Josephina

Je situatie lijkt me ingewikkeld. Ten eerste is er de teleurstelling dat je man je minder steunt dan hij de eerste jaren van jullie huwelijk heeft gedaan. Toch denk ik dat het kan helpen om je hier niet wekelijks door te laten teleurstellen. Ik denk dat hij zich meer gerespecteerd zal voelen op het moment dat je dit accepteert en niet steeds verwacht dat hij misschien toch mee zal gaan.

Daarnaast is er de kwestie van jullie dochtertje. Je vindt het belangrijk dat zij wekelijks mee gaat naar de kerk en dat begrijp ik. Maar waak ervoor dat zij niet het slachtoffer wordt van de strijd die er een beetje lijkt te zijn tussen jullie beider opvattingen. Zorg dat de afspraken duidelijk zijn en dat je beiden weet waar je aan toe bent op zondag. Elke zondag een strijd over het al dan wel of niet naar de kerk gaan geeft ook geen goede herinneringen aan de zondag. Leg je man uit waarom je het zo belangrijk vindt dat ze meegaat, bid ervoor en beslis wijs

Die onderste foto is mooi Olorin!

@Floes

Ik heb het idee dat de houding van veel Vlamingen tov de allochtone bevolking ook deels zijn wortels heeft in het Vlaams nationalisme en het feit dat Vlamingen altijd hard hebben gestreden om hun eigen taal (en cultuur?) te beschermen. De allochtone bevolking moet hierdoor denk ik extra hard knokken om te kunnen integreren. EN de Vlamingen hebben volgens mij lang niet altijd zin om daar in te investeren...

Student:

Ik zou nog een paar dagen wachten... je kunt best een week met dezelfde kleren (goed voor het milieu enzo )

Zal ik nog leren voor mijn herexamens of het gewoon maar laten voor wat het is?

Il y a longtemps que je t'aime

Entre les murs

La fille du RER

Le fils du l'épicier

Gewoon in laten trekken in een lap stof lijkt me zo...

Ik zou je er inderdaad niet te druk over maken; studenten zijn er in alle soorten en maten. Maar ik zal hier in alle eerlijkheid wel aan toe willen voegen dat het soms niet gemakkelijk is om steeds voor je eigen keuzes in te staan, zoals dat ook het geval is wanneer je een middelbare scholier bent.

Je moet gewoon zoeken naar een manier van leven die bij je past. Voor sommigen betekent dit op zoek gaan naar een christelijk studentenhuis of studievereniging. Zelf woon ik in een studentenhuis met elf anderen waarvan ik de enige ben die christelijk is. Soms is dat lastig. Hun seksuele moraal is niet de mijne en hun grappen maken soms dat ik lacherig doe over dingen waar ik liever niet om zou lachen. Maar tegelijk is het ook een rijkdom om als christen met hen samen te leven. Soms komen huisgenoten toch om een gebedje vragen, ik help hen bij het studeren van hun vak godsdienst (dat is hier voor iedereen verplicht) en het maakt dat ik niet steeds in een kringetje beland waar iedereen over alles hetzelfde denkt.

Is nu al voor de 2e keer erg aardig voor Ursa in dit topic Is volgens mij zelf ook erg nuchter, gelovig, positief ingesteld en erg vriendelijk.

Oeps hihi... ik wist het niet meer zeker en had nog wat gezocht, maar zag het niet...

RobertFrans: je schrijft altijd van die inspirerende dingen hier op het forum. Je bent een van de users die mij, zeker in de eerste tijd dat ik hier kwam, ontzettend veel geleerd heeft over het katholicisme!!

Ursa is een intelligente, gelovige en nuchtere noordeling met een grote liefde voor Groningen.

Het zou misschien een interessant onderwerp voor een nieuw topic zijn. Hier zou het de vraag van Reckless wat teveel overroelen denk ik.

Of is het dopen van je kinderen (en van jou door je ouders vroeger) meer een traditie geweest dan een bewuste keuze?

NB: Ik ben me bewust, dat je dan even buiten de traditie moet stappen en het moet zien vanuit het oogpunt van degene die met 'het probleem' worstelt.

Maar dit is juist precies het probleem... Het heeft binnen de katholieke (of orthodoxe) traditie geen zin om vanuit een persoonlijk oogpunt van wie dan ook naar deze zaak te kijken. Het sacrament heeft objectief gezien gewoon een bepaalde betekenis. Het standpunt van het subject doet er verder niet zoveel toe. Als je je doop wil hernieuwen doe je dat door tijdens de paasnacht (of eventueel op een ander moment) de hernieuwing van je doopgeloften uit te spreken, door vanuit de doopgenade te gaan leven etc. Niet door je opnieuw te laten dopen.

Dankje Daarna ben ik nog niet helemaal klaar, want ik moet deze zomer zeker doorstuderen. Maar dan is de druk er wat af en mijn studie op zich doe ik erg graag

Na heel wat geploeter ben ik eindelijk over de helft met mijn examens. Nog 1,5 week te gaan en dan VAKANTIE

Ik vind het weer ook heerlijk!! Hier in Vlaanderen is het ondertussen helaas al een beetje afgekoeld...

Ursa weet altijd op een rustige en nuchtere manier naar de zaken te kijken.

Is het Vormsel een sacrament?

Ja, één van de zeven

Misschien is hetgeen dat sommige evangelische christenen de doop in de Geest noemen ook wel zoiets als het vormsel? Zij kennen dat immers niet als sacrament.

@Josephina,

Heb je vakantie? Hoe gaat het met de studie?

Nee, ik heb examens... Het gaat tot nu toe beter dan de vorige examenperiode. Maar ik ben nog steeds niet zo heel erg tevreden. Ik hoop echt dat ik dit jaar zal halen! Maar dat zullen de herexamens in augustus uit gaan wijzen...

Archillon doet steeds hard zijn best om het forum levendig en gezellig te houden. Complimenten!

Ik kom weer ff soggen hier...

Ik denk dat er op zich niets mis mee is, maar het ligt er denk ik een beetje aan hoe je het gebruikt. Als je in een periode van stress zo nu en dan een soort ontspanningsoefening doen lijkt me niet verkeerd. Maar ik zou als christen zijnde niet zo snel heel veel met dergelijke meditatievormen doen. Ik denk dat de hele filosofie erachter uiteindelijk niet zo goed samengaat met het christendom. Het feit dat je er als individu uiteindelijk niet toe doet is natuurlijk een idee die tegengesteld is aan het christendom. Als christenen mogen we wel steeds kleiner worden zodat God steeds meer kan groeien, maar we moeten niet van ons 'ik' verlost worden. Bovendien kost het gewoon veel tijd wanneer je hier echt in wilt groeien en kunnen we die tijd misschien beter aan gebed of een christelijke vorm van meditatie besteden.

“Geef uw zoon aan mij.â€

Hij nam het kind uit haar armen

en bracht het naar de bovenkamer waar hij logeerde

en legde het op zijn bed.

Daarop riep hij de Heer aan en zei:

“Heer, mijn God, brengt Gij zelfs over de weduwe

bij wie ik te gast ben

onheil door haar zoon te laten sterven ?â€

Toen ging hij driemaal languit op het kind liggen.

Daarop riep hij de Heer aan en zei:

“Heer, mijn God,

laat toch de ziel in dit kind terugkeren.â€

Afgelopen zondag moest ik stiekem toch een beetje lachen om deze tekst...

Wat leuk!! Veel plezier en succes! (ik lees je posts altijd wel graag )

Dat ziet er vrolijk uit HW!!