OneLove

Er is onderzoek naar gedaan. De uitkomst was als volgt:

Homsexuele stellen zijn vaak:

- Ouder dan het gemiddelde hetero-stel

- Beter opgeleid

- Kiezen zeer bewust voor kinderen

Er is geen enkel bewijs dat kinderen die opgroeien bij een homo-stel ongelukkiger, crimineler, minder gezond etc. of zelf homsexueel zijn/worden. Streker nog, vaak slaat de balans ten positieve door. Er is één grote uitzondering op die regel. 50 % van deze kinderen worden ooit gepest, in verschillende mate, door anderen omdat ze "anders" zijn. Dat lijkt laatste lijkt me niet hun schuld.

Ik weet van deze studies, maar het is de vraag wat ze waard zijn. Het homohuwelijk bestaat nog maar zeer kort en adoptie via een derde partij ook. De kinderen die onderzocht worden zijn allen nog jong. Het wordt nuttiger om het onderzoek te doen wanneer ze zelf volwassen zijn, lijkt me.

Maar afgezien daarvan, het gaat niet om hoe gezond deze kinderen zijn en hoe ze presteren op school. Het gaat om het belang dat het kind heeft bij het kennen van en opgroeien bij zijn biologische ouders. Dat is iets fundamenteels, dat zeer wezenlijk is voor de identiteit van het kind en niet uitgedrukt kan worden in lichamelijke gesteldheid en schoolprestaties.

Waarom is t een argument? Kun je de laatste zin uit mijn vorige post met 'ja' beantwoorden dan?

Ik denk dat ik begrijp waar het misverstand zit. Jij denkt aan adoptie door homo's van kinderen die sowieso geadopteerd zouden worden. Toch? Mij gaat het in eerste instantie om homo-ouders die een kind laten verwekken door een 'derde partij'.

Tegen homo-ouders die een kind adopteren dat uit noodzaak niet bij zijn biologische ouders kan opgroeien, geldt niet mijn belangrijkste bezwaar. Wel het bezwaar dat ze in hun thuissituatie te weinig geconfronteerd worden met de sekseverhouding man/vrouw zoals die in de samenleving bestaat.

Maar tegen homo-ouders die speciaal voor zichzelf een kind laten verwekken, via een spermadonor of een draagmoeder, bestaat daarnaast het grotere bezwaar van de intentionele ontzegging van het fundamentele recht van het kind om op te groeien bij zijn biologische ouders.

Dit is in eerste instantie een argument tegen adoptie door homoparen, zoals Lobke al zei (en ook tegen heterostellen die hetzelfde doen). Maar er is een achterliggende redenering waardoor het indirect het homohuwelijk zelf betreft. En dat heeft te maken met de definitie van het huwelijk, zoals ik hierboven uiteengezet heb.

Ik hoop dat het zo duidelijk is. Helaas heb ik niet de eigenschap van sommigen hier om wat ik in mijn hoofd heb op een heldere manier op schrift te zetten.

Uiteraard vindt iedereen dat n fundamenteel recht, maar waarom begin je daar steeds over? Homostellen dwingen hetereostellen toch niet met pistolen hun kinderen af te staan?

Het is een argument tegen het homohuwelijk, en daar ging het hier over. Althans, niet in beginsel, vandaar mijn voorstel aan de mods om het af te splitsen.

Hoe bot het ook klinkt, tegenwoordig 'nemen' de meeste ouders kinderen wanneer ze er tijd voor hebben, er klaar voor zijn en dat graag willen. En geloof me, ik heb een baan waarbij ik dagelijks tientallen gezinssituaties zie langskomen waarbij het niet in het belang van het kind was dat de hetero ouders kinderen hebben genomen. Al die kinderen onderbrengen in andere gezinnen of bij voorbaat het nemen van kinderen aan mensen met een laag IQ of met lage sociale normen en waarden verbieden?

