pony
-
Aantal bijdragen
23 -
Geregistreerd
-
Laatst bezocht
Nooit
Berichten geplaatst door pony
-
-
nou bijvoorbeeld, als je trouwt moet je ook bij elkaar wonen
door internet kunnen er afstanden zijn
dan zit je met werk school dat soort dingen
dus kan je niet zeggen van, ik vind je lief, laten we gaan trouwen
-
ja of je zet de enquete hier neer, en dan kan men het via pb naar je opsturen?
ik heb m nu namelijk in word staan maar kan m niet vinden om op te mailen..
-
ja sorry ik heb echt wel gelezen hoor
maar aangezien lichamelijke aantrekkingskracht een wezenlijk onderdeel is naar elkaar toe..
is het best onnatuurlijk om jaren te wachten omdat je nog niet trouwt.
en niet trouwen kan komen omdat dat soms een stuk ingewikkelder is dan vroeger.
en vroeger waren de mensen die gingen trouwen ook veel jonger geloof ik.
-
maar vroeger, in de tijd van de bijbel,
gingen mensen ook veel sneller trouwen toch, als nu.
die wachtten geen jaar of jaren.
dus we maken het onzelf wel moeilijker nu.
iemand zei laatst tegen me, als je je princiepes hebt, moet je ze ook allemaal hanteren,
dus in dit geval, geen sex voor het huwelijk, hoort bij snel trouwen..
bijbels gezien dan.
teminste, Paulus zei, het is beter te trouwen dan te branden van verlangen..
-
ik heb zelf wel meegemaakt (denk ik) dat God straft.
of naja straft.. maar in elk geval je op je plek zet, en bijschaaft voor later in je leven.
ik heb altijd het gevoel wel gehad dat God een plan met me heeft (zoals met iedereen, maar ik ervaarde het in mn persoonlijk leven)
toen ik puber werd, werd ik erg tegendraads etc.
ik ging de verkeerde kant op, en probeerde niet aan God te denken.
zodoende kwam ik in een heel nare situatie terecht.. die precies 3,5 jaar geduurd heeft (dat is een tijd die je in de bijbel ook vind, kwam ik later pas achter, dat God de duivel soms zo'n periode vrij spel geeft tot op zekere hoogte)
in elk geval, logisch gezien is het heel raar dat ik die periode zo goed, en uberhoubt levend, ben doorgekomen.
enfin, na 3,5 jaar had ik geen keus meer, en riep het uit naar god, of Hij me wou helpen, ondanks alles wat ik had misdaan..
en nog geen 2 weken later was ik uit de situatie..
of het nou percies straf was, of terechtwijzing, ik weet het niet precies.
ook zag ik laatst wel ergens in de Bijbel NT staan dat alles wat je doet vergeld wordt, na je dood..
weet echt niet meer waar ik het zag, als ik het ooit nog vind dan post ik het hier wel.
ik hoop dat het niet zo is,
en vind het persoonlijk erg moeilijk om God echt als liefde te zien, ik weet dat het zo is, maar gevoelsmatig blijf ik helaas nog steken in het beeld dat Hij wacht tot je iets fout doet, om boos te kunnen worden..
heel fout he.. ik werk er hard aan om dat beeld los te laten.
-
je kan niet een relatie beginnen als je nog flieft bent op je onbereikbare liefde.....
heb ik geleerd. (of naja is me geadviseerd)
maar, hoe!.. kom je over die liefde heen..
dát heb ik nog niet geleerd..
-
ja is ook écht bizar ja,
ik heb gelijk mn zusjes gebeld van moet je nou weer horen, wat ik nou weer heb!
en niemand kan nog echt een redelijk antwoord geven over hoe dit zo kon lopen..
ik geloof niet in toeval, wel in leiding van God,
dus hij zal me dan wel op deze man geattendeerd hebben denk ik..?
-
ik heb ook wel een verhaal voor jullie
maar het is geen verkering hoor, maar oke
ik ben dus 30, en heb kids, maar ben alleenstaand.
ik zit op een christelijke site, en ik had vragen over iets met mn zoon.
toen zag ik zo iemand 'gewoon Ãemand' die in de zorg werkte.
ik besloot hem eens te vragen of hij me wat info kon geven over datgene waar ik op vastliep.
kreeg mail terug, en zo ging dat een tijdje over en weer, gewoon zakelijk zegmaar.
gaandeweg mail adressen uitgewisseld, en begonnen mailtjes persoonlijker te worden.
we hadden het over onze vorige relaties enzo, en de verhalen van onze beider laatste relatie leken best veel op elkaar, en jawel..
bleek dat onze laatste exen nu dus met elkaar gaan!
nouja, dat is echt heeel apart, hij woont hier meer als 100 km vandaan, en op de site zitten over de 1000 mensen, dus ik snap nog steeds niet hoe dit kan.
we bleken ook erg veel raakvlakken te hebben, zelfde dingen tegengekomen in het leven, etc.
zelfde ideeën over het geloof, kortom, we zijn nog steeds niet uitgepraat, en dat gaat nu al zo'n 6 weken aan.
we hebben elkaar 1 keer gezien, dat is dan wel weer apart, want diegene die je dan voor het eerst ziet is dezelfde die al zoveel van je weet over mail en chat..
maar het was wel gezellig, en we zien elkaar binnenkort weer.
of het nou vriendschap blijft, of wat anders, daar heb ik op het moment nog geen idee van, maar het is toch wel en mooi verhaal vind ik zelf.
-
Quote:
-
de duisternis aanwezig, en licht in de duisternis.
van Frank Peretti.
en nog wel meer hoor
-
-
hoi,
ik had me net voorgesteld in het vorige topic, en toen ging ie op slot..
ik ben een vrouw van 30, heb twee kinderen.
ben van oorsprong een pinksterbloem, ga nu naar een evangelische gemeente.
vind dit wel een leuk en interesant forum
groetjes, 'pony'.
-
ik denk zeker weten dat het goed is om je in je verkeringstijd te richten op de persoon van de ander, in plaats van op het lichamelijke.
ik las eens ergens, dan 'vrijen' met iedereen al snel fijn kan voelen.
daardoor dénk je een band te hebben met de ander.
maar in werelijkheid raken de verhoudingen uit balans, praten wordt minder, elkaar écht leren kennen, daar wordt steeds minder tijd voor genomen.
daarom ben ik voorstander van kuisheid in de verkeringstijd, en wees gewoon helemaal open en eerlijk naar elkaar, zodat je elkaar écht leert kennen, en een hechte band met elkaar opbouwd.
en dan daarna, binnen het huwelijk, ben ik van mening, en zo staat het ook in de Bijbel,
dat je elkaar beschikking moet geven over elkaars lichaam, behalve als je samen overlegd om een tijd van onthouding te nemen ivm bidden en tijd voor God te maken.
dus dan niet meer moeilijk doen, en geniet van elkaar
-
-
ja Pius_XII, die topics heb ik doorgelezen hoor!
interesante info.
-
ja sommigen zijn 30 en hebben al een heel (of zelfs zo ongeveer meerdere) leven(s) achter de rug,
anderen van die leeftijd zijn mooi bezig met cariëre, en beginnen rustig-aan aan kinderen te denken.
ook met contacten,
het ene contact is het andere niet
sommige vriendschappen zijn echt intensief,
en dat moet dan ook van twee kanten komen anders krijg je dat de ene zich overvraagd voelt, en/of de andere zich te kort voelt gedaan.
ik ben persoonlijk soms wat wisselend daarin,
periodes houd ik erg veel contact, en dan ineens mag het wel weer minder van me,
maar ja, zo werkt het natuurlijk niet, je zal dan ook rekening moeten houden met de ander,
als die gewend is aan dagelijks contact, dan hoor je in de periode dat je eigenlijk even niet wil, gewoon toch wat van je te laten horen.
denk ik dan.
en ik doe mn best wel om dat allemaal goed te doen, maar ga er ook nog regelmatig mee de mist in..
-
nee relatie beginnen in de hoop dat het 'nog komt', dat lijkt mij ook niet goed.
maar zal God uit een vrienschap liefde kunnen laten groeien,
omdat Hij wil dat je bij elkaar hoort?
dus dat vriendschap en genegenheid omgaat naar liefde, in de vorm van m/v liefde?
ik vraag me dat af,
vroeger bracht God ook mensen bij elkaar, en zorgde Hij dat ze van elkaar gingen houden toch?
ik vraag me dan af op welke manier Hij dat doet,
maakt Hij mensen verliefd op elkaar, of zal Hij ook juist genegenheid en vertrouwen in elkaar kunnen brengen en laten uitgroeien naar meer?
-
hoi,
mijn nickname pony is natuurlijk niet mn echte naam,
maar die echte naam vind ik niet van toepassing op een forum.
ik ben 30 jaar, en moeder van twee kinderen.
we gaan naar een evangelische gemeente, ik ben opgegroeid in pinksterkringen.
-
verliefd als in: vlinders in je buik, zenuwen, diegene aantrekkelijk vinden, etc.
-
het is idd heel erg zwaar als degene van wie je gewoon, helemaal vanzelf super veel van houd,
alles voor over hebt.. etc,
ineens uit je leven verwdrijnt.
ik heb het meegemaakt, het is echt nÃet leuk.. (zacht gezegd)
en ja, dan moet je verder.
op mails word niet gereageerd, langsgaan durf ik niet.
hij is duidelijk geweest, en je moet er maar mee leren leven.
op het moment merk ik dat het me belemmerd in het aangaan van nieuwe contacten,
want wat nou als hij wél de ware bleek,
als ik nog langer wacht, al die dingen gaan door je hoofd..
het is gewoon heel lastig allemaal.
-
hoi,
ik had zo een vraagje aan jullie.
ik ben benieuwd wat de meningen zijn over dit onderwerp.
een relatie,
moet die naar jullie idee persé beginnen met verliefd zijn?
of zal God ook andere wegen langs kunnen gaan,
en mensen geestelijk bij elkaar brengen,
waardoor de liefde groeit, wat overgaat naar een hechte band en relatie?
ben benieuwd.
xx Pony.
verliefd zijn, of niet
in Liefde, relaties en vriendschap
Geplaatst
bedankt voor de reacties.
ik heb inmiddels mogen ervaren dat ik veel in gebed ben geweest,
en we allebei echt een gevoel van zekerheid hebben; we horen bij elkaar.
echt heel fijn om mee te maken,
ik zocht, en zocht, naar wat God wilde,
en meende Hem niet te verstaan..
totdat bleek dat hij vlak naast me stond, en me al die tijd geleid heeft..