Spring naar bijdragen

Sarena

Members
  • Aantal bijdragen

    132
  • Geregistreerd

  • Laatst bezocht

Berichten geplaatst door Sarena

  1. Door te geloven in Jezus Christus, en ons leven in Zijn handen te leggen, worden we opnieuw geboren en ontvangen we nieuw leven; ons nieuwe ik. Daar blijft het echter niet bij.

    20 Ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij. Mijn leven hier op aarde leef ik in het geloof in de Zoon van God, die mij heeft liefgehad en zich voor mij heeft prijsgegeven.

    Galaten 2:20 (NBV)

    Zijn leven

    Ons nieuwe ik kan het beste worden samengevat met: Jezus Christus leeft in mij. Mijn leven hier op aarde is dus niet meer mijn leven, maar Zijn leven door mij heen. Wanneer we dagelijks groeien in ons leven samen met Hem, worden onze beslissingen gevoed door wat Hij zou doen ("What Would Jesus Do" - WWJD). Dan worden onze woorden en daden gezuiverd door Zijn heiligheid in ons en gaan onze gevoelens lijken op wat Hij voelt. We krijgen medelijden met de lijdende mens, geduld met de moeilijke mens, liefde voor de verharde mens en een verlangen uit te reiken naar de verloren mens. Ziet u dit een klein beetje gebeuren in uw leven? Dan is Christus in u aan het groeien.

    Door geloof geboren

    We zijn door het geloof opnieuw geboren. Maar daar stopt het niet. Het is niet alleen maar: "Ik geloof en daarom ik leef". Het is ook "Ik leef en daarom geloof ik". Het is niet mogelijk als Christen te leven zonder ons geloof in te zetten. De schrijver aan de Hebreeën zegt dat het onmogelijk is om zonder geloof God vreugde te geven (Hebreeën 11:6).

    Door geloof leven

    We hebben geloof nodig om elke dag samen met God te leven. We hebben geloof nodig om te aanvaarden dat Hij ons liefheeft, graag bij ons wil zijn, graag Zijn gedachten met ons wil delen, ons wil leiden op onze dagelijks levenswandel en dat Hij Zijn goddelijke natuur in ons uit wil werken. Geloven is vertrouwen. Het is vertrouwen op God, dat Hij ons leven vasthoudt en leidt. Het is zeker weten dat deze onzichtbare God het beste met ons voorheeft.

    Christus zien

    Dit leven van Jezus Christus zichtbaar in ons is een direct gevolg van het groeien van de vrucht van de Geest, zoals in Galaten 5 beschreven staat. Het is een mooie bezigheid om in de mensen om ons heen Christus te herkennen. Het is even belangrijk om ernaar te streven dat anderen, door de groeiende vrucht in ons, meer en meer van Christus in ons zien. Niet ik, maar Christus in mij.

  2. De weg naar het leven, het eeuwige leven, is een smalle weg. De Here Jezus zegt hierover dat slechts weinig mensen deze weg weten te vinden.

    13 Ga door de nauwe poort naar binnen. Want de brede weg, die velen volgen, en de ruime poort, waar velen door naar binnen gaan, leiden naar de ondergang. 14 Nauw is de poort naar het leven, en smal de weg ernaartoe, en slechts weinigen weten die te vinden.

    Matteüs 7:13-14 (NBV)

    De weg gaat naar de poort

    De weg, waarop wij wandelen in ons leven, leidt altijd naar een bepaalde poort. Volgens deze verzen uit de Bijbel gaat een brede weg naar een ruime poort; een smalle weg gaat naar een nauwe poort.

    Op die brede weg lopen natuurlijk veel mensen, want dat is makkelijk, comfortabel en misschien wel gezellig. Op de smalle weg lopen minder mensen, omdat de weg minder goed te vinden is. Je bent misschien ook wel anders dan anderen, als je die smalle weg kiest.

    De poort gaat naar een soort leven

    Op een dag ga je door de poort. Wie door de smalle poort gaat vindt het eeuwige, door God gegeven, leven. Hij of zij wordt opnieuw geboren en loopt op die manier het Koninkrijk van God binnen. Vanaf dat moment is er vergeving van zonden, de leiding van Gods Geest en is het goedgemaakt met God. Er is vrijheid, hoop, blijdschap.