Dat begrijp ik wel hoor. Je kunt inderdaad ook vraagtekens zetten bij de motieven van man-vrouw stellen om kinderen te verwekken, en ik weet dat er talloze gezinssituaties zijn waarin het verwekken van kinderen niet verstandig was/is. (Ik begrijp overigens niet waarom je vraagt of die kinderen in andere gezinnen moeten worden ondergebracht, dat is helemaal niet mijn insteek.)

Maar er zit een groot verschil tussen een man en een vrouw die volgens de gewone biologische weg een kind 'nemen' en een homopaar dat een kind 'neemt' via een draagmoeder of via adoptie. In het eerste geval groeit het kind op in zijn natuurlijke eigen omgeving, bij zijn eigen biologische vader en moeder. In het tweede geval niet.

Ik ben het met je eens dat het belang van het kind voorop moet staan maar daarbij hoeft niet per definitie een andere relatievorm dan de man/vrouw relatie de standaard te zijn.

Schrijffout? Je bedoelt dat de de man/vrouw relatie niet per definitie de standaard hoeft te zijn? Ik vind dus van wel.

de vraag 'wie is mamma', is een andere dan de vraag of een kind zijn of haar moeder mist.

Klopt hoor. Ik ga nog even zoeken of ik het exacte verhaal kan terugvinden, dan post ik het. Maar de strekking was dat het meisje haar moeder miste en dat de homo-vader dat begreep.

Overigens ben ik wel benieuwd hoe je over hetero gezinnen denkt waarbij de moeder of vader is weggevallen, gescheiden, alcoholist, vast zit, workaholic? Of gezinnen waarbij de moeder of vader opnieuw trouwt?

Dat zijn uiteraard erge situaties die alle zorg en aandacht moeten krijgen. Maar voor mijn stelling eigenlijk niet van belang. Het gaat mij om de intentie. In al deze situaties zijn de omstandigheden zo dat het kind niet in de ideale setting opgroeit, maar dat is niet de intentie geweest van de ouders. Bij adoptie door een homo-paar wordt er opzettelijk (dat woord heb ik in mijn originele post onderstreept) een situatie gecreëerd waarin het kind niet in de ideale setting opgroeit. Er wordt zo'n kind intentioneel een fundamenteel recht onthouden. Begrijp je wat ik bedoel?

je haalt een aantal zaken door elkaar heen, homo-huwelijk is iets anders dan adoptie. In veel landen staan adoptie-rechten en homo-huwelijk dan ook helaas los van elkaar.

Ik sloeg een stap over, excuus. Het gaat om de definitie van het huwelijk. Als je het huwelijk definiëert als datgene wat een man en een vrouw aan elkaar verbind en aan de kinderen die uit die verbintenis voortkomen, de traditionele visie op het huwelijk zeg maar, dan is het belang van het kind net zo groot als dat van de volwassenen. Als je het huwelijk definiëert als de publieke erkenning van een trouwe relatie tussen twee volwassenen, de moderne westerse visie op het huwelijk, dan wordt (het belang van) het kind helemaal weggelaten. En dat leidt tot situaties waarin het belang van het kind ondergeschikt raakt aan dat van de ouders, zoals in het geval van homo-ouders.

In het belang van het kind zou de traditionele visie op het huwelijk door de staat verdedigd moeten worden, was mijn argument.

Verder stel je dat het ontzeggen van rechten aan individuen moet worden tegen gegaan, als het om homo's betreft wordt het dus blijkbaar opeens anders?

Nee, homo's hebben dezelfde fundamentele rechten als ieder mens. Maar ik vind het vanzelfsprekend dat het fundamentele recht van het kind om bij zijn biologische ouders op te groeien belangrijker is dan de wens van homo's om een kind te hebben. Dat laatste is geen fundamenteel recht.

cijfers? en dan het liefst opgesplitst in adoptie en huwelijk.

Cijfers heb ik niet. Maar ik heb intussen heel wat gelezen van discussies over dit onderwerp en merkte dat dit argument (en andere argumenten tegen het homohuwelijk) ook verdedigd werd door niet-religieuze mensen op weblogs en debat-websites. In het begin verbaasde mij dat, totdat ik me realiseerde dat het helemaal geen religieus argument is.

Ik snap het niet, ik ben niet zo bekend in die materie, maar wat is er anders dan tov een hetero getrouwd stel dat kinderen adopteert?

Ten eerste dat adoptie meestal plaatsvindt omdat het kind in kwestie door omstandigheden (armoede, oorlog, ziekte, etc.) niet bij zijn eigen biologische ouders kan opgroeien. Dat is een hele andere kwestie, want daar is het in het belang van het kind om het elders onder te brengen. Dat is heel iets anders dan een kind te 'nemen' omdat de (homo-)ouders dat graag willen. Dat is geredeneerd vanuit de wens van de ouders, niet vanuit het belang van het kind.

Ten tweede, zoals hier al genoemd, dat een kind een vader en een moeder nodig heeft, iets dat twee vaders of twee moeders niet kunnen bieden. Ik kan het nu niet terugvinden, maar ik las laatst een blogpost van een homo-vader die met zijn echtgenoot een meisje grootbracht. Zij vroeg op een gegeven moment: pappa, wie is mijn mamma? En dat knaagde aan hem. Hij erkende dat hoeveel liefde ze ook aan haar geven, ze het gemis van een moeder nooit zouden kunnen opvangen.

Ik denk dat elk kind het recht heeft om zijn biologische ouders te kennen en bij hen op te groeien. Er zijn omstandigheden waarin dat helaas niet mogelijk is. Dan kies je voor bijvoorbeeld adoptie door een ander gezin. Waarbij man-vrouw de verhouding is die het meest in het belang van het kind is.

Omdat de staat voor het welzijn van al haar burgers moet zorgen en hun fundamentele rechten dient te handhaven, moet ze samenlevingsvormen die deze rechten waarborgen beschermen en samenlevingsvormen die individuen rechten ontzeggen tegengaan. Daarom is het m.i. verkeerd geweest van de overheid om het homohuwelijk toe te staan in Nederland (en helaas in steeds meer landen).

En ik herhaal nog maar eens dat dit geen religieuze opvatting is, maar een die door nogal wat niet-religieuze mensen wordt gedeeld.

(Mods: misschien goed om dit deel van de discussie af te splitsen? Het past niet echt in dit topic. Wellicht handig om het vanaf mijn eerste post te doen. Voorstel voor titel: 'Een niet-religieus argument tegen het homohuwelijk'. Dan kunnen we daar verder discussiëren. Ik ben benieuwd naar reacties.)

Jawel want de Thora is de Bijbel van de joden, dus het spijt me voor je maar het fenomeen sola scriptura is ouder dan jouw kerk. Het enige wat jullie hebben gedaan is er een paar boeken aan toegevoegd en het een nieuwe naam gegeven.

Sola Scriptura toeschrijven aan de Joden is een anachronisme.

De Joden beschouwden de Schriften niet als de enige autoriteit, zoals protestanten. Integendeel, ze hadden een leergezag dat de wetten en voorschriften van God uitlegde en toepaste. In Exodus 18 lees je dat Mozes de rol van leergezag op zich neemt:

De volgende dag sprak Mozes recht over het volk. Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat stonden de mensen om hem heen. 14 Toen zijn schoonvader zag hoezeer hij door hen in beslag werd genomen, vroeg hij: ‘Waarom moet jij steeds voor iedereen klaarstaan? Waarom houd jij als enige zitting, terwijl de mensen zich van ’s ochtends tot ’s avonds om je verdringen?’ 15 Mozes antwoordde zijn schoonvader: ‘Omdat het volk bij mij komt om God te raadplegen. 16 Als ze een geschil hebben, wordt dat aan mij voorgelegd, en dan beslis ik wie er in zijn recht staat en vertel ik hun hoe Gods wetten en voorschriften luiden.’

