Vreemd gezicht

[Redactie 0]

Scéne uit de film The Hunger Games

Het Capitool in de trilogie de Hongerspelen. Een rijke stad, omringt door twaalf redelijk tot zeer arme districten die onder het dictatoriale regime van het Capitool zuchten. Eens per jaar worden vierentwintig kinderen uit die districten willekeurig geselecteerd om als tributen tegen elkaar te strijden in een arena, tot er eentje overblijft, die vervolgens zal baden in weelde. Het contrast tussen het Capitool en de districten is dan ook erg groot.

De hoofdpersoon, Katniss, vind de mensen daar er dan ook vrij belachelijk uitzien en veracht hun decadente gewoonten, hun stomme accent en natuurlijk de Hongerspelen. In de film zien de mensen er inderdaad nogal vreemd en kleurrijk uit en in het boek is het zelfs nog wat extremer, met geverfde huiden, ingelegd met edelstenen, extravagante kleding en felgekleurde pruiken. Ook de tributen moeten eraan geloven als ze worden gepresenteerd.

Het benieuwd mij dan nog weleens hoe arme mensen uit arme landen naar onze eigen, rijke cultuur kijken, met onze eigen luxe kledingstijl en soms vrij hedonistische gewoonten. Ik kan me zo voorstellen dat als zo iemand alleen hier al zou rondlopen, hij net zo'n shock te verwerken zou krijgen als die tributen. En zou zo iemand ons misschien ook net zo belachelijk vinden uitzien, of ook onze manier van spreken graag imiteren, net als Katniss?

Het is wel mooi om vooral in het boek te lezen dat de Capitoolbewoners vaak eigenlijk hele lieve, warme en meelevende mensen zijn, als je even door hun hysterische manier van doen heenkijkt. Ze hebben alleen totaal geen besef van hoe verschrikkelijk de Hongerspelen eigenlijk zijn en leven behoorlijk oppervlakkig. Of is dat misschien ook maar uiterlijke schijn? We zien immers alles enkel door de ogen van een arm meisje uit een arm district.

Hoe komen wij dan eigenlijk op mensen buiten onze rijkdom en cultuur over? Wij weten zelf dat we meestal niet zó decadent zijn en best wel om het leed in de wereld geven. Maar is dat ook echt zichtbaar en merkbaar voor de ander, die misschien zelfs nog voor ons in de fabriek werkt? Misschien denk je dat dat niet zo belangrijk is, maar het kan best zijn dat meer zichtbaarheid juist harten opent. En wat heb je aan een lamp onder een korenmaat?

Robert

Terug naar frontpage

[Michiel 14]

Je hoort vaak dat hele armen landen denken dat wij straatstenen van goud hebben. Het geluk zoeken naar een beter bestaan is ook merkbaar met de oversteek van mensen vanuit Afrika naar Europa, omdat ze denken hier een beter bestaan te kunnen hebben. Veelal belanden ze van de regen in de drup.

De wereld van Katniss is er een van verdeel en heers. En het laten zien dat de macht centraal is en totaal. In het boek komt het in deel 3 wat meer naar voren dat de inwoners meelevend zijn, maar uiteindelijk is het maar een hele kleine kring rondom Katniss. Het verhaal maakt een vrij strakke scheiding tussen het leven in de Capitool en de districten daarom heen.