ABGodskind

22 minuten geleden zei Robert Frans:

Alsof je een relatie hebt met een vriendin, die echter meent dat je niet echt van haar houdt als je haar niet regelmatig minimaal zoveel geld geeft.
Zo'n relatie moet je niet willen, laat staan propageren, dus al helemaal niet met Christus zelf.

Amen!

Zo denk ik dus ook.. ik ben ook van mening dat je moet geven wat je kan missen en dat het vooral moet komen vanuit je hart want dan pas is God blij.

Beste mensen,

Ik had een lichte discussie over je tiende afgeven met een spreker.

Hij zei : al geloof je in Jezus Christus dan is dit nog steeds niet voldoende als jij je tiende niet afgeeft.. 

ik vroeg mij af hoe jullie erover denken.. ik geloof in Jezus Christus met mijn volledige hart, ik heb geen problemen om geld af te geven maar wel dat ze zeggen dat je geloof niets waard is wanneer jij je tiende niet afgeeft.

46 minuten geleden zei Dat beloof ik:

Nee, maar als je daar van uitgaat is het gevolg weer dat je vriendin niet het recht heeft om zelf te besluiten bij je weg te gaan.
Dat is toch het geval geweest, en wel omdat we nu in een tijd leven waarin vrouwen dat wél kunnen beslissen, ondanks dat ze die mogelijkheid volgens de Bijbel nadrukkelijk niet hebben. Die regels zijn wat dit betreft dus wel degelijk uit een andere tijd.
Als je denkt dat dit niet zo is, moet je gewoon haar terug halen, en anders bij haar vader klagen dat zijn dochter zich niet gedraagt.
Ook dit zal wellicht overkomen als 'de draak steken met' , maar het is simpel weg het gevolg van jouw redenatie.

Conclusie: als JIJ je neus wil laten opereren, moet je dat gewon doen en je vooral niets aantrekken van mensen die daar persoonlijk een andere mening over hebben.

Ik ben van mening dat de Bijbel geldig is in elke tijdperk, er staat nergens geschreven dat de Bijbel na aantal x jaren niet meer geldig is omdat de mensheid anders is gaan denken.

Mijn vriendin heeft mij verlaten en koos voor een andere, heel pijnlijk en ik geraak er niet over en ik heb alles gedaan om haar terug te halen maar zonder resultaat. 

God veranderd niet, de mensen wel.

Ik ben gestopt met haar te overtuigen om terug te komen omdat ik de wetten van het land respecteer, ik ben aangeklaagd geweest voor stalking en ik moest daarmee stoppen, zo gezegd, zo gedaan.

Nu is het tussen haar en God.

Over mijn neus : Ik trek mij zeker aan wat andere mensen denken, tenslotte ben je niet de enige op de wereld en maakt het mij zeker uit hoe andere christenen denken over een cosmetische ingreep.

9 uur geleden zei Mullog:

Ik ook niet. Als je de vragen leest lijken het vaak trollen op zoek naar reuring. En om eerlijk te zijn is de vraag die in dit topic gesteld wordt een vraag van die categorie.

Hoezo lijkt het vaak op trollen? Sommige mensen willen vaak meningen van andere christenen horen, natuurlijk staat er niets letterlijk in de Bijbel over plastische chirurgie maar ik was wel nieuwsgierig naar meningen van andere christenen, studies, hoe zij erop naar kijken.

spijt me als ik overkom als een troll. 

13 uur geleden zei Dat beloof ik:

De regels uit de Bijbel zijn inderdaad uit een heel andere tijd.

Zegt de Bijbel dat deze niet meer geldig is over x aantal jaren? 

4 minuten geleden zei Dat beloof ik:

God is ongetwijfeld boos op je.
Niet vanwege je neus maar vanwege je baard en omdat je je vrouw hebt verlaten.
Kennelijk had je die baard kort en dat mag niet:
 Leviticus 19:27: “Gij zult de hoeken uws hoofds niet rond afscheren; ook zult gij de hoeken uws baards niet verderven.”

