S.Petrus

Zier er mooi uit vanuit hier (groningen), geen 'last' van zon.

Dan ben je er vroeg bij. Ik hoop dat het jou en je zoontje goed gaat.

Persoonlijk vind ik dat samenwonen, en ook sex, best voor het huwelijk kunnen zolang het maar niet het belangrijkste in je relatie is. Als je deze zaken voor het huwelijk al verkent, is de kans alleen maar groter dat het huwelijk ook een succes wordt, met of zonder hulp van God. Ik zou dit geen proefperiode willen noemen, want ik neem aan dat wanneer je deze zaken onderneemt je al behoorlijk zeker bent van elkander.

Volgens mij gaat het er bij deze dogma's gewoon om dat je goed nadenkt over de keuzes die je maakt en dat je niet met jan en alleman het bed in duikt. Uiteindelijk gaat het God er m.i. om dat je er voor elkaar bent en dat je gelukkig kan zijn met elkaar. Dat lukt helaas heel vaak niet bij mensen, kijk maar naar hoeveel relaties er kapot gaan en hoe gemeen mensen in een relatie tegen elkaar kunnen doen. Daarom zijn die dogma's er m.i., die zijn er niet om onvoorbereid het huwelijk in te gaan.

God wil dat je verstandig bent en niet blindelings door het leven en de liefde gaat.

dankje Thorgrem.

Aan die orde kun je dan op één of andere manier afleiden dat het contemplatief of actief is?

Beste RobertF,

Hoe kom ik erachter of een klooster comtemplatief of actief is? Ik wou de komende week een paar kloosters gaan bellen namelijk. In dat geval bel ik liever met actieve kloosterlingen. Of nemen contemplatieve kloosterlingen ook de telefoon niet op?

Ik heb over Taize inderdaad wel eerder gehoord van bekenden. Het lijkt me een leuke ervering, maar niet precies naar waar ik dnek nu naar op zoek te zijn.

Zijn er in Friesland niet een paar kloosters waar je kan verblijven??

Ik heb even rond gekeken op de site van de Sint Adelbertus Abdij en het ziet er goed uit voor een eerste keer.

En Sacerdos, ik begrijp niet helemaal wat ik moet zien in RovertF zijn bijdragen, misschien kun je iets preciezer zijn? Zal wel aan mij liggen..

En ja, rustig aan is voor later, maar het voedt je ook nu met enrgie voor alle actieve dingen die je wil doen. Ik ben (helaas) niet het type dat heel gefocussed met één ding kan bezig zijn. Op dit moment is mijn studie (dit semester 50 ects) wel heel erg het middelpunt en kan een kleine ontsnapping daaruit geen kwaad denk ik...

On topic graag..

Ik ben nog steeds benieuwd naar ervaringen en adressen

Beste Aimé,

Bedankt voor je reactie.

Ik heb juist geen behoefte aan mijn eigen huis, dus mensen die naar mij toe komen is niet echt nodig. Ik wil even weg van mijn eigen omgeving. Ja, dat kan ook op een camping end at ga ik deze zomer ook zeker doen. Maar daar ben ik niet naar op zoek.

Voor bijbelstudie an sich weet ik waar ik trecht kan hier in Groningen.

Ik ga niet maandelijks naar kloosters, dus voor mij zal alles daar nieuw zijn, dus niet zoals voor jou steeds maar herhaling. Ik ben nieuwschierig en voel me er tot aangetrokken. Met andere woorden, ik zou het ook graag willen ervaren.

dankje Sacerdos

Zoals je in mijn bericht had kunnen lezern heb ik dat al gedaan...

In het noorden zijn natuurlijk minder kloosters dan in het zuiden van het land, dat maakt het ook wat lastiger. Via die site van bisdom groningen/leeuwarden kom je alleen bij iets over retraite voor kerklieden, niet voor plebs als ik. Contact met de goede mensen opnemen kan antuurlijk altijd.

Ik zat op het forum te zoeken naar berichten over retraite maar kon weinig vinden. Vandaar dat ik zelf een topic open, misschien ook omdat andere eventueel geinteresseerd zijn in plekken om in retraite te gaan.

Ik ben dus niet/wel religieus. Dit noemt men ook wel zoekende. Het komt erop neer dat ik sterk de behoefte heb aan spirituele verlichting/verlossing. Ik heb inmiddels al de nodige (niet christelijke) zelfhullp boeken, sprituele boeken, etc. gelezen en steeds kom ik daarbij tot de conclusie dat de essentie ervan terugkomt bij het christelijke (en soms ook boedhistisch) geloof.

