Spring naar bijdragen

Aanbevolen berichten

Mijn 95-jarige moeder reciteert nog wel 'ns onderstaand gedicht, en ik ben nieuwsgierig waar het vandaan komt.
Weet iemand hier meer over te vertellen?

Citaat

Ninansje

Het zonlicht was ondergegaan in het westen
De starretjes blonken en deden hun best
Het maantje scheen helder met vriendelijke glans
En bescheen net het bedje van kleine Ninans

Een snoeperig Javaantje met wangetjes rond
En oogjes zo kunstig die ieder verstond
Maar buiten werd het donker, het maantje verdween,
want een donkere wolk schoof er vlakke langs heen

Het begon ook te lichten, er kwam ook een slag
Dat het bedje er van dreunde waar Ninansje in lag
Van schrik werd zij wakker, zij gilde van vrees
Zij kon niet bedaren, zij schreeuwde zich hees

De zendeling kwam bij haar en sprak: “Lieve schat,
waarom toch die traantjes, die oogjes zo nat
Gij weet toch geen musje zo klein en zo teer
Valt zonder Gods wille op aarde dood neer.”

Toen ging zij weer liggen en sliep zo gerust
Alsof haar Gods engel in slaap had gesust
En toen zij ontwaakte en het zonnetje scheen
Toen sprak zij “Lieve Heer, nooit zal ik meer bang zijn als Gij spreekt in het weer”

 

Link naar bericht
Deel via andere websites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gast
Antwoord op deze discussie...

×   Plakken als rijke tekst.   Opmaak herstellen

  Er zijn maximaal 75 emoticons toegestaan.

×   Je link is automatisch geïntegreerd.   In plaats daarvan als link tonen

×   Je voorgaande bijdrage is hersteld.   Tekstverwerker leegmaken

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen in vanaf URL.

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid