Jon

Op maandag 05 januari 2009 21:47:44 schreef Harm-Jan het volgende: Hoi Jon, Met natuur wordt in de christelijke traditie niet verwezen (althans, niet zoals Bronze het gebruikt) naar de bloempjes en de boompjes, maar naar de 'staat van de mens' of zo je wilt 'de aard van het mensje'. Het beste is om in plaats van natuur het woord 'aard' te lezen dat maakt het vermoedelijk wat duidelijker

Hey Harm-Jan,

Nou heb ik even beiden definities opgezocht:

AARD:

inborst, karakter, temperament, geaardheid, gesteldheid, natuur, neiging, wezen

hoedanigheid, klasse, signatuur, slag, soort, variëteit

NATUUR:

alles wat zich spontaan ontwikkelt of handhaaft, maar niet het resultaat is van een menselijke doelstelling

Beiden zijn overigens synoniem van elkander

Nou wil ik niet heel flauw gaan doen. Bedoel je met aard de manier waarop God ons bedoeld heeft alvoor de zondeval?

Beste Bronze,

De vernieuwde natuur? Hier raak ik verward. Volgens mij is het christendom een geloof en een manier van leven. Geen natuur. Niemand is van nature gelovig, dit heeft met cultuur te maken.

De mens heeft inderdaad de keus al dan niet te doen wat hij/zij wil. En de gave om goed van kwaad te onderscheiden. En op dit punt bots ik dus met de bijbel. Ik zie niet in wat er mis is met de oprechte liefde tussen twee mensen van hetzelfde geslacht.

Sexuele immoreliteit: incest,sex met dieren,hoererij

bij al deze 'gruwelen' zijn de negatieve gevolgen duidelijk zichtbaar. Bij homosexualiteit kan ik het niet bespeuren. Het zou dan schadelijk zijn voor de ziel maar is je geaardheid onderdrukken niet veel schadelijker?

Beste CVW,

Nee met de moordpartijen en de dag des oordeels heb ik ook moeite. Als God van ons houdt als een vader hoe kan hij ons dan vernietigen?

Verder vind ik je reactie op mijn dieren argument interessant. Maar het streeft mijn punt voorbij. Veel kerken stellen dat iemand homo wordt doordat hij zondig is. Zo staat het ook in de bijbel:

Daarom heeft God hen overgegeven tot oneerlijke bewegingen; want ook hun vrouwen hebben het natuurlijk gebruik veranderd in het gebruik tegen nature;

En insgelijks ook de mannen, nalatende het natuurlijk gebruik der vrouw, zijn verhit geworden in hun lust tegen elkander, mannen met mannen schandelijkheid bedrijvende, en de vergelding van hun dwaling, die daartoe behoorde, in zichzelven ontvangende.

Mijn punt is: als dit onnatuurlijk zou zijn waarom komt het dan ook onder dieren voor?

En natuurlijk weet ik niet wat God zoals beweegt. Ik ben me bewust van mijn eigen inferioriteit. Ik geef je alleen mijn godsbeeld.

Verder is mijn norm niet "ik doe wat prettig is". Maar, het is wel mijn streven om gelukkig te zijn en dat is ook gods bedoeling(naar mijn godsbeeld). Als je ware liefde moet onderdrukken omdat het voor iemand van hetzelfde geslacht is, heeft dit zeker invloed op je geluksbeleving dunkt mij...

Dit is een van de leerstellingen die haaks staat op mijn geweten. En tevens ook de reden waarom ik de bijbel niet volledig in mijn hart kan sluiten. Als men kijkt naar handelingen/daden die bestempeld worden als zondig zie je van die zonden duidelijk de negatieve gevolgen. Ik zie niet wat er slecht zou moeten zijn aan een liefdevolle relatie tussen twee mensen van hetzelfde geslacht.

Tevens ben ik het niet eens met de bewering dat het niet natuurlijk is aangezien het ook bij dieren voorkomt en die worden gedreven door instincten.

Ik ben van mening dat God geen bloemen schept die niet mogen bloeien. En geen mens zich gefrustreerd noch minderwaardig behoeft te voelen.

Het hele genezingsverhaal vind ik een gevaarlijk gedachtegoed. Waar nogal wat narigheid uit voort vloeit.

Ik ben dus Jonathan

Sinds kort brabo en sinds mijn 'verlichting' die ik in Schotland ontving gefascineerd door de bijbel en het geloof. Ik bemerk echter dat het soms een sterk contrast vormt met mijn eigen geweten en dit roept nogal wat vragen op. Die hoop ik hier te kunnen delen.