In Deuteronomium 17 lees je dat Mozes dit leergezag neerlegt bij de priesters en de rechter:

Met betrekking tot moord of doodslag, rechtsvordering en geweldpleging kunnen zich in uw steden rechtszaken voordoen waarin het te moeilijk is om vonnis te wijzen. In dergelijke gevallen moet u naar de plaats gaan die de HEER, uw God, zal uitkiezen. 9 Daar raadpleegt u de Levitische priesters en de rechter die daar op dat moment zetelt, en zij zullen uitspraak doen. 10 Doe precies wat zij u voorschrijven en volg de aanwijzingen die u van hen krijgt nauwkeurig op. 11 Houd u aan de uitleg die zij u geven en aan het vonnis dat ze uitspreken. Probeer in geen enkel opzicht te schikken en te plooien. 12 Degene die de euvele moed heeft om de woorden van de rechter of van de priester die daar voor de HEER, uw God, dienstdoet in de wind te slaan, moet ter dood gebracht worden. Zo moet u het kwaad dat zich bij de Israëlieten aandient in de kiem smoren.

Ook op andere plaatsen in het O.T. is dit terug te vinden. Er wordt gesproken over de oudsten in de stadspoort, die tot taak hadden recht te spreken en geschillen op te lossen. Zie bijvoorbeeld het verhaal van Ruth.

Er is dus geen sprake van een exclusieve autoriteit van de Schriften. De regels en wetten uit de Torah moesten worden uitgelegd en toegepast door daartoe aangewezen en geheiligde mensen. Dit gezag stond bekend als de 'zetel van Mozes', zie Joodse commentaren daarover.

Naar dit gezag verwijst Jezus als hij in Mattheus 23 tegen het volk zegt: "De schriftgeleerden en de farizeeën hebben plaatsgenomen op de stoel van Mozes. Houd je dus aan alles wat ze jullie zeggen en handel daarnaar." Kortom, Jezus schaft dit leergezag niet af, maar bekrachtigt het.

Sola scriptura is een 16e-eeuwse uitvinding en is in de traditie van de Joden ondenkbaar.

Ik ben benieuwd wat er achter zit, waarom men zich wil afsluiten voor de waarheid en niet bereid is andere inzichten serieus te nemen.

Een onjuiste benadering van de Schrift, samen met het juiste besef dat geloof belangrijker is dan wetenschap, denk ik.

Mijn ervaring met creationisten tot nu toe is dat ze mee gaan met wetenschap en logica, behalve als het tegen letterlijke bijbellezingen ingaat. En ze zijn bereid dat blind te verdedigen. Ik heb ook niet de illusie dat ik zo iemand overtuig van mijn standpunt.

Daarom riep ik al dat je die tijd en energie beter in zaken kunt steken die er wel toe doen.

Het gaat er niet om of die analyse foutloos is of niet. Puur de bekwaamheid van de menselijke geest om zichzelf te analyseren (dus ongeacht de uitkomst), is uniek. Een machine kan dat niet. Tenminste, dat is het argument van Lucas.

Ehm. Mensen kunnen zichzelf niet foutloos analyseren hoor. De makkelijkste persoon om voor de gek te houden ben je zelf.

Het is een filosofische stelling, geen psychologische.

Ik weet niet hoeveel jullie van wiskunde afweten, maar ik las vorige week iets over Gödels onvolledigheidsstelling. Ik snapte er was een vergelijking die ik wel snapte (maar ik weet niet of die overeenkomt met wat Gödel stelt):

Je hebt een fiets, daar omheen trek je een (denkbeeldige) cirkel. Om die fiets te verklaren heb je iets nodig van buiten de cirkel (de fabriek). Om die fabriek trek je weer een cirkel, etc. etc.

Uiteindelijk kom je dus bij het universum terecht. De blog die ik las stelde: "Het universum is eindig, dus is er iets nodig van buiten om het te verklaren: God".

Het is natuurlijk echter nog niet bekend of het universum eindig, dan wel oneindig is. En het is wel een grote stap om voor die verklaring meteen de (Christelijke) God in te vullen.

Ken je het Argument van Lucas? http://users.ox.ac.uk/~jrlucas/Godel/mmg.html

Lucas zei, voortbordurende op Gödel, dat gesloten systemen als machines/computers niet in staat zijn om zichzelf te beschouwen en hun eigen functioneren te analyseren. Daarvoor is een ander, buitenstaand, gesloten systeem nodig. Met andere woorden: om een computer te analyseren heb je een andere (betere) computer nodig.