Bovendien heb je je vriendin achter gelaten. Nu heb je pas echt een probleem. (deut 22: 13-21)
Als er wordt getwijfeld over haar maagdelijkheid, moet ze worden gestenigd. Als die twijfel er niet is, moet je haar terug nemen en zo lang je leeft mag je niet van haar scheiden.

En jij, je maakt je druk om je neus ?!

 

Oh ik wil mijn baard wel lang houden hoor alleen krijg ik overal gezeik van..

En ik heb mijn vriendin niet verlaten, zij heeft mij verlaten voor een andere, wat een leven ook.

Nee ik snap je punt. 

19 minuten geleden zei Robert Frans:

Stel dat God het uitdrukkelijk zou verbieden, zou dat dan een probleem voor je zijn? Zo niet, waarom dan laten opereren?

Als God dit had verbied zou ik niet denken aan een operatie maar denken aan fillers met botox etc.. Gods wil betekend veel voor mij.

22 minuten geleden zei Robert Frans:

Heb je ooit daadwerkelijk vervelend commentaar van mensen buiten je familie gehad op je neus?

 Niet direct, ik ben nooit gepest geweest om mijn neus, wel af en toe gehoord dat ik een grote neus heb maar dat weet ik ook van mij zelf, dus vervelend was/is het niet maar ik doe het ook niet voor andere mensen maar voor mijzelf.

24 minuten geleden zei Robert Frans:

Waarin zou jouw neus je belemmeren in het zoeken van een goede kerk en het navolgen van een eventuele roeping?
Maakt je neus je onzeker, of maakt een al bestaande onzekerheid over jezelf dat je teveel aandacht erop vestigd?

Ja klopt het is een zelfvertrouwen kwestie, ik ben vaak onzeker en mijn neus is daar 1 van de redenen ervan, een bestaande onzekerheid legt de focus daarom vaak ook op mijn neus, ik denk wanneer deze ‘probleem’ is opgelost ik misschien vrijer en met meer zelfvertrouwen door het leven zal kunnen gaan.

11 minuten geleden zei Lobke:

Heb jij zo'n neus als Pinokkio?

Helaas..  

Hé beste mensen, jullie hebben mij de afgelopen vaker geholpen met vragen die ik had, nou heb ik er weer één.

Sinds het uit is met mijn vriendin wil mijn hele leven veranderen, ik wil nog dichterbij Jezus komen, ik wil een kerk uitzoeken, ik wil zelf een spreker worden zoals Clayton Jennings bijvoorbeeld, hij motiveert mij enorm en ik vind hem geweldig.

Wel zit ik met een onzekere probleem, ik heb een grote neus en zou daar heel graag verandering in brengen, heel veel mensen in mijn familie hebben dit ook gedaan en ik zou dat ook willen doen alleen vraag ik me af of dit mag? Of dit kan? Mag ik mijn uiterlijk aanpassen? Ik ben God dankbaar voor alles maar ik ben onzeker over mijn neus, ik laat vaker een baard langer staan om mijn neus zo minder groot te lijken. Ik heb inmiddels aantal artsen gesproken en zij willen een operatie uitvoeren maar voor ik het echt ga doen wil ik weten wat de meningen zijn van andere Christenen, dat is enorm belangrijk voor mij. Ik wil niet egoïstisch en hypocriet overkomen bij mensen, ik ben God dankbaar voor alles, ik wil mij later niet schuldig voelen.

Romeinen 10:1-3

‘Broeders, de oprechte wens van mijn hart en mijn gebed tot God voor Israël is gericht op hun zaligheid.’
‘Want ik getuig van hen dat zij ijver voor God hebben, maar niet met het juiste inzicht.’
‭‭‘Omdat zij immers de gerechtigheid van God niet kennen en een eigen gerechtigheid tot stand proberen te brengen, hebben zij zich niet aan de gerechtigheid van God onderworpen

Ik kreeg een vraag van iemand of Joden naar de hel zullen gaan of toch in de hemel zullen mogen verblijven?

