Pebbels

Of mijn gezang ook aan te horen is, weet ik niet haha.

Mijn schoonmoeder roept altijd, bij onbekende liedjes zing je echt mega vals, maar als je de liedjes kent, klinkt het best mooi.

Het is niet zo dat ik super goed kan zingen of er een geweldige aanleg voor heb.

Zoeken naar een kamer,

Vader er van overtuigen dat ik wél voor mezelf kan zorgen (beter dan hij, volgens mij).

Leren.

Schoolproblemen oplossen.

Breien (ik wil mijn fijne col afmaken, want ik kan hem nu direct gebruiken ^^).

Voetbal kijken.

Nog meer studern.

Je hebt een boel te doen vandaag.

als ik zo vrij mag zijn, mag ik vragen hoe jong je bent?

Zijn er onder ons zangers of zangeressen hier?

Ik zelf ga het zingen weer oppakken, elke donderdag avond word zang bij ons in de kerk geoefend voor de dienst van zondag.

Zingen is al van kleins af aan mijn passie. Vroeger zong ik ook heel veel en bedacht ook zelf liedjes.

Ik ben blij dat weer mee mag gaan zingen...

Persoonlijk denk ik dat het gebed je rust, kracht en zelfvertrouwen kan geven. Dat betekend mijns inziens niet dat God ons op onze wenken bediend.

Dan was er geen lijden, geen armoede, geen oorlog meer; want wat zal daar veel om gebeden. Gebeden of God een einde aan deze ellende zou willen maken.

Mee eens.

Bidden, en Vader vragen of Hij je hierin wil leiden, vragen of Hij de wegen in je baan bekent wil maken.

En inderdaad het is niet zo dat je meteen antwoord zult krijgen, maar misschien ook wel.

Succes

Vandaag is weer z'n dag als alle anderen, en toch ook weer zo anders.

Voor de verandering ik het mooi weer hier, hopelijk blijft het zo dan kunnen we vanmiddag heerlijk buiten spelen

snert, omdat ik het vies vind

Foboformulier.

Wat is dat uhm???

Ik heb het gevonden! lang leve google

Foboformulier.

Wat is dat uhm???

'pillendraaier' zo noemt mijn vader de dokter uhm

Nog 1 bericht te gaan, Pebbels!

Ik heb het gered hahahaha. nu behoor ik ook tot de grijze massa

Op die foto net leek je nog te behoren tot de groene grassprietjes! Is dit wat ze bedoelen met de tijd vliegt?

hahahahahaha, dit is 1 van de vele voorbeelden

Nog 1 bericht te gaan, Pebbels!

Ik heb het gered hahahaha. nu behoor ik ook tot de grijze massa

Er was pas geleden een getuigenis, een vrouw in onze gemeente was ziek, heel erg ziek.

De dokters vertelden haar dat ze ook nooit meer beter zou worden.

Haar geloof in Jezus is zo sterk, ze heeft gebeden gevraagd aan de Heer om genezing.

De dokters waren verbaasd ze was helemaal genezen!!! Ze wisten niet hoe dat mogelijk was.

Nou als dat geen wonder is, dan weet ik het ook niet meer....

God is goed! God is groot! Hij is trouw!

Is het jullie al op gevallen?

mooi!!

Lees eens de FAQ

Via Reageren knop staat rechts "BBCode staat AAN", klik op BBCode.

Danku!

Helaas niet Archillion.

Een licht gescheurde kuitspier door overstrekking waarschijnlijk...of hevige kramp waardoor deze gescheurd is.

Zometeen proberen toch nog wat dingen in huis te doen, ondanks de pijn en het eigenlijk met mijn voetje omhoog moeten zitten.

Beterschap!

Zo te lezen heeft ieder van jullie drukke bezigheden.

Leuk te lezen!

Wat ga ik doen vandaag?

Van alles ik begin nu eerst met ontbijt voor de kids, daarna hen naar school brengen, dan eerst maar beginnen met de afwas... uhm

Verder huishouden en de rest zien we wel

Ik zei het toch, de vlaggen hangen voor jan met de korte achternaam buiten

Ik luister vaak naar Opwekking, zoals deze:

Ik weet niet hoe ik het liedje hiervan youtube krijg, maar hier de link...

Ik heb een poos terug het boek: Het familie portret gelezen van Jenne Blum ook een heel mooi indrukwekkend boek

Ik ben er niet trots op, maar ik ben vreemd gegaan in mijn relatie.

In die tijd was ik totaal los geraakt van God, ik was zelfs helemaal niet met het geloof bezig.

Mijn relatie liep niet lekker, en ik kon mijn verhaal bij iemand anders kwijt, waarbij ik me wel begrepen voelde.

Om een lang verhaal kort te maken, mijn relatie heeft onder flinke druk gestaan.

Nu nog na ruim 2,5 jaar later is dit nog merkbaar.

Ik snap dat mijn man het vertrouwen in mij is kwijt geraakt, en ik ben hem ook dankbaar dat hij mij een 2de kans heeft gegeven.

Het zal ook nooit weer gebeuren, ik heb hiervan geleerd!

Nu is het zo dat mijn man mij steeds het gevoel geeft van wantrouwen, telkens als ik iets doe zegt hij, hu je gaat toch geen andere mannen versieren he. Ik dacht dat we die fase al voorbij waren.

Zal dit voor altijd zo zijn, of gaat hij inzien dat ik dit echt niet meer doe?

Het is altijd met een mening's verschil dat ik dit moet aan horen, ja maar jij toen...

