FreakSis

Ik ben Carina, heb bij Susanne in de tutorgroep gezet. Check het fototopic voor uitgebreide fotoreportages of vraag gewoon aan Suus wie ik ben

Goh hoe kan het dat ik opeeens een idee heb wie jij bent?

wow ja ik zal ook voor je bidden.

Ik weet eigenlijk verder niet goed wat ik moet zeggen. Ik kan me daar echt boos over maken; Ouders die kinderen minder waardig behandelen . Vaak weten die ouders helemaal niet wat ze zo'n kind aan doen! Terwijl zo'n kind het zijn hele leven met zich meedraagt. ZOooo oneerlijk! Ik zal daarom ook voor je ouders bidden.

Heej heel veel sterkte en suc6 enzo en keep going girl

Hold your head up high

Jaa precies. En dat besef is er bij mij idd nog niet echt

Dat heeft ook gewoon tijd nodig. Ik snap het nu nog niet.. het is nog heel onwerkelijk. Dat het echtt over is, nooit meer komt het terug. Ik heb nu nog altijd het idee dat ik op een dag weer gewoon bij hem zal zijn. Zo'n mooi romatisch verhaal uit een standaard liefde-film.. dattie op een dag weer op mn stoep staat om te zeggen dat hij helemaal niet zonder me kan.. 'And they lived happely ever after..'

Dankje suus..

Jij ook succes met alles!! want ik snap dat het voor jou ook niet makkelijk is om te beslissen dat hij niet zo belangrijk meer voor je is, want ik weet dat hij dat zeker wel is/was.

Soms lijkt het of mensen niet eens snappen hoe het is om ECHT om iemand te geven zoiets gaat niet zo maar weg. hoe graag ik het ook zou willen!

Ik doe niet anders als me op de dingen om me heen richten, op de mensen om me heen.. Ik heb bulten met vrienden waar ik allemaal leuke dingen mee doe.. maar daardoor hou ik nog niet minder van hem en vergeet ik hem ook niet ofzo.

*zucht... Ik weet het.. maar dat kan ik niet.

We waren al zo lang vrienden.. Ik kan dat gewoon niet los laten. Dat is het probleem. Ik wou dat ik gewoon boos op hem was, of hem echt een klootzak vond.. maar ik blijf maar veel om hem geven Vanaf moment 1 dat ik hem kende, deed het me al veel hoe het met hem ging. Ik kon er spreekwoordelijke nachten van wakker liggen als het niet goed met hem ging. En ik kon serieus blij zijn als het goed met hem ging. Nog nooit zo'n goede vriend gehad als hem.. Zoiets zet je niet zo maar even uit je leven. En ik vraag me serieus af of echtte liefde ooit over zal gaan.

Heey Heey geen fout woord over Marco he .. ghehe

WOw jaa ingewikkeld MetalRick. En best wel knap dat je haar zo uit je leven hebt gezet. wow.. maar eerlijk gezegt WIL ik dat helemaal niet ik wil niet dat ik ooit zoiets heb dat het me niest meer doet wat hij doet. Ik denk dat het me altijd nog wat zal doen, zoals het me ook al altijd wat heeft gedaan.

Jepz.. als me er nog 1 te binnen schiet die het zou kunnen zijn zeg ik het wel

Jaa *trots op onze nederlandse Marco

ghehe kom dr an!

jaa ik heb het ook met verschillende nummer van hem. En het meest met 'Margherita'.. ..

of 'Waarom nou jij?'

of 'Iemand zoals jij'.

Of 'jij hebt mij niet nodig'...

Alsof ze zo door mij zijn geschreven!

jaa inderdaad.. ik moet het even laten rusten denk ik

En dat lukt ook wel..., Als ik afleiding genoeg heb.

Een avondje chillen voor de TV bij een vriend thuis doet wonderen! dan denk ik er niet veel aan, en heb ik vlink wat lol. Dan kan ik er weer even tegen aan.

Maar ik moet er niet te veel aan denken.. Geen marco borsato luisteren (die vent verwoord alles weer veeeelste goed), geen foto's bekijken, enz. enz.

Tja... Het verschilt dus best per moment. En ik heb inderdaad heel veel zin om naar Londen te gaan!

Ik dacht ook dat een andere jongen mij mijn ex wel helemaal zou doen vergeten. En ik heb me dus behoorlijk 'sletterig' gedragen .. beetje aankloten hier, beetje aankloten daar. Niet echt verliefd maar als je ook maar iest voelt, het meteen zo aanbakkeren en vergroten dat het verliefdheid zou kunnen worden. Maar het hielp nix, het maakte dingen alleen maar gecompliceerder. Het vulde het gat niet.. het hielp niet tegen de pijn. Ik denk dat het enige wat helpt, tijd is. Ik zie wel.. voorlopig even geen relaties voor mij. Ik ga lekker naar Engeland.. daarna ga ik wel iets van zinnig werk doen, met gehandicpten of zwervers ofzo. En dan zie ik wel weer.. misschien als ik 30 ben ofzo. Of helemaal niet. Ik zou het nu serieus niet erg vinden alleen te blijven. Ik kan toch nooit 100% voor iemand gaan als ik diep van bidden nog van mijn ex hou.. (en ik weet het.. nu krijg ik antwoorden als "dat zeg je nu!!" jaa.. dat zeg ik nu).

Jaa zoooo lieve kaart Als ik haar was, dan wist ik het wel!

Maarja... life is sooo unfair sometimes.. En dingen gaan niet altijd zoals we willen dat ze gaan ***zooi

ghehe Ja ik weet het.

"Altijd van de positieve kant bekijken" Goh had een opmerken van mij kunnen zijn

Alleen juist nu is dat zo lastig omdat ik geen positieve kant zie

Zow.. klinkt heel mooi hoor! maar probeer het maar eens natuurlijk is het het beste om het gewoon te vergeten, door te leven en blij te zijn. Maar je hebt telkens die rotpijn in je hart die je er aan herrindert. En dat niet alleen.. Je hebt ook dingen in je omgeving die je er aan herrinderen.. of liedjes.. of dromen (die zijn helemaal erg )..

Sollicitaties die zijn gewoon zwaar frustrerend en helemaal als je er veel hebt en telkens niet enzo ... uit ervaring. Heej JOhnny suc6! je kunt het! en ik zal voor je bidden (ookal ben ik zelf ook niet zo'n held als het om geloven gaat hoor maar dat weet je wel)

wow dit herken ik trouwens ook heel erg! Want we hadden toch zo het idee dat God ons bij elkaar had gebracht? (ja dat idee heb ik nog steeds wel hoor) maar waarom heeft God me dan zo veel liefde gegeven voor hem? Waarom heeft God mij zo veel liefde gegeven om door te geven aan hem? Waarom moest ik zo nodig diegene zijn die hem heeft geholpen? Hattie wel ff anders kunnen regelen.. Want nu zit ik met de pijn! Als God al wist dat we niet voor altijd bij elkaar zouden blijven, waarom gaffie me dan net niet een tikkeltje minder liefde? Of waarom zorgde God niet gewoon dat we bij elkaar bleven? En als we toch bij elkaar horen (waar ik nog steeds in geloof waarom brengt God ons dan niet bij elkaar en waarom dan niet wel meteen NU?

Jepz! dat is het beste. Een vriend van mij die in het zelfde schuitje zit zei tegen mij hoe hij er nu tegen aan keek (of probeert zeg maar). Het kwam er op neer dat hij het over gaf aan God, zo van; als we bij elkaar horen dan komt dat echt wel goed! dan brengt God ons echt wel weer bij elkaar. En als er voor ons allebei nog iemand anders rond loopt dan zal de liefde voor mijn ex wel verdwijnen en plaats maken voor de liefde voor iemand anders.

knap! zo probeer ik ook te denken. Eerlijk gezegt lukt dat niet altijd graag. (Surrender als ik errgens niet goed in ben, is het daar wel in!) Maar ik doe mijn best.

Jepz dat ken ik. Iemand bij wie je je helemaal thuis voelt, bij wie je jezelf kunt zijn, iemand die jou dat geeft wat niemand anders aan jou kan geven, (en wat je vervolgens ook niet kan beschrijven) daar moet je zuinig op zijn!

--edit--

Oja..

CazZ zei: Perfect: Beetje lang, brede schouders en blond, halflang of lang haar

En als je dan op eens iemand ziet lopen die aan al deze kenmerken voldoet en ook nog 'iets' heeft waardoor hij echt oogverblindend mooi is.. Dan moet je echt even ergens anders gaan staan in de dienst omdat je anders alleen maar naar rechts kijkt ipv naar het podium

Wat is het toch fijn om gewoon te genieten van de schoonheid van God's schepping

wow klinkt vet mooi!

En wat als die "thuis voor je ziel" nou al geweest is?

Loopt er dan misschien nog een thuis voor mijn ziel rond hier op aarde of zal ik genoegen moeten nemen met een iets minder 'thuis voor mijn ziel'?

(of ben ik gewoon nog niet helemaal over mijn ex heen? )

Van een vriend hebben krijg je meer zelfvertrouwen!

Van een verkering die uitgaat juist weer minder

Ghehe als ik gestressed ben en met een jongen die ik nog niet goed ken dan praat ik ook niet hoor

Eerlijk gezegt was ik ook nooit een echte prater. (behalve bij mensen die ik goed kende, daar hield ik dan weer mn mond niet ) Ik durfde eigenlijk nooit wat te zeggen, bang dat ze me uitlachten om wat ik zei of dat het weer niet goed was ofzo. Je kunt het inderdaad leren en een leuke vriendengroep of vriendin of vriend doet wonderen wat dat betreft!

Okee okee misschien moet ik mijn eis "een makkelijke prater" een beetje bijstellen. Maar waar ik op doelde was eigelijk dat ik iemand altijd eerst beter wil leren kennen en ik ben dan wel iemand die nachten achter elkaar kan zitten/liggen praten. Als ik makkelijk met een jongen kan praten voel ik me sneller bij hem op mijn gemak, zal ik hem sneller beter leren kennen en zal het sneller wat worden.

Op donderdag 12 mei 2005 17:50:49 schreef denniseindhoven het volgende: Ik ben zelf niet zo'n vlotte prater en ik ben autistisch ook, dat schijnt een verband te hebben .

Mijn broertjes zijn autistisch dus daar ben ik dan wel weer gespecialiseerd in En mijn broertje is inderdaad ook geen vlotte praten. Iig niet in groepen ofzo. Thuis, waar hij zich op zijn gemak voelt dan wel weer iets meer

Op donderdag 12 mei 2005 17:43:48 schreef denniseindhoven het volgende: Ik haat dit soort eisen Sorry, moest er even uit Maar jij bent toch te jong voor mij denk ik (of ik te oud)

Haha waarom haat je dat soort eisen? Ik zie mezelf gewoon nog niet zitten met iemand die amper praat.. ik zie het al voor me.. dan praat ik de hele dag door..aan 1 stuk.. en hij maar stil ja en amen zeggen... Hij mag ook best een beetje eigenwijs zijn trouwens Als hij een beetje verlegen is, maakt ook niet uit maar als hij met mij maar wel makkelijk praat anders word het nix vrees ik. Of hij moet zo overdonderend lief zijn dat het me al niets meer uit maakt

En ja ik denk dat je te oud bent.. 28 toch?

En wat als het je op valt? Dat iemand nogal stil zwijgt? Moet je je dan meteen zorgen maken?