maritime12

De zeven koppen van de draak, zijn tien horens en zeven kronen stellen zijn macht over heel de aarde voor. (Dan. 7:6; 24; 8:8, 21, 22; Zach. 1:18, 19)

Johannes zag uit de zee een beest opkomen, met zeven hoofden en tien horens. Het beest had het lichaam van een luipaard, de poten van een beer en de muil als van een leeuw. Deze symbolen zijn gebaseerd op Daniël 7, dat de toekomst schildert in de gedaante van vier grote machten die de geschiedenis zouden beheersen.

Ook Daniël zag een leeuw (Babylon) , toen een beer (Medo-Perzië) , daarna een luipaard of panter (Griekenland) en tenslotte een vreselijk dier, (Rome) . Volgens dit visioen zou het vierde rijk, Rome, tenslotte beheerst worden door een kleine horen, een vreselijke macht die Gods volk gedurende .een tijd, tijden en een halve tijd» of 1260 profetische dagen zou vervolgen. Dan. 7:25. De profetie van Johannes is bijna gelijk aan de beschrijving van de kleine horen uit Daniël 7. Ze wijst ongetwijfeld op de tijd dat de kerk de staat begon te beheersen. Paulus noemde deze macht ..de mens der wetteloosheid, de zoon des verderfs 2 Thess. 2:3, 4. Ongetwijfeld waren er toen oprechte mensen in de kerk. God veroordeelt die mensen niet. Het is het systeem dat verwerpelijk is: het gebruik van wereldlijke macht door de kerk, of zoals Openb. 17: 1 laat zien, de prostitutie van de kerk met de staat.

Het komt op uit de zee der volkeren. Openb. 17:1; Dan. 7:3. De draak geeft het zijn kracht, zijn troon en grote macht.
 Eén van zijn koppen zou na de 42 maanden .een dodelijke wonde» ontvangen. In 1798, precies 1260 jaar nadat de Paus de opperheerschappij over de staat had gekregen, nam Generaal Berthier de Paus gevangen. Napoleon bracht daardoor het Pausdom een gevoelige slag toe. Johannes schreef: .Die in gevangenschap voert, zal zelf in gevangenschap gaan.
Het beest uit de aarde zou opkomen tegen het einde van de 1260-jarige heerschappij van het beest uit de zee.
Daarnaast is het. een tijdgenoot van het bees1 uit de zee. dat herstelde van de dodelijke wonde. Omstreeks 1798 moet het dus zijn regering beginnen en blijven tot de wederkomst van Jezus. Openb. 19:20.
 

De plaats van opkomst. Het eerste dier uit Openbaring 13 en alle dieren uit Daniël 7 kwamen op uit de zee. Volgens Openbaring 17: 15 is de zee het beeld van volken en naties. Het beest uit Openb. 13 komt op uit de aarde. Het heeft een andere oorsprong dan de dieren uit de zee. Het Griekse woord dat in vers 11 vertaald wordt door -opkomen.., geeft te kennen dat Johannes deze macht als een plant zag groeien. Slechts één macht of natie beantwoordt aan deze beschrijving: De Verenigde Staten van Amerika. Deze macht ontstond tegen het einde van de 18e eeuw buiten het strijdgewoel van Europa.

Het beest uit de aarde oefent een wereldwijde invloed uit. De hele wereld volgt zijn voorbeeld. Vers 12, 16, 17.

 dit is van toepassing op de Verenigde Staten.

4. Zijn aard. In de Openbaring wordt Jezus voorgesteld als een Lam. Een lam is een onschuldig dier. en vormt een scherpe tegenstelling met de beesten die satan gebruikt. Het beest uit de aarde heeft horens als die van het Lam. Op het eerste gezicht lijkt het onschuldig als een lam, zelfs christelijk in zijn voorkomen. De grondwet van de Verenigde Staten werd gebaseerd op twee grote principes: burgerlijke vrijheid en vrijheid van godsdienst t. Deze beginselen zijn onafscheidelijk verbonden aan de democratische bestuursvorm. De mensen worden geregeerd door hun zelf gekozen volksvertegenwoordigers. Omdat in Amerika veel vervolgden uit Europa een toevlucht vonden. stond men vanaf het begin op vrijheid van godsdienst.

Volgens deze profetie zullen de Verenigde staten een belangrijke rol spelen in het plan van satan om Gods volk te vernietigen. Om dit te kunnen doen moet Amerika een belangrijke verandering ondergaan. Let eens op wat er met de Verenigde Staten zal gebeuren :
 

Babylon is het wereldwijde politiek en religieussysteem zoals dat in beeld van de droom van nebukanezar is verwoord.

