God’s Plan wijzigt naar omstandigheden. Dat is niet omdat God afhankelijk is en dus onmachtig voor die omstandigheden, maar omdat de eigen persoon verandert vanwege vrije wil en dus andere omstandigheden maakt.
Als we het hier hebben over de specifieke situatie dan kan dus in het ene geval een eeuwig leven worden toegekend en in het andere geval niet. het geldt NIET in het algemeen voor iedereen, dat zou erg triest zijn.
Ik heb persoonlijk enkele voor mij negatieve wijzigingen meegemaakt, en probeerde wanhopig een manier te vinden om de wijzigingen ten gunste te krijgen. Vandaag was een fijne dag.
Hoe zouden jullie selectief of aangepast schrijven toedichten aan hen die met meer macht en gezag de eeuwen trotseerden dan jij,
terwijl je zelf aangepast en selectief leest wat ze schrijven??
In Genesis wordt een reden en een verklaring gegeven, namelijk dat de mens in bepaalde opzichten gelijk is geworden aan God. Dat geeft de mens macht en kracht en mogelijkheden om met God te strijden. Zoals ook de slang de mogelijkheid had. Wat er niet staat, maar wel deductief aanwezig, is dat de mens werd gerecruteerd door de slang, en God die onderworpenheid aan de slang strafte met onderworpenheid aan de slang: de slang staat voor de dood en verderf van het goede, en voor de duisternis en voor in de kou komen te staan.
En ook in Genesis, al gelijk in dat derde hoofdstuk, staat dat God deze val en dit verderf en die lijdensweg en de strijd zal aangaan en overwinnen, en dat het zaad van de mens daarin zal overwinnen. Overwinnen is de duivel overwinnen en aangezien de duivel staat voor dood en verderf is dat ook de dood overwinnen. Met als prachtig detail, dat het overwinnen van de dood in het vlees slechts overdrachtelijk is, en de overwinning in de geest de realiteit van de eeuwigheid beschrijft. In de mens wordt dus een zaad gezaaid, dat eenmaal ontkiemd, de overwinning krijgt ,et daarin weer een leven tot in eeuwigheid, maar niet op het niveau en de schaal van Genesis, maar nu in op een hoger duurzamer bestaansniveau en inclusief de kennis van goed en kwaad. En daarmee bereikt de mens het niveau van Wie God is. Nu kan dat niet omdat God Geest is, en geen mens, Dat is waarom God in Christus Zichzelf vernederde tot het niveau van de mens, om in Christus ook als zaad te zijn, dat net als de mens een verhoogde staat van bestaan en duurzaamheid te verkrijgen in een lichaam. God is dan dus onder de mensen. Is God dan Christus. Jazeker, omdat Gods volkomenheid is in Wie Christus is. Maar tegelijk is in Chrostus meer dan Christus is, namelijk de Geest die God is. Dat is geen mysterie en niet mirakuleus van aard en gedaante, maar dat is lichaam en geest en zoon en vader en eenheid van denken, zoals de mens ook geroepen is om in eenheid te denken. Dat begrijpen is niet zo moeilijk als het wel klinkt, omdat de schepping ons daarvan voorbeelden en modellen laat zien.
De mens heeft altijd van alles geschreven, zoals ook hier. Inclusief het gaan aanpassen bij de bedoelingen van de schrijver bij wat wordt gelezen. Maar de bijbel leert een eenduidig verhaal, waarin inderdaad de mens steeds zichzelf de rol toeschrijft om te gaan veranderen wat is geschreven en gedaan. De verandering zit niet in het materiële waar de mens geen vat op krijgt, ook al meent de mens van wel, maar in de geest, waar de mens zelfs zover gaat dat de schrijver monddood of buiksprekend of kwaadaardig wordt voorgesteld en geïnterpreteerd door de lezer. Want in de lezer woont een geest van tegenstand tegen het natuurlijke en het waarachtige en het logische van wat daadwerkelijk voor ogen is.