    De ruime poort is de ondergang. Of je daar nu komt door een zondig leven of door een zeer religieus leven, zonder Christus, het kan de mens niet dichter bij God brengen. De weg bij God vandaan is de weg naar de ondergang.

    Welke weg bewandelt u? Naar welke poort loopt u? Bent u al door de nauwe poort heen en heeft u eeuwig leven ontvangen? Zie Johannes 3:16 en Johannes 6:40. Door Jezus Christus aan te nemen als Verlosser van uw zonden, loopt u door de nauwe poort Gods Koninkrijk binnen.

    Wie de weg kan vinden

    Slechts weinig mensen weten de smalle weg en de nauwe poort te vinden, maar, ze kan gevonden worden, namelijk door het aannemen van de Here Jezus Christus als Verlosser. Hij is de weg en Hij is de poort. Wie in Hem gelooft en Hem "ontvangt" mag ook daadwerkelijk een kind van God worden! (Lees Johannes 1:12).

    Aan ieder die door deze poort gelopen is, heeft God de opdracht gegeven aan alle mensen te vertellen over Zijn liefde en Zijn goede nieuws, zodat heel veel anderen ook deze weg zullen gaan en deze verlossing mogen ontvangen.

    De smalle weg is de weg tot aan de poort van het leven. Vanaf dat moment mogen we, onder de leiding van de Heilige Geest, en binnen de grenzen van Zijn Woord, genieten van het leven dat God ons geeft en anderen op die weg wijzen. De weg die Jezus heet (zie Johannes 14:6).

  3. Jep jep de wet is goed en heilig maar wij kunnen hem niet houden daarom heeft Christus uit liefde voor ons de wet vervuld! En er is nog wet en dat is idd dat je elkaar lief hebt en natuurlijk Christus Jezus boven alles ;) Als je dat doet heb je de wet vervuld

    Ik zeg niet dat je door je vrijheid alles maar moet doen wat God verboden heeft, Het is de bedoeling dat je je laat gebruiken door de HG zodat je van binnenuit veranderd. Dan ga je vanzelf de dingen laten die slecht voor je zijn.

    Ik weet dat er veel Christenen het erg moeilijk vinden dit te aanvaarden en het totaal niet met mijn eens zijn wat de wet betreft, maar dat is dan maar zo. Ik heb nu 5 jaar bijbelstudie en ben erg blij met wat ik heb mogen leren uit Gods Woord

    Gods Zegen en een hele fijne dag toegewenst want het zonnetje schijnt lekker

  4. De mens is van nature zeer godsdienstig. Er is geen volk dat er niet een

    godsdienst op na houdt.

    De mens wil God eren op een wijze die hem goeddunkt.

    Het begon reeds bij Kaïn. Kaïn eerde God met de vrucht van zijn eigen

    werk. Abel had beter begrepen wat Gods wil was. Hij kwam met een

    offerdier, met bloed. Hij bracht dit offer door geloof, zoals Hebreeën

    11:4 ons leert. Dit offer was Gode welgevallig.

    Het ligt zo in de aard van de mens om God te dienen op een wijze die

    hem mooi en goed lijkt; om tot God te komen met de vrucht van eigen

    werk, eigen verstand of creatief vermogen. Het bevredigt zijn

    godsdienstig gevoel.

    God, in Zijn grote liefde, heeft Zichzelf gegeven in Zijn geliefde Zoon

    om de mens te verlossen uit zonde en dood.

    Jezus Christus Zèlf is DE VERLOSSER, DE ZALIGMAKER, HET

    LEVEN, DE WEG tot God.

    Uitsluitend in en door Hem wil God geëerd en aangebeden worden.

    De mensen hebben echter een heel systeem van erediensten om

    Christus opgebouwd. Zij hebben Zijn Naam verbonden aan talloze

    kerken en groeperingen, die elk hun eigen eredienst hebben.