Op ‎15‎-‎7‎-‎2019 om 15:09 zei thom:

Het Labyrint is het eeuwenoude symbool voor de Transformatie van de mens, van de zoektocht van de ziel naar haar Ware Bestemming.

Het Labyrint is geen doolhof waarin je verdwalen kan, maar kent slechts één Pad dat leidt naar het Hart ervan...

In het Labyrint komt het gezegde 'Ken uzelf' helemaal tot leven.

De Weg slingert zich tot in de vier segmenten, die gevormd worden door het kruis en staan symbool voor de vier lagere lichamen van de mens, opdat zij in totaliteit doorleefd kunnen worden. Dit is noodzakelijk, want het oude zal afgelegd moeten worden opdat in het Centrum het Nieuwe tot bloei kan komen. Daar wordt de Roos geboren, daar verrijst de Nieuwe Mens als een Feniks uit zijn as.

Soms loopt de Weg rakelings voorbij het Hart om zich er dan opnieuw van te verwijderen. Alhoewel hij slingert, loopt hij toch rechtstreeks naar het Doel. De momenten, waarop de zoekende mens zich opnieuw op wat grotere afstand bevindt, zijn de momenten waar hij op Standvastigheid en Vertrouwen beproefd wordt. Het Doel is niet meer zichtbaar, alhoewel het er altijd Is maar hij moet blindelings verder gaan.

Het belopen van het Pad houdt de Belofte in van God aan de mens dat hij aanspraak kan maken op Zijn Erfenis.

Alles wat duister is komt geleidelijk in het Licht te staan, en op die manier ontdekt men gaandeweg de ware toestand waarin men verkeert.

Alles wordt belicht en men wordt Toeschouwer van zichzelf. Het is hierom dat Jezus zegt: "Laat de zoeker blijven zoeken totdat hij vindt. Als hij vindt, dan zal hij verontrust raken, en als hij verontrust is, zal hij verbijsterd staan..."

Dit is het Proces van de Transfiguratie, de Verlossingsweg, de weg van de ik-versterving, die de ziel opnieuw zal leiden naar haar Ware Bestemming.

In de Griekse mythe wordt verhaalt hoe Theseus moet vechten met de Minotaurus die in het labyrint huist, maar ook hoe hij hulp krijgt van Ariadne(de dochter van de koning) die buiten het labyrint op hem wacht. Want indien hij erin slaagt het centrum te bereiken en de Minotaurus te doden mag hij met haar huwen. Doch hiervoor krijgt hij hulp van haar, door middel van een kluwen draad die hij ontrolt als hij het labyrint binnengaat om zo zijn weg terug te vinden.

Theseus staat voor de ziel die 'geroepen' wordt door God, door de Gnosis en het Pad aanvangt. Daardoor het gevecht aangaat, moet aangaan, met de lagere natuur van de mens in het labyrint van het leven. De draad van Ariadne staat als symbool van onze eigen Poolster, Goddelijke Vonk die het Pad voor ons verlicht, als Erfenis en Belofte voor de Thuiskomst, waardoor het 'Alchemistische Huwelijk' voltrokken kan worden.

Wanneer Geest en Ziel samen scheppen, dan zijn ze verenigd in het Heilig Huwelijk waarin de mens 'Mens' wordt en is het God die Mens wordt en zo Zichzelf ervaart.

De verschijnselen dienen enkel om de Werkelijkheid erin te ontdekken en dan pas wordt de grote Illusie ingezien.

(M)

Wat is dit voor een occulte stuk. De Stralende Gnosis.

Gnosis is de Kennis die we waren en wat wij geworden zijn.

Waar wij waren en waarin we geworpen zijn.

Waarheen we ons spoeden en waarvan we worden verlost.

Wat de geboorte is en wat de wedergeboorte is.

Door zichzelf te leren kennen leert de mens God kennen.

Dat is de essentie van Gnosis.

Valentinus (100-160)
 

Dit is verre van bijbelstudie!!

16 uur geleden zei Thinkfree:

1 In den beginne was het Woord, en het Woord was bij God, en het Woord was God.

2 Dit was in den beginne bij God.

3 Alle dingen zijn door Hetzelve gemaakt, en zonder Hetzelve is geen ding gemaakt, dat gemaakt is.

 

14 En het Woord is vlees geworden, en heeft onder ons gewoond 

Geen enkel uitleg kan deze uitspraak duidelijker maken dan ze al is: daarom ga ik door met de woorden van Hebr. 1: 1 - 4:
Nadat God eertijds menigmaal en op menigerlei wijze tot de vaderen gesproken had door de profeten, heeft Hij in deze laatste dagen tot ons gesproken door den Zoon dien Hij gesteld heeft tot een erfgenaam van alle dingen, door wien Hij ook de wereld gemaakt heeft;
die nademaal hij is het afschijnsel zijner heerlijkheid en het evenbeeld zijns wezens, en alle dingen draagt door zijn krachtig woord, nadat hij de reiniging van de zonden door zichzelven heeft teweeggebracht, gezeten is aan de rechterhand der majesteit in de hoogte, zoveel voortreffelijker geworden dan de Engelen, als hij een veel hogeren naam boven hen geërfd heeft.

De woorden van de apostel Paulus tot de Colossenzen 1 15-17
Terwijl hij van Christus spreekt als de Ene door wien wij verlossing hebben, beschrijft hij Hem als de Ene: Hij is het beeld van den onzichtbaren God, de eerstgeborene der ganse schepping, want in Hem zijn alle dingen geschapen, die in de hemelen en die op aarde zijn, de zichtbare en de onzichtbare, hetzij tronen, hetzij heerschappijen, hetzij overheden, hetzij machten; alle dingen zijn door Hem en tot Hem geschapen; en Hij is vóór alles en alle dingen hebben hun bestaan in Hem.

Het is het getuigenis van de Vader Zelf.
Het eerste hoofdstuk van Hebreeën (Hebr.1: 8-10) staat dat God door Zijn Zoon tot ons gesproken heeft; dat Hij van Hem zei: "en Hem moeten alle engelen Gods huldigen;" dat Hij van de engelen zei: "Die Zijn engelen maakt tot winden en Zijn dienaars tot een vuurvlam; maar dat Hij van de Zoon zegt: "Uw troon, o God, is in alle eeuwigheid en de schepter van zijn koningschap." God zegt verder: Gij Here, hebt in den beginne de aarde gegrondvest, en de hemelen zijn het werk uwer handen."

1 Korinthiers 8:6 Nochtans hebben wij maar een God, den Vader, uit Welken alle dingen zijn, en wij tot Hem; en maar een Heere, Jezus Christus, door Welken alle dingen zijn, en wij door Hem.

 

Bij de schepping voordat er één Jood was, gaf God de zevende dag sabbat aan de gehele mensheid.
Later, op de berg Sinaï schreef Christus het op stenen tafelen, inclusief het vierde gebod, de sabbatdag.
Wanneer je Exodus 20:8-11 leest, zien je dat het geen gebod is om een sabbat, een rustdag, te houden, maar de zevende-dag sabbat. Tevens werd ook gezegd waarom, omdat de sabbat een gedenkdag is van de schepping van deze wereld. Iedere week dat je de sabbat houdt, erkennen je dat Hij de Schepper van deze wereld is en Diegene die we alleen behoren te aanbidden.
Het volk van God hield de bijbelse sabbat voordat de tien geboden op de berg Sinaï werden gegeven.
Ook zegt Jezus dat Hij heer is van de sabbat. Matheus 12; 7-8.

Marcus 2:27,28 zegt Jezus: "De sabbat is gemaakt om de mens, en niet de mens om de sabbat.

Nergens in de Bijbel wordt ons ooit verteld om een andere dag te houden ter ere van Christus' opstanding.


Het is een katholiek instelling. Ze maakt er zelf aanspraak op:

"De zondag is een katholieke instelling en haar aanspraak op het heilig houden ervan kan slechts katholieke gronden verdedigd worden... In de Heilige Schrift is er van het begin tot het einde geen enkele tekst te vinden, die de verplaatsing van de wekelijkse openbare aanbidding van laatste naar de eerste dag van laatste week goedkeurt". (Catholiek Press, Sidney, 25-08-1900)

"Wij vieren de zondag in plaats van de zaterdag, omdat katholieke kerk in het concilie van Laodicea in het jaar 336 na Christus, het plechtige karakter van de zaterdag naar de zondag heeft verlegd". (The Convert`s Catechism of Catholic Doctrine", door eerwaard P.Geiermann, een werk dat `apostolische zegen' van paus Pius X ontving op 25-01-1910, tweede editie, blz. 50). "Het was echter welgevallig voor de kerk van God, plechtigheid en de feestelijkheid van de Sabbat naar de zondag te verleggen". (De naar het besluit van het concilie Trente op bevel van Paus Pius V uitgegeven Roomse Catechismus, blz. 247).

