Anoniem92

Ik weet niet zo goed hoe het is om verslaafd te zijn aan porno. Misschien kan je bij jezelf nagaan wat de reden is? Heb je een gemis aan iets? Bijvoorbeeld aan vrienden of een persoonlijke/emotionele connectie met iemand? Het kan zijn dat je zo iets dan opvult met je verslaving. Ik kan nu alleen maar zeggen: Blijf bidden en hoop op God Sterkte Liefs

Nouja, hij is nooit zo opgevoed. Zijn familie heeft er helemaal niks mee. En zo iets groeit heel langzaam (denk ik) Maar goed, ik denk dat hij dat wel weet maar of hij dat ook begrijpt dat weet ik niet. Hij voelt gewoon op dit moment dat het persoonlijk niets voor hem betekend. Dus ik heb besloten om niet te gaan wachten.. Of in ieder geval: Niet te wachten binnen een relatie.

Dank jullie wel allemaal voor jullie steun en gedachtegang.

Om met de Heidelberger Cathechismus te spreken is geloven een zeker weten én een vast vertrouwen. Geloven is dus niet alleen maar weten dat er een god is, maar ook je vertrouwen in God stellen. En verder geef ik inderdaad veel credits aan die jongen. Maar ik zou ook zeggen dat het aan hem is om van gedachten te veranderen, hij is duidelijk degene die tot de conclusie is gekomen dat het niet zou gaan werken. Inderdaad dat vertrouwen, dat bedoel ik. Ik denk dat er verschil bestaat tussen geloof, in de zin van iets weten, en geloof: Er iets mee doen, op God vertrouwen, bij Hem willen horen, w

Ik vind hem inderdaad ook een heel wijs persoon. Qua karakter heeft hij alles mee. Ik vind zelf dat hij qua eigenschappen meer op een christen lijkt dan ikzelf.. Daarom dacht ik dat alles wel goed zou komen. Het is zelfs zo dat hij zichzelf wegcijfert voor mij, omdat hij wil dat ik gelukkig wordt. Ik heb er nu meer vrede mee dat het uit is. Op dit moment zie ik ook geen andere mogelijkheid. Ik blijf voor hem bidden.

We zijn beide 21. We hebben nog nagepraat en het begint me steeds duidelijker te worden dat hij vooral voor mij naar de kerk ging.. Ook zegt hij nu dat hij niet begrijpt waarom God zoveel "regels" oplegt.. Ik heb hem proberen uit te leggen hoe wij de wet zien. (Als een spiegel, dat ze gegeven zijn voor ons geluk omdat God het beste met ons voorheeft, etc) En het lijkt er op dat hij toch echt een ander standpunt heeft. We hebben daarom besloten dat we toch niet verder kunnen met elkaar. Ik ben alleen bang dat hij nu negatief tegenover het geloof staat en er in de toekomst nooit meer iets mee za

Foutje

Hallo iedereen, Ik zit met een probleem. Ik ben erg gelovig en zie God als het belangrijkst in mijn leven. Ik heb nu ruim 2 jaar een relatie. Hij is ongelovig. Mijn vriend vond het wel fijn om meer over het geloof te weten te komen. Ook heeft hij altijd geloofd dat God bestaat (en misschien ook nog wel wat meer dan dat). Hij heeft hier alleen geen gevoelens bij. Dus hij voelt zich niet afhankelijk van God. Hij voelt zeg maar geen relatie met God. Hij weet dat ik mijn leven niet met iemand zou kunnen delen die ongelovig is.. Ook met opvoeding van kinderen enzo. Hij vind het prima dat ze naa