Juffrouw

Ik ga niet alles lezen want ik moet boodschappen doen. Wilde wel even kwijt wat ik niet kijk:

1. Ik kijk geen porno, omdat het bijdraagt aan het (letterlijk) verneukte beeld dat mensen van seks hebben. Ik denk niet dat seks zo bedoeld is namelijk.

2. Ik zet films waarin Jezus en God belachelijk worden gemaakt liever uit. Een komedie als 'Paul' bijvoorbeeld, over dat buitenaardse wezen. Dan heeft een hoofdrolspeler een T-shirt aan met Jezus die Darwin doodschiet terwijl hij zegt: 'Evolve this!' Ok, ik snap dat onwetende atheïsten erom kunnen lachen, maar ik vind het niet leuk omdat het ten eerste het misverstand versterkt dat je per definitie niet in Darwins theorie gelooft als je in Jezus gelooft, en ten tweede omdat Jezus Christus veel geleden heeft uit liefde voor ons en dus wel wat respect verdient.

(Ik heb de film overigens wel afgekeken omdat we hem hadden gehuurd... en omdat mijn man vindt dat ik niet alles zo serieus moet nemen .)

3. Films als Constantine vind ik echt prima, ok er wordt misschien wat simpel in gedaan, maar het draagt indirect denk ik wel bij aan het geloof in God, in goed en kwaad onder atheïsten. Ik kan daarom zelfs een komedie als 'Bruce Almighty' best waarderen, hoewel het natuurlijk blasfemie ten top is.

Kortom: ik vind films waarin Jezus en God echt belachelijk worden gemaakt niet leuk, maar films met een respectvolle knipoog kunnen m.i. best. Nu ga ik boodschappen doen.

Mijn man en ik gaan met avondwakes, begrafenissen, huwelijken, doopvieringen, Pasen en Kerstmis. Dan zijn er ook andere jongeren bij.

Twee weken geleden ging ik voor het eerst in mijn leven - als nieuwe katholiek - op een doodnormale zondag naar de kerk. In mijn eentje. De jongste na mij (22) was zo rond de 65, denk ik. Het voelde alsof ik raar was dat ik er zat. Dat maakt de drempel om weer te gaan best wel hoog.

P.S. Ik zou trouwens wel vaker willen; ik denk dat het goed is voor je geloof en je geest.

Het is vreemd. Waarom heeft Satan zoveel macht als hij niks meer dan een engel is?

Toen Satan Adam en Eva ertoe aanzette God ongehoorzaam te worden, werd er een belangrijke vraag opgeworpen. Door God een leugenaar te noemen die zijn onderdanen iets goeds onthield, beschuldigde Satan God ervan een slechte regeerder te zijn. Satan suggereerde dat de mensen beter af zouden zijn zonder Gods bestuur. De vraag was dan ook of dat zo is. Adam en Eva kwamen in ieder geval in opstand tegen God. Eigenlijk zeiden zij: "we hebben God als regeerder niet nodig. We bepalen zelf wel wat goed en slecht is".

God had de kwestie kunnen oplossen door Satan en Adam en Eva direct te vernietigen. Maar daardoor werd de vraag niet beantwoord. Er keken immers ook heel wat engelen mee die ook wel antwoord op die vraag wilden hebben. Daarom heeft God Satan toegestaan te laten zien hoe hij de mensheid zou besturen en heeft hij mensen toegestaan zichzelf te besturen onder leiding van Satan.

God had Adam en Eva beloofd dat wanneer ze gehoorzaam zouden zijn, ze samen met hun nakomelingen voor eeuwig op aarde konden leven. Ze mochten van heel de aarde een paradijs maken. Om ons heen zien we hoe de wereld eruit ziet nu Satan de wereld regeert.

In 1 Johannes 5:19 staat: "de hele wereld ligt in de macht van de goddeloze".

Omdat God Satan de tijd heeft gegeven de wereld te regeren, kunnen alle engelen en mensen voor zichzelf tot de conclusie komen of de mensen beter af zijn zonder Gods bestuur of niet.

Wat een interessante theorie (zonder ironie).

Ik had er nog niet zo over nagedacht. Ikzelf filosofeer wel eens dat Satan gewoon een geniale marketingstrateeg is die in de westerse wereld steeds meer mensen op zijn pad krijgt onder het mom 'vrijheid' (zonder religie). En die campagne bereikte het hoogtepunt in de jaren '60. Sindsdien is de westerse wereld echt flink ziek geworden, de naastenliefde verdwijnt in hoog tempo doordat mensen steeds meer geïsoleerd naast elkaar leven en door ideologisch individualisme. Door 'vrijheid'. De verplichting van een religie is er niet meer, maar dus ook niet een middel dat iedereen verbindt, dat voor duidelijkheid en gemeenschappelijke richtlijnen zorgt in het dagelijks leven... en ik denk dat dat precies is wat Satan wil: verdeeldheid.