Goed, zonder hier heel erg over uit te weiden. Ik ben in mijn leven slechts enkele keren naar de kerk gegaan en heb ook geen religieuze opvoeding gehad. Daarnaast zijn die enkele ervaringen gereformeerd geweest. Nu ik mij langzaam meer in het christelijk geloof verdiep interesseerd het Kathoieke geloof mij veruit het meest.

Ik zit nu en de komende twee jaar nog wel heel erg met mijn neus in de studieboeken en heb voor mijn gevoel te weinig ruimte en tijd om te ontspannen en mijn gedachten van me af te zetten. Dit terwijl ik daar extreem veel behoefte aan heb, juist omdat ik door nieuwe inzichten, ondanks het belang ervan (dat ik zeker inzie), mijn intellecuele en carriere gerichte activiteiten, steeds meer begin te relativeren. Kort gezegd: er is geen balans in mijn activiteiten op dit moment. 95 % van mijn tijd gaat in die dingen zitten en dat is zwaar.

Nu wil ik op retraite (zo simpel mogelijk), en liefst tweemaal. Namelijk:

1) in een klooster (of iets dergelijks) waar vrijwillig aan diensten meegedaan kan worden en daarnaast gestudeerd kan worden. Hier heb ik van gehoord en dit is vooral voor de korte termijn (begin juni). De nadruk moet hierbij liggen op studie en rust.

2) In een klooster (of iets dergelijks) waar het verblijf gericht is op verdieping in het Katholieke geloof. Hierbij moet in acht worden genomen dat ik een leek ben.

Nu zoek ik me helemaal suf op het o zo bruibare internet, maar kan niets vinden.

Weet iemand adressen? Heeft iemand één van beiden of beiden ook eens gedaan? Wat zijn jullie ervaringen?

Ik woon in Groningen en ik zou het prettig vinden als er mogelijkheden zijn die niet te ver zijn. Toch ben ik geinteresseerd in alle mogelijkheden hiervan in Nederland, te meer omdat dan meerdere mensen aan dit topic iets kunnen hebben.

Met veel door mensen bedachte dogma's, die men vervolgens aan God verbint, ben ik het niet eens en snap ik ook niet. Met zo'n verhaal zul je er echter nooit achter komen hoe het zit, wat het inhoud, wat de mensen er toe brengt, etc.

Begin maar eens met menselijke nieuwsgierigheid en laat het helaas ook 'menselijke' oordelen even achterwege. Verdiep je er eens in of begin een nieuw topic met een neutraler verhaal. Misschien kom je er dan wat meer over te weten.

Op zaterdag 10 mei 2008 11:19:33 schreef Gorthaur het volgende: [...] Idd, verwonderlijk dat conflicten in een topic op een discussieforum ontstaan.

Jij weet wat ik bedoel

Ik weet niet wat het is maar we lijken een beetje off topic te gaan. Dit topic gaat over het bestaansrecht van Israel, en wat gebeurt er: iedereen krijgt conflicten met elkaar hier...

Shalom

Kan iemand de mdoerators waarschuwen?? Ik krijg onuitstaanbare verlangens naar vakantie door deze walgelijke foto's.

Om over na te denken, of gewoon een slechte mop gevoed door vooroordelen...

Als je die 'B' quote van mij neemt en daarop reageert, reageer dan ook op alles.

Om terug te komen op je reactie op 'A': Als we alles uit bijbel letterlijk gaan nemen sturen we onszelf 2000 jaar terug de tijd in. Wenselijk?

Daarnaast: Als alle claims/beloften op land in alle heilige geschriften van alle religies die er zijn letterlijk genomen zouden moeten worden, zou het dan geen zooitje worden?

Nogmaals: Ik snap Joods isolationisme, het niet willen assimileren en de roep om een veilige haven, maar een Joodse staat op die plek met als argumentatie het woord van God vind ik ongelovelijk. En ja, dan hebben we het nog niet gehad over de manier waarop de Joodse staat tot stand is gekomen. Maar die discussie lijkt iedereen hier uit te weg te willen gaan vanwege de complexiteit.

