Benedictus17

Ik heb in groep 8 op de basisschool een typcursus gevolgd. Alleen dat waren 20 lessen van een uur en voor de meesten was dat iets teveel van het goede. Maarja, ik ben wel iemand die altijd netjes het huiswerk doet dus ik was dan ook als enige met 0 fout geslaagd.

Het gaat wel lekker snel als je blind kan typen met 10 vingers maar je moet er dus wel eventjes wat voor doen. Maar tegenwoordig kan ik zo snel typen dat ik mijn eigen vingers niet meer bij kan houden. Hoe ik dat doe weet ik ook niet precies eigenlijk...

Kay thanks.

Maar hopen dat ik snel iets kan vinden.

Oke en waar kan je die krijgen want die ben ik dus nog in geen enkele winkel tegengekomen.

Jep ook dat herken ik. Of dat je dan leuke schoenen ziet maar die zijn dan maat 37 ofzo en ik heb maat 39/40. En in mijn maat zijn ze dan alleen nog maar groot, lomp, zwabberig, etc.

Maarja, misschien loop ik nog een keer ergens tegenaan.

Is er nou eigenlijk al iemand boven de 99.97% gekomen...?

Ik heb alle winkels hier al afgelopen maar het is gewoon allemaal zo saai, nikszeggend. Of ik zie wel wat leuks maar dan zijn het laarzen of schoenen met hakken en die heb ik dan net weer even niet nodig. Ik zoek doodgewone schoenen. That's all.

En na klompen waardeer je alles weer? Ik heb liever klompen aan dan alles wat ik vandaag aangepast heb. Klompen zitten zo slecht nog niet...

...

... klompen!! Problem solved!

Nee grapje ik heb wel even goede schoenen nodig maarja. Ik zat dus ook al te denken om even naar een andere stad te gaan als ik daar toevallig kom. Hopen dat het werkt.

En een vriendin van me is terug van vakantie. JEEEEJ!

Jeej ik ben wezen winkelen en nog geslaagd ook qua kleren. (Errug leuk truitje, leuke driekwartbroek, twee leuke rokjes (waarvan eentje snoeperig zoetig roze) en twee leggings). Uitverkoop.

Ik heb alleen een gruwelijke hekel aan het kopen van schoenen en die kan ik dan ook nergens vinden. Probleem is: ik vind de schoenen gewoon niet leuk. En toen vond ik eindelijk een leuk paar, zaten ze niet lekker.

Is er iemand die misschien een leuke schoenenwinkel of een leuk schoenenmerk weet? Ik ben op zoek naar 'normale' schoenen. Beetje sportschoen achtig. Dus geen hakken, geen ballerina's en het liefst ook geen 'hoge' schoenen maar hele.. gewone... En ze moeten uiteraard ook lekker zitten. Leuke schoenen die lekker zitten. Ik stel blijkbaar te hoge eisen...?

Oke en dit klinkt een beetje als een luxeprobleem wat het misschien ook wel is maar het is echt heel erg frustrerend als je nooit leuke schoenen kan vinden.

Op maandag 26 juli 2010 14:19:11 schreef Suomi het volgende: ik heb het vermoeden dat er ook mensen zijn met een kantoorbaan

Kantoorbaan? Helemaal niet. Typcursus gevolgd toen ik 12 was. Ik was de enige die gewoon netjes het huiswerk deed.

JAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH mail.

En sms! (Om te zeggen dat hij gemaild had. )

our score: 643 CPM (that is 129 WPM)

Your score beats or equals 99.63% of all!

YAY!!!

Edit:

Kon het niet laten om het nog een keer te doen:

Your score: 680 CPM (that is 136 WPM)

Your score beats or equals 99.85% of all!

Edit 2:

En nog eens.

Your score: 722 CPM (that is 144 WPM)

Your score beats or equals 99.97% of all!

Beetje klef doen moet kunnen maar niet te erg. Tenminste, dat zou ik zelf niet zo snel doen. Precies wat nath zegt eigenlijk.

Moet wel zeggen dat het natuurlijk ook een beetje van de situatie afhangt. Als ik op het station afscheid sta te nemen tussen allemaal onbekenden doe ik waarschijnlijk wel ietsje kleffer, maar op een feestje met vrienden zou ik minder snel klef doen. Gewoon omdat anderen zich er mogelijk aan kunnen ergeren en omdat ik het zelf ook niet zo prettig vind.

Klefheid vind ik prima maar niet altijd en ook niet altijd op die manier. Voor mij voelt 'lief' ofzo eerder als een etiketje. 'Oh, jij bent mijn 'lief'.' Zoiets. Hoewel het natuurlijk nooit zo bedoeld wordt, dat begrijp ik ook wel. Maar goed, zoals ik al zei: ik heb wel een beetje een namenfetisj. Voor de rest ben ik niet echt nonconformistisch wat betreft relaties.

Nee dit geen opwelling van non-conformisme. Ik besef me ineens dat ik het onpersoonlijk vind. Iemand die me 'lief' noemt. Het voelt nogal leeg. 'Lief'. Prima als iemand me lief vindt maar ik heb ook nog gewoon een naam die eerder iets 'speciaals' over mij zegt dan een koosnaampje dat voor iedereen kan gelden en dat tegen iedereen gezegd kan worden. Misschien als het niet continu gebruikt wordt maar juist alleen met 'speciale' gelegenheden.

Maar goed, ik heb altijd al (ook buiten relatie dingen zeg maar) een soort namenfetisj gehad.

Misschien vind ik het alleen nog een beetje leuk als iemand het niet continu gebruikt ter vervanging van je naam ofzo.