De menselijke geest is hierop een opmerkelijke uitzondering. Die kan zichzelf beschouwen en zijn eigen functioneren analyseren zonder buiten zichzelf te hoeven treden. Mensen kunnen dus iets dat machines niet kunnen, aldus Lucas, en filosofisch gezien betekent dat een sterk argument tegen materialisme.

Ik ben overigens een leek, dus als ik het niet goed uitleg kan The Black Mathematician mij vast wel verbeteren.

Ik ben het helemaal met je eens hoor. Maar ik wil aangeven dat je beter je energie in iets anders kunt steken. Discussiëren met creationisten is intellectueel niet uitdagend en zelfs gemakzuchtig.

Klopt, maar het zijn toevallig wel de enige mensen die in dit topic een afwijkende mening hebben. Voor de rest vat iedereen het figuurlijk op. Oftewel, voorlopig zit ik nog met de creationisten te debatteren. |'>

Maar waarom zou je dat willen? Ik neem aan, gezien je aanwezigheid op een christelijk forum, dat je geïnteresseerd bent in het christendom. Als je oprecht zoekt naar de essentie van het christelijk geloof, heeft debatteren met creationisten geen enkel nut. Je bereikt er niets mee, want je overtuigt niemand (zelfs al heb je gelijk), en je vindt er niets, want het heeft te weinig met de essentie van het christelijk geloof te maken.

Vandaar mijn verdenking dat veel atheïsten die op een christelijk forum over schepping en evolutie blijven debatteren, helemaal niet op zoek zijn naar God of geloof, maar slechts zieltjes willen winnen of hun eigen ego willen strelen. In het eerste geval zijn hun intenties tenminste nog goed, in het laatste geval niet en je weet hoe het met Narcissus is afgelopen.

Maar ik neem zelf wel de moeite om een verhaal te onderbouwen en als men dan enkel terugkomt met bijbelverzen zonder enige uitleg, en de evolutie overboord gooit zonder onderbouwing, dan neem je m.i. de discussie niet serieus.

Ik ben het helemaal met je eens hoor. Maar ik wil aangeven dat je beter je energie in iets anders kunt steken. Discussiëren met creationisten is intellectueel niet uitdagend en zelfs gemakzuchtig. Je kunt beter op zoek gaan naar de essentie van het christelijk geloof. Dat is intellectueel een grote uitdaging en je hebt er echt wat aan.

Hitchens, waarom ga je niet in gesprek/discussie met niet-creationistische christenen? Daar zijn er veel meer van en het is intellectueel veel uitdagender.

Niet naar jou persoonlijk, maar ik krijg wel eens de indruk dat zelfverklaarde atheïsten op forums het meest met creationisten discussiëren omdat daar makkelijk punten te scoren zijn.

Persoonlijk vermoed ik dat het is omdat zij eigenlijk niet op zoek zijn naar wat waar is, maar naar wat een superioriteitsgevoel oplevert. Ze zijn dan vooral bezig met het strelen van hun ego, in plaats van een werkelijk intellectueel debat te zoeken.

Die houding is intellectueel lui en gemakzuchtig, en bovendien onrechtvaardig jegens het christendom, want slechts een minderheid daarin is creationistisch. Misschien is het sowieso beter om je niet langer op dit soort vruchteloze discussies te storten. Want creationisten (en christenen in het algemeen) hebben iets wat jij niet hebt: een liefdevolle relatie met hun Schepper. De voldoening en vrede die daaruit voortkomt is zoveel sterker dan jouw rationele argumenten, dat je niemand zult bekeren, zelfs al heb je gelijk dat het creationisme onwetenschappelijk is. Ga liever daarnaar op zoek, dat is pas een échte uitdaging.

