kan ik je wel begrijpen, Yapie dat je ouders redelijk behoren te zijn. En hoe kun jij daar mee omgaan? Pffff, is moeilijk. Ik zou oppassen dat je niet net zo onredelijk als je moeder wordt en dat je haar gedrag niet overneemt. Handiger is misschien om doordachte vragen te stellen. En vanaf dat moment vooral bij de les te blijven.

Zo vroeg je bijvoorbeeld (toen je 's nachts thuiskwam) 'kunnen we dat niet morgen bespreken, mam?' Op zich vond ik dat de juiste handeling van jou. Vervolgens dwaalt ze van het thema af en haalt weer oude koeien uit de sloot. Daarop had jij kunnen zeggen: Mam, waarom geef je geen antwoord op mijn vraag? Snap je? Dat is juist wat ze probeert. Ze probeert jou te doen afdwalen, zij negeert jou.

En ook al had ze gezegd: Nee, dat kan niet morgen, ik wil dat nu. Dan kun je gerust zeggen van: sorry mam, maar dat wil ik niet, mag ik nu gaan slapen? En dan vooral bij de les blijven en kijken wat ze daarop antwoordt. En bij je motivatie blijven... de motivatie waarom je dat vroeg, want ze zal dan vast weer proberen af te dwalen.

En als je dan gaat luisteren naar al wat ze zegt, dan vergeet jij je motivatie weer. En dat is wat zij wilt. Ze wilt jou haar manier van leven proberen aan te praten. Ze zou zich eigenlijk jou manier van leven eens moeten afvragen. En het is een kunst om haar daartoe te inspireren, dat geloof ik.

En ik kan me ook voorstellen dat je je bij je moeder niet eens wilt uiten over je manier van leven. Misschien dat je bang bent dat ze daar dan ook weer commentaar op heeft. En als het zo is, dan is het goed mis, want zo hoort het niet te zijn.

Als ze je negeert, is het een kunst om zulk een vragen op te stellen, dat je haar steeds weer herinnert aan de vragen die je al eerder gesteld had. Op den duur zal ze gaan merken, dat je haar door hebt. En zal ze inzien dat ze onredelijk is (dus beter niet tegen haar zeggen dat ze onredelijk is). Dan zou ze heel langzaam respect voor jou kunnen gaan krijgen. Weet dat dit dan heel erg langzaam kan gaan!

[Nynthe 1]

Ik denk dat je best kan proberen om te horen wat je moeder zegt. Wanneer je laat thuis komt wil ze dus dat je eerder thuis komt. Verslaafd zijn aan je computer duidt waarschijnlijk op dat ze het idee heeft dat je er veel achter zit. Dat ze niet het gevoel heeft geëerd te worden en dergelijke.

Je kan wel zeggen van 'ik ben 21 en dus wil ik dingen ontdekken' snap ik wel. Maar dat is geen reden om je kont in de krib te gooien. Met alle respect, je bent geen puber meer, je behoort volwassen te zijn. Dus probeer eens te ontdekken wat je zou kunnen doen voor haar i.p.v. het te hebben over dat 'gezeik' (in mijn ogen een zeer onrespectvolle opmerking over uitspraken van de vrouw die je gedragen, gebaart, gevoed en getroost heeft)

Echt niet om je aan te vallen, want ik weet echt wel wat je bedoeld. Maar ik denk zelf dat je met deze manier van aanpak niet zo ver komt. Je kan gaan klagen, maar je kan ook kijken naar wat jouw aandeel in dit verhaal is. Wie weet vind je dan wel een oplossing voor dit probleem. Nee, niet iedere ouder is perfect, maar ze komt niet op me over als een verschrikkelijk mens.

Mocht het nou echt niet werken, dan zou ik gewoon het huis uit gaan. Je bent 21, lijkt me een hele gezonde leeftijd om voor jezelf te gaan zorgen.

Succes ermee!

[Yapie 0]

Mensen, hartstikke bedankt voor jullie reacties Het heeft me geholpen om mijn eigen gedrag te relativeren en een hoop handvatten geboden voor de toekomst!! Nogmaals, ik hou jullie op de hoogte... In ieder geval werkt het even luchten en erover discussieren wel door je positieve energie te leveren. Heb vanmiddag allerlei klusjes gedaan voor ze, daar waren ze wel dankbaar voor!

@Nynthe: Ik noemde haar uitspraken niet zozeer 'gezeik', misschien kwam het wel zo over, maar ik bedoelde meer de situatie die door mijn én haar houding ontstond... Verder heb ik een enorme schat van een moeder die ik voor geen goud zou willen missen!

@Lawrence. Dank voor je inzicht. Het is goed om daarbij stil te staan!!

[Raido 0]

Quote:

Over thuiskomen. Ik werk in de horeca, op sommige dagen van de week tot 2.45 uur, dan nog naborrelen en ergens anders wat drinken.. ben ik soms om 5 uur thuis. Ook op zaterdag.

Zóndag

Quote:

Een tijdstip waarop ouders willen dat hun kinderen thuiskomen, is zo iets kleins en absoluut niet de moeite waard om je stem over te verheffen of ruzie om te maken als denkt aan...

Het is ook niet de ouder die dat 'verzind' maar de overtuiging die mensen hebben. Als hun overtuiging is dat de zondag de rustdag is (als vervanger van de sabbath) en dat die zondag is, om te rusten en niet te werken, maar om het Woord van God te horen, om die dag totaal af te zonderen voor de Heere hun God, en dat men vindt dat die dag is van 12 snachts tot 12 uur snachts, dan is het iets meer dan 'zoiets kleins'..

Dat is net als tegen een Jood zeggen 'het is maar een klein beetje bloed' of tegen een moslim 'het is maar een beetje varkens vlees'.