De Joodse staat in haar huidige vorm is een natiestaat. Het principe van de natiestaat is iets van de laatste eeuwen en heeft niets te maken met wat er in de bijbel staat. Daarnaast is er de laatste millenia sociaal-geografisch nog wel het e.e.a. veranderd in de wereld en in die regio. De situatie zoals die daar in 1945 was, was niet te vergelijken met hoe die was ten tijde van de belofte aan het Joodse volk van het land. Zou God het nu werkelijk willen dat er door het stichten van een Joodse Natiestaat mensen zo veel ellende werd aangedaan? Dat dit zo zijn weerslag heeft op de hele wereld?

Bovendien: het zijn altijd een groep conservatieve hardliners 'zionisten' geweest die deze natiestaat nastreefden. Bekijk en onderzoek het joodse discours nog maar eens goed zoals dit was in de eerste helft van de twintigste eeuw, dan zul je echt moeten concluderen dat deze natiestaat een wens was van een bepaalde minderheidsgroep binnen de Joodse gemeenschap.

Wat er ook in de bijbel staat, niemand heeft recht op een specifiek stuk land. Iedereen moet op deze aarde leven en we dienen daar zo voorzichtig mogelijk mee om te gaan.

God heeft de natiestaat niet bedacht. Dit is door mensen bedacht. Dat is het duidelijkste argument dat ik kan geven om tegen de 'staat' Israel te zijn op de manier waarop het tot stand is gekomen en stand houdt. Let wel, ik gun het Joodse volk na de Shoah, de pogroms, en andersoortige vervolgingen in vooral de recente geschiedenis een veilige plek hier op aarde, maar de manier waarop er nu een Joodse staat wordt geleid zorgt enkel voor ellende en onveiligheid.

De staat Israel is een hele grote bom die de oost/west tegenstelling in de wereld alleen maar verscherpt. Bovendien hebben de natiestaat, hun debiel grote leger, een muur, en expansiedrang niets, maar dan ook niets met Gods wil te maken. God is vrede nietwaar?

Dit is enkel mijn oppervlakkige gedachte hierover en er kan natuurlijk een hele grote boom over opgezet worden. Feit is dat vandaag de dag Joodse mensen die jaren terug naar Israel zijn geemigreerd, nu naar vooral de Verenigde Staten gaan, omdat ze de situatie zelf ook beu zijn. Dat is toch tekenend genoeg?

Of dat denken heel beperkt kan zijn...

Als ik niet zou denken zou ik toch ook bestaan. Ons denkvermogen en verstand is echter wel ons meest hanteerbare middel om ons bestaan mee te verklaren of bevatten. Je gedachten/herens kunnen te zelfder tijd maar een beperkt aantal aannames, oordelen en visies aan, waardoor elke waarheid subjectief is.

Een encyclopedie, wat men mag beschouwen als de accumulatie van ons intellectuele erfgoed, pretendeert ook niet DE waarheid te verkondigen, maar één waarheid die zo dicht mogelijk bij DE waarheid komt.

Die zullen mensen dus nooit weten in hun leven hier op aarde. Het verstand, wat de mens maakt en waardoor de wetenschap en het denken ons zoveel heeft doen bereiken, is daarvoor te beperkt.

Mensen hebben enkel een subjectieve waarheid. (hierbij heb ik het uiteraard niet over de waarheden als 'de wereld is rond' en 'vissen leven in het water')

Je kan wel in één absolute en objectieve waarhied geloven (God), maar het geloof, als aanname van het verstand, is daarin inherent subjectief.

Als ik jou was Ethir Valar, zou ik dit topic laten sluiten en het opnieuw beginnen met een neutralere inleiding. Ik neem dat je alleen antwoord wil op je vraag 'waarom mensen geloven', of 'op basis waarvan mensen geloven'.

Stel gewoon die vraag en laat je eigen mening achterwege, dan kom je veel meer te weten.

Wil je erover discussieren, begin dan een ander topic en poneer daar je mening en zeg dat je open staat voor discussie. Je mening geven en tegelijkertijd aangeven niet in discussie te willen over die mening werkt niet zoals je ziet.

Veel plezier met je zoektocht naar antwoorden!

Hoi Barry

Volgens mij is het ook geen kwestie van Christelijk of niet Christelijk. Volgens mij heb ik hier in een topic over sex(of sex buiten huwelijk) genoeg reacties van Christenen gelezen die er minder zwaar aan tillen dan jouw vriendin. Dat is het dus niet.