Het is vaker genoemd geweest dat de Joden het volk zijn van God maar als zij niet in Jezus Christus geloven dan hebben zij geen plaats in de hemel toch? Ook al zijn ze het ‘volk’ van God.

1 uur geleden zei Dat beloof ik:

Eerst had God jullie samen gebracht, nu de relatie uit is heeft God beter plannen.
Het lijkt er ernstig op dat je jouw beeld van God's wil nogal aanpast aan je eigen behoeften?

Is het dan niet zo dat je eigenlijk zo moeten zeggen da je behoefte is veranderd?
En dan is het duidelijk dat de verandering aan jezelf ligt en aan niemand anders.

Mijn behoefte is nooit veranderd, nog steeds wil ik trouwen met haar, nog steeds hou ik van haar, nog steeds is zij mijn enige liefde.

Helaas is het niet wederzijds, ik vertrouw God met heel mijn hart, Hij kent mij en Hij heeft betere plannen voor mij.

Deze topic mag dicht..

Ik kon het niet laten dus ging ik even gaan zoeken tussen de vrienden van haar op twitter en ik zag dat zij fotos heeft met een jongen, knuffelend bijna kussend. Dit na 2 maanden na mij, 4 jaar relatie, wij zeiden altijd dat God ons samen had gebracht, zie nu..

Ik ben er nog meer kapot van maar ergens opgelucht, als zij een ander kiest na 2 maanden is zij mij niet waard, ik gaf haar alles wat ik kon geven. Dit is Gods wil, God heeft betere plannen met mij.

Nog bedankt mensen, deze topic mag dicht van mij part.

8 minuten geleden zei Fundamenteel:

Ik zou de verwachtingen dan niet verwachten noch gedurig duidelijk maken of opdringen.

Een vrouw is gewoon een wezen zonder handleiding en dan menstrueren ze ook nog eens op keer waardoor hun hormonen raar doen, om dit zacht uit te drukken.  

Ik weet niet hoe oud je bent, maar schaaf jezelf wat bij zodat een vrouw al dat uit vrije wil bij u wil zijn. Als ze u al gaan aangeven voor stalken zou ik de obsessie wat bijschaven. Obsessie over liefde en verwachtingen is dodelijk.

Bedankt.

Zij is 13 mei jarig ik heb wel bloemen en taart besteld en deze zal bij haar thuis geleverd worden, dat is het laatste wat ik nog ga doen.

Ik zit met een dubbel gevoel :

- Moet ik haar totaal met rust laten en mijn eigen leven lijden en hopen dat zij ooit terug komt? 

Risico ervan : Dat zij mij zo sneller vergeet en iemand anders vind.

Of

- Blijven vechten voor haar? Want toen ik het vorig jaar had uitgemaakt stalkte zij mij 2-3 maanden volop, toonde zij spijt voor alles en wou ze nog een kans, maanden lang heb ik dit afgewezen maar uiteindelijk wel een kans gegeven en kwam alles goed. Misschien moet ik ook maanden vechten voor haar? Maar tegelijk wil ik haar ook niet gek maken en meer klachten bij de politie voor stalking..

ik weet het niet meer..

2 uur geleden zei Fundamenteel:

En ook pertinent onwaar. Dat de man de broek aan heeft is maar schijn. Zo was hier lokaal een zaak die op de rand van failliet stond, man leert vrouw kennen, vrouw helpt mee in zaak, zaak is nu 1 van de best draaiende in de buurt.

De vrouw haar rol is niet zichzelf onderwerpen aan haar man, beide dienen even toegewijd die rol op zich te nemen. Maar gelijke rechten wil ook niet zeggen dat we alles hetzelfde moeten doen. Dat idee van een “moderne man” vind ik zoiets afschuwelijks. 

