Marije1996

Bedankt voor jullie reacties! @Humanist: Natuurlijk steun ik mijn vriend, zeker nu hij in deze lastige situatie zit. Hij vraagt alleen veel bevestiging aan mij, hij twijfelt namelijk zelf ook nog tussen wel/geen relatie aangaan met een man. Als hij mij vraagt hoe ik erover denk, vind ik dat lastig (geef ik ook aan). Terwijl hij waarschijnlijk behoefte heeft aan iemand die een duidelijke mening heeft. @dingo: Mag ik vragen waar je je laatste opmerking (‘Tenslotte op de nieuwe hemel en aarde wordt er ook niet meer getrouwd’) op baseert? Ik heb er zelf nooit over nagedacht, en ben er wel

Bedankt voor je reactie. Hem steunen doe ik sowieso! Voor mij is het ook geen probleem dat hij homofiel is. Maar mijn punt is of ik hem vanuit mijn geloof mag bemoedigen om met een man samen te gaan wonen of niet. Als ik weet dat hij een verkeerde keuze maakt, kan ik hem niet steunen..

Hallo allemaal ! Al een paar jaar lang ben ik bevriend met een jongen die mij intussen door en door kent. Hij heeft al die tijd verkering met een meisje, en ik heb al die tijd al doorgehad dat er iets niet klopte. Zelf had ik het vermoeden dat hij op jongens viel, maar durfde het niet te bespreken. Ik wachtte daarentegen tot hij het uit zichzelf zou vertellen. En nu heeft hij me pas verteld dat hij inderdaad op jongens valt, hij is op dit moment zelfs verliefd op een jongen. Ik ben één van de weinigen die het week. Ondanks dat ik het aan zag komen, schrok ik ervan. In de kerk waar ik lid

Op je vraag wat een goede christelijke visie is, heb ik geen antwoord. Sowieso lopen de meningen over zo'n onderwerp enorm uit elkaar, en wat is goed? Persoonlijk denk ik dat orgaandonatie valt onder 'je naaste liefhebben' zelfs na je dood!