Het is niet toevallig dat relatief steeds meer mensen angstig, eenzaam en wanhopig zijn in deze maatschappij.

(Voor de duidelijkheid: dit is een filosofische theorie die ik zelf niet al te serieus neem, maar leuk ter overweging...)

Edit: in mijn fantasievolle theorie zijn de wereldoorlogen ook slimme zetten geweest van satan, want hierdoor kwam de meest vruchtbare aarde die er is voor ongeloof: cynisme...

Voor mij zit het zo: ik geloof in de eerste plaats in God. Hij is allesomvattend en doorgronden zullen we de wereld die hij heeft geschapen nooit helemaal. De bijbel is door mensen geschreven.

Darwin is voor mij een mens die een goede theorie heeft bedacht over Gods schepping.

Niet anders dan de schrijver van het scheppingsverhaal.

Juist vanuit mijn wetenschappelijke achtergrond ben ik sceptisch over wetenschappelijke theorieën; de geschiedenis leert ons dat die veelal ontkracht worden na korte of lange tijd. Maar ik zeg niet dat ik het niet geloof. Ik denk ook niet dat het bestaan van een volledig autonoom ontwikkelingssysteem het bestaan van God uitsluit. Het is alleen maar een bewijs voor hoe prachtig Hij alles ontworpen heeft.

Dus: ik geloof in God, en de evolutietheorie is een mooie theorie van hoe Hij alles heeft geschapen. Zo sta ik erin.

Dit zijn bekende vraagstukken. Ik denk dat het een teken is dat je met beide benen in de wereld staat. Maar ik denk ook dat het een teken is dat je misschien te veel wilt begrijpen. Wat geloof betreft is het soms beter niet na te denken en te vertrouwen op je gevoel. Er zijn inderdaad heel veel soorten religies, maar die religies lijken in hun kern sterk op elkaar.

Ik denk ook wel eens: sommige mensen in mijn omgeving die niet aangeven christelijk te zijn, of die er zelfs belachelijk over doen, hebben het beter dan ik. Maar dit zijn mensen die wel christelijk leven, zonder het zo te noemen: ze hebben aandacht en liefde voor anderen, zijn dankbaar voor de kleine dingen in het dagelijks leven, houden zich aan de tien geboden, respecteren hun partner en zijn daar onvoorwaardelijk trouw aan, zijn niet haatdragend...

Wat ik zeker weet is dat degenen die zich niet houden aan Gods richtlijnen (of ze dat nu zo noemen of niet) er uiteindelijk niet beter en waarschijnlijk zelfs slechter vanaf komen. Drugsverslaving en dakloosheid, bijvoorbeeld. Losbandige seks en SOA's, bijvoorbeeld. Je vijand niet kunnen vergeven en onder de stress en spanning lijden van de woede die je ervaart. Mensen die de geldduivel vereren in plaats van God en altijd een leegte blijven ervaren: hun auto moet groter, hun huis moet groter, de buren hebben een 3d-tv dus zij moeten het ook, en ze hebben het allemaal en toch blijft hun hart leeg... Mensen die echtbreuk plegen en ontdekken dat het bij hun nieuwe vrouw of man uiteindelijk weer net zo somber wordt als in hun vorige huwelijk.

Voor mij is het geloof een manier om me op het goede pad te houden en dit goede pad te erkennen.

Ik ben het helemaal met RobertF eens en hoop mijn toekomstige kinderen een dergelijk gedachtengoed mee te kunnen geven, maar ben zelf niet als maagd het huwelijk ingegaan. Ik kom uit een atheïstische omgeving, en ben volledig westers opgevoed. Als puber stond alles in het teken van 'ervaring opdoen' en daar hoorde seks bij. Ik heb me er als tiener zelfs jaren voor geschaamd dat ik nog maagd was! Achteraf betreur ik dit echt.

Ik vond God net iets te laat (op mijn 18e, en het was gedaan op mijn 17e). En zelfs daarna ben ik nog één keer de fout ingegaan, door mijn eigen schuld. Het is moeilijk om je aan een dergelijk gebod te houden als je niet een omgeving hebt die je er actief of passief in stimuleert. Niet dat ik het goed wil praten; ik erken de verantwoordelijkheid mijn eigen fouten. Om het goed te maken ben ik met mijn man al snel getrouwd: en daar heb ik absoluut geen spijt van. Mijn huwelijk bevestigt voor mij alleen maar dat de theorie van RobertF klopt.

Kortom: ik ben het eens met RobertF, maar in de praktijk is het moeilijk, zeker als je in een atheïstische omgeving leeft.