Ik vind wel dat we elk nog onze rol hebben. 

Ik ben van mening dat een man en vrouw elkaar moeten opvullen. Een mens zit met zoveel gevoelens, emoties, verschillende karakters. Als je in een relatie zit moet je accepteren van beiden, hoe saai zou het zijn als je in een relatie zit met een persoon die precies hetzelfde denkt als jezelf, dat zou vervelen na een tijdje.

Geen enkel huwelijk is perfect, geen enkel relatie is perfect, geen enkel mens is perfect en daarom ben ik van mening dat je van elkaar moet accepteren, een beetje water bij wijn schenken en tot een akkoord komen daarom zit je in een relatie. Diegene met wie je bent zal altijd vaak anders denken, een andere visie hebben, emotioneler zijn of juist minder emoties hebben, daarom moet je het van elkaar leren hebben en als dat niet kan en je liever alleen bent dan moet je geen relatie aangaan.

Relatie hebben draait niet alleen om cadeaus, kusjes, knuffels, lieve woorden en leuke dingen doen, het gaat vooral om hoe trouw je aan elkaar blijft wanneer wanneer de ene wat minder heeft en dan bedoel ik emotioneel, financieel. 

Elke relatie kent mindere periodes, diegene verlaten en dan denken ‘er zijn genoeg vissen in de zee’ is zo verkeerd want vroeg of laat kom je in de zelfde situatie in je volgende relatie en zo blijf je verder gaan.

1 uur geleden zei Maria K.:

Het is een tijdje geleden dat ik hier gereageerd heb. Wel af en toe meelezen.

Jouw bericht trof mij in mijn hart. 

Andere cultuur, maar vooral andere gedachten over hoe een relatie in elkaar steekt.

Het eerste wat mij trof in jouw schrijven: 

Misschien is het omdat ik ook vrouw ben, dat ik dit nooit zou accepteren van iemand, dat hij mij zijn wil oplegt, zonder rekening te houden met wat ik altijd gewend was en zonder meer de dingen die ik doe veroordeel.

Zolang er van verliefdheid sprake is en een elkaar leren kennen en het hoe en waarom van elkaar leren begrijpen, is er heel erg veel oké.

Wordt het echter systematisch een afdwingen van gedrag bij de ander dan verandert er wezenlijk iets. Het is geen samengaan meer, maar de één denkt dat de ander zijn bezit is geworden.

Elke gezonde vrouw, zeker als die naar westerse normen is opgevoed, zou dan hetzelfde kunnen reageren.

 

Dit lijkt nog niet op een gesprek met wederzijds respect voor wat de ander wil.

Je vertelt het niet, maar ook ik zou dan expres mijn eigen gang gaan.

En misschien ook stiekem. Maar meer waarschijnlijk zou ik gezegd hebben:

Ik hou van jou, maar je zult moeten me moeten nemen zoals ik ben en ook dat ik een eigen persoon ben.

Ik weet zelf wel wat mijn normen en waarden zijn. Dat hoef ik me niet af te laten dwingen.

Hoe dringend en hoe sterk kom je over bij haar?

Blijkbaar zo sterk, dat ze er uiteindelijk voor gekozen heeft alleen verder te gaan.

 

 

k een bedreiging heeft gevonden.

 

 

 

 

of als we ruzie kregen en we even niet praatte ging zij dan opeens uit en als ik haar daarop aansprak was het ‘ ja wij spraken toen niet ‘

dit heeft zij vaker gedaan, wat mij het ergste pijn doet is als wij even uit elkaar gaan wat nu weer het geval is (2 maanden) zij jongens volgt op sociaal media, jongens fotos liked, gaat chillen met jongens, drinken met jongens, fotos maken met jongens en van mij moet zij dan totaal niets weten. Wij hebben veel ups en downs gehad maar als zij echt van mij houd dan doet zij dat toch allemaal niet? In die 2 maanden dat wij uit elkaar zijn ben ik volop bezig geweest met Jezus, Jezus en nog is Jezus maar hoe krijgt zij het over haar hart om met zulke dingen bezig te houden? Dat snap ik niet.