    Voor God heeft dit alles in het geheel geen waarde. Alleen het leven in

    en door Jezus Christus, geleid door Gods Geest, heeft

    eeuwigheidswaarde. Slechts zulk een leven, dat geestelijk leven is, is

    Gode welgevallig.

    "En dit is de getuigenis, namelijk dat ons God het eeuwige leven

    gegeven heeft; en ditzelve leven is in Zijn Zoon. Die DEN ZOON

    heeft, die heeft HET LEVEN" (1 Johannes 5:11-12a).

    Lezen: Johannes 4:23-24

  5. "Staat dan in de vrijheid, met welke ons Christus vrijgemaakt heeft,

    en wordt niet wederom met het juk der dienstbaarheid bevangen"

    (Gal.5:1).

    Deze vermaning was ook wel nodig, want er waren vele gelovigen uit

    de joden die meenden, dat zij de wet moesten blijven houden, ook

    toen ze tot geloof in Christus waren gekomen.

    Zij gingen zo ver, dat ze zelfs de gelovigen uit de heidenen de

    Mozaïsche wetten wilden opleggen.

    Ook in onze tijd zijn er nog vele gelovigen die menen dat ze de wet

    uit dankbaarheid moeten proberen te houden.

    Het is blijkbaar moeilijk voor een gelovige om de vrijheid in Christus

    te aanvaarden en erin te gaan staan.

    De christenen hebben allerlei kerken en groepen opgericht, met elk

    hun eigen voorschriften en leerstellingen, die ze hun discipelen

    willen opleggen.

    In Gods Woord lezen we niet over kerken en godsdienstige

    groeperingen.

    Integendeel, Gods Geest wijst elke groep die zich om een naam of

    principe schaart af (1 Korinthe 1:11-13).

    De gelovige behoort bij Christus. Hij alleen moet zijn Heer en

    Meester zijn.

    De gelovige behoort te gehoorzamen aan wat Gods Woord hem leert.

    Alleen Zijn Woord moet zijn richtsnoer zijn.

    De gelovige moet zich stellen onder de leiding van Gods Geest.

    Alleen Gods Geest kan ons leren uit het Woord wat Gode

    welbehagelijk is.

    God vraagt niet van ons, dat wij ons best moeten doen om de wet te

    houden of goed te zijn.

    Hij vraagt ons door de Geest te leven en dan zal Zijn geest IN ons de

    rechtvaardige eis van de wet volbrengen (Romeinen 8:1-4).

    Christus heeft ons vrijgemaakt:

    Van de wet, want Hij droeg de vloek der wet op het kruis.

    Van onze zondeschuld, want Hij betaalde deze op het kruis.

    Van onze zondenatuur, want Hij ging voor ons in de dood.

    In Hem zijn we vrij en mogen we, staande in Zijn vrijheid, het

    nieuwe leven door de Geest beleven.

    Lezen: Galaten 3:10-13

  6. God is Geest. Hij is onsterfelijk, staat in 1 Timótheüs 6 : 16. De mens is sterfelijk. Wanneer wij tot geloof komen, ontvangen wij nieuw, eeuwig leven door wedergeboorte. Dat leven is onsterfelijk, omdat dat het Leven van God is.

    Jezus hing aan het kruis om te sterven. Hoe kon dat als Jezus God was? God kan toch niet sterven?

    De Bijbel vertelt ons in Filippenzen 2 : 6 dat "Christus Jezus, Die in de gestaltenis Gods zijnde, het Gode gelijk zijn geen roof heeft geacht". Hij was in de gestalte (gedaante, omhulling, buitenkant) van God aan God gelijk en Hij heeft dat niet als Zijn bezit geacht. Christus Jezus werd mens. Er staat vervolgens in:

    Pilippenzen 2 : 7, 8

    7 Maar Hij heeft Zichzelf vernietigd (ontledigd), de gestaltenis van een dienstknecht aangenomen hebbende, en is de mensen gelijk geworden;

    8 En in de gedaante gevonden als een mens, heeft Hij Zichzelven vernederd, gehoorzaam geworden zijnde tot de dood, ja, de dood des kruises.

