Paralam

Op 12-11-2020 om 16:39 zei Dat beloof ik:

Toch wel, dat is nu juist het uitvergroten.
 

Deze zin klopt niet. Want de huidige maatschappij is werkelijkheid. De hiërarchie die Chiel vermoedde zit in een idee in zijn hoofd. Tsja, zijn idee he, daar kan hij in stoppen wat hij zelf wil.

Dat is maar de vraag. Met wie moet je dan een eenheid vormen en samenwerken, als Jezus zei: "iedereen die broers of zusters, moeder, vader of kinderen, huis of akkers heeft achtergelaten omwille van mij en het evangelie., mijn naam,  of van het koninkrijk van God, zal het honderdvoudige ontvangen" ? 

 

Je reactie viel mij nogal tegen. Als ik zeg, het is geen reële spiegeling en jij antwoordt met: "Toch wel", dan wordt het een beetje welles nietes. Het punt lijkt mij dat tussen minder belangrijk en waardeloos een kwalitatieve grens wordt overschreden wat niet kan met een overdrijving. Het is geen continuüm.

En het antwoord op "Temeer daar de kern van wat Chiel zei, juist lag in de idee van een vermoede hiërarchie in de werkelijkheid, waaraan in de huidige maatschappij vaak voorbij wordt gegaan", maakte me ook al niet vrolijker. Dat de maatschappij onderdeel van de werkelijkheid is, maakt het bepaald niet onmogelijk om een idee van hiërarchie in de werkelijkheid te vermoeden. En zeggen dat een idee in iemands hoofd zit, vind ik ook al niet bijdrage aan een verheldering van de stelling, temeer daar je met de laatste zin, zonder enig argument suggereert dat het slechts op fantasie is gebaseerd en niet op waarneming.

Ja, vind ik ook een prachtige techniek, en gecombineerd met overdrijving kan het niet alleen een heel komisch effect geven, maar voor wie wil, ook lering. En in het onderhavige geval was het naar mijn smaak inderdaad erg grappig en zou je een vervolg van de discussie hebben verwacht in de zin van een finetuning van de standpunten. Maar daar koos Chiel niet voor en hij pakte het iets grootschaliger aan door, o.a. te stellen dat je hem woorden in de mond legde, die hij niet gezegd zou hebben. Nu is dat een verwijt dat bij gebruikmaking van spiegeling of vergelijkingen bijna altijd wel gemaakt kan worden en vaak voorbijgaand aan de bedoeling, maar in dit geval lijkt me er toch wel enige grond voor het verwijt. De sprong van “minder belangrijk”, naar “waardeloos”, is toch nauwelijks meer een reële spiegeling te noemen, zelfs niet met de vrijheid van overdrijving? Temeer daar de kern van wat Chiel zei, juist lag in de idee van een vermoede hiërarchie in de werkelijkheid, waaraan in de huidige maatschappij vaak voorbij wordt gegaan.

Een praktijk voorbeeld:

Als iemand van mening is dat de coronamaatregelen disproportioneel zijn, krijg hij weleens het verwijt dat hij niet in het virus zou geloven.

Daar zit dus dezelfde sprong in die jij maakt in je spiegeling en waarvan ik aanneem dat je die ook onacceptabel vindt?

Dank voor het hartelijke welkom.

Ik heb een beetje nieuw op de site, en omdat deze discussie nog niet zo lang is, (dus enigszins overzichtelijk), wil ik eens proberen mee te praten. Bovendien is dit topic mooi gekleurd met rode en blauwe balken, dus zal het wel ergens over gaan. En het eerste wat mij opvalt is dat "Dat beloof ik", mag ik dat afkorten tot Dbi? , zegt dat hij Chiel geen woorden in de mond legt. Maar je zegt toch: "Inderdaad, kinderen zijn waardeloos"? "Inderdaad" suggereert toch dat Chiel dat gezegd heeft, en dat is toch niet zo?

Maar goed, het was natuurlijk bedoeld als een grappige overdrijving, en dat vind ik ook inderdaad wel grappig, maar als iemand je vervolgens verwijt hem woorden in de mond te leggen, kun je dat dan toch moeilijk gaan ontkennen, lijkt mij?