Ik ben niet heilig maar ik heb nooit met een meisje gepraat tijdens onze relatie, nooit heb ik gechilld met een meisje, ik had die behoefte niet omdat ik mijn vriendin had, waarom zij wel? Waarom kan zij niet bezig zijn met God wanneer wij uit elkaar zijn? Waarom zoekt zij haar leegte ergens anders op? Dat verwacht ik niet van iemand die mij juist dichterbij God bracht maar toch is het zo.

Ik zit met zoveel vragen, zij wilt deze niet beantwoorden, zij beschuldig mij vaak dat ik te weinig heb gedaan voor haar (terecht) maar ik heb wel altijd van haar gehouden met heel mijn hart.

ik weet niet wat te doen, moet ik accepteren dat zij misschien gelukkig is bij een andere of gelukkiger is met haar ‘vrije’ leven of moet ik vechten voor haar? Ik weet het niet meer mijn hart breekt elke keer als ik via sociaal media zie dat zij dronken met jongens chill terwijl ik in me kamer hulp vraag van God, me focus op Jezus.

 

Ik snap je volkomen en natuurlijk heeft zij nu het gevoel van ‘ ik ben gelukkiger alleen, want ik kan chillen met wie ik wil, waar ik wil ‘ dat zie ik per direct aan haar levenstijl sinds ik er niet meer ben, tegelijk vraag ik me af, is dit wat God wil? Als zij ongelovig was dan zou ik het begrepen hebben want zij weten niet beter, maar iemand die streng christelijk is opgevoed, enorm veel kennis heeft van de Bijbel dan moet zij toch beter weten? Laten wij cultuur, afkomst opzij zetten, denk je dat God wilt dat iemand haar/zijn relatie uitmaak voor een beetje wereldse onzin? Ik dacht aan trouwen, kinderen samen iets opbouwen en dat wou zij ook maar telkens als zij weer haar ongelovige vrienden tegenkwam ging het mis, ik heb haar vaak gewaarschuwd omsingel je zelf met goede meisjes, meisjes die u dichterbij Jezus brengen. 

Natuurlijk heb ik ook mijn fouten, het is oneerlijk om alles op haar te schuiven maar alles wat ik haar heb verboden was puur voor haar goede wil.

Even paar voorbeelden :

• Zij is student en moet in het weekend van thuis af 2.30 uur reizen naar haar studentenhuis, ik zeg altijd neem een trein eerder dan ben je eerder op kot en moet je niet in de nacht op straat lopen tussen weet ik veel wat voor volk (voor haar veiligheid) - dat begreep ze vaak niet en vond dat ik overdrijf.

• Drank? Ik heb een hekel aan mensen onder invloed, wat is daar zo geweldig aan? Ik heb nooit gedronken in mijn leven en ik ben van mening dat je ook plezier kan hebben zonder drank? De Bijbel verbiedt drank niet, maar je mag niet dronken worden, nou dat word zij wel. Wil ik dat? Nee, wilt God dat? Nee.. waarvoor is het goed dan? Zodat je meer lol kan trappen en jongens aan jou kunnen zitten zonder dat je het door hebt?

• Korte kleedjes, open kleedjes. God heeft de vrouwen perfect geschapen, een vrouw moet niet opvallen om haar lichaam, kledingstijl, juwelen of blootheid maar om haar denkwijze. Welke voordelen heeft open kleedjes of korte kleedjes? Dat mannen met vieze gedachtes naar mijn geliefde kijken? Dat wil ik toch niet, wie wilt dat wel? Als het te warm kan je toch nog steeds iets dragen over je knieën, als het warm is moet je toch niet perse iets met inkijk aandoen? Hoevaak zie je niet dat een meisje verkracht word, zij lokken het zeker niet uit met hun kledingstijl maar op 1 of andere manier trekt dat die verkrachters wel aan, en dat is het laatste wat je zou willen dat je eigen geliefde verkracht word.