"De zevendedags Sabbat werd door Christus, door de apostelen en door de eerste christenen gevierd en als zodanig erkend totdat het concilie van Laodicea het houden van die dag gelen al afschafte. Het concilie Laodicea besloot eerst in zake de (nieuwe, -noot vert.) dag des Heren, en verbood onder anathema (= banvloek) het houden van de Sabbat op zevende dag". (William Pryne een beroemde engelse theolog uit zijn werk 'Dissertation Lord's Day', blz. 32)

"De Sabbat, de beroemdste in de wet, ging over in de des Heren. Deze en soortgelijke zaken zijn niet zomaar gestopt door de prediking (want Hij zegt dat Hij niet gekomen is om wet af te schaffen, maar om te vervullen) maar op autoriteit van de kerk zijn ze veranderd” (aartsbisschop van Regghio predikatie op 18-01-1562, Mansi XXIII, blz. 526).

"De kerk, zeggen wij, heeft de zondag ingesteld. Wij zijn verplicht ons daaraan te onderwerpen. Hoe zwak is dit fundament! Jezus heeft ons van de inzettingen van mensen bevrijd: de kerk heeft geen macht wetten voor te schrijven". (I.L. von Mosheim, een katholieke theoloog, in `Zedenleer' V, blz. 486)

"Hoe betreurenswaardig, dat de zondag met het brandmerk van het heidendom verschijnt en onder de naam van zonnegod werd verchristelijkt toen hij door de pauselijke afval werd aangenomen en goedgekeurd en als een heilige erfenis aan het protestantisme werd nagelaten". (Prof. D. Hiscox, schrijver van de `Baptist Manual', in de New York Examiner' van 16-11-1893).

"Het is zeer te beklagen, dat de reformatoren, die inzake zovele andere leerstellingen en gebruiken het Christendom terug voerden van de in het pausdom ontstane instellingen tot de oorspronkelijke, christelijke leer en praktijk, dit betreffende de leerstelling van de zondag niet deden". (Prof. Rauschenbusch in "Ursprung des Sonntags' blz. 71) Het was de heilige katholieke kerk, die de rustdag van de zaterdag naar de zondag, de eerste dag van de week verschoof.….. De kerk die gehoorzaamd wordt door de gehele geciviliseerde wereld. De protestanten beweren grote eerbied voor de Bijbel te hebben, en toch erkennen zij door de zondag plechtig in acht te nemen de macht van de katholieke kerk.

"De Bijbel zegt: "Gedenkt de Sabbatdag, dat u die heiligt". De katholieke kerk zegt: "Nee, door mijn goddelijke macht verwerp ik de Sabbatdag en beveel ik u de eerste dag van de week te heiligen". En zie, de hele wereld buigt in eerbiedige gehoorzaamheid voor het gebod van de heilige katholieke kerk". (pater T. Enwright op 15-12-1889). –

"Vraag: Wanneer kunt u bewijzen dat de kerk de macht heeft feestdagen voor te schrijven? Antwoord: Juist hiermee; dat zij de Sabbat in de zondag veranderd heeft, wat de protestanten rechtvaardigen; daarom spreken zij zichzelf ook tegen door het strikt houden van de zondag en het ontheiligen van de meeste andere dagen, die door dezelfde kerk ingesteld zijn". (uit 'Abridgement of Christian Doctrine', door eerw. heer H.Tuberville, D. D., Donay College, 1649, blz. 58).

"De viering van de zondag is altijd slechts een menselijke verordening geweest". (Neanders Kirchengeschichte', deel 1, blz. 399).


Indien er vastgesteld moet worden, dat de zondag niets anders is dan een gebod van de mens, is hier dan het woord van Jezus niet van toepassing:
"Terecht heeft Jesaja van u, huichelaars geprofeteerd:... tevergeefs eren zij Mij, lerende leringen, die geboden van mensen zijn. U verwaarloost het gebod Gods en houdt u aan de overleveringen van mensen?" (Marc.7:6-9).
Ook door de profeet Ezechiël vermaant God Zijn volk: "...wandelt niet naar de inzettingen van uw vaderen, onderhoudt hun verordeningen niet en verontreinigt u niet met hun afgoden. Ik ben de Here, uw God, wandelt naar Mijn inzettingen en onderhoudt naarstig Mijn verordeningen. Heiligt Mijn Sabbatten, dan zullen deze een teken zijn tussen Mij en u, opdat u weet dat Ik, de Here uw God ben". (Ezech.20:18-20).
Geboden van mensen en hun tradities maken ons niet vrij van het christelijke grondbeginsel: "Men moet God meer gehoorzaam zijn dan de mens". (Hand.5:29 en 4:1).