Ja dat valt bij mij dus ook onder de noemer 'koosnaampjes'. Lieverd, schat, lief, etc. Ik bedoel, je hebt toch gewoon een naam?

Altijd.

Hou jij ook zo van vakantie?

Gelukkig. Ik ben niet de enige.

Op zich vind ik het prima als andere mensen ze voor elkaar gebruiken.

Maar als je dan 'lieverd' ofzoiets zegt.. Dat is zo algemeen. Dan kan het net zo goed over honderden andere mensen gaan die elkaar ook zo noemen.

Pfft tien dagen geleden voor het laatst een mailtje gehad... Maar goed, veel meer kan ik ook niet verlangen van iemand die nu waarschijnlijk midden in de rimboe zit zonder internetcafe. Maar toch. Eens kijken of mobieltjes daar wel werken.

Btw, zijn er hier meer mensen die niet van koosnaampjes houden? Ik kwam er ineens achter dat ik het onpersoonlijk vind ofzo.

Nouja het gaat dan ook niet zozeer om dat het vaker gebeurt ofzo. Het was meer een voorbeeld over 'een' situatie ofzo. Mijn punt is dus algemener gezegd: als je gevoel zegt dat het ene misschien beter is maar dat het andere op zich ook geen verkeerde optie is maar dat je liever je 'eigen' optie hebt. Wat doe je dan? Omdat je dan de ander niet teleur wilt stellen ofzo.

Eigenlijk herken ik wel wat hier gezegd wordt. Ik zit me ook wel eens af te vragen in hoeverre je je aan moet passen in een relatie. Natuurlijk moet je elkaar wel een beetje tegemoet komen, dat is logisch, maar hoever moet je dat doortrekken? Wanneer ben je niet meer 'trouw' aan jezelf?

Om even een voorbeeldje te geven:

Stel dat je elkaar wil zien of wil afspreken maar je hebt eigenlijk geen zin of niet zoveel tijd terwijl de ander je wel heeeeeel erg graag wil zien en je weet zelf ook wel dat je het waarschijnlijk leuk gaat hebben (maar het kost dan wel energie). Wat doe je dan? Doe je het dan wel, omdat de ander het heel graag wil en omdat je het zelf achteraf gezien toch wel leuk vond of moet je voet bij stuk houden en zeggen: nee ik ben moe/heb geen zin/moet nog veel doen o.i.d.

Als het zou gaan om schelden bijvoorbeeld zoals annzie zegt zou ik het weer minder erg vinden om dat niet te doen (niet dat ik dat veel doe). Gewoon omdat dat iets 'uiterlijks' is. Een eigenschap die je af kan leren. Dit zijn 'kanten' van jezelf die je kan aanpassen. Ook als het gaat om snel opvliegend zijn ofzo. Maar hoe zit het dan met je gevoel? Als je iets eigenlijk wel of niet wil en je daarom maar aanpast?

Ik weet btw niet of dit soort vragen ook in dit topic thuishoort en of ik het wel goed uitleg..

Wel boeiend dat hier nu een topic over is.

Op maandag 12 juli 2010 23:01:32 schreef Benedictus17 het volgende: Ohja, en de Sint Pieter zou zeker drie keer bezocht worden.

Ben net terug uit Rome en ben inderdaad drie keer bij de Sint Pieter geweest! (Zat niet in de planning.) Eerste keer naar binnen, tweede keer chillen op het plein en de derde keer er langs gelopen. Echt. Wauw.

Het lijkt me ook nog wel een keer leuk om met de trein een beetje door Europa te trekken. En dan samen met wat vrienden (stuk of vijf ofzo? een klein groepje).

Begin klein. Zoek eens of er (kleine) evenementen georganiseerd worden waar ook een open podium is. Kijk eens of er in de kerk misschien behoefte is aan een intermezzo (ik weet niet hoe dat in andere kerken gaat eigenlijk maar zelf moet ik heel vaak even een klein stukje spelen onder de communie en de collecte omdat er anders een stilte valt omdat er op dat moment geen lied wordt gezongen).

Mond op mond reclame is de beste en snelste reclame. Je kan niet in een keer bij 'iedereen' bekend zijn. De enige manier waarop jij jezelf bekend kan maken is jezelf zoveel mogelijk laten zien en dat doe je dus eerst bij de wat kleinere gelegenheden en als het bij de mensen in de smaak valt dan komen er vanzelf kleine verzoekjes die op den duur wat groter worden. Jijzelf met jouw optredens vormt jouw visitekaartje. Dus niet alleen je talenten maar ook je uitstraling en presentatie.

Dat is tenminste mijn ervaring.

Nouja volgens mij heb ik dat ook wel want als ik losse lessen zou nemen zou ik waarschijnlijk duurder uit zijn dan met een pakket en hij raadde mij het pakket aan omdat dat gewoon het beste werkt bij die rijschool. En hij had me ook nog het allerduurste pakket aan kunnen smeren en dat heeft ie ook niet gedaan.

Overigens, die rijschool loopt zo vreselijk goed. Die hebben dat soort trucjes helemaal niet nodig om aan geld te komen. Ik heb daar in totaal denk ik een half uur gewacht (omdat ik zelf te vroeg was) en de een na de ander kwam binnen.

Nou zeg.

Ik heb gewoon een pakket genomen. Met alles erop en eraan (inclusief theorie examen, rij-examen, etc.) In een keer een bedrag betaald en ik hoef verder dus niks extra's te betalen. Maarja, dan ben je dus ook wel wat meer dan 1500 euro kwijt.

Ja dat bedoel ik. Volgens mij is het gemiddeld tegenwoordig toch wel ongeveer tussen de 2000 en de 2500 euro.

Er zijn natuurlijk altijd mensen die het sneller onder de knie hebben maar goed.