De Bijbel zegt dat een vrouw haar man moet gehoorzamen, natuurlijk waren wij niet getrouwd maar in een relatie heeft de man de broek aan, het maakt mij niet uit uit welke cultuur je komt, geen enkel man verbied haar geliefde puur om haar te pesten of uit eigen plezier, een man wilt haar beschermen, een man wilt haar niet delen met andere en ja dat klinkt hebberig en egoïstisch maar zo zit dat in elkaar..

En ja ook ik heb fouten gemaakt zoals :

• Ik keek liever voetbal dan dat wij iets samen gingen doen, niet dat ik het niet wou maar puur omdat ik in me leven alles uitstel en dan denk ik, ach we doen het wel een andere keer, en dat haatte zij. Zij heeft mij daarvoor verlaten, omdat ik bezig was met fitness, voetbal, werk ipv afspreken met haar en zij zat alleen op kot en verveelde zich en dan brak de hel vaak los.. maar ik weet niet of dat dat een ‘geldig’ reden is om een relatie van 4 jaar kapot te maken.. 

Of zij nu gelukkiger is zonder mij? Vast wel, ben ik heilig van overtuigd maar hoelang? Weet je ik heb altijd gezegd als je een bepaalde leegte voelt die ik achterlaat, vul deze op met Jezus en niet met andere dingen.

Zij heeft mij nu achtergelaten, maar ik zal nooit aan de drank grijpen, ik zal nooit gaan stappen om meisjes te gaan leren kennen, ik zal nooit verleiding of aandacht ergens anders gaan zoeken, ik zal mijn leegte opvullen met het ontwikkelen van mijzelf, ik zal meer gaan sporten, meer de Bijbel lezen, meer filmpjes kijken over religie, ik zal de leegte niet opvullen met slechte dingen ondanks ik haar mis, ik zal deze opvullen met goedheid.

Jezus zei : Ik ben het brood van het leven, als je daarvan eet krijg je nooit meer honger.

Ik zal mijn leegte opvullen met Jezus Christus.

Bedankt voor jullie berichten hierboven.

Het is over, de strijdbijl is begraven ik heb dagen lang geprobeerd om contact te leggen met haar, ik ben bij haar thuis geweest, ouders gecontacteerd, emails, smsen, gebeld, via mijn moeder, broertje bijtrokken, helaas alles heeft ze netjes afgewezen, geblokkeerd, genegeerd. 

Gisterenavond kreeg ik telefoon van de politie dat zij aangifte heeft gedaan wegens stalking en dat ik per direct moest stoppen met haar te ‘stalken’ ik zal ook een brief ontvangen deze week om een verklaring te gaan geven.

Pijnlijk, echt dat brak mij in duizend stukken, hoe kan iemand van wie je zoveel houd opeens zo reageren, hoe kan iemand je zo laten vallen? Iemand die mij zo dichtbij God heeft gebracht, ik snap het niet.. ik ben niet perfect geweest in onze relatie, ik was eerder saai dan dat ik ooit wat verkeerd heb uitgestoken. Triestig gewoon dat iemand je kan laten vallen op basis van ‘saai’ zijn.. 

Toen ik het vorig jaar uitmaakte ging zij mij 4 maanden (!) lang stalken via talloze sociaal media accounts, anonieme telefoons, familie etc.. maar ik deed niks, ik kon ook aangifte gedaan hebben? Maar dat deed ik niet, ik heb nog alle bewijs, ik deed dat niet. zij doet aangifte omdat ik 3 dagen lang ‘stalk’ puur omdat ik antwoorden wil? Gebroken ben ik, letterlijk gebroken. Ik voel mij waardeloos, leeg en op. 

