Mijn zoektocht, mijn leven

[Lientjj 0]

Ik weet niet waar ik dit moet plaatsen, daarom maar hier.

Ik ben al en hele tijd op zoek naar God, en naar het gevoel dat hoort bij geloven.

Ik zal maar bij het begin beginnen.

Vroeger was ik altijd een 'braaf' meisje als het om naar de kerk gaan ging. Ik ging altijd mee, floot met mijn blokfluit liedjes uit het liedboek enz. En natuurlijk zong ik altijd mee, leuk dus voor mijn ouders.

Maar toen ik wat ouder werd, zo rond mijn 11e, had ik opeens alles tegen de kerk. Ik weet niet waarom, maar alles stond me tegen. De psalmen en gezangen, de dominee, het orgel, alles. Ik wist niet wat ik ermee aanmoest, en misschien wilde ik juist ook wel mijn ouders dwarszitten.

Toen ik bijna 12 werd, verhuisden we, en kwamen we in een hele enthousiaste en groeiende gemeente, met ook veel enthousiaste jongeren. Nog steeds gereformeerd, maar elke dienst werd er een opwekkingslied gezongen, en iedereen was enthousiast.

Net in die tijd begonnen ze in de gemeente met Doelgericht Leven, en het veranderde de gemeente heel erg. Opeens vond niemand het nog erg dat er een bandje kwam, dat er getuigenissen verteld werden enz. Maargoed, dat terzijde.

Ik ging nog wel mee naar de kerk enzo, maar ik had veel commentaar.

Ik werd nog wat ouder, en tussen mij en mijn ouders ontstonden soms heftige discussies over de kerk en het geloof. Ik was zwaar overtuigd dat ik naar een Evangelische kerk wilde, maar eigenlijk wist ik het allemaal niet. Wat moest ik ermee aan, wat wilde ik, bestond God wel echt, ...? Ik zat vol met vragen.

Ik was toen denk ik een jaar of 14 ofzo, en ondanks alles begon ik toch 's avonds bijbel te lezen en te bidden. Gewoon, omdat het 'moest' (staat toch in de bijbel?), maar ook omdat ik aan het zoeken was. Voordat ik helemaal ging stoppen met de kerk enzo, moest ik toch wel weten waarom dan. (Ja, klinkt allemaal nogal ingewikkeld, maar zo was die tijd voor mij dus ook.)

Een tijd van discussies, ingewikkelde vragen en gedachtes, en een zoektocht brak aan. En ik wilde/durfde er eigenlijk met niemand echt over te praten.

Maar juist in die tijd is God denk ik aan het werk gegaan.

Ik weet allemaal de tijden niet zo goed meer, hoe oud ik wanneer was, maar ik zal proberen het zo goed mogelijk hier neer te zetten.

Ik was denk ik nog 14, werd bijna 15 ofzo, waar ik nu zit. De discussies met mijn ouders waren inmiddels al een tijdje geleden, en ik was wat serieuzer aan het zoeken, mede door de club van de kerk, waar ook hele enthousiaste jongeren op zaten.

Ik was nu echt op zoek, maar ik kon niks vinden. Ik had (en heb soms) het idee dat ik nu echt wel genoeg wist van het geloof, maar het gevoel bleef maar weg.

Het erover praten,zeker met mijn ouders, vond ik moeilijk, en dat is nog steeds wel, want ik was steeds zo dwars, en ik vond het moeilijk om te zeggen dat het nu opeens anders aan het worden was.

Uiteindelijk heb ik voor mezelf een best grote stap gezet. Een jongen van de club, die een jaar ouder is, heeft een eigen site over geloven, en hij is er heel erg mee bezig. Het kostte me echt wat, maar ik heb hem gewoon wat vragen gesteld over geloven.

Over hoe dat 'moet' enzo.

Daarna ben ik gewoon doorgegaan met elke avond bijbellezen en bidden, maar het soms werd het gebed krachtiger, en bij het lezen probeerde ik altijd iets te zoeken waar ik iets aan had.

En langzaam aan ben ik gaan groeien. Ik was toen al wel 15 denk ik. (Ben 3 januari 15 geworden. )

Het is nog steeds heel pril, maar het gaat beter. En tijdens praiseavonden en diensten merk ik verschil. Zelfs in gewone kerkdiensten merk ik nu verschil, zelf de psalmen en gezangen beoordeel ik niet meer op saaiheid, maar op inhoud. Ik let op de inhoud, en ik bid, ook bij opwekkingsliederen, vanbinnen echt mee.

Dit weekend ben ik een dag naar Opwekking geweest, en het was heel mooi. De liederen, ik zong ze mee, niet alleen omdat ik ze kende, maar omdat het zó goed voelde, God voelde dichterbij.

Ik heb nu al zin in de EOjongerendag, omdat ik daar weer zo'n gevoel hoop te krijgen.

Maar ik heb het idee dat de echte 'klik' nog moet komen. Dat waar iedereen het over heeft, dat je echt opeens veranderd. Al heb ik het idee dat ik al wel op weg ben. Misschien hebben jullie verhalen/tips/ideeen of wat dan ook over hoe ik echt dat gevoel erbij kan krijgen?

Oh ja, en dan nog die tekst, die in m'n onderschrift staat. Wil ik ook even toelichten. Met sinterklaas een paar jaar terug, kregen alle kleinkinderen van mijn oma een Nieuwe Bijbelvertaling kado. Voorin had ze een bijbelgedeelte geschreven: Fillipenzen 4: 6-10, ofzoiets.

Ik las het, vond het handig en mooi, maar 'vergat' het weer.

Op een clubavond hadden we het over beloftes van God, en de mooiste belofte mocht je uitkiezen. Ik vond ze allemaal wel wat hebben, maar er was er geen die echt wat met me deed, dus koos ik er maar één. Het was Fillipenzen 4: 6,7. Met kerst kregen we allemaal een cd, en in het hoesje stond de bijbeltekst/belofte die je had uitgekozen.

Een tijdje terug las ik in de bijbel toevallig Fillipenzen 4, en ik kwam dat tegen. Het was een stuk dat me raakte, vooral vers 6 en 7. En toen pas besefte ik, dat dat ook de tekst was die mijn oma opgeschreven had, en die in het cdhoesje stond.

Dat was echt heel bijzonder, die tekst ben ik uit mn hoofd aan het leren, want het is een prachtige tekst die ik niet meer wil vergeten.

Nu ik dit typ krijg ik bijna nog kippevel.

God raakte me aan, door die tekst.

Ik vind het heel bijzonder dat jullie dit allemaal gelezen hebben, en het is een geweldig gevoel om dit met mensen te delen met wie ik het kán delen, die het serieus nemen. Nu ik dit typ krijg ik echt een geweldig gevoel, als ik zie wat God toch al gedaan heeft voor mij.

Misschien is het niet helemaal zoals het hoort, maar ik wil jullie vragen mee te bidden dat ik echt het gevoel mag krijgen, die bevestiging dat God er echt is.

Bedankt voor het lezen van dit lange verhaal.

En ik wil jullie aanraden die tekst echt eens te lezen!

---

Samengevoegd:

Sorry, ik heb het drie keer gepost! :oops:

[Holla 0]

Mooi zeg

Quote:

Maar ik heb het idee dat de echte 'klik' nog moet komen. Dat waar iedereen het over heeft, dat je echt opeens veranderd. Al heb ik het idee dat ik al wel op weg ben. Misschien hebben jullie verhalen/tips/ideeen of wat dan ook over hoe ik echt dat gevoel erbij kan krijgen?

Ik geloof niet dat er een 'klik' hoeft te komen. Mag ik je vragen op welk gedeelte uit de bijbel je dat baseert?

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op maandag 28 mei 2007 18:00:15 schreef NienkeJ het volgende: Mooi zeg Ik geloof niet dat er een 'klik' hoeft te komen. Mag ik je vragen op welk gedeelte uit de bijbel je dat baseert?

Toch is dat een beetje hoe ik het verschijnsel 'bevinding' duidt.

[Holla 0]

Quote:

Op maandag 28 mei 2007 18:09:55 schreef Pius_XII het volgende: [...] Toch is dat een beetje hoe ik het verschijnsel 'bevinding' duidt.

Mjah.

Dat is voor een deel waar, maar bevinding hoeft niet gepaard te gaan met een plotselinge 'klik', een keerpunt in je leven.

Bevinding gaat vooral over je hart, dat het je daar raakt, zei een ouderling onlangs. En aan de openingspost te zien, heeft de TS dat wel

[snuffie 0]

mooi verhaal.. en inderdaad, een hele mooie bijbeltekst

herken het wel een beetje.. wel op zoek zijn, maar er niet met je ouders over kunnen praten, en 'niets kunnen vinden'

opeens veranderen.. dat hoeft niet zo te zijn.. er zijn idd mensen die het ineens voelen, maar het kan ook langzaam groeien, zoals het bij jou gaat (mijn indruk van je verhaal..). En misschien komt het nog.. Ik zou zeggen: geniet ervan en zorg dat je er zo blij mee blijft..

ps, je vraagt ons te bidden om de bevestiging dat God bestaat, maar je zegt zelf al dat God je aanraakte door die tekst.. is dat niet de beste bevestiging?

heel veel liefs

[Aviator 0]

Admod note: moved GA >> getuigenissen

[Lientjj 0]

Dank jullie wel alvast.

Ik wist niet zeker of ik het goed geplaatst had, dus vandaar.

Maar die 'klik', de meeste mensen die je hoort getuigen hebben toch wel op een gegeven moment een gevoel gehad van, dat is het, een soort bevestiging ofzo. Dat idee moet ik nog krijgen, of ligt dat aan mij?

Kijk, zo ver ben ik dus nog niet.

Maar misschien kan het ook door te blijven groeien?

---

Samengevoegd:

Quote:

Op maandag 28 mei 2007 18:00:15 schreef NienkeJ het volgende: Mooi zeg [...] Ik geloof niet dat er een 'klik' hoeft te komen. Mag ik je vragen op welk gedeelte uit de bijbel je dat baseert?

Niet op een gedeelte uit de bijbel, op mijn gevoel, op andere getuigenissen meer...

[Hyper_Maris 0]

Heey ik heb die tekst toen ik van de zondagschool af ging gekregen, omdat ik volgens die vrouw me over veel dinge bezorgt maakte, wat dus niet hoeft, maar wat ik wel vaak doe, dus voor mij was het een erg toepasselijke tekst!