Lovekoppel

Dank je dat wensén wij jou ook toe. God bless

Hallo broeders en zusters,

Wij willen graag ons even voorstellen want dat is wel zo beleefd als je je ergens opnieuw aanmeld. ( we zijn allebei 37)

Kom zelf uit een christelijke familie en ben dus christelijk opgevoed. Als kind ben ik altijd met mijn ouders meegegaan na de kerk dit ook omdat mijn vader organist is in verschillende gemeentes. Het werd mij niet opgedwongen maar ging uit vrije wil.

In de puberteit ben ik het geloof een beetje uit het oog verloren en kon niet echt een relatie met God hebben dit omdat Ik Zijn liefde niet voelde. In de puberteit veranderd er toch altijd van alles.

Heb niet veel aandacht besteed aan het geloof totdat ik mijn Ex vriend leerde kennen en hij ook wekelijks naar de kerk ging.

Het was een boeren familie en die gingen vaak structureel naar de kerk toe en wilde toen ook weer mee naar de kerk.

Waarschijnlijk heeft de Heilige geest toch tot mij gesproken om weer wat in het geloof te gaan verdiepen.

Sindsdien ben ik toch meer naar de kerk gegaan en heb belijdenis gedaan.

De relatie met die jongen heeft geen vervolg gehad om dat er toch geen boerin in mij schuil gaat. ( toch een stadsmens)

Door de favoriete datingsite christianmatch heb ik mijn huidige man leren kennen waar ik nu een jaar mee getrouwd ben.

Wij ervaren de kracht van onze liefde dat we dat aan de Heer te danken hebben en daar zijn we Hem erg dankbaar voor.

Wij komen allebei uit verschillende stromingen. Ik ben opgevoed in een gereformeerde gemeente en en mijn man komt uit een pinkstergemeente en dat is wel erg verschillend van elkaar.

Zijn nu op zoek naar een gemeente die allebei bij ons past en zoeken toch iets van een evagelische gemeente.

Op het moment hebben we niet veel christelijke mensen om ons heen en dat is toch het belangrijkste wat er is.

We hebben allebei ervaren dat het beter is om met christelijke mensen om te gaan dan niet christenen.

De levensinstelling van niet christenen is toch anders als wel christenen en dat ervaren wij toch in ons leven.

Heb je behoefte om een gesprek met ons aan te gaan en te kletsen over o.a het geloof dan staan wij daar open voor.

Uiteindelijk zijn we toch broeders en zusters van elkaar en proberen elkaar lief te hebben.

Wij wensen jullie Gods rijke zegen toe en een liefdevolle band met God en dat de band met God jullie allemaal mag versterker.

Een ieder is een parel in Gods hand en dat mag je ook zelf beseffen. Leef met de Heer en vertrouw op Hem

God bless

Lovekoppel

Wij zoeken een evagelische gemeente. Mijn man komt uit een pinkster gemeente en ik uit gereformeerde stroming en bij evagelische stroming voelen wij ons wel thuis . Je probeert een tussenweg te vinden waar je samen het geloof kan delen.

Wat bedoel je met de koffiebar opzoeken? Dat heb ik hier nog niet zien staan.

Een gezegende zondag allemaal.

Dit. Lovekoppel is vorig jaar getrouwd en mijn man is daardoor ook verhuisd naar mij toe. Wij zijn nu op zoek naar en gezamenlijke kerk waar we ons allebei ook thuis voelen. Op het moment hebben wij niet veel christelijke vrienden om ons heen waar onze voorkeur toch wel naar uit gaat.

Nou lees ik dat dit een jongere site is maar wij zijn allebei 37 op dit moment en komen uit noord Holland.

Lijkt het je leuk om te kletsen en wie weet een vriendschap op te bouwen dan wachten wij je berichtje graag af.

Gods zegen

Lovekoppel

Om eerlijk te zeggen heb ik ook heel weinig christelijke vrienden en snap best wat je bedoelt met dat het niet goed voelt. Denk dat het komt omdat je als christen toch anders in het leven staat dan als niet christen. Het is toch vaak het gevoel van niet begrepen worden. De Heer zal ons de weg wijzen hoe we die moeten gaan en dat kan weleens lastig zijn maar vertrouw op Hem . God bless

Hey Floes voor mij ben je ook geen apart geval hoor en trouwens daar kan ik ook niet eens over oordelen omdat ik je niet kan.

Word je dan een apart geval genoemd omdat je naar een klooster gaat of misschien al in zit. Het is alleen maar een teken dat je de Heer wil volgen en daar kan menig een alleen maar respect voor hebben dus voel jezelf niet raar.

Probeer mij nu ook steeds meer te wortelen met christelijke mensen maar het komt ook omdat wij nog geen vaste gemeente hebben gevonden. Wij zijn vorig jaar getrouwd en proberen een tussenweg te vinden in het geloofsleven. Heb gemerkt dat je je ook beter kan richten op christelijke vrienden/kennissen. Het is ook nog een stukje onzekerheid van mij maar de Heer zal mij daar ook in bijstaan en mij de weg daarin zien te vinden. Vind het in ieder geval leuk om op zo'n forum nu te zitten want heb dat eigenlijk nog nooit gedaan wel spannend allemaal. Uiteindelijk zijn we allemaal broeders en zusters van elkaar en moeten we elkander liefhebben

Dat is ook het belangrijkst en ben daar ook super dankbaar voor. Heb de Heer ook gevraagd om mij rein te maken en dat ik dankbaar mag zijn met wat ik heb. Het is vaak dan ook weer lastig om nieuwe kontakten aan te gaan omdat je bang bent om opnieuw teleurgesteld te worden maar zo is het leven helaas wel. Gebed doet wonderen en Hij zal ons wel lijden in onze bediening voor Hem.

Door mijn leven heen heb ik gemerkt dat het heel lastig is om door anderen geaccepteerd te worden. Je word dan op zo'n manier toch weer teleur gesteld op de manier van hoe ik in het leven sta. Zelf wil ik als een christen leven en mensen die geen christen zijn ( niet iedereen is zo! ) ervaren het leven toch anders.

Voor een ander is het niet altijd zo vanzelfsprekend om begrip en aandacht te tonen aan je medemens en dat doet af en toe heel veel pijn als een ander dat niet bij mij doet.

Nou weet ik ook dat je het niet altijd kan verwachten van een ander en dat hoeft ook niet altijd maar als je dat je hele leven al steeds heb doorgemaakt dan maakt je dat wel eenzaam terwijl ik weet dat God altijd bij mij zal zijn. Gelukkig heb ik ook dankzij Hem een lieve man gevonden die juist super begripvol is.

Ben nu eigenlijk benieuwd hoe jullie dat ervaren! Zijn jullie ook vaak in het leven afgestoten of teleurgesteld en hoe gaan jullie daar nu mee om als christen? Heeft dat ook een gevoel van eenzaamheid of geeft dat juist een andere wending bij jullie? Ben zelf een persoon die het lastig vind om over mijn gevoel te praten maar ben toch nieuwsgierig hoe een ander ermee omgaat.

Bedankt in ieder geval voor het lezen van mijn bericht en wens een ieder Gods rijke zegen toe en een liefdevol bestaan.

God bless