    De Heer werd mens om te kunnen sterven. Hij kwam in gelijkheid des zondigen vleses en daarom is de zonde veroordeeld in Zijn vlees voor iedereen! (Romeinen 8 : 3)

    Toen Christus Jezus aan het kruis stierf voor heel de wereld, stierf niet God, het Wezen. God is onsterfelijk. Aan het kruis stierf de buitenkant van God, Die mens was geworden. Ook aan het kruis was de Vader met de Zoon verbonden. De Zoon sprak met de Vader en vroeg hoelang het nog zou duren, voordat Hij verlost werd (Psalm 22 : 2) "Waarom" betekent daar: "hoe lang"?

    Zelfs in de dood heeft God Zijn Zoon niet verlaten. Psalm 16 : 10 en Handelingen

    2 : 31 zeggen dat God (het wezen) Zijn ziel (Jezus) niet heeft verlaten in de hel (dodenrijk) en dat Zijn vlees geen verderving heeft gezien. De Heer is opgestaan uit de doden en leeft tot in alle eeuwigheid. Hij blijft altijd bestaan en dat drukt de Naam Jehovah uit: HIJ IS!! (Hebreeën 11 : 6)

  7. Het zijn studies waar ik als kind van God volkomen achter sta en toets aan de Bijbel :)

    Ik ga liever niet in discussie omdat mijn ervaring is dat Christenen elkaar om de oren slaan en een ja nee verhaal word. Ik geef gewoon graag Gods Woord door en dan is het aan de mensen zelf of ze daar in mee gaan of niet.

  8. Met alle respect voor mijn broeders en zusters maar als ze de wet willen houden hebben ze eigenlijk lak aan Jezus, Ja zegt men dan Christus heeft wel gesproken maar ja mensen hebben regels nodig dus lappen we (het nieuwe verbond) aan ons laars en vallen weer terug in het oude verbond namelijk de wet ;) Wat de wet niet kan doen.

    Rom. 3:20 geen vlees rechtvaardigen

    Hand. 13:39 niet kond gerechtvaardigd worden

    Hebr. 7:18 heeft geen ding volmaakt

    Waarom werd de wet gegeven?

    Gal. 3:19 om der overtredingen wil

    Rom. 3:19 opdat iedere mond gestopt worde

    Gal. 3:24 om ons tot Christus te brengen

    Is de gelovige onder de wet?

    Rom. 6:14 gij zijt niet onder de Wet

    Rom. 10:4 Christus is het einde der Wet

    Gal. 3:24, 25 niet langer onder een tuchtmeester

    Welke is de leefregel voor de gelovige?

    1Joh. 2:6 te wandelen als Hij wandelde

    1Joh. 3:16 onze levens te geven

    1Joh. 2:28 in Hem te blijven

    Fil. 2:58 het gevoelen van Christus te hebben

    Mat. 5:38,39 dat gij den boze niet wederstaat

    Wat is genade?

    Ef. 2:7 goedertierenheid over ons

    Tit. 3:4, 5 goedertierenheid van God tot de mensen

    Ef. 2:4, 5 grote liefde waarmede Hij ons liefgehad heeft

    Wat doet genade?

    Ef. 2:8 door genade zijt gij zalig geworden

    Tit. 2:11-13 maakt zalig

    Rom. 3:24 om niet gerechtvaardigd

    Tit. 3:7 maakt erfgenamen

  9. Zouden de Christenen, die zichzelf onder de Wet van Mozes stellen, wel beseffen,

    dat ze daarmee de Goddelijke vloek op zich laden? Want allen, die onder de Wet

    leven en trachten de Wet te houden (zonder het volledig te kunnen) zijn onder de

    vloek.

    Men leze slechts Gal. 3:10: "Want zo velen als er uit de werken der Wet zijn, die zijn

    onder de vloek; want er is geschreven: Vervloekt is een iegelijk, die niet blijft in AL

    hetgeen geschreven is in het Boek der Wet, om dat te doen." De Galaten hadden de

    Geest ontvangen uit de prediking des geloofs en niet uit de werken der Wet. En nu

    had men hen als gelovigen verleid om desondanks onder de Wet te leven. Zij waren

    "betoverdâ€. Gal. 3:1 Paulus noemt hen "uitzinnig"! Gal. 1:3 Thans is bijna het gehele

    Christendom betoverd!

