lucky84

Wat laat je voorgaan, een avondje samen of afspraken buitenshuis? Tja, dat hangt er vanaf wat het precies is... we zijn meestal 's avonds wel samen thuis, maar dan gaan we vaak ook ons eigen gang. In het weekend zitten we wel minstens 1 avond gezellig samen voor de buis. En dat zou ik niet zomaar willen inruilen voor een andere afspraak. Over het algemeen ben ik het liefst met m'n mannetje thuis.

Voordat je ging trouwen had je vast wel een beeld ervan. Misschien zag je tegen dingetjes op, of bekeek je alles door de roze bril, het zou allemaal geweldig worden. Hoe is dat nu je getrouwd bent? Valt het mee of valt het stiekem een beetje tegen? Is het moeilijker dan je dacht of leuker?

Ik eerst maar dan... Ik vind getrouwd zijn super leuk! Ik vind het heerlijk, gezellig, geweldig, gaaf en spannend. Tuurlijk hebben we wel eens onenigheid enzo, maar ik had niet verwacht dat het zo goed zou gaan. Ik was bang dat ik hem misschien zou verstikken, dat hij meer op zichzelf zou willen zijn, maar dat valt mee. We kunnen prima dingen alleen doen, maar zoeken elkaar ook steeds weer op voor een lekkere knuffel ofzo. En dan gesprekken over wanneer zwanger worden, kinderen, een eigen huis kopen, enz. dat is ook allemaal zo lekker spannend. Soms ben ik wel bang voor de tegenslagen die we vast gaan krijgen, maar gelukkig zullen we dat niet alleen hoeven doormaken.

Hoi RoCkFaCe,

ik heb precies de vraag gehad die jij ook stelt. Lees maar eens mijn verhaal: Hoe kreeg jij verkering? (de 1e) Ik twijfelde ook, maar op een dag legde ik het compleet in Gods handen en het werd duidelijk dat ik er voor moest gaan. Daarna werd steeds duidelijker dat hij de ware is voor mij en nu... nu we alweer een poosje getrouwd zijn is er geen enkele twijfel meer: hij is echt de ware, we zijn voor elkaar gemaakt. Het enige wat ik dus kan zeggen is: blijf het aan God vragen en als het de ware is zul je dat uiteindelijk gewoon weten, voelen. En heb je dat niet, ook niet na langere tijd... tja, misschien moet je dan een keuze maken of je doorgaat met iemand die niet aanvoelt als de ware (kan misschien wel, weet niet of iedereen die een relatie heeft diegene ook de ware kan noemen) of dat je op zoek gaat naar je ware.

Succes!

Hallo iedereen,

lang geleden dat ik op dit forum was. En wat zag ik: mijn topic is nog steeds gaande, super leuk! En dan mijn eigen verhaaltje te lezen dat ik 10 maanden verkering had, geweldig! Inmiddels bijna 7 maanden getrouwd, jaja... nog steeds superdesuper gelukkig! Blijven jullie lekker verder gaan met verhalen schrijven over hoe je verkering kreeg, is leuk om te lezen!

Groetjes lucky

Ik zou nog 1 keer een brief naar haar schrijven waarin je alles vertelt wat je kwijt wilt, maar dan vooral om er zeker van te zijn dat zij weet wat ze mist als ze haar besluit doorzet. Niet met de directe reden om haar terug te krijgen, want dat lijkt te wanhopig. Je zou er in kunnen zetten dat je geen antwoord terug hoeft, dat je het gewoon nog 1 keer van je af wou schrijven om het achter je te kunnen laten. Daarna proberen om je leven weer op te pakken inderdaad.

Ware liefde bestaat volgens mij wel. Ik vind in elk geval dat ik de ware liefde heb gevonden. En ik zou niet weten wat ik moest doen als ik hem kwijt zou raken. Ik wens je dan ook veel sterkte!

Ten eerste: het is gá i.p.v. gaat

Ten tweede: wat belachelijk dat je iemand trolletje noemt

Ten derde: niet iedereen vindt de bedenksels van de paus heilig... ik lees liever de bijbel en die zegt heel wat anders, in Hooglied bv, dat je mag genieten van elkaar.

Ten vierde: seks is niet alleen gemeenschap hebben met elkaar, er is ook seks waarbij je niet eens kinderen kúnt krijgen.

Fijn dat zoveel mensen reageren. We zijn inmiddels al weer wat verder en dan merk je wel dat je vaak wat tijd nodig hebt voor dit soort dingen. Ik denk nu dat ik met mijn vriend meega en het eerste half jaar of jaar voorbehoedsmiddelen wil gebruiken. Nu is alleen nog de vraag welke, maar daar komen we vast wel uit. Je kunt inderdaad je eigen mening niet er doorheen drukken, want je wil wel dat je man een fijne vader kan zijn en dat wordt moeilijk als hij het eigenlijk niet wilde. Bovendien is het wel fijn om eerst nog wat te sparen en aan elkaar te wennen. De reactie van:

als jij geen voorbehoedsmiddelen wil...

en hij geen kind

wrom dan wel sex?

als je getrouwd bent MOET je niet perse gelijk sex hebben

vind ik een beetje onzinnig. Sex is er niet alleen om kinderen te krijgen. Je mag ook gewoon van sex genieten. Het is al moeilijk genoeg om nu te wachten met sex, als ik getrouwd ben ga ik dat niet weer doen.

Bedankt voor jullie reacties. We hebben zelf nog even zitten kijken, en gaan misschien wel kiezen voor de geschiedenis van de knecht van Abraham die een vrouw gaat zoeken voor Izaak. God leidt hem dan naar Rebecca. (Gen. 24)

"hij heeft mij de goede weg gewezen en zo heb ik voor zijn zoon de kleindochter van mijn meesters broer gevonden." kunnen we in onze situatie vertalen naar "Hij heeft ons de goede weg gewezen en zo hebben wij elkaar gevonden." (vers 48)

Niemand?

Te moeilijk zeker...

Ik zag dit topic nog staan en dacht.. zal even vertellen hoe het verder is gegaan. Met oud en nieuw heeft mijn vriend me ten huwelijk gevraagd en we gaan in april 2008 trouwen. We nemen dus nog even de tijd. Bedankt voor jullie reacties. (beetje laat, maar goed...)

Dat God ervoor heeft gezorgd dat wij bij elkaar zijn, dat hij dingen zo heeft laten gebeuren dat wij elkaar hebben kunnen ontmoeten. En ook dat wij in andere dingen erop vertrouwen dat God het zo zal maken dat het goed is, ook al begrijp je op dat moment misschien niet waarom iets gebeurd. Dus misschien een tekst waarin de overgave aan God en Zijn leiding naar voren komt.

Dank je!

Ik zoek een bijbeltekst (trouwtekst) over de leiding van God in je leven. Beetje vaag misschien, maar misschien weet iemand er wel eentje.

Weer iemand die de posts niet goed heeft gelezen, erg jammer! Ik zou graag reacties zien van mensen die met hetzelfde zitten of mensen die een kind hebben gekregen in het 1e jaar van hun huwelijk. Hoe hebben jullie dit ervaren?

Over die link van jou Nynthe over of je anticonceptie mag gebruiken, die had ik al eens gelezen maar daar kan ik niet zoveel mee. Ik geloof namelijk wel dat je anticonceptie mag gebruiken in het algemeen, maar of ik het zelf zou moeten doen dat is de vraag. Misschien een beetje vaag, maar als je het niet snapt moet je het maar zeggen.

Ik snap niet waar je dit vandaan hebt. Dit heb ik helemaal niet gezegd. Ik zeg juist dat God me kinderen geeft als HIJ dat wil. Daarbij... vrijen is er niet alleen voor om kinderen te krijgen...

Hoi allemaal,

bedankt voor jullie serieuze reacties!

Ik zie niet zo goed het verschil tussen periodieke onthouding en NFP, wie kan dit uitleggen? Dit las ik n.l. over periodieke onthouding:

Meer geavanceerde vormen zoals de sympto-thermale methode gebruiken drie andere aanwijzingen om de ovulatie nauwkeuriger te kunnen voorspellen :

- de lichaamstemperatuur van de vrouw,

- het al dan niet aanwezig zijn van (vruchtbaar) slijm in de vagina van de vrouw en

- de stand van de baarmoedermond.

Op zich zou dit wel een optie kunnen zijn voor ons, tenminste... mijn vriend vindt dit waarschijnlijk teveel gedoe.

Daar ben ik ook wel benieuwd naar.

Is het werkelijk zo? Ik heb het idee dat mijn vriend nog wel over te halen is, hij ziet ook wel veel in mijn standpunt. Het lijkt of iedereen vindt dat we gewoon moeten uitstellen, maar is mijn mening en mijn gevoel dan niet belangrijk? Ik ben bang dat ik door zelf uit te gaan stellen, uiteindelijk misschien helemaal geen kinderen zal kunnen krijgen. (als straf???) Misschien raar, maar dat gevoel heb ik er bij. Moet je niet gewoon geloven dat God het zo zal doen dat het goed is?

Hoi allemaal,

mijn vriend en ik gaan volgend jaar trouwen en we hebben het wel eens over kinderen krijgen. Nu is het probleem dat mijn vriend liever niet 9 maanden na onze trouwdatum een kind zou willen krijgen. Hij zou liever een poosje willen wennen aan het getrouwd zijn en dan na een jaar ofzo kinderen proberen te krijgen. Dit betekent dat we het eerste half jaar of jaar voorbehoedsmiddelen zouden moeten gebruiken. Ik snap zijn gedachtegang wel, ikzelf zie me ook nog niet direct als moeder en zie ook in dat een kind krijgen een impact heeft op je huwelijk, maar wil het liefst het overlaten aan God en gewoon maar zien of hij wil dat we meteen een kind krijgen of niet. Ook heb ik een beetje een hekel aan de pil, ik gebruikte het tegen zware ongesteldheid maar ben er mee gestopt. We zijn er dus nog niet uit wat we gaan doen, gelukkig hebben we nog even de tijd. Daarom was ik wel benieuwd naar hoe jullie er over denken. En dan vooral de mensen die in een vergelijkbare situatie zitten of zelf al kinderen hebben.

Hoi allemaal,

wat leuk om, als topicstarter, al die verhalen te lezen. Ik hoop dat jullie het ok vinden als ik even een mededeling tussendoor gooi. Het is big nieuws, maar om nou een nieuw topic te starten... dus daarom hier: WIJ GAAN TROUWEN!!! Met oudejaarsnacht ben ik in Praag op de romantische Karelsbrug gevraagd. 25 april 2008 wordt de dag! We gaan het zaterdag aan de beide ouders vertellen, dus het moet nog een beetje geheim blijven, maar ik kan het wel uitschreeuwen van geluk, dus daarom doe ik dat even hier. WWWWWHAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!!

Ok, dat lucht op!

X Lucky

ps. sterkte voor de mensen die graag verkering zouden hebben, en het wel eens moeilijk hebben als ze dit soort verhalen lezen. Ik was ook eentje van jullie.

Wat een mooie verhalen allemaal zeg. Ik snap dat het vervelend kan zijn, voor de mensen die geen verkering (meer) hebben, dat zou ik een jaar geleden ook hebben gevonden. Ik hoop dat jullie allemaal op een dag je eigen verhaal hebben.

Ik heb pas mijn eerste verkering gekregen op mijn 21e, dus dan kun je nog ff. En zoenen, zelfde verhaal. Nu happy met m'n eerste (en enige, zullen we hopen) vriend, en zeker niet het gevoel dat ik iets moet inhalen of iets heb gemist dus... het kan zeker goed komen

Ik ben ook graag alleen. Ik heb ong. 8 maanden op mezelf gewoond en dat beviel me uitstekend. Ik woonde ook niet met andere mensen in een huis, maar echt in m'n eigen huisje. (schattig tuinhuisje achter een studentenhuis) Ik vond het heerlijk! Gevaar was wel, dat ik soms wel even tussen de mensen moest, anders vereenzaam je een beetje. Maar gelukkig leerde ik wel mensen kennen. Nu ik weer bij mijn ouders woon, zit ik heel veel op mijn eigen kamer. Dat vind ik heerlijk, computer aan, radio (heb graag muziek om me heen) of tv. Of lekker bellen met mijn vriend.

Met anderen samen zijn vind ik ook leuk. Op mijn werk heb ik dat bijvoorbeeld. Je hebt leerkrachten die altijd maar in hun eigen klas blijven zitten, maar zo'n type ben ik niet. Ik loop regelmatig eens naar een collega voor een praatje of ga in de lerarenkamer zitten eten. Toch heb ik liever het een-op-een contact of met een klein groepje, dan met een grotere groep van meer dan 8 man. Ik kan ervan genieten om bij een groep mensen te zijn die elkaar respecteren voor wie ze zijn, die jou betrekken bij de groep en die een stuk humor hebben.

Ik ben wel benieuwd naar verhalen over hoe je verkering kreeg. Ik zal zelf beginnen.

Ik heb mijn vriend leren kennen via de kerk. Ik woonde al een half jaar in Enschede maar pas in juni/juli kwam ik een paar keer aan de praat met hem op het kerkplein. We hadden het over vakantie en toen mocht ik een tas van hem lenen met wieltjes eronder (hoe heet zo'n ding). Lekker makkelijk! Nadat ik terugkwam van vakantie wilde ik de tas teruggeven, maar hij was er niet. Ik heb de tas aan iemand anders van de kerk gegeven, zodat die het een keer kon brengen. Toch wou ik hem graag nog bedanken en contact houden. Nadat ik verhuisde uit Enschede heb ik hem gemaild (telefoonnummer klopte niet, mailadres zag ik in het kerkboekje, leve het kerkboekje!!) We hebben een poosje gemaild en begonnen toen te chatten. Dat werd erg gezellig, dus we besloten af te spreken. Dit begon een beetje moeizaam. Het chatten ging zo makkelijk, maar in het echt is het wel even anders. De afspraakjes waren leuk, maar soms ook minder leuk. Mijn vriend zag het wel zitten, maar ik had nog twijfels. Dit ging een paar weken zo door. Ik vond hem heel erg leuk en we hadden veel gemeen, en ik moest heel veel aan hem denken, maar toch voelde ik geen kriebels ofzo. Toen, op een gegeven moment, kwam de dag van 23 september. Ik zat in de trein op weg naar ons afspraakje en ik begon zachtjes te bidden tot God. "God, wilt u mij alstublieft laten weten wat ik voor hem voel. Als hij degene voor mij is, wilt u dan geven dat er duidelijkheid komt vanavond en als het niet zo moet wezen, wilt u dat dan ook duidelijk maken." Diezelfde avond vroeg mijn vriend mij verkering en ik heb met overtuiging "ja" gezegd. Het voelde ineens helemaal goed. Mooi he, ik voelt het echt als leiding van God.

Natuurlijk moest het toen nog wel wennen, maar al vrij snel kreeg ik dan ook de bewuste verliefdheidskriebels. En nu, na 10 maanden, hou ik vreselijk veel van hem en heb ik gelukkig nog steeds af en toe de kriebels als hij naar me kijkt ofzo.

Dus... dit was mijn verhaal, wat is het jouwe?

Hm... ik voel me nu wel een... (ik weet er even geen woord voor) Natuurlijk wil ik gewoon met mijn vriend trouwen omdat ik ontzettend veel van hem houd en ik niet meer zonder hem kan. Hij is de liefste man die ik ken en hij zorgt ontzettend goed voor me. We hebben heel veel dingen gemeen en denken vaak dezelfde dingen, soms ook nog op hetzelfde moment. Het zou heerlijk zijn om mijn leven helemaal met hem te kunnen delen. Dit is DE reden waarom ik met hem wil trouwen, en ja... die anderen dingen zijn natuurlijk bijzaak en maken het dat je geen jaren wil wachten.

Just for the record...

Lastig als mensen gelijk hebben. Het is alleen wel: ik ben absoluut zeker (ik kan er niks aan doen ), mijn vriend ook, maar hij krijgt even de kriebels als hij eraan denkt dat het zo snel al zou kunnen gebeuren. De mensen om ons heen (ouders e.d.) zien ons wel getrouwd. Ik denk dat ik deels jullie raad, en mijn eigen gevoel wat ik al een beetje had, maar opvolg: ik laat het onderwerp trouwen een poosje rusten, totdat mijn vriend er zelf over begint en dan zullen we serieus nadenken wanneer we het willen en welke redenen we hebben om het dan te doen. Inderdaad heb ik ook een voorbeeld van dichtbij van een huwelijk die niet helemaal zo is zoals het zou moeten en dat stel is ook snel getrouwd. Ik ken meer stellen die gelukkig getrouwd zijn na korte verkeringen, maar toch...

Wat ik wel even moet zeggen, en dat terzijde hoor, het is echt ontzettend leuk om te fantaseren over je trouwdag enzo...

Hoi Faraways,

bedankt voor je reactie. Ik denk dat je grotendeels gelijk hebt. Alleen over dat inkomen ben ik het niet helemaal eens, maar dat komt ook omdat je de situatie niet helemaal weet. Ik heb inderdaad geen vast inkomen, daarmee bedoel ik dat ik geen vaste baan heb. Ik ben invaller op een basisschool en heb het afgelopen half jaar fulltime kunnen invallen, terwijl ik nog thuis woonde, dus heb al flink kunnen sparen. Het komende jaar gaat mijn vriend beginnen met zijn nieuwe baan, dus kan hij ook flink sparen en ik ga in elk geval 2 dagen invallen tot de kerstvakantie en waarschijnlijk nog wel meer en blijf nog bij mijn ouders wonen, zodat ik ook verder kan sparen. Als we gaan trouwen kan ik bij het goedkope flatje van mijn vriend in gaan wonen, dus dat is ook wel makkelijk. Financieel zie ik dus niet echt problemen, ik zie mensen met veel minder geld trouwen.

Over die nieuwe baan, die hoop ik volgend jaar wel te kunnen krijgen, omdat er straks banen vrijkomen in het onderwijs. Bovendien wil ik dan een baan zoeken in de omgeving van de flat van mijn vriend. Vandaar...

Weet je, er spelen nog een paar dingen mee waarom ik graag zo snel zou willen trouwen. Ik wil namelijk graag ergens opnieuw beginnen. Ik ben de plaats waar ik nu woon, bij mijn ouders, behoorlijk zat en heb ook geen vrienden hier. Daar waar mijn vriend woont, Enschede, ben ik veel liever. Ik heb daar zelf ook een half jaar gewoond en het beviel goed daar. Ik kan in Enschede alleen niet goed op kamers gaan, omdat ik geen vast werk heb, alleen die invalbaan die te ver reizen is vanaf Enschede. Ik snap wel dat de oplossing niet is om te gaan trouwen, maar het zou allemaal wel mooi in het plaatje passen.

Daarnaast zijn wij tegen sex voor het huwelijk en ook dit is best moeilijk vol te houden, waardoor je ook liever niet al te lang wilt wachten.

Ik ben blij dat jullie reageren, blijf dat a.u.b. doen!

Groetjes lucky