Krauss toont aan dat in een plat universum (die van ons dus) de totale energie gelijk is aan nul. De energie van de zwaartekracht en de bewegingsenergie heffen elkaar op. Dat betekent dus dat het universum is begonnen met netto nul energie. En dat betekent weer dat het universum in feite is ontstaan uit 'niets'. Maar wat is dat niets dan? Op subatomair level ontstaan er in de lege ruimte spontaan zogenaamde 'virtuele deeltjes'. Deze deeltjes hebben geen invloed op de natuurwetten omdat ze zo extreem kort verschijnen, en verdwijnen daarna ook weer omdat ze elkaar opheffen (een deeltje en zijn antideeltje). Dit is het 'niets' dat Krauss beschrijft. Het is een soort vacuüm waar voortdurend kwantumfluctuaties plaatsvinden: kleine schommelingen in energie. Als dit proces zich voortdurend herhaalt in een ruimte die uitdijt, dan vult de ruimte zich met materie, omdat de deeltjes elkaar steeds minder opheffen. Hierdoor ontstaat een uitdijende ruimte die steeds meer wordt gevuld met materie. Ergo, een universum.

Hitchens, 'niets' en 'lege ruimte' zijn tegengestelde, elkaar uitsluitende begrippen. Begrippen als 'vacuüm' en 'kleine schommelingen in energie' veronderstellen allemaal dat er al iets was, er is dus geen sprake van 'niets' in de filosofische zin van het woord. Als dit al een wetenschappelijk houdbare theorie is, dan zegt dit nog niets over de eerste oorzaak van het universum en al helemaal niet over God.

Hmm, nog niet zo lang geleden betoogde hoogleraar psychiatrie Herman van Praag dat atheïsme een afwijking is, een anomalie. Betekent dit alles dat je alleen psychisch gezond bent als je niet-fundamentalistisch christen bent?

Ah, je bedoelt dus louter wetenschappelijk oke. Er is natuurlijk nog meer dan wetenschap he...

Zeker, maar alleen als dat ook wetenschappelijk bewezen kan worden

Dat is een niet-wetenschappelijk dogma!

En het universum? Sluit je ook niet uit dat daar een aanvaardbare natuurlijke verklaring aan ten grondslag ligt?

Dat kan niet, denk ik. Een natuurlijke verklaring is een verklaring die plaatsheeft binnen onze 'natuur', onze werkelijkheid. Dat wil zeggen, binnen onze tijd en ruimte. Een verklaring voor het bestaan van het universum ligt per definitie buiten het universum zelf, dus buiten onze werkelijkheid. Een natuurlijke verklaring voor het universum bestaat dus niet.

Daar zal de natuurwetenschap dus ook niet kunnen komen, er is een bovennatuurlijke verklaring voor nodig.

Je hebt het toch over twee mogelijkheden die tegengesteld zijn?

1. God heeft het leven geschapen door te interveniëren.

2. God heeft de materie geschapen waaruit door een natuurlijke oorzaak het leven werd gecreëerd.

Nee, ik zei:

1. God heeft de materie geschapen die zelfscheppend is.

2. Het ontstaan van leven kan zowel een natuurlijke (d.w.z. aanwezig in de materie) als een goddelijk-interveniërende oorzaak hebben.

3. De menselijke ziel heeft geen natuurlijke oorzaak, maar een direct-goddelijke.

Dit alles is niet tegengesteld, maar complementair.

Het gaat rond het topic van abortus, dus ik heb het over foetussen tot de 24e week. Vanaf dat moment begint het zenuwstelsel in het lichaam zich te verbinden met dat in het brein, en kan het dus pijn voelen. Onnodig lijden van welk wezen dan ook is niet ethisch te verantwoorden en moet dus voorkomen worden. Als je die grens van 24 weken bent gepasseerd is het niet meer zozeer de vraag 'waarom zou dat leven waarde hebben' maar 'waarom zou dat leven beschermd moeten worden', en het antwoord daarop is simpelweg die voorkoming van pijn.

Er zijn mensen met een bepaald syndroom waardoor ze geen pijn kunnen voelen. Zij kunnen volgens jouw stelling dus niet lijden. Het zou dus geen probleem zijn om hen ruim na de 24ste week, of zelfs na de geboorte, te aborteren?

Sorry voor de bump, maar ik las een relevant nieuwsartikel waarin wetenschappers geciteerd worden die claimen dat foetussen al na 8,5 weken in staat zijn om pijn te voelen. Moet de abortusgrens dan worden teruggeschoven naar 8 weken, MasterJapie?