  10. Lees 1 Korinthe 10 : 14-22

    Hier in deze hoofdstukken van de Korinthe brief legt Paulus uit wat het betekent onderdeel te zijn van Christus’ Lichaam.

    Moet je je voorstellen. Op het moment dat je je leven aan de Heer geeft, dan wordt je onderdeel van Zijn Lichaam. Hij is het Hoofd. Hoewel wij daar misschien niet altijd al te veel van zien gaat de Heer ons leven gebruiken net als een lichaam zijn delen gebruikt, als je beschikbaar bent voor Hem. We zijn allemaal verschillend. Soms zal de Heer gebruiken waar we van nature goed in zijn of wat we leuk vinden. Soms misschien, onverwacht, blijken we dingen te kunnen of doen of zeggen die we niet voor mogelijk gehouden hadden. We komen in situaties die we zelf misschien helemaal niet uitgezocht zouden hebben.

    Het is misschien niet zo leuk om te zeggen, maar in tegenstelling tot organen in ons lichaam kunnen wij de keuze maken om het Hoofd niet te dienen, hoewel we onderdeel zijn van het Lichaam.

    Als je dus brood en beker deelt met mede gelovigen dan gaat het, net als in het Oude Testament bij het brengen van de offers, om je hart! Je kiest er dan voor om gemeenschap te hebben met het Hoofd, Christus en met de andere broeders en zusters. Anders heeft deelnemen aan het avondmaal geen enkele betekenis of nut. Gemeenschap hebben met broeders en zusters kan alleen op grond van het nieuwe leven.

    Dat nieuwe leven is het bloed van het Lichaam van Christus. Dat is de bloed- band die we als kinderen van God met elkaar gemeen hebben. Dat betekent in de praktijk dat we al onze broeders en zusters zouden accepteren als "familie". En net zoals bij aardse familiebanden gaat één en ander niet vlekkeloos. Maar als je het doel in het oog houdt, dat de Heer ons allen op wil laten groeien, dan kun je die ander ruimte geven en kun je je dienstbaar opstellen naar die ander toe.

    Lees 1 Korinthe 11 : 17-34

    De dood des Heeren

    Paulus spreekt hier over de gewoonte bij de eerste christenen om als ze samenkwamen regelmatig brood en beker met elkaar te delen. Waar ik lang mee geworsteld heb, is vers 26. Met het vieren van avondmaal verkondig je de "dood des Heeren". Hoe kan dat nu? Het avondmaal gaat toch over de Opgestane Heer. Het paaslam ging over het lijden en sterven en brood en beker over Zijn Opstanding.

    Als je het begin van het hoofdstuk en het vorige hoofdstuk bestudeert en ook wat Paulus in de Romeinen- en Hebreeën brief daarover zegt, dan is de gedachte als volgt: Israël is voor ons een voorbeeld. God had een huwelijksverbond (het Oude Verbond) met Israël. God de Man. Israël de vrouw. Israël hoefde het zaad (Woord) van de Man niet. Israël was ontrouw (ongelovig). God zei dat Hij een nieuw verbond zou maken. Hij zou als man (en Maker van het testament of huwelijksverbond) sterven, zodat Israël, als vrouw, vrij zou worden van de Wet en zich zou kunnen binden aan een andere man, namelijk aan Degene die op zou staan uit de dood.

    Dus met het vieren van het Avondmaal gedenken we dat de Heer Opgestaan is en dat we met Hem gemeenschap hebben, namelijk verbonden zijn in een Nieuw verbond en tevens verkondigen we dat de Testamentmaker van het Oude Verbond dood is en we dus vrij zijn van de Wet. Israël en dus de hele schepping is vrij van de Wet met als doel de Opgestane te kunnen dienen.