Ik vind het in deze tijden wel een heel erg mooi 'virtue' (zoals ze dat zo mooi in het Engels zeggen) om maagd te blijven tot het huwelijk. Het wordt jongeren vandaag de dag zo opgedrongen via de media, dat je het inderdaad bijna als iets zonder waarde zou gaan beschouwen. Jongen, koester dit vriendinnetje. Er zijn genoeg meisjes te vinden die al 20 plus sexpartners hebben gehad, lijkt je dat fijner? Heeft het dan nog enige waarde? Zou jij je bij zo'n vriendinnetje prettig voelen in bed?

Als de antwoorden daarop Ja zijn, maak het dan uit en ga daarvoor.

Zijn alle antwoorden Nee, koester je meisje en wees voorzichtig met haar. Draai het eens om en bedenk hoe gek ze op je is dat ze dit voor jou wil bewaren in plaats van het meteen weg te geven.

Ik denk dat een baby dichter bij God is dan een volwassene. Een jonge Baby heeft nog geen gedachten, nog geen geconstrueerde identiteit en 'is' gewoon. Vanaf het moment dat een kind leert een 'ik' te zijn gaat het aan die 'ik' een identiteit ophangen. Bij ik horen dingen als 'mij' en 'mijn'. Mijn moeder, mijn speelgoed, etc. Kijk maar eens naar de heftige emotie van een kind als het zijn speelgoed of moeder even kwijt is. Waardoor komt dat? Het kind identificeert zich extreem met wat 'zijn' bezit is. Een kind leert ook wat 'de ander' is en gaat oordelen (een zonde toch?). Het kind oordeelt en categoriseert om zichzelf een identiteit te geven.

Door een goede opvoeding leert een kind dit een beetje in te perken. Het leert grenzen kennen van wat het wel en niet mag hebben, wat het wel en niet mag doen. Vervolgens moet het juist weer gaan afleren om zich te veel te identificeren met dingen en bezit, zoals ook Jezus van ons vraagt, nietwaar? (iemand een quote uit de bijbel hiervoor?)

Maar ligt dit allemaal aan de baby en het kind of zijn het wij 'ouders' die leren dat een kind een 'ik' is, dat die knuffel van 'hem' is? Zijn het neit gewoon de ouders die het kind leren zijn identitiet op te hangen aan bezit en komt daardoor niet het lastige, drammerige, egocentrische gedrag van kinderen vandaan?

Aan de andere kant. Wat moeten ouders anders? Je kunt een kind niet niet leren dat het een 'ik' is en dat bepaalde dingen van hem en bepaalde dingen niet van hem zijn.

De mens maakt inderdaad zelf tegenstellingen om zich te kunnen identificeren met één van de twee extremen. Je kan jezelf immers alleen maar mooi vinden als je een ander lelijk vindt. Zonder die tegenstelling bestaat er geen mooi. Dit geldt ook voor goed of kwaad.

Ik sluit me aan bij bovenstaande post. Ik ben een leek en ken de Bijbel nog niet zo goed. Toch zie ik in de hedendaagsse psychologie zoveel terug van wat er al in de bijbel stond. Deze getuigt in mijn ogen van groot psychologisch inzicht in de menselijke psyche, het individu.

Een paar weken geleden was hier een mooie uitzending over op tegenlicht (zie uitzendinggemist). Ging over een boek dat 'The cult of the Amateur' heet. Juist in dit tijdperk van wat men Web 2.0 noemt, met wikipedia als grootste voorbeeld, lijkt iets als een objectieve waarhied, of één die dat probeert te benadaren, niet meer van belang te zijn. Kijk naar alle blogs en fora. Dit forum is (en ik kijk hier pas een weekje rond) volgens mij een vrij grote uitzondering omdat veel mensen echt inhoudelijk en op basis van onderbouwingen discussieren en debatteren. Maar veelal (kijk naar al die profielsites) willen mensen vooral hun subjectieve voorkeur, hun mening, hun smaak, aan anderen laten weten of opdringen.

Dit is iets wat, gezien de vele stromingen binnen de kerk, ook wel in bepaalde mate voor het Christendom geldt. De dogma's over het geloof verschillen, terwijl er maar één woord van God is en dat staat in de Bijbel. Mensen interpreteren het alleen op verschillende (subjectieve) manieren.

Interessant onderwerp.