Dokus

Hi allemaal,

Ik heb een kwestie welk mij de laatste tijd bezig houd.

Ik en mijn vrouw hebben 7 maanden geleden een zoon mogen krijgen.

Mijn vrouw en ik zijn van huis uit allebei katholiek. In onze jeugd werd je zoals je eigenlijk geacht werd te doen gedoopt de communie en het vormsel.

We hebben op dit moment allebei weinig met de kerk. Persoonlijk zie ik de kerk en het geloof als twee aparte dingen. Het geloof zit naar mijn mening in je hart/ziel, de kerk is naar mijn mening alleen een instituut.

Ik ervaar de laatste jaren dat de kerk door zijn vertegenwoordigers een enorme hoop onzin uitkraamt (b.v. over abortus/aids/condooms wat wel en niet te doen e.d.). Wat er geroepen word als zijnde dat dit gods wils is en dat zijn zielen zo moeten leven, daar kan me absoluut niet mee vereenzelvige.

Verder ervaar ik in de media een hele hoop ellende in de wereld waarvan het geloof (voornamelijk christen/islam/joods) ten grondslag ligt. Ik zie daarom meer negatieve dingen dan positieve dingen door het geloof.

Door bovenstaande zaken hebben mijn vrouw en ik er voor gekozen om onze zoon niet te dopen. Wij willen graag dat hij op een moment in zijn leven er zelf bewust voor kiest om een geloof naar keuze (of geen geloof) te maken.

Op dit moment zit ik in tweestrijd of we een goede keuze gemaakt hebben wat betreft het niet dopen. Wellicht om dat ik er voormij zelf ook niet helemaal uit ben. Ontnemen we onze zoon wat of geven we hem een enorme vrijheid/openheid mee?

Via deze weg ben ik hier opzoek naar wat ruggespraak over deze kwestie.

groetjes Dokus