IK WEET HET NU WEL! pff

ik kan er helemaal naast zitten natuurlijk, maar ik kan me goed voorstellen dat hij zoiets zegt om z'n angst een plek te geven of te verwerken. Hij voelt zich wellicht net zo ongemakkelijk met de situatie als jij, en bij hem uit dat zich misschien in dergelijke niet zo handige opmerkingen? Het kan een stuk onzekerheid zijn dat hij op deze manier uit. Niet omdat hij je niet wil vergeven/niet vergeven heeft, maar gewoon omdat hij bang is.

Wat betreft vergeving: het zal altijd wel lastig blijven omdat we nu eenmaal mensen zijn, maar als christen moeten we proberen om te vergeven zoals God dat doet. Jezus had er geen moeite mee om die ene man aan het kruis te vergeven (nota bene: je zult met mij in het paradijs zijn!) terwijl die man eerder dat jaar moorden had gepleegd (en daarmee een enorme zonde tegen Zijn Schepper - Jezus - had begaan! Je ziet Jezus niet later nog weer keer op keer terugkomen op dat verleden. Ook in de rest van de bijbel zie je dat zo. Als het volk Israel weer eens voor de zoveelste keer de mist in ging, stond God klaar om te vergeven, om wat er tussen Hem en Israel in stond, weg te doen, uit te wissen. Die oude koeien worden dan later niet meer uit de sloot gehaald (hooguit in het kader van: het ging mis, maar gelukkig was er daarna vergeving, maar niet om het er nog eens lekker in te vrijven). Je ziet de apostelen die de brieven in het NT hebben geschreven, ook niet steeds terugvallen op hoe de gelovigen waren voordat ze gelovig werden, of ze steeds maar weer inpeperen dat ze zo zondig zijn en er niks van kunnen. Ja, het wordt wel aangekaart als 'verbeterpunt' en als iets waarvoor je op Gods genade moet vertrouwen, maar niet als iets dat je steeds nagedragen zal worden.

Misschien lijkt wat je man doet, op oude-koeien-uit-de-sloot-halen, maar is het wel gewoon de onzekerheid en angst. Zijn vertrouwen heeft een klap gekregen en z'n angsten komen wellicht zo naar buiten. Als hij het verleden er echt steeds in zou willen vrijven, dan zou z'n houding vermoedelijk veel arroganter zijn, zich verheffend boven je, zo van: "jij bent slecht/fout/etc en vergeet het vooral niet!"

Heb je hem voorzichtig uitgelegd dat hoe hij zich uit, bij jou als wantrouwen overkomt? Ik denk niet dat hij het zo bedoelt, maar dat is wel het effect wat het op jou heeft. Ik kan me voorstellen dat jullie elkaar hiermee kunnen helpen: kan jij hem helpen om z'n angst te overwinnen? Kan hij jou helpen om je verhaal bij hem kwijt te kunnen? kunnen jullie elkaar helpen om meer te leven uit dankbaarheid voor Jezus' vergeving?

Dankjewel voor deze post! Mijn man is op het moment totaal niet met het geloof bezig, hij heeft zich er voor af gesloten. Extra moeilijk.

Ik haal daarin tegen heel veel kracht uit het Woord van God.

God is trouw, voor nu, voor morgen, overmorgen en eeuwig, daar ben ik Hem meer dan dankbaar voor. God hersteld God geneest God zorgt.

Ik heb mijn oude ik met al mijn zonde met alle dingen die ik verkeerd heb gedaan bij Jezus gebracht, ik wil trouw aan Jezus zijn, zo ook aan mijn man. Dat wilde ik laten zien door mij te laten dopen, wat ik heb gedaan is fout, maar zo wil ik niet meer leven!

Toen in de tijd schreeuwde ik om aandacht, maar mijn man reageerde niet, was te druk met een spelletje op het internet. Elke avond was het het zelfde liedje, ik zocht aandacht, aandacht als waardering voor de dagelijkse dingen die ik deed, maar bij mijn man vond ik ze opdat moment niet. Toen in eens was daar een liefde volle man, die mij begreep en het zelfde er vaarden als ik. Juist, hier was ik naar opzoek.

Ik heb mijn man toen verteld dat we uit elkaar groeide en ik 'gevoelens' kreeg voor een ander. gevoelens die gebaseerd waren op eigenlijk een stukje aandacht en waardering. Hier deed mijn man echter niets mee. Pas toen het escaleerde kreeg ik de aandacht alleen negatieve aandacht ruzie.

Na die tijd hebben we er veel over gesproken, ook met een 3e erbij. Hij heeft zijn spel aan de kant gezet en is meer aandacht aan mij gaan schenken, veel meer begrip en waardering voor de dingen die ik doe.

Daar ben ik enorm dankbaar voor dat hij daarin veranderd is, en dat benoem ik ook.

Hoe krijg ik mijn foto op de juiste grote zodat ik hem hier kan gebruiken als plaatje bij mijn naam?

uhm hoop dat mijn vraag een beetje duidelijk is.

Ik ga 1 keer per week naar de dienst.

Als er andere activiteiten naast de dienst in de kerk zijn, dan ga ik vaker.

Wij hebben bijvoorbeeld BOS avonden BOS staat voor Bijbel op schoot, dit is een bijbel studie.

Wij zingen in de dienst liederen van Opwekking met een band, piano gitaar, drum, ect

Ik vind dit zelf erg mooi! Ik zing graag deze liederen.