    Dit sterven van de Heer betekent ook de dood van ons vlees. Als wij toch van uit onze oude "ik" willen blijven leven, dan ontkennen we dat we een nieuwe schepping geworden zijn; dan ontkennen we de werking van het Lichaam van Christus en onze deelname daaraan. Dan onderscheiden wij het Lichaam niet en dat noemt vers 29 "onwaardig eten". Zo’n houding zegent de Heer niet.

    Wanneer je deelneemt aan brood en beker zou je jezelf moeten onderzoeken in hoeverre je tot opbouw van andere broeders en zusters wilt zijn. Anders kun je dit ritueel beter maar overslaan, want dan lieg je feitelijk.

  11. Er zijn mensen die dit niet weten ;) Ik vind het leuk om korte stukjes te plaatsen uit de Bijbel en gelijk een kleine studie van maken zodat het voor iedereen makkelijk te begrijpen is. Mensen hoeven het niet met mij eens te zijn, altijd zelf goed de Bijbel blijven onderzoeken en schrift met schrift vergelijken. God wijst je vanzelf de weg die je moet gaan en geeft je wijsheid in Zijn Woord

    Wens je een fijne dag toe

  12. "...Wie uit God geboren is, zondigt niet ..." 1 Joh. 3:9

    Wie gelooft in Christus, heeft twee persoonlijkheden. Dat "dubbelleven" kan hem verwarren. Daarom moet hij zichzelf leren zien, zoals God hem ziet. Zijn nieuwe leven (door wedergeboorte) is geborgen in Christus en vrij van zonde. De oude, vleselijke mens zondigt, maar is voor God dood. Daarom mag de christen zijn natuurlijke status als "afgelegd" beschouwen. Worstelt hij tòch met een schuldgevoel, wegens in zijn lichaam bedreven zonden, dan mag hij die belijden in de zekerheid van vergeving. Wetend dat hij in een nieuw lichaam zondeloos zal zijn.

    "Indien wij zeggen, dat wij geen zonde hebben, zo verleiden wij onszelven, en de waarheid is in ons niet. Indien wij onze zonden belijden, Hij is getrouw en rechtvaardig, dat Hij ons de zonden vergeve, en ons reinige van alle ongerechtigheid. Indien wij zeggen, dat wij niet gezondigd hebben, zo maken wij Hem tot een leugenaar, en Zijn woord is niet in ons." 1Joh. 1 : 8 - 10

    "Mijn kinderkens, ik schrijf u deze dingen, opdat gij niet zondigt. En indien iemand gezondigd heeft, wij hebben een Voorspraak bij den Vader, Jezus Christus, den Rechtvaardige; En Hij is een verzoening voor onze zonden, en niet alleen voor de onze, maar ook voor de zonden der gehele wereld." 1Joh.2:1,2

    Inleiding

    Het bijzondere van dit Schrifgedeelte is dat hier op een wat moeilijke wijze gesproken wordt over twee verschillende dingen die niet eenvoudig met elkaar in overeenstemming te brengen zijn. Aan de ene kant wordt gezegd: "Indien wij zeggen dat wij geen zonde hebben, zo verleiden wij onszelven, en de waarheid is niet in ons". Aan de andere kant wordt in hetzelfde schriftgedeelte gesproken over de vergeving van zonden die wij hebben ontvangen in de Here Jezus Christus. Hij is volgens hoofdstuk 2 : 1 onze Voorspraak (letterlijk Trooster) bij de Vader.Hij is de Rechtvaardige Die immers, volgens vers 2, verzoening is voor onze zonden. Dat wij zondaren zijn en gezondigd hebben staat derhalve tegenover dat wij Iemand hebben die onze zonden wegneemt.

    Lees hier verder... http://www.bijbels-panorama.nl/S39_twee_naturen.html

  13. Een voorbeeld. Je hebt net een paar euro’s gepind en laat (zoals ik dat nog wel eens doe) je geld in de pinautomaat zitten. Geld weg. Waarom noemen we dat zonde? Heel eenvoudig: omdat het geld zijn doel mist. En in dit voorbeeld was het, hoewel ik het iedereen gun, de bedoeling dat dat geld door mij zou worden uitgegeven en niet door iemand anders! Ook als wij bijvoorbeeld iets kostbaars op de grond stuk laten vallen, noemen wij dat zonde. Het doel was niet duizend losse stukjes, maar een geheel dat ergens voor geschikt is.