Hallo beste mensen,

Ik wil even mijn verhaal kwijt en tegelijk zou ik graag advies willen met hoe om te gaan met deze situatie.

ik leerde een meisje via sociaal media 4 jaar geleden kennen, zij is Christelijk net als ik maar zij zat dieper in het geloof, haar hele familie is heel streng Christelijk gelovig, thuis zijn wij ook Christelijk opgevoed geweest maar nooit streng, wel had ik altijd de interesse om te groeien in geloof en ik wou altijd een vrouw/vriendin die gelovig was en verder was met geloof dan ik, ik kreeg dit van God, zij kwam in mijn leven. Zij heeft mij zoveel geleerd over de Bijbel, Christendom, Jezus Christus, door haar ben ik nog meer gaan verdiepen in het geloof, het was allemaal perfect.

Tot een bepaalde moment wij discussies kregen over bepaalde onderwerpen als kleding, drank, uitgaan. Ik ben van Armeense afkomst en zij is ‘gewoon’ Belgisch, zij heeft andere normen en waarden en dat snap ik maar in het begin vond ze het prima om te ‘gehoorzamen’ naar wat ik zei, ik ben van principe dat een vrouw niet met korte kleedjes of open kleedjes rond moet lopen, of dat een vrouw in een relatie niet hoort uit te gaan/drinken en deze principes heb ik haar sinds dag 1 duidelijk gemaakt, zij vond het niet erg en zou dit accepteren. Maanden lang allemaal prima tot ik erachter kwam dat zij stiekem wel is ging gaan drinken met vrienden, zij heeft dan dagen lang spijt getoond en beloofde niet meer te doen.

Dit deed zij met meerdere dingen die ik totaal niet wou hebben en dit al sinds dag 1 niet wou hebben, zij kleedde zich in de zomer soms wat korter of bloter en dat wou ik totaal niet hebben, of als we ruzie kregen en we even niet praatte ging zij dan opeens uit en als ik haar daarop aansprak was het ‘ ja wij spraken toen niet ‘

dit heeft zij vaker gedaan, wat mij het ergste pijn doet is als wij even uit elkaar gaan wat nu weer het geval is (2 maanden) zij jongens volgt op sociaal media, jongens fotos liked, gaat chillen met jongens, drinken met jongens, fotos maken met jongens en van mij moet zij dan totaal niets weten. Wij hebben veel ups en downs gehad maar als zij echt van mij houd dan doet zij dat toch allemaal niet? In die 2 maanden dat wij uit elkaar zijn ben ik volop bezig geweest met Jezus, Jezus en nog is Jezus maar hoe krijgt zij het over haar hart om met zulke dingen bezig te houden? Dat snap ik niet.

Ik ben niet heilig maar ik heb nooit met een meisje gepraat tijdens onze relatie, nooit heb ik gechilld met een meisje, ik had die behoefte niet omdat ik mijn vriendin had, waarom zij wel? Waarom kan zij niet bezig zijn met God wanneer wij uit elkaar zijn? Waarom zoekt zij haar leegte ergens anders op? Dat verwacht ik niet van iemand die mij juist dichterbij God bracht maar toch is het zo.

Ik zit met zoveel vragen, zij wilt deze niet beantwoorden, zij beschuldig mij vaak dat ik te weinig heb gedaan voor haar (terecht) maar ik heb wel altijd van haar gehouden met heel mijn hart.

ik weet niet wat te doen, moet ik accepteren dat zij misschien gelukkig is bij een andere of gelukkiger is met haar ‘vrije’ leven of moet ik vechten voor haar? Ik weet het niet meer mijn hart breekt elke keer als ik via sociaal media zie dat zij dronken met jongens chill terwijl ik in me kamer hulp vraag van God, me focus op Jezus.