Het is inderdaad nog een mysterie hoe het leven is ontstaan. Alleen als je een Goddelijke optie introduceert dan heb je al je werk nog voor je mocht je dit willen aantonen.

Ik denk niet dat het aan te tonen is; het is een geloofspunt. Maar ik sluit niet uit dat er een aanvaardbare natuurlijke verklaring voor het ontstaan van leven opgesteld wordt.

Het verschil hier met de wetenschap is dat zij zegt het gewoon nog niet te weten. Dat is een veel gezonder uitgangspunt als je iets wilt verklaren.

Of dat gezonder is of niet, goddelijke interventie is iets dat geloofd wordt op basis van openbaring, niet op basis van (het ontbreken van) wetenschappelijke verklaringen.

Maar het maakt nogal een verschil als je zegt dat God de mens heeft geschapen, of dat God alleen de materie in het universum heeft geschapen. Vooral uit christelijk oogpunt lijk me.

Jij zoekt tegenstellingen in mijn post die er niet staan.

Een ziel is ook iets waar je in moet geloven en wat niet aantoonbaar is.

Niet natuurwetenschappelijk, nee.

Ik zou het zelf eerder bewustzijn noemen.

Dat kan, ik niet.

Dus een embryo bevat al een ziel in de baarmoeder?

Ja.

Is dit een algemene gedachtegang binnen het geloof of is dit je persoonlijke geloof?

Katholieke leer.

Dus God heeft het leven niet geschapen, maar het mechanisme waardoor het leven geschapen zou kunnen worden? Ik betwijfel hoeveel christenen je daarmee vertegenwoordigt.

Jij leest meer in mijn post dan ik er in stop. Uiteraard ook het leven, en de mens.

Dan snap ik je niet. God heeft de materie geschapen met daarin een zelfscheppende natuurwet. Daaruit maak ik op dat deze zelfscheppende natuurwet volgens jou het leven schiep.

Dat heb ik niet gezegd. Voor zover ik weet is nog niet wetenschappelijk vastgesteld hoe het leven op aarde begon. Het kan zijn dat het ontstaan van leven een natuurlijke, materiële oorzaak heeft. Het kan ook zijn dat het dat niet heeft, en dat het leven pas ontstond na goddelijke interventie. Het maakt niet uit, in beide gevallen staat er een Schepper aan de oorsprong van het leven.

Maar tegelijk zeg je dat God het leven schiep en ook de mens. Kun je dat even toelichten?

Wat betreft de schepping van de mens, geloof ik dat er wel goddelijke interventie plaatsvindt. Bij iedere bevruchting schept God een unieke onstoffelijke ziel. Die heeft geen materiële oorsprong, denk ik, al is er ook een stoffelijk lichaam nodig om er een mens van te maken.

Ik heb eerst nog een vraag voor de gelovigen die wel uitgaan van evolutie in combinatie met een schepping. Wat heeft God nou precies geschapen?

De materie, dus al het stoffelijke. Met daarin besloten de zelfscheppende (en zelfvernietigende) natuurwetten.

Dus God heeft het leven niet geschapen, maar het mechanisme waardoor het leven geschapen zou kunnen worden? Ik betwijfel hoeveel christenen je daarmee vertegenwoordigt.

Jij leest meer in mijn post dan ik er in stop. Uiteraard ook het leven, en de mens.

Ik heb eerst nog een vraag voor de gelovigen die wel uitgaan van evolutie in combinatie met een schepping. Wat heeft God nou precies geschapen?

De materie, dus al het stoffelijke. Met daarin besloten de zelfscheppende (en zelfvernietigende) natuurwetten.

Jezus bouwt zijn Gemeente niet op Petrus (dat is grammaticaal ook niet houdbaar),

Waarom niet?

Misschien dat je hier een antwoord vindt? viewtopic.php?f=12&t=28777#p1112257

Ik heb deze thread gelezen hoor, ik vroeg specifiek naar het grammaticale argument.