    Zondigen betekent: je doel missen. En dat is precies de situatie van de natuurlijke mens (Adamiet). Hij mist doel. God heeft namelijk iets anders voor hem in gedachten dan slechts zo’n 70 à 80 jaar leven op deze aarde en daarna niets. Hij wil dat wij het nieuwe, eeuwige leven ontvangen; een eeuwige relatie met Hemzelf. God heeft Zijn Zoon aan de mensheid aangeboden voor dit doel. De mogelijkheid om verbonden te worden aan een andere Mens: Jezus Christus.

    1 Johannes 5 : 20

    20 Doch wij weten, dat de Zoon van God gekomen is, en heeft ons het verstand gegeven, dat wij den Waarachtige kennen; en wij zijn in den Waarachtige, namelijk in Zijn Zoon Jezus Christus. Deze is de waarachtige God, en het eeuwige Leven.

    Een gelovige heeft een nieuwe natuur gekregen.

    1 Johannes 5 : 18

    18 Wij weten, dat een ieder, die uit God geboren is, niet zondigt; maar die uit God geboren is, bewaart zichzelven, en de boze vat hem niet.

    Als je dit goed in je laat doorwerken begrijp je steeds beter wat bedoeld wordt met het Bijbelse "zondigen". Als wij ons leven ter beschikking stellen van de oude natuur, stellen wij het op dat moment niet ter beschikking van iets anders. Of, liever gezegd, ter beschikking van Iemand anders. En dat is zonde.

  14. Een van de moeilijkste dingen voor ons als gelovigen is wel het accepteren van onze mede gelovigen. Want wij zijn dan zelf wel redelijk volmaakt(?), die medebroeder is dat allerminst! We weten dat ook zijn zonden vergeven zijn, maar misschien zou hij toch een paar eigenschappen, waar ik me toevallig aan stoor, nog wat kunnen bijslijpen. Dat maakt het voor mij wat makkelijker te accepteren dat ook hij een kind van God is. Als hij nou bijvoorbeeld eens wat socialer wordt, kan ik weer even iets vriendelijker zijn. Zo worden we er toch allemaal net iets beter van. Niks op tegen toch? Sterker nog, als wij nou heel vriendelijk zijn naar elkaar toe, laten we daarmee aan de buitenwereld zien dat we goed bezig zijn! Men zal nieuwsgierig worden ("Hoe komt het toch, dat die mensen zo ontzettend lief zijn voor elkaar?), daardoor onze bijeenkomsten gaan bezoeken (Wat leren jullie daar dan?) en tot geloof komen! Bijbelser kan haast niet!

    En toch zo onwaar. Ten eerste ziet God ons aan naar de nieuwe mens, zonder onze onvolkomenheden. Wie zouden wij dan zijn om te letten op de slechte karaktertrekken van onze mede gelovigen? 2 Korinthe 5 : 16 is daar duidelijk genoeg over: Zo dan, wij kennen van nu aan niemand naar het vlees; en indien wij ook Christus naar het vlees gekend hebben, nochtans kennen wij Hem nu niet meer naar het vlees". Het vlees is gestorven, dood dus. Dit geldt zelfs voor het vlees van de Heer. God let er niet meer op en waarschijnlijk is het niet de bedoeling dat wij Hem daarin zouden corrigeren… Toch staat er:

    "Te weten dat gij zoudt afleggen, aangaande de vorige wandeling, den ouden mens, die verdorven wordt door de begeerlijkheden der verleiding; En dat gij zoudt vernieuwd worden in den geest uws gemoeds, En den nieuwen mens aan- doen, die naar God geschapen is in ware rechtvaardigheid en heiligheid."

    (Éfeze 4 : 22-24)

    De bedoeling is toch wel dat we veranderd worden, maar dit werkt van binnen naar buiten en voor zover Hij dat nodig vindt. En dat geldt ook voor die broeder of zuster. Die verandering wordt "heiliging" genoemd in de Bijbel. Heiliging betekent niet "zonder zonden", maar "aan de Heer toegewijd" of "apart gezet voor de dienst aan de Heer".

