saniejjj

Dank voor je je reactie Een hobby heb ik wel, en wat voor een! Heb me in de muziek gestort en daar hebb ik tot voor kort enorm veel plezier aan beleefd. Nu wordt ook dat minder...

Let wel: Ik neem het me ouders of me broertje ook echt niet kwalijk. Ze hebben gedaan wat ze konden. Ik kom uit een heel fijn gezin De tijd was er gewoon niet en mijn broertje had de tijd hard nodig (ik niet). Wilde mijn ouders ook niet belasten met mijn aandachtvragerij.

Nog even mijn verhaal. Ik ben een 27 jarige-brus van een autistisch broertje. Inmiddels woon ik al 4-5 jaar op mezelf en heb ik eigenlijk niet veel meer te doen met mijn boertje. Daarvoor was het leven met mijn broertje vanzelfsprekend. Ik ben altijd van mening geweest dat het me sterker heeft gemaakt. Ik was al vroeg zelfstandig, kon mijn eigen boontjes doppen en kon omgaan met mensen die net wat "anders" waren. Uiteraard was structuur belangrijk en kon er veel niet thuis, maar daar heb ik nooit over nagedacht. Om een beetje aandacht te krijgen van mijn ouders ben ik een streber geworden. Dat

Vandaar ook mijn vraag of er nog leven is... Leuk dat er nog andere zijn. Nouja leuk, je begrijpt denk wat ik bedoel... Ik kom er eigenlijk pas achter dat brus zijn ook negatieve kanten heeft en dat het op het moment mijn leven nogal in de war gooit. Het doet me goed om te lezen dat mijn gedrag niet raar is. En dat is ook de reden dat ik contact zoek om te horen hoe andere hier mee omgaan.

Is er nog iemand die deze thread leest. Ben ook een brus en kom graag in contact met andere brussen