Mariel van der Hoek

Ik heb een angst. Gisteren werd die angst weer gekieteld en dat is is een naar gevoel. Wanneer ik denk aan het feit dat ik ooit de mensen ga verliezen waar ik van hou, word ik heel onrustig en bang. Heel bang. De dood blijft voor mij een angst. Angst omdat het mensen wegrukt uit mijn leven. Angst omdat het verandering brengt. Dan denk ik aan 1 Kor. 15: "En wanneer dit vergankelijke lichaam is bekleed met het onvergankelijke, dit sterfelijke met het onsterfelijke, zal wat geschreven staat in vervulling gaan: ‘De dood is opgeslokt en overwonnen. Dood, waar is je overwinning? Dood, waar

Het is al bijna een week geleden: vorige week woensdag mocht ik exit polls afnemen bij een stembureau in mijn woonplaats. Van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat kwamen er mensen voorbij om te stemmen. Af en toe vroeg ik aan een voorbijganger of ze een enquête wilde invullen. In de tussentijd bekeek ik de mensen en bedacht ik welk karakter ze hadden en wat hun passies zijn. Het waren zoveel verschillende soorten mensen: oud & jong, allochtoon & autochtoon, klein & groot... Op die dag merkte ik zo sterk dat ik - en veel andere mensen - een vertekend beeld hebben van bepaalde

Dit voelt voor mij weer als een nieuwe start. De zomervakantie is voorbij en de schelle stemmetjes van fietsende schoolkinderen klinken door de straat. Ik zit momenteel op mijn kamer, achter mijn laptop. Ik staar naar buiten en bekijk met een glimlach de natuur. Groene achtertuinen, gezinnen in het zonlicht, huisdieren en de wind die met de bomen speelt. Ik geniet ervan. Dan komt opeens de vraag in mijn hoofd: 'hoe zal de nieuwe aarde eruit zien?' Mijn gedachten gaan naar de toekomst. Ik denk na over de terugkomst van Jezus en de hemel. Het nieuwe Jeruzalem. Ik kan niet bevatten hoe alles za

Soms heb je van die momenten dat alles goed gaat. Alles lijkt je voor de wind te gaan. Je hebt weinig zorgen en de zegeningen stapelen zich op. En je relatie met God? Ook prima. Maar dan heb je een week waarin God lijkt verdwenen. Er gebeuren vervelende dingen en je werpt een vragende blik naar boven. God, wat wilt U met mijn leven? Die vraag stelde ik pas geleden ook aan God. Waar bent U en wat voor plan heeft U met mij? Ik zag op een moment mijn uitgedachte plannetje voor mijn leven langzaam verdwijnen. Toen dacht ik bij mezelf: Mariel, waarom maak je er zo'n punt van? Ik ben een p

Ik blader door mijn Bijbel. Soms heeft een vers een roze kleur gekregen, omdat de woorden mijn hart raken. Zelfs Prediker heeft kleur! Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik soms negatief ga denken door dit bijbelboek. De schrijver kijkt goed om zich heen. Hij zuigt de bezigheden van mensen als een spons op. Dan komt hij tot de vraag: wat heeft het voor zin om zo te stressen in je leven? Goeie vraag Prediker! Wat dat betreft is er een grote overeenkomst tussen de bijbelfiguren en de mensen van vandaag: we zijn zo druk. Druk met school, werk of hobby. Ook ik heb het druk. Druk met mijn studie, dr

Mag ik jou een vraag stellen: waarom geloof jij? Misschien heb je daar een heel mooi antwoord op. Of misschien moet je er heel goed over nadenken. We zouden er waarschijnlijk uren over kunnen praten. Hoe mooi God is, hoe liefdevol, hoe Hij een rol speelt in jouw leven, of juist helemaal niet. En wat als ik jou vraag wat nu de échte reden is dat je gelooft. Mag ik je vragen: geloof je omdat je bang bent om in de hel terecht te komen? Misschien vind je dit heel moeilijk. Ik tenminste wel. Soms bekruipt mij dat gevoel: kom ik later wel echt in de hemel? Dan ga ik nadenken over al die sto

Ik ben waarschijnlijk niet helemaal duidelijk geweest in mijn blog. Sorry daarvoor! Ik weet niet hoe het komt dat mijn gedeelte overkwam dat je jezelf continu overgeeft aan Jezus. Ik denk niet dat als je eenmaal bekeerd bent - is dat trouwens één keer in je leven of meerdere keren? - dat je dan niet klaar bent. Het is eigenlijk hetzelfde wat veel mensen denken: als je eenmaal een christen bent, is je leven vol met vrolijkheid en wandel je makkelijk door het leven. Dat is niet zo, integendeel. Ik denk dat je iedere dag jezelf ertoe moet zetten om bij Jezus te blijven. Klinkt misschien heel

Dankjewel voor je reactie. Dat vind ik echt tof! Het ligt er aan Kyran wat je verstaat onder 'een beter leven'. Is het goede dingen doen voor de wereld om je heen zonder direct contact met God, Jezus en de HG, of is het een leven dat je toewijdt aan God? Ik denk persoonlijk het laatste. Jezus zei ook zelf dat Hij de weg, de waarheid en het leven is. In mijn ogen kan je alleen tot God komen door Jezus heen. Daarom heb ik ook geschreven dat je met alles naar het kruis kan gaan, omdat Hij alles heeft overwonnen en jouw leven daardoor kan veranderen. Wat vind jij daarvan?

Morgen doe ik het echt. Zeg jij dat ook zo vaak? Morgen verander ik echt God. Morgen zal ik niet meer die stomme fouten maken in mijn leven. Ik zal altijd een volgeling zijn van U en ik zal doen wat U van mij vraagt. Je weet vast wel uit eigen ervaring wat die volgende dag zal gebeuren. Je maakt dezelfde fouten en maakt verkeerde keuzes. Je baalt ongelofelijk van jezelf. Hoe stom kun je zijn? Wat moet God nu van mij denken? Het gevaar is dat mensen dan vaak denken: laat maar zitten, ik kan toch niks meer goed doen in mijn leven. Maar God denkt daar anders over. Hij heeft juist Zijn Zoon

"Wanneer een mens geniet van rijkdom en bezit, wanneer hem dat door God wordt toegestaan als zijn rechtmatig deel en hij zich verheugt in alles wat hij moeizaam heeft verworven, is dat een geschenk van God." Dit is een gedeelte uit Prediker 5. Genieten, lukt jou dat? Ik werd de afgelopen tijd vaak stilgezet bij het woord 'genieten' en de inhoud daarvan. Je hoort het zo vaak: geniet ervan. Maar... doe jij dat wel? Om eerlijk te zijn: ik vaak niet. Ik probeer het wel, maar ik wil altijd graag meer. Meer vrije tijd, meer vakantie, meer prachtig lenteweer et cetera. Begrijp me niet v