  15. Johannes 3 : 6

    6 Hetgeen uit vlees geboren is, is vlees en hetgeen uit den Geest

    geboren is dat is geest.

    Ook in andere godsdiensten kent men een dergelijk woord, namelijk reïncarnatie. Letterlijk betekent dat: vleeswording. We zullen in de komende studie zien dat de Bijbel leert dat wedergeboorte niet "opnieuw vleeswording" betekent, maar geestwording. Reïncarnatie is dus niets meer dan een verbastering van de leer van de wedergeboorte. Het grote verschil is dat reïncarnatie over aards leven gaat en wedergeboorte over eeuwig leven.

    Wedergeboorte kwam tot stand door de opstanding van de Here Jezus. Daarvoor was wedergeboorte niet mogelijk.

    Ondanks dat het woord maar zes keer voorkomt, kun je wel stellen dat weder- geboorte het centrale onderwerp is in de Bijbel. Wel wordt er vaker over weder- geboorte gesproken, maar worden er andere woorden gebruikt zoals, uit God geboren worden, uit of naar de Geest geboren worden of uit Hem geboren worden. Volgens de Bijbel is wedergeboorte het middel of de methode van God om een oude en onvolmaakte schepping te vervangen voor een volmaak- te nieuwe schepping.

    Het is niet mijn bedoeling dat deze studie alleen een theoretische woordstudie wordt; ik hoop dat het zal mogen bijdragen tot meer kennis van Gods woord en we daardoor zullen opgroeien tot volwassen gelovigen. We zullen ervaren dat als we bereid zijn om de Heer Zijn werk in ons te laten doen, dat ook gevolgen zal hebben voor ons dagelijks leven. Het zal namelijk ons denken en inzichten (die van nature betrekking hebben op de oude schepping) verande- ren, om vervolgens te ervaren dat je meer gericht wordt op de toekomst, een volmaakte nieuwe schepping.

    Johannes 3 : 3

    3 Voorwaar, voorwaar zeg ik u; Tenzij dat iemand wederom geboren

    worde, hij kan het koninkrijk Gods niet zien.

    Om goed te begrijpen wat wedergeboorte is, is het belangrijk om te kijken wat de betekenis is van het Griekse woord dat hier gebruikt wordt. Het woord "gennao", dat hier vertaald is met wedergeboorte, kan het beste vertaald worden met "voortbrengen". Het woord zelf zegt niets over de manier van voortbrengen. Dit moet blijken uit het zinsverband. In de Bijbel is het daarom verschillend vertaald.

    Als het om een vrouwelijke activiteit gaat, zoals de geboorte van een kind, wordt het vaak vertaald met baren, als echter de voortbrenger een man is wordt gennao vertaald met gewinnen of verwekken. Dit zien we ook hier in Johannes 3 : 3. Nicodémus vat het op als een vrouwelijke activiteit, maar uit het antwoord van de Here Jezus in vers 5 kunnen we afleiden dat het niet gaat om een vrouwelijke, ofwel een natuurlijke geboorte, maar een mannelijke activiteit. Geboren worden uit Geest is een mannelijke activiteit, Geest is namelijk altijd mannelijk.

    Om uit drukken dat het om een tweede geboorte gaat gebruikt de Bijbel drie verschillende Griekse bijwoorden, namelijk het woord "palin" wat "opnieuw" betekent, het tweede bijwoord "anothen" verwijst naar de oorsprong, name- lijk "van boven", het derde bijwoord "ana" geeft de richting aan namelijk "naar omhoog". Wedergeboorte is dus iets wat opnieuw gebeurd, maar dan met een andere oorsprong, niet meer aards, maar hemels en met een andere bestemming, eeuwig leven in plaats van de dood.

    De Here Jezus was de eerste die opstond uit de dood en werd daardoor het hoofd van de nieuwe schepping. Hij was ook de eerste die wedergeboren werd.

    Vergelijk 1 Korinthe 15 : 20.

    Word vervolgd..

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid