Lovekoppel

Dank je dat wensén wij jou ook toe. God bless

Hallo broeders en zusters, Wij willen graag ons even voorstellen want dat is wel zo beleefd als je je ergens opnieuw aanmeld. ( we zijn allebei 37) Kom zelf uit een christelijke familie en ben dus christelijk opgevoed. Als kind ben ik altijd met mijn ouders meegegaan na de kerk dit ook omdat mijn vader organist is in verschillende gemeentes. Het werd mij niet opgedwongen maar ging uit vrije wil. In de puberteit ben ik het geloof een beetje uit het oog verloren en kon niet echt een relatie met God hebben dit omdat Ik Zijn liefde niet voelde. In de puberteit veranderd er toch altijd van alles

Wij zoeken een evagelische gemeente. Mijn man komt uit een pinkster gemeente en ik uit gereformeerde stroming en bij evagelische stroming voelen wij ons wel thuis . Je probeert een tussenweg te vinden waar je samen het geloof kan delen. Wat bedoel je met de koffiebar opzoeken? Dat heb ik hier nog niet zien staan. Een gezegende zondag allemaal.

Dit. Lovekoppel is vorig jaar getrouwd en mijn man is daardoor ook verhuisd naar mij toe. Wij zijn nu op zoek naar en gezamenlijke kerk waar we ons allebei ook thuis voelen. Op het moment hebben wij niet veel christelijke vrienden om ons heen waar onze voorkeur toch wel naar uit gaat. Nou lees ik dat dit een jongere site is maar wij zijn allebei 37 op dit moment en komen uit noord Holland. Lijkt het je leuk om te kletsen en wie weet een vriendschap op te bouwen dan wachten wij je berichtje graag af. Gods zegen Lovekoppel

Om eerlijk te zeggen heb ik ook heel weinig christelijke vrienden en snap best wat je bedoelt met dat het niet goed voelt. Denk dat het komt omdat je als christen toch anders in het leven staat dan als niet christen. Het is toch vaak het gevoel van niet begrepen worden. De Heer zal ons de weg wijzen hoe we die moeten gaan en dat kan weleens lastig zijn maar vertrouw op Hem . God bless

Hey Floes voor mij ben je ook geen apart geval hoor en trouwens daar kan ik ook niet eens over oordelen omdat ik je niet kan. Word je dan een apart geval genoemd omdat je naar een klooster gaat of misschien al in zit. Het is alleen maar een teken dat je de Heer wil volgen en daar kan menig een alleen maar respect voor hebben dus voel jezelf niet raar.

Probeer mij nu ook steeds meer te wortelen met christelijke mensen maar het komt ook omdat wij nog geen vaste gemeente hebben gevonden. Wij zijn vorig jaar getrouwd en proberen een tussenweg te vinden in het geloofsleven. Heb gemerkt dat je je ook beter kan richten op christelijke vrienden/kennissen. Het is ook nog een stukje onzekerheid van mij maar de Heer zal mij daar ook in bijstaan en mij de weg daarin zien te vinden. Vind het in ieder geval leuk om op zo'n forum nu te zitten want heb dat eigenlijk nog nooit gedaan wel spannend allemaal. Uiteindelijk zijn we allemaal broeders en zusters

Dat is ook het belangrijkst en ben daar ook super dankbaar voor. Heb de Heer ook gevraagd om mij rein te maken en dat ik dankbaar mag zijn met wat ik heb. Het is vaak dan ook weer lastig om nieuwe kontakten aan te gaan omdat je bang bent om opnieuw teleurgesteld te worden maar zo is het leven helaas wel. Gebed doet wonderen en Hij zal ons wel lijden in onze bediening voor Hem.

Door mijn leven heen heb ik gemerkt dat het heel lastig is om door anderen geaccepteerd te worden. Je word dan op zo'n manier toch weer teleur gesteld op de manier van hoe ik in het leven sta. Zelf wil ik als een christen leven en mensen die geen christen zijn ( niet iedereen is zo! ) ervaren het leven toch anders. Voor een ander is het niet altijd zo vanzelfsprekend om begrip en aandacht te tonen aan je medemens en dat doet af en toe heel veel pijn als een ander dat niet bij mij doet. Nou weet ik ook dat je het niet altijd kan verwachten van een ander en dat hoeft ook niet altijd maar als j