Marije1996

Bedankt voor jullie reacties!

@Humanist: Natuurlijk steun ik mijn vriend, zeker nu hij in deze lastige situatie zit. Hij vraagt alleen veel bevestiging aan mij, hij twijfelt namelijk zelf ook nog tussen wel/geen relatie aangaan met een man. Als hij mij vraagt hoe ik erover denk, vind ik dat lastig (geef ik ook aan). Terwijl hij waarschijnlijk behoefte heeft aan iemand die een duidelijke mening heeft.

@dingo: Mag ik vragen waar je je laatste opmerking (‘Tenslotte op de nieuwe hemel en aarde wordt er ook niet meer getrouwd’) op baseert? Ik heb er zelf nooit over nagedacht, en ben er wel benieuwd naar.

@IDN: Veroordelen doe ik sowieso niet, hij heeft zijn redenen voor de keuzes die hij maakt, en die accepteer ik. Ik ben bang dat hij God er niet bij betrekt, voor hem is de reactie van de kerk op homoseksualiteit een enorme afknapper. Bedankt voor je aanbod, ik kan alleen nog geen pbtjes sturen inderdaad.

@gewoon Paul: Bedankt! Mijn ouders niet zozeer, maar ook op mijn school wordt homoseksualiteit (puur het ‘uitoefenen’) als zondig gezien. Dit omdat God man en vrouw schiep om elkaar lief te hebben. Voor mijn vriend is het wel een probleem dat zijn ouders het er niet mee eens zijn, dat hij homofiel is zullen ze nog wel accepteren, maar als hij gaat samenleven met een man zullen ze het daar absoluut niet mee eens zijn.

@brabbeldasje: Natuurlijk is dat niet erg, ben zelf fan . Inderdaad een mooi citaat, bedankt, ik probeer er naar te leven.

@bernard 3: Ik ben het met het eerste deel van je antwoord eens, dat een christen liefdevol met zijn naaste om hoort te gaan zonder zijn principes te verloochenen. Maar ik kan juist niet duidelijk uit de Bijbel opmaken of het wel of niet mag. Zoals Humanist zegt, Leviticus is denk niet het sterkste Bijbelgedeelte voor zulke kwesties. De verzen uit het nieuwe testament haalde mijn vriend zelf ook al aan (toen ik hem vroeg waarop zijn ouders hun principes baseren). Zelf heb ik er me nooit in verdiept, maar ik zie in de andere reacties verschillende argumenten tegen die Bijbelverzen. En mijn vriend heeft duidelijk aangegeven dat híj niet gelukkig kan zijn alleen.

@Skippy: Inderdaad moet mijn vriend de keuze maken, maar hij vraagt wel om advies en bevestiging van mijn kant. Als zijn keuze vaststond had ik het meer los kunnen laten. Maar nu voelt het alsof ik de verantwoording heb om hem het juiste advies te geven. Een goede vriendin zijn probeer ik zeker, en in de periode voor het ‘uit-de-kast-komen’ heb ik het meerdere malen met hem over homofilie gehad, en ook duidelijk laten merken dat die mensen in mijn opzicht totaal niet minder zijn.

Jouw tweede punt ben ik het deels mee eens, onze kerk keurt namelijk homofilie niet af, maar homoseksualiteit wel. Daarom geloof ik absoluut niet dat God minder houdt van homo’s, maar vraag ik me af of Hij toestemming geeft voor een relatie tussen twee mannen (wat in de kerk wordt afgekeurd).

@brabbeldasje: Bedankt voor je reactie! Vooral het laatste stukje neem ik zeker mee.

@Chappo: Zelf heb ik inderdaad dezelfde visie op homofilie/homoseksualiteit. Ook ik heb nog steeds mijn twijfels bij het goedkeuren van homoseksuele relaties. Heel erg bedankt voor je reactie, en bidden blijf ik zeker doen!

@Lobke: bedankt voor de tips van de christelijke homoverenigingen!

Bedankt voor je reactie.

Hem steunen doe ik sowieso! Voor mij is het ook geen probleem dat hij homofiel is. Maar mijn punt is of ik hem vanuit mijn geloof mag bemoedigen om met een man samen te gaan wonen of niet. Als ik weet dat hij een verkeerde keuze maakt, kan ik hem niet steunen..

Hallo allemaal !

Al een paar jaar lang ben ik bevriend met een jongen die mij intussen door en door kent.

Hij heeft al die tijd verkering met een meisje, en ik heb al die tijd al doorgehad dat er iets niet klopte. Zelf had ik het vermoeden dat hij op jongens viel, maar durfde het niet te bespreken. Ik wachtte daarentegen tot hij het uit zichzelf zou vertellen.

En nu heeft hij me pas verteld dat hij inderdaad op jongens valt, hij is op dit moment zelfs verliefd op een jongen. Ik ben één van de weinigen die het week. Ondanks dat ik het aan zag komen, schrok ik ervan. In de kerk waar ik lid ben wordt samenwonen met iemand van hetzelfde geslacht als zonde gezien. Dit maakt het voor mijn vriend enorm lastig om het tegen zijn ouders te vertellen. Zeker omdat hij niet alleen kan en wil blijven, dit zullen zijn ouders nooit accepteren!

Nu weet ik niet goed hoe ik moet reageren, aan de ene kant is me altijd ingeprent dat het verkeerd is als twee mannen samenwonen, aan de andere kant kan ik ook niet geloven dat God wil dat mijn vriend altijd ongelukkig blijft.

Graag hoor ik jullie reactie hierover!

Op je vraag wat een goede christelijke visie is, heb ik geen antwoord.

Sowieso lopen de meningen over zo'n onderwerp enorm uit elkaar, en wat is goed?

Persoonlijk denk ik dat orgaandonatie valt onder 'je naaste liefhebben' zelfs na je dood!