Manjafiek

hihihi...ja dat klinkt heel grappig maar zo bedoel je het vast niet. Overigens heb ik heb geen Joodse achtergrond.

Goh....je hebt gelijk...ik heb ook niet zoveel zin in een groep van 50+.... niet om het één of ander (wil vooral niet lelijk doen naar oudere mensen) maar ben zelf in de twintig . Dank voor de info...ik ga idd even verder kijken.

Nou dat vraag ik mezelf dus af doordat anderen mensen zo kritisch reageren op mijn nieuwsberichtje .

Als ik zeg dat ik er over nadenk om lid te worden dan krijg ik van bijna iedereen in mijn omgeving een reactie van: waarom dan?

En daardoor ben ik erover na gaan dneken en kan ik met niet anders komen dan: "omdat het zo goed voelt".

Maar dat is een beetje een vreemde opmerking als ik dat antwoord geef. Niet dat het me iets zou moeten uitmaken wat anderen denken...maar toch.

Wat maak ik allemaal los .

Ik ben gedoopt, heb mijn communie gedaan en vormsel in de tijd dat ik aangesloten was bij de RKK. Vanaf mijn tiende (communie)liep ik netjes mee met voor het avondmaal. Na mijn basisschool (RK) ben ik naar een openbare school gegaan en is het lichtje bij mij uitgegaan (om maar even kort door de bocht te zijn).

Sinds ruim een jaar ben ik weer in aanraking gekomen met geloof. Sinds september volg ik een fundamentencursus. Ik voel mij erg thuis bij de gemeente die ik nu bezoek. Het is een behoorlijk vrije gemeente als ik dat zo kan omschrijven. De kerk van de Nazarener. Ik ben afgelopen zondag nog aan het avondmaal meegedaan toen de voordrager er op aandrong dat het avondmaal ook voor gasten en niet-leden is omdat Jezus dat ook zo heeft bedoelt.

Ergens voel ik de behoefte om lid te worden maar ik kan het voor mijzelf dus niet goed onderbouwen. Het enige dat ik kan bedenken is dat ik laat zien dat ik sta voor hetzelfde gedachtengoed van de gemeente....maar doe i kdat voor mijzelf of voor anderen? En in de tijd van Jezus werd je toch ook niet lid? (Of wel? ) Ik heb nu niet het gevoel dat ik er echt bij hoor. Maar ik weet niet of dat een legitieme rede is voor 'mijzelf' om dan maar te zeggen: ik word lid want dan hoor ik erbij.

Ja, dat snap ik zover. Maar waarom dan lid worden? Je kunt namelijk ook bij elkaar komen zonder lid te zijn. Dit heeft waarschijnlijk te maken met het aannemen van je verantwoordelijkheden en het aannemen van de gedahcten van een gemeente?

Hoihoi,

Ik ben nu sinds september dit jaar bezig met het Christenlijk geloof. Ik volg een soort Alpha cursus en ga regelmatig naar de kerk. Ik lees iedere dag wel iets over de bijbel of luister naar studies op mijn mp3 speler. De laatste tijd vraag ik mezelf wel eens af of het een goed idee is om lid te worden. Dat speelt zich dan zo in mijn hoofd af. Als ik erover begin tegen andere mensen krijg ik continu dezelfde vraag: waarom? Wat is de meerwaarde van het lidmaatschap?

Ik kan er tot mijn eigen verbazing geen goed antwoord op geven. Als ik een antwoord geef krijg ik een weerwoord dat veel sterker is. Ik moet het vooral zelf weten maar wordt voor mijn gevoel wel veroordeelt. Waarom kunnen mensen niet gewoon 'blij' zijn voor mij.

Waarom zijn jullie lid van een gemeente? Wat is voor jullie de meerwaarde?

Hoi Anna,

Wat leuk, ik wil ook in 2010. Ik ben aan hetkijken bij deze reisorganisatie want die spreekt mij wel aan: link

Ik heb de brochure opgevraagd en neem waarschijnlijk voor einde van dit jaar een beslissing. Ik denk aan de 13 daagse reis.

groetjes! Manja

Goedemorgen iedereen.

Ik had eigenlijk nooit last van bijgeloof omdat ik niet over het leven nadacht. Sinds dat ik met het geloof bezig ben en de bijbel lees heb ik er last van gekregen. Eigenlijk heel vreemd...of niet...daar ben ik nog niet uit. Wat ik wel weet is dat ik met de dag leer en ook steeds minder angstig wordt...dus dat is een goed teken. Ik snap nu ook dat ik het boek Openbaringen, in mijn ogen tenminste, niet letterlijk moet lezen maar spiritueel. Daar ging ik in eerste instantie al de mist mee in. De eerste keer dat ik het boek las dacht ik dat het voor ons bedoelt was in deze tijd. Nu weet ik dat het geschreven is voor Christenen in de eerste eeuw in een situatie waarin ze vervolgd/onderdrukt werden. Dat er wellicht een tweede betekenis (voor ons) ook in zit verwacht ik wel...maar die betekenis moet ik nog achterhalen.

Haha, het is nog een eind weg de zomer van 2010 maar misschien zijn er al mensen die eerder weg gaan. In het voorjaar misschien?

Ik ben in het bijzonder geinteresseerd in mensen die in Israël zijn geweest. Ik wil daar graag heen en Jaruzalem bezoeken bijvoorbeeld. Heeft iemand ervaring? Op welk moment kan je het beste gaan in het jaar? Voorjaar/ najaar?

Dankjewel.

Ja, ik denk zeker dat jullie gelijk hebben.

Waarom ik me toch angstig voelde komt denk ik doordat ik nog 'jong' ben in mijn geloof. Ik moet nog zo ontzettend veel groeien. Ik denk dat ik me nog niet voor 100% aan God durf te geven. Ik wil hem wel helemaal toelaten in mijn leven maar weet eigenlijk nieteens wat mij tegenhoud...ik heb alleen het idee dat er 'iets' is dat zorgt voor twijfels. Die ik helemaal niet wil hebben.

Hoihoi,

Ik blijf ermee zitten en dus wilde ik het even opschrijven. Bijgeloof of geloof.

Afgelopen vrijdag was het de dertiende. Voor veel mensen heeft dit met bijgeloof te maken en niet zozeer geloof. Al lees je op wikipedia dat het te maken zou kunnen hebben met de dag dat Jezus gekruisigd is (vrijdag). Ik ben benieuwd wat jullie van dit soort bijgeloof vinden?

Voor mij persoonlijk: voordat ik zelf christen was had ik helemaal niks met bijgeloof. Ik geloofde niet in vrijdag de dertiende en liep gewoon onder een ladder door, aaide de zwarte kat van de buurvrouw en was er totaal niet mee bezig.

Nu dat ik christen ben eigenlijk ook niet.....tot afgelopen week. Ik heb namelijk afgelopen vrijdag de 13de gevlogen (ik was op reis) met vluchtnummer 666. Ik heb het niet zo heel erg op vliegen (sta liever met beide benen op de grond) en ook al weet ik dat de kans heel klein is dat er iets gebeurt...ik heb wel even gebeden. Gekker kan het toch niet? Vrijdag de 13de en vluchtnummer 666? Het blijft door mijn hoofd spoken dat er niks is gebeurd...terwijl ik voor afgelopen vrijdag helemaal niet zo bezig was met bijgeloof blijft het nu maar door mijn hoofd spoken...

Ik ben nieuw hier op dit forum . Ik heb me al voorgesteld in het portaal topic (daar kan je dus meer lezen over mijn achtergrond). Op dit moment volg i kee nfundamenten studie in de kerk van de nazarener. Ik ben wel nieuwsgierig of er meer mensen hier zitten die daar naartoe gaan?

Hoi iedereen,

Mijn naam is Manja. Ik ben 27 jaar. Woon in de omgeving van Rotterdam. Ik ben katholiek opgevoed maar toen ik naar de middelbare school ging was mijn geloof verdwenen als sneeuw voor de zon. Als ik nu terug kijk dan denk ik dat ik het nooit goed begrepen heb.

Je wordt ouder, je krijgt meer zorgen in je leven (of je maakt je overal zorgen om ) en ik ben gaan nadenken. Ik had zoveel vragen over het leven. Zo kwam ik tot de conclusie dat ik de bijbel nog nooit had gelezen en daar me in wilde verdiepen.

Ik ben hard aan het lezen geslagen maar wilde er met meer mensen over praten. Sinds een aantal weken ga ik naar een fundamentencursus (= alpha cursus) en ik word daar erg blij van. Ik groei enorm in mijn geloof. Ik moet nog heel veel leren want voor mijn gevoel sta ik pas aan het begin. Ik ben ook nog niet overtuigd dat alles wat er in de bijbel staat ik geloof maar ik hoop daar een weg in te vinden.

Waarom ik me hier meld? Omdat ik graag met jullie hierover wil praten en ik hoop veel van